x close

รอย-รัก

ความรัก


          "สิ่งหนึ่งที่พึงระวังในชีวิต คือการทำให้ใครสักคนคิดว่าคุณรักเขา"

          คืนนั้นมีนานอนน้ำตาไหลพราก...
          เขาบอกกับเธอว่า "อย่าคิดไปเอง"
          การที่เขาดีกับเธอ ไม่ได้แปลว่าเธอจะมีสิทธิ์หึงหวงหรือโกรธงอนในสิ่งอื่นๆ ที่เขาจะทำ
          น้ำตาเธอไหลเหมือนฟิล์มกรอกลับ
          ภาพทุกภาพที่เขาและเธอใช้เวลาดีๆ ร่วมกัน กลายเป็นหนังที่เปิดฉายอยู่ในจอหัวใจ
          ไม่ใช่รอบปฐมทัศน์... แต่เป็นรอบสุดท้ายเพื่อการบอกลา!


         


          "เจ้าไม้ขีดไฟก้านน้อยเดียวดาย...
          แอบรักดอกทานตะวัน
          แรกแย้มยามบาน...อวดแสงตะวัน ช่างงดงามเกินจะเอ่ย
          ดอกเหลืองอำพัน...ไม่หันมามอง แม้เหลียวมายังไม่เคย
          ไม้ขีดเจ้าเอ๋ย...เลยได้แต่ฝันข้างเดียว"


           


          มีนานอนฟังเพลงนี้ทั้งคืน "ไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวัน"
          เธอสะอื้นจนตัวโยน  เมื่อเจ้าไม้ขีดไฟยอมจุดตัวเอง 
          ด้วยหวังว่า...ดอกทานตะวันจะหันมามอง
          สุดท้าย...ดอกไม้แสนสวยก็ยังหันไปตามแต่...ดวงอาทิตย์
          แสงสว่างที่ลุกโชนได้เพียงวาบเดียวในชีวิตของเจ้าไม้ขีด...ก็สิ้นความหมาย


           


          คนบางคนตัวเล็กเกินกว่า "สายตาของความรัก" จากใครบางคนจะมองเห็น
          เป็นแค่ "ผู้คนบนทางผ่าน" ของเขา ที่เคยดีต่อกัน
          บางวูบอาจรู้สึกซาบซึ้ง...
          แต่มิได้ลึกซึ้งเพียงพอที่จะหันมาเห็น แล้วหยุดอยู่ด้วยกัน...
          เพื่อที่สักวันจะจับจูงกันเดินไปบนถนนชีวิต


           


          มีนารู้สึกเสมอ...
          "รักเขาข้างเดียว" อาจเป็นเรื่องโง่งมของคนไม่รัก
          แต่เป็นเรื่องดงามของคนที่รัก
          มีอะไรไม่งามในความรักหรือ...เธอถาม
          และมีสักกี่คนในโลก...ที่ไม่เคยรักใครข้างเดียว


           


          ฉากหนึ่งของหนังชีวิต...เธอนึกถึงฟิล์ม 3 ม้วนที่เขาซื้อให้
          เขาบอกว่าขอออกเงินเอง เพราะ "จะได้ทำอะไรให้ชื่นใจบ้าง"
          น้ำตาเธอตก..เหมือนฝนตก...
          เขาอาจไม่รู้ มันชื่นใจจนถึงเดี๋ยวนี้


           


          ไม่เลวร้ายนักหรอก...
          การได้เดินวนอยู่กับคนที่เรารัก
          เพราะแม้แต่ในชีวิตของเราเอง... ก็อาจเคยเดินเลย "คนที่เขารักเรา" มาแล้ว


         


          มีนานอนเช็ดน้ำตาเหมือนแมวเลียขน...
          ไม่ใช่แมวที่ปราดเปรียว...แค่แมวป่วยๆ ตัวหนึ่ง
          นั่งดูรูปเขาในเกาหลี ลาว พม่า 
          แล้วเพลงรักที่ไม่ได้ปรารถนาจะฟังก็ดังขึ้น


         


          "วันคืนที่เนิ่นนาน อาจผ่านชีวิตคน อาจเปลี่ยนใจคนให้เวียนหมุนไป  
          ทำเราจากกันห่าง ไม่เคยโทษใคร มันเป็นเงื่อนไข...ของกาลเวลา ...
          วันวานของเราแม้มันไม่คืนกลับมา . . . แต่อยากจะบอกให้เธอรู้ว่า 
          ฉันยังห่วงใย ใจก็ยังคิดถึงเธอ เหมือนแต่ก่อนเป็นมาเสมอ 
          แม้ว่าเธอจากฉันไป ฉันยังเฝ้าดู . . .
          และอยากจะรู้ความเป็นไป  เพราะว่าฉัน รักเธอดังเดิม"


         


          มีนายิ้มทั้งน้ำตา... เพลงเศร้าของเธอ...อาจเป็นเพลงรักของเขา  
          ขณะเธอเฝ้าดูเขาด้วยความรัก  
          เขาก็เฝ้าดูใครบางคนที่เดินจากไปด้วยความรักอยู่เช่นกัน
          เธอรู้...เมื่อรักใครสักคน 
          แล้วต้องรอคอยให้โชคชะตาพาเขากลับมาหาอีกหนนั้น 
          เจ็บปวดทรมานปานไหน
          ก็คงจะดี ถ้าเธอคนนั้นจะย้อนกลับมาหาเขา  
          เพื่อที่สายตาที่อ้างว้างว่างเปล่า...จะได้สุกใสอีกสักหน


         


          มือที่เปะปะปาดน้ำตา...สากสะดุดอยู่กับร่องรอยบางอย่างในใจตัวเอง
          มีนายิ้ม แล้วบอกกับใจว่า
          แผลรัก...มีทั้งความเจ็บและความจำยิ่งกว่าแผลใดๆ ในชีวิต
          แต่คนทั้งโลกก็เสี่ยงที่จะได้แผลนี้กันทั้งนั้น


         


          น้ำตาอาจแห้งช้า...
          แต่ความรักที่ยังมีให้...กับความเข้าใจที่ยังมีอยู่...
          ก็ช่วยให้แผลข้างใน แห้งเร็ว!!




imagesคลิกอ่านความคิดเห็นของเพื่อนๆ ได้ที่นี่ค่ะ 



 



ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
 

เรื่องที่คุณอาจสนใจ
รอย-รัก อัปเดตล่าสุด 21 ตุลาคม 2551 เวลา 16:47:31 13,854 อ่าน
TOP