บทความโดย วีวา
ไม่น่าเชื่อนะว่า พอบอกเพื่อนพ้องน้องญาติว่าจะต้องเดินทางไป "มาเก๊า" แบบไปวันนี้ พรุ่งนี้กลับ หลายคนทำตาโตด้วยความแปลกใจ เหมือนมีคำถามผุดขึ้นบนใบหน้า
เราจะแบกกระเป๋าไปเข้าบ่อนหรือไง!
ในเมื่อแต่ไหนแต่ไรมาแล้ว "มาเก๊า" ในความรู้สึกของคนส่วนใหญ่ ก็คือเมืองแห่งอบายมุข ที่มีทั้งบ่อนการพนันขึ้นชื่อ ที่เปิดเรียกลูกค้าตลอดวันตลอดคืน มีสนามแข่งม้า แข่งหมาถูกกฎหมาย และสนามแข่งรถฟอร์มูล่าวัน ซึ่งต่างๆเหล่านี้ล้วนเป็นกิจกรรมยั่วกิเลสคนชอบความตื่นเต้นแบบต้องมี "เดิมพัน" ติดปลายมือ
แต่ทันทีที่กัปตันสายการบินบางกอกแอร์เวย์สนำเครื่องบิน ที่ถือเป็นไฟลท์ ปฐมฤกษ์จากสุวรรณภูมิ เข้าสู่เขตสนามบินนานาชาติมาเก๊า ซึ่งสร้างบนแผ่นดินที่ถมทะเลออกมา
ความงดงามของฟ้าเหนือ "มาเก๊า" ยามโพล้เพล้ ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า
แน่นอน ที่สะดุดตามากก็คือ แสงสีแพรวพราวที่ประดับประดาอยู่ตามตึกสูงหลายแห่ง และยิ่งเมื่อนั่งรถออกจากสนามบินข้ามเกาะ เข้าสู่ที่พักโรงแรม The Venetian Macau ก็ถึงเข้าใจแล้วว่า ทำไมใครๆ ถึงขนานนามให้ "มาเก๊า" เป็นเสมือนเมืองที่ไม่เคยหลับใหล
ความที่ "มาเก๊า" ตั้งอยู่ในมณฑลกวางตุ้ง สาธารณรัฐประชาชนจีน แบ่งเป็น คาบสมุทรมาเก๊า และมีเกาะเรียงร้อยกัน ได้แก่ เกาะไทปา เกาะโคโลอาน และ โคไท ซึ่งพัฒนาขึ้นมาใหม่ จากการถมทะเล ทำให้ถนนหนทางส่วนใหญ่ดูเล็กตามขนาดเมือง และสามารถนั่งรถเมล์เที่ยวได้ไม่ยาก และด้วยความเชื่อว่าหากอยากรู้วิถีชีวิตของคนในพื้นที่ ก็ต้องไปดูกันที่ "ตลาดสด" ดังนั้นหลังจากนัดแนะกับคณะที่มาด้วยกัน ยอมตื่นเช้ากว่าเดิมเล็กน้อย เพราะเวลาที่มาเก๊าเร็วกว่าไทย 1 ชั่วโมง และได้ "คุณปอ" เจ้าหน้าที่การท่องเที่ยวมาเก๊า เป็นผู้นำทาง พานั่งแท็กซี่จากโรงแรมไปยังที่ต่างๆ
จุดแรกคือ เรดมาร์เก็ต บนถนน Avenida Horta e Costa ต่อกับถนน Avenida Almirante Lacerda เป็นตลาดสดที่ชาวมาเก๊านิยมมาจับจ่ายซื้อของกันแต่เช้า และการได้เดินเข้าไปในตลาดปลา ทำให้รู้ว่าคนที่นี่ ที่จริงต้องบอกว่า คนจีนทุกคนมีความเชื่อเรื่องการกินของสดอยู่อย่างหนึ่งคือ ต้องสดจริงๆ แม้แต่ปลาที่จะซื้อไปทำอาหาร ก็ต้องเป็นปลาเป็น ที่ด้วยฝีมือการแล่ของเหล่าอาตี๋อาหมวยตามเขียง ขนาดแล่เนื้อออกมาแล้ว ยังเห็นหัวใจปลาเต้นตุ้บๆอยู่เลย
