หว่างกลางความทุกข์ก็ยังแทรกซ้อนไปด้วยความสุข หุ...หุ...เมื่อดาวพฤหัสฯ นัดดาวศุกร์แต้มสองตาใกล้จันทร์เสี้ยว โอ้ว...ยิ้มยั่วกลางหาว เหมือนจะบอกว่า พ่อขวานไทยเอย...เป็นหนี้ท่วมแผ่นดินมัลติๆ ล้านบาท เพิ่มประวัติศาสตร์ดัชนีเสี่ยงภัยโลก ไม่เป็นไรเนาะ โฮะโฮะ!!
เฮ้อ...เครียดไปก็งั้น ในเมื่อท้องฟ้าเปิด ความฉิบหายเกิดไปแล้ว คงต้องมองเหมือนน้ำในแก้ว จะเห็นหมดไปตั้งครึ่ง หรือยังเหลืออีกตั้งครึ่ง!! อา...ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจนะพ่อแม่พี่น้องนะ
วันนี้หน้า 2 ต่างประเทศ ไทยรัฐ ห้วงหวยรัฐเฉลยเลข รบกวนผู้อ่านที่รัก+เอ็นดูหย่อนสายตารับอารมณ์ร่วม ฮุบรอบปี'51 ฮิฮ่าสาระขัน ของคน&สัตว์ต่อจากนี้เชิญ...ญ...
สาวปทุมเจ้าเอ๊ย..ย..
เป็นความหนักเบาของสาวสาว!! ม่ายฉ่าย ม่ายเกี่ยวกับระบบขับถ่าย แต่เป็นเรื่องของหญิงอกภูเขากับหญิงอกภูผา ที่หากเกิดผิดภูมิลำเนา อาจมีช้ำในกลัดหนอง เก๊าะดูอย่างสาวญวนซิ ไม่รู้รัฐบาลคิดการกันอย่างไรถึงปล่อยกฎห้ามสตรีมีหน้าอกวัดได้ไม่ถึง 28'' ซิ่งมอ'ไซค์ หวั่นไร้เรี่ยวแรงพานเกิดแอ็กซิเดนต์ตามท้องถนนง่ายดาย
...ห้ามคนสมองบ๊องตันก่อนมั้ยคู้ณ...ณ...
โนะเนะข้ามทะเลไปดูคดีของเซเรนา โคซากุระ ที่บอยเฟรนด์เพื่อนสนิทท้องติดกันฟ้องดำเนินคดีหาว่าน้องนางทำลายข้าวของ ทุบประตูจนเป็นรูโบ๋แล้วคลานเป็นผีเกาหลีเข้าไปอาละวาดนึกว่าเล่นซ่อนกิ๊ก
อาโน...ขนาดของรูเทียบกับหน้าอกบวม ๆ 44'' ของน้องตาแป๋ว...มิชชั่น อิมพอสซิเบิ้ล!!
ศาลทุบค้อนยกผลประโยชน์ให้จำเลยโตนมนะจ๊ะ...
ข้ามโลกยังอีน้อง แองเจลิกา เพสเซ กะจิ๊กกี๋ในอิตาลีคิดล้นเหลือเป็นบุญหนักสายตาหมู่ภมรที่ไม่หวังรถหรู รึเที่ยวเปิดหูเปิดตา คือ...ขอแต่หนูสอบได้เกรดดีผู้อุปการะ (แท้ๆ) ให้ตังค์ผ่ายัดเต้าทรงมะลั่ก กั้กอย่างที่เห็นนี่...พอค่ะ
เนี่ย...ย...นะ...พอ...อ.....
ยุทธเนตรของตี๋ตาตี่
หนุ่มเลือดมังกรสมัยนี้...ว้ายจายม่ายล่ายจริงจริง!! ที่ใครๆ ว่า "ดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ" ดูสามหนุ่มสามมุมนี่ดิ...อาไร้
ตี๋แรก...อาจ้าง หยินหมิง จ๊วบจ๊วบ นมผ่านสองรูจมูกปุ๊บ มือขวาบีบไว้ มือซ้ายเค้นข้างกระพุ้งแก้ม...ปรี๊ดๆๆ น้ำนมเมื่อตะกี้พุ่งออกตาระยะสองเมตรฝ่า ไม่พอขอโชว์ออฟ แถมด้วยเป่าลูกโป่งสองลูกด้วยหูสองข