กลอนวันแม่ ประวัติ วันแม่ วันแม่แห่งชาติ อ่าน กลอน กลอนวันแม่ คลิกเลย

กลอนวันแม่

"กลอนวันแม่แห่งชาติ" หรือที่นิยมเรียกกันสั้น ๆ ว่า "กลอนวันแม่" เป็นกลอนที่เเต่งขึ้นมาเพื่อรำลึกถึงพระคุณของ เเม่ผู้ให้กำเนิด ส่วนใหญ่การเเต่งกลอนวันเเม่จะมีขึ้นในช่วงวันที่ 12 สิงหาคมของทุกปี ซึ่งถือเป็นวันคล้ายวันเสด็จพระราชสมภพของสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เเละเป็นวันเเม่เเห่งชาติของประเทศไทยที่ทุกคนรู้ต่างรับทราบและซาบซึ้งกันดี เนื่องจาก วันสำคัญนี้ทางหน่วยงานราชการ องค์กรรัฐวิสาหกิจหรือโรงเรียนสถาบันการศึกษาทั่วประเทศ มักจะจัดกิจกรรมต่างๆ เกี่ยวกับวันเเม่ขึ้นมา กิจกรรมที่เป็นที่นิยมกันเป็นอย่างมากคือการ เเต่งกลอนวันเเม่ ขึ้นมาเพื่อให้เด็กๆ ได้เเสดงออกถึงถึงความรักที่ลูกมีต่อเเม่

ตัวอย่าง กลอนวันเเม่

          กลอนวันเเม่ที่เเต่งกันนั้นไม่มีการจำกัดเเบบเเผน สามารถเเต่งกลอนวันเเม่ได้หลายประเภทไม่ว่าจะเป็น กลอน8 กลอน4 กาพย์ เรียกๆได้ว่าสามารถถ่ายทอดความคิดกันได้อย่างอิสระ ให้ออกมาเป็นภาษาที่สวยงาม

          เเม่จ๋าแม่ ....เเม่จ๋า ...เเม่จ๋าแม่ เห็นสายตาทอดลอย่างรักใคร่ เเม่จุมพิตก้มลูกอย่างถูกใจ ก้มใสใสเเม่ถนอมหอมนิ่งนาน ดิ้นเร่าเร่าคราวดื้อเเม่ถือไม้ ขู่ไกลไกลให้เลิกซนปนคำหวาน ลูกสะดุดเเม่หยุดอุ้มตะลีลาน รีบเรียกขวัญมาพานให้ลูกยา เเม่เป็นครูผู้ใจดีที่สุดเลย เเม่ไม่เคยให้ลูกต้องเสียหน้า ชมว่าลูกเก่งกาจตลอดเวลา เพราะมีเเม่สอนมากับมือเอง เเม่เป็นเเม่ไม่ใช่เเค่เป็นเเม่นม เเม่ขนม เเม่นักร้อง ที่กล่อมเก่ง เเม่เป็นนักสู้ยิ่งใหญ่กว่านักเลง เเม่นี้เองให้อภัยไม่เคยรา เเม่อาจอ้วนไปหน่อยไม่ค่อยผอม เเต่เเม่ไม่เคยยอมลูกผอมกว่า เเม่ฟูกฟักรักเลี้ยงทุกเวลา เเม่จ๋าแม่ลูกบูชากราบพระคุณ

          สตรีใด ไหนเล่า เท่าเธอนี้ เป็นผู้ที่ ลูกทุกคน บ่นรู้จัก เป็นผู้ที่ มีพระคุณ การุณนัก เป็นผู้ที่ สร้างความรัก สอนความดี เป็นผู้ที่ คอยสั่งสอน เอาใจใส่ คอยห่วงใย เราทุกคน จนวันนี้ เปรียบแสงทอง สว่างล้ำ นำชีวี เธอคนนี้ คือ "แม่" ของเราเอง