จากตลาดสดที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวาของผู้คนยามเช้า "คุณปอ" ไกด์สาวพาไปนั่งชิมชาและติ่มซำที่ร้านน้ำชา ที่ยังคงสไตล์จีนดั้งเดิม แต่ที่เสริมเข้ามาก็คือ เจ้าของร้านนำภาพถ่ายสวยๆ มาติดข้างฝาให้เพลินตา ซึ่งเขาก็บอกตรงๆ ว่าไม่ใช่ฝีมือเขา แต่เป็นของเพื่อน และหากมองจากหน้าต่างชั้น 2 ของร้าน ก็ยังได้เห็นสภาพที่พักอาศัยของคนมาเก๊า ที่ออกไปทางแนวตั้งตามประสาเมืองที่มีพื้นที่น้อย แต่สามารถจัดสรรพื้นที่ได้ อย่างลงตัวในแง่ประโยชน์ใช้สอย เพราะในจุดเล็กๆ บางมุมก็ยังมีสวนสาธารณะ สำหรับเป็นปอดให้คนมาเก๊าได้อย่างน่าทึ่ง
นอกจากตลาดสดแล้ว จุดที่ควรแวะมาให้ได้ก็คือที่ เกาะโคโลอาน หมู่บ้านเล็กๆ เงียบๆ ที่มีการผสมผสานระหว่างวิถีจีนและโปรตุเกสอย่างแยกไม่ออก จนกลายเป็นเอกลักษณ์ของ "มาเก๊า" และที่สะดุดตาก็คือพื้นถนนที่ปูด้วยโมเสก เป็นรูปต่างๆ อาทิ เรือใบ และสารพัดสัตว์ทะเล รวมถึงลายลูกคลื่นบริเวณ โบสถ์เซนต์ ฟรานซิส ซาเวียร์ เพื่อรำลึกถึงคนพวกแรกที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานบนเกาะแห่งนี้
จาก "โคโลอาน" มาถึงการเดินเที่ยวเมืองแบบ "วัน เดย์ ทริป" ไล่ไปตั้งแต่เขตเมืองเก่ามาเก๊า ที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก ซึ่งเต็มไปด้วยโบราณสถาน อาทิ จัตุรัสเซนต์ออกัสติน จัตุรัสเซนาโด้ ฯลฯ ที่ขาดไม่ได้คือ ซากประตูโบสถ์เซนต์ปอล ไปจนถึงพื้นที่เมือง ที่เต็มไปด้วยแหล่งเที่ยวใหม่ๆ อย่าง มาเก๊าทาวเวอร์ ซึ่งยอมรับการมาแค่วันเดียว ไม่สามารถเที่ยวมาเก๊าได้ทั่ว โดย "คุณปอ" แนะนำว่า หากจะมาเที่ยวกันจริงๆ อย่างน้อยๆ ก็ต้องอยู่สัก 3 วัน 2 คืน ถึงพอจะดูหมด หรือหากต้องการมาเก็บภาพแบบเอาจริงเอาจัง ก็น่าจะอยู่สัก 4 วันเป็น อย่างน้อย เพราะในพื้นที่แค่ 28.2 กว่าตารางกิโลเมตร แน่นเอี้ยดไปด้วยสิ่งปลูกสร้างที่หลากหลาย มีการผสมกลมกลืนของวัฒนธรรมแบบตะวันตกพบตะวันออก แบบฝรั่งปนจีน แต่ให้รสชาติแบบนมเนยผสมซีอิ๊วที่ไม่แปลกแยก หนำซ้ำยังหยั่งรากลงลึกไปถึงวิถีความเป็นอยู่ได้อย่างเนียนมาก อาจเป็นเพราะโปรตุเกสดูแลมาเก๊ามานานกว่า 400 ปี เพิ่งกลับคืนสู่อ้อมกอดมังกร ให้จีนได้ดูแลราว 8 ปีมานี้เอง
1 คืน 1 วันกับการเดินชมบ้านเมืองมาเก๊า แม้ไม่ทั่วทุกซอกทุกหลืบ แต่ก็ละลานตาไปกับสถานที่ซึ่งอัดแน่นไปด้วยประวัติศาสตร์ ที่เห็นได้ชัดว่า "มาเก๊า" คือประตูบานสำคัญที่วัฒนธรรมตะวันตกได้หลั่งไหลเข้าสู่จีน สืบทอดจนกลายเป็นมรดกทางสถาปัตยกรรม นี่ยังไม่รวมถึงแหล่งช็อป แหล่งกินอีกเพียบ ดังนั้น ถ้าจะให้สรุปสั้นๆ ก็คงต้องยกคำของ อาจารย์วิโรจน์ ตั้งวาณิชย์ ไกด์กิตติมศักดิ์ ที่มาพร้อมกันในทริปนี้และกล่าวแนะนำ "มาเก๊า" ไว้ตั้งแต่แรกที่มาถึงว่า
"มาเก๊า" ไม่ได้มีดีแค่บ่อนนะ(ฮะ)
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
