เปิดจดหมายฉบับเต็มวิศวกรฆ่าตัวตาย ใช้สรรพนามเรียก มัน อ่านดูรู้คับแค้นแค่ไหน

          โทร. หาแม่ผม โดยเขียนเบอร์โทรศัพท์ไว้ให้ได้ ต่อมาเขียนว่า ระบบท้องถิ่น X โครงการก่อสร้าง 1 โครงการ ผู้ควบคุมงานต้องไปรับค่าทดสอบวัสดุจากผู้รับจ้าง 1% ของมูลค่า และค่าป้ายเหล็ก ช่างคุมงานต้องเอาของเก่า ราคา 2,500 บาท และของค่าป้ายไวนิลอีก 2,500 บาท พอตรวจรับ ต้องไปรับค่ากรรมตรวจรับจากผู้รับจ้าง 1% ของมูลค่าโครงการมาเคลียร์ ให้กับกรรมการ พร้อมกับค่าควบคุมงาน 1% ของมูลค่าโครงการ ซึ่งเป็นวัฒนธรรมขององค์กรที่ทำกันมา

          ข้าพเจ้าบรรจุ 1 มิ.ย. 65 มาเจอระบบดังกล่าว พยายามปรับให้อยู่ได้ แต่ก็อยู่ไม่ได้ ขอยื่นลาออกที่ ผอ. 1 ธ.ค. 65 แต่ยังมีงาน ยังไม่ตรวจรับอีก 3 งาน ของ หจก. X

          ล่าสุดถนนสาย X ผู้รับเหมา เทเสร็จแล้ว แต่ตอนนี้ถนนทั้งร่อนและแตก ผมไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะด้วยระบบที่สร้างกันมา เหมือนต้องผลักดันงานให้ผ่าน แต่เมื่อมีปัญหาคุณภาพ กลับกลายเป็นพูดอะไรไม่ได้ ตัดสินใจไม่ได้ ที่ต้องไปเอาตังค์มาเคลียร์ให้กรรมการตรวจรับใหม่ ซึ่งผมไม่อยากทำ แต่งานมันยังค้างอยู่ในมือ เครียดมากนอนไม่หลับมาเป็นเดือนแล้ว งานแต่ละงาน ผู้รับเหมาตัดราคามาต่ำ ๆ เพื่อให้ได้งาน แล้วก็ต้องจ่ายให้นายก ค่างานที่ได้

จดหมายเขียนถึงพ่อแม่

          นอกจากนี้ ยังมีจดหมายที่เขียนติดต่อกันจำนวน 2 แผ่น เขียนว่า ถึงพ่อ แม่ พี่น้อง ผมขอโทษที่ต้องทำแบบนี้ ผมเจอการทำงานที่กลืนไม่เข้า คายไม่ออก เพื่อนร่วมงาน ลูกจ้างที่ไซโคให้ผมต้องไปพูดเอาเงินค่าทดสอบวัสดุและค่าป้ายประชาสัมพันธ์โครงการมาให้มันทำ

          มันเป็นลูกจ้างเก่าแก่ของเทศบาล มันพูดเข้าขากันดีมากกับ ผอ. พอเอาตังค์เขามา แล้วงานมีปัญหา ถนนเส้น X วันตรวจรับ ผู้ตรวจรับโทร. ให้ผมไปเอาตังค์มาเคลียร์กรรมการ แต่ผมไม่ได้ไป เพราะผมมองดูเนื้องานไม่เรียบร้อย ถนนร่อน แตกร้าว โครงการราคา 6 แสนกว่าบาท ฟันประมูลมาที่ 4 แสน ไหนต้องจ่ายให้นายกฯ

          ไปดูได้เลยครับงานเกือบจะทุกโครงการ ในเทศบาล X ล่าสุด มีแต่ หจก. X ได้ เพราะอะไร เพราะนายกฯ รายงาน และคลังก็เป็นเหมือนตัวแทนผู้รับจ้าง เป็นคนดำเนินการทุกอย่างใหผู้รับจ้าง และได้ส่วนเปอร์เซ็นต์ ต่อโครงการ 3% ของมูลค่า

