สรุปประเด็นโดยกระปุกดอทคอม
ภาพประกอบทางอินเทอร์เน็ต
"ชนใดไม่มีดนตรีกาล ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก" คำกล่าวนี้ดูจะไม่ผิดแผกอะไรมากนัก เพราะคงไม่มีมนุษย์ชนคนใดที่เกลียดเสียงเพลงเสียงดนตรี จะคนในเมืองหรือคนป่า แม้กระทั่งคนที่เสียจริต คุณก็เห็นได้ว่าเขาก็ยังมีความสุขจากการได้ร้องเพลง แล้วนับประสาอะไรกับคนดีๆ อีกมากมายที่มีความรักในเสียงเพลง บางคนไม่เป็นแค่ผู้ฟังที่ดีเพียงอย่างเดียว แต่เขาเหล่านั้นยังเป็นผู้เสกสร้างเสียงเพลงที่มีคุณค่าให้ผู้ฟังได้เสพ
แม้ว่าบางบทเพลงบางอัลบั้มจะผ่านช่วงเวลาที่ออกวางจำหน่ายมานานนับทศวรรษ แต่คุณค่าในตัวของมัน (ตัวเพลง) ก็ยังคงติดอยู่ในใจของผู้ฟังอย่างไม่เสื่อมคลาย อาจด้วยปัจจัยหลายอย่าง เช่น คำร้อง ดนตรี ศิลปิน โปรดิวเซอร์ ในงานชุดนั้น ที่ทำให้อัลบั้มนั้น บทเพลงนั้นยังเป็นที่กล่าวขานจนถึงปัจจุบัน โดยอาจถูกเรียกขานงานชิ้นนั้นในนาม อัลบั้มขึ้นหิ้ง,งานครู หรือที่ชาวตะวันตกเรียก