         วันเกิดเราเป็นดั่งวันสิ้นลมแม่ เจ็บปวดแท้ดั่งน้ำตาพาจะไหล สองมือออบโอบอุ้มแกว่งเปล น้ำนมเลี้ยงอุ้มชูให้เติบใหญ่มา แม่เปรียบดั่งยารักษายามป่วยไข้ แม่เปรียบดั่งต้นไม้ใหญ่ร่มใบหนา

          แม่เปรียบดั่งดวงตะวันส่องแสงมา แม่เปรียบดั่งผ้าห่มหนาอบอุ่นกาย เปรียบดั่งพระในบ้านชี้แนะลูก สถิตย์ถูกอยู่กลางใจไม่ไปไหน กตัญญูตอนนี้ยังไม่สายไป ก่อนแม่ไซร้หลับตาไปไม่ลืมเอย

          มือน้อยน้อยแม่คอยอุ้มชู......... แม่เฝ้ามองดูไม่ห่างไปไหน แม่เฝ้าปลอบขวัญยามลูกหลับไหล ........ ไม่ยอมห่างไกลไปจากสายตา มือน้อยน้อยของแม่ล้ำค่า ........... อุ้มชูลูกมาจากเล็กเด็กแดง ยามลูกเติบใหญ่ด้วยน้ำพักน้ำแรง ด้วยใจที่แกร่งของแม่ถักทอ

          เเม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง แม่เป็นห่วงลูกรักสุดหนักหนา ลูกขอมอบมาลัยให้มารดา แม้ด้อยค่าแต่ให้ด้วยใจจริง

          กลอนๆนี้ผมให้เเม่ด้วยหัวใจ รักเเม่ครั้งนี้มีให้อย่างอิ่มใจ รักเเม่วันไหนไม่มีเท่ากับวันนี้ รักเเม่นั้นประเสริฐ์ยิ่งกว่าอะไร รักเเม่ครั้งไหนก็รักเเม่ทุกวันเอย

เเม่ได้ให้กำเนิด เกิดลูกรัก

          เเม่ให้ทรัพย์ให้วิชา ให้อาหาร เเต่มารดาคนที่สอง คืออาจารย์ สอนเขียนอ่าน เสริมปัญญา สร้างเด็กดี

          กลั้นเม็ดเลือดเม็ดน้อยนับร้อยหยด จนปรากฎเป็นหยดนมรสกลมกล่อม เพื่อหล่อเลี้ยงทารกน้อยค่อยอดออม เฝ้าถนอมฟูมฟักรักเมตตา วันเปลี่ยนเดือนเปลี่ยนเดือนหมุนเคลื่อนคล้อย จากเด็กน้อยเริ่มมีแรงเริ่มแข็งกล้า ค่อยสอนเดินสอนท่าสอนวาจา สอนวิชาสอบปัญญาสารพัด ทารกน้อยวันนี้กลายเป็นใหญ่ แม่ภูมิใจในผลงานการสร้างสรรค์ ความเหน็ดเหนื่อยใจกายหายไปพลัน เมื่อถึงวันลูกได้รับปริญญา วันนี้ลูกของแม่สุขทั่วหล้า มีครอบครัวอยู่เย็นเป็นฝั่งฝา แม่คนนี้ย่างเข้าสู่วัยชรา รอเวลาสู่กองเพลินวันสิ้นใจ วันเอยวันแม่ สองตาแลหนุ่นหมองอยากร้องไห้ บ้านแม่อยู่วันนี้ไม่มีใคร มีแต่ไก่กับหมาที่มอซอ อยากถามดาวถามฟ้าหาลูกรัก ใครรู้จักให้ได้ไหมว่าแม่เหงา แม่ชราผู้นี้ยังเฝ่ารอ แค่อยากขอเห็นหน้าลูกก่อนสิ้นใจ

อันคุณแม่นั้นรัก.......ในบุตร

          ช่างโปร่งใสบริสุทธิ์.....ทราบได้ มหาสมุทรลึกสุด.......นั้นหยั่ง ได้นา แต่รักของแม่ไซร้.......ลึกล้ำสุดหยั่งถึง คุณแม่เคยพูดไว้............นานวัน การคบเพื่อนสนิทกัน.....เลือกได้ คบเพื่อนดีจะสุขสันต์.........พบสุข จริงแฮ คบเพื่อนชั่วแม่เตือนไว้....หลีกลี้ให้ไกล

แม่สละสวย สละสาว คราวอุ้มท้อง

          แม่ไม่ร้อง แม่ไม่บ่น แม่ทนได้ แม่เฝ้าถนอม จนครรภ์แก่ แม่เต็มใจ จะหาใคร เหมือนแม่ แพ้ทุกคน ครบสิบเดือน เคลื่อนคลอด รอดชีวิต แม่ใกล้ชิด ลูกน้อย คอยฝึกฝน แม่ลำบาก อย่างไร ใจแม่ทน สายเลือดข้น เต้าแม่กลั่น ปันลูกกิน แม่ป้องริ้น ป้องไร มิให้ผ่าน แม่สงสาร ห่วงลูกยา กว่าทรัพย์สิน แม่เห่กล่อม ยามนิทรา เป็นอาจิณ แม่ไม่ผิน แม่ไม่ผัน ทุกวันมา ยามลูกสุข แม่สุขสม อารมณ์ชื่น ยามลูกขื่น แม่ขม ระทมกว่า ยามลูกไข้ แม่อดนอน ร้อนอุรา ยามลูกยา อับโชค แม่โศกใจ คราลูกหิว แม่หิวกว่า น้ำตาร่วง แม่เป็นห่วง ดิ้นรนหา เอามาให้ แม้แม่อด หมดข้าวปลา ไม่ว่าไร แม่สละได้ ลูกอิ่มแปร้ แม่ทนเอา ใครไหนเล่า เฝ้าอบรม บ่มนิสัย แม้เติบใหญ่ ไม่ท้อถอย คอยนั่งเฝ้า พระคุณเลิศ ลูกโศก ช่วยบรรเทา ใครไหนเล่า รักมั่นแท้ แม่ฉันเอง

มาวันนี้แม่เริ่มแก่..ชะแรล้า แม่มองหาลูกทุกคน...อยู่ที่ไหน

จากอกแม่..ลืมแม่ไม่หวงใย.....ถึงเศร้าใจ...แต่แม่ไม่โกรธเคือง ...ถ้าใครยังมีแม่ขอเชิญเถิด.....กราบเท้าเทิดบาทแม่ประเสริฐเหลือ กตัญญูรู้คุณบุญคุ้มตัว....แม้สิ่งชั่วต้องแพ้พ่าย...กตเว..ทิตาคุณ

คำสอนของแม่

          แม่คงสอนให้ลูกฉลาดไม่ได้
          ลูกต้องเรียนรู้และฉลาดด้วยไหวพริบ และกึ๋นของลูกเอง
          แม่อยากให้ลูกคิดและมองโลกในแง่ดี
          อย่าคิดว่าใต้ฟ้านี้มีแต่เรื่องทำไม่ได้ เป็นไม่ได้
          หัดคิดให้เป็นบวกไว้แหละดี

          แม่อยากให้ลูกหัดฝัน
          เมื่อไรลูกฝันเป็น ไม่ว่าจะเป็นใฝ่ฝัน
          หรือความฝัน ลูกจะรู้ว่าโลกนี้มันน่าอยู่เพียงไหน
          แม่อยากให้ลูกพูดแต่เรื่องดี พูดแต่เรื่องสวยงาม
          จงเป็นคนสุดท้ายที่ให้ร้ายคนอื่น และจงเป็นคนแรก
          ที่ให้กำลังใจ และชื่นชม

          แม่อยากให้ลูกทำเรื่องแปลกๆ
          ลูกไม่จำเป็นต้องเดินตามชีวิตประจำวันของใคร
          อย่าเก็บความคิดแปลก เพียงเพราะเห็นว่ามันไม่เหมือนใคร

          แม่อยากสอนให้ลูกกล้าแดด กล้าฝน
          เพราะภายใต้ไออุ่นของดวงอาทิตย์ ลูกจะได้รับวิตามินดี
          และภายใต้ฟ้าที่มีฝน มันจะทำให้ลูกร้องไห้โดยไม่มีใครเห็นน้ำตา