          ผมมาบรรจุใหม่ กับให้ผู้ควบคุมงานตั้งแต่เดือนแรก ยังไม่รู้ระเบียบเท่าไหร่ แถมยังมาเจอการทุจริต จนเป็นระบบวัฒนธรรมของเทศบาล X ล่าสุด ผู้รับจ้างขอเทคอนกรีตเส้น X ตอนเย็น ด้วยความสงสาร เพราะไปรับตังค์ค่าทดสอบวัสดุและค่าป้ายประชาสัมพันธ์ เขามาเหมือนช่างคนอื่น ๆ เพราะเรามาใหม่ ก็ต้องตามน้ำไปก่อน

          แต่เพราะด้วยนิสัยที่เป็นคนไม่มีเล่ห์เหลี่ยม เหมือนเขาจ้างคนอื่น ทำให้กลายเป็นการเกรงใจ สงสารผู้รับจ้างขอเทปูนเย็น ผมจึงตกลงว่าเท แต่ผมก็ออกไปดูจนเทเสร็จ เช้ามาเหมือนว่ามีเรื่องร้องเรียนหรืออะไร แต่ทุกคนทำเป็นแสร้งว่าไม่มีอะไร ได้แต่พูดเหน็บเรา ทั้งที่รู้ว่าผมจะโดนอะไร ผมก็แค่คนคนหนึ่งที่ต้องการเรียนรู้ระบบราชการท้องถิ่น

          แต่สุดท้าย รู้ว่าผมปรับตัวเข้ากับระบบทุจริต จนเป็นนิสัยไม่ได้ ผมลาออกวันที่ 31 ต.ค. มีผล 1 ธ.ค. แต่ยังมีงานในมือ คือควบคุมงานค้างอยู่ 4 ตัว เส้น X มีปัญหา ถนนร่อนและแตกร้าว กรรมการมีมติให้ ปาดคอนกรีตออก 50 เซนติเมตร ในการแก้ปัญหาตรงรอยแตก ซึ่งมันไม่ถูกต้อง แต่ ผอ. ก็ให้จบไป เพื่อจะได้ตรวจรับ และได้ตังค์ค่ากรรมการจากผู้รับจ้าง

          วันที่ 23 พ.ย. ผอ. 2 คน ในฐานะกรรมการตรวจรับโครงการได้ออกไปตรวจอีกครั้ง ให้ความเห็นว่า วิธีการแก้ดังกล่าวเรียบร้อย เพราะ ผอ. ให้ผมไปรับเงินจากผู้รับจ้างมาจำนวน 8,000 บาท ให้เป็นของกรรมการ 1% และของช่างคุมงาน 1% ฝั่งละ 4,000 บาท ซึ่งผมไม่อยากได้เลย แต่เพราะอยากทำให้งานมันสำเร็จ หลังจากเอามาแล้ว เคลียร์ให้ ผอ. 4,100 บาทและเขาก็เซ็นเรียบร้อยในพื้นที่ตรวจรับงาน และยังเหลือกรรมการท่านอื่นอีก 4 คน

          โดยเขาบอกให้ผมเดินเอกสาร โดยให้บอก ผอ. อีกคนว่า ค่าดูแลอยู่ที่เขาแล้ว แต่ยังเหลือกรรมการชุมชนอีก 2 ท่าน ซึ่งงานถนนเส้น X แย่ขนาดนั้นคนปกติทั่วไป ไม่มีใครรับได้หรอก ยกเว้น ผอ. ที่พยายามผลักดันให้ แค่ว่าผ่านแล้วได้ตังค์จากผู้รับจ้าง

          ระบบท้องถิ่นไม่รู้เป็นเฉพาะเทศบาล X หรือไม่ เป็นอะไรที่แย่มาก ช่างเหมือนเป็นเครื่องมือสำหรับทำเงินให้กับผู้บริหาร ไม่เฉพาะนักการเมือง ข้าราชการตัวใหญ่ เช่น ผอ. ก็ตัวดี คอยแต่จะหาเศษหาเลยจากโครงการ กรรมชั่วของพวกเขา เล่ายังไงก็ไม่หมด ขอให้พวกมันทุกคน ได้รับผลของการที่มันโกง ทุจริต หาเศษหาเลยจากหน้าที่ ร่างถ้ายังอยู่ดี บริจาคให้การวิภาคศาสตร์ มข.

พ่อแม่ ได้รับพัสดุก่อนเสียชีวิต ลูกส่งมาให้ก่อนลา

ขอบคุณข้อมูลจาก เรื่องเล่าเช้านี้