           แม่อยากสอนให้ลูกออกกำลังกายทุกวัน
          อย่างน้อยคนเราก็ต้องเคลื่อนไหวทะมัดทะแมง
          ลูกได้ออกแรงเสียบ้าง ลูกจะแข็งแกร่งไม่อ่อนแอ
          แม่อยากให้ลูกยิ้ม และอยู่กับโลกด้วยความรัก
          ยิ้มอาจจะไม่ชนะทุกสิ่ง ยิ้มมากๆ อาจจะดูเหมือนคนบ้า
          แต่มันก็ดีกว่าหน้าบึ้งหน้างอเป็นไหนๆ

          แม่อยากสอนให้ลูกรู้จักอดทน
          ลูกต้องเรียนรู้ว่าลูกไม่มีทางได้ทุกๆ อย่างที่ลูกหวังไว้
          อดทนและอย่าได้เสียกำลังใจ อย่าท้อและขอให้เริ่มใหม่อย่างมีพลัง

          แม่อยากสอนให้ลูกเขย่งขาขึ้นให้สูง
          ไม่มีอะไรที่สูงไปกว่าสองมือเราจะเอื้อมคว้า
          เพียงแค่ว่าเรายืนยันที่จะไม่ยืนอยู่กับที่
          แม่อยากสอนให้เจ้ามีความสุข แต่อย่าลืมทุกข์ด้วยล่ะลูก
          คนที่ไม่เคยมีความทุกข์ เขาสุขจริงๆ ไม่เป็นหรอกเจ้าเอย
          ไอคิวมันติดมาแต่บนฟ้าลูกจ๋า ไม่ฉลาดก็มีความสุขได้ไม่ต้องห่วง
          อย่าน้อยใจถ้าตามใครเขาไม่ทัน อย่าเสียขวัญถ้าเราช้ากว่าใครๆ
          อีคิวมันต้องหาเองบนโลกนี้ลูกเอ๋ย ไม่ฉลาดก็น่ารักและมีความสุขได้

          "อย่ากลัวที่จะเปลี่ยนแปลงปรับปรุง ลูกมีกำลังใจเป็นถุงจากแม่ ไม่ต้องกลัว"

รักแท้ ของแม่เรา

          แม่ แม่ แม่ คำนี้มีความหมาย
          มีพระคุณมากมาย . . . หลายสถาน
          แม่เป็นได้ . . . หลายสิ่งหลายประการ
          เป็นธนาคาร . . . เป็นพระพรหม . . . เป็นร่มไทร

          เป็นผู้ให้ . . . กำเนิด . . . เกิดลูกรัก
          เป็นผู้ให้ . . . ที่พักพิงอาศัย
          เป็นผู้ให้ความอบอุ่น . . . ทั้งกายใจ
          เป็นผู้ให้ . . . อะไร . . . อะไร . . . ตั้งมากมาย

          ลูกเจ็บไข้ . . . แม่ก็ให้การรักษา
          ลูกโตมา . . . แม่ก็ส่งเรียนหนังสือ
          ลูกต้องการ . . . ตำราแม่หาซื้อ
          ลูกปรึกษา . . . หารือ . . . แม่ยินดี

          ลูกคนใดกระทำ . . . กรรมแก่แม่
          ลูกเลวแท้ . . . ชั่วช้า . . . สิ้นราศี
          ลูกด่าแม่ . . . ลูกตีแม่ . . . ลูกกาลี
          ลูกไม่ดี . . . ทำแม่ช้ำ . . . น้ำตานอง

          น้ำตาแม่ . . . รินไหล . . . เมื่อลูกร้าย
          น้ำตาแม่ . . . เป็นสาย . . . เมื่อลูกหมิ่น
          น้ำตาแม่ . . . หลั่งลง . . . รดแผ่นดิน
          เมื่อได้ยิน . . . ลูกเสเพล . . . เนรคุณ

ข้อมูลจาก

- board.dserver.org
- wattanasatitschool.com
- th.wikipedia.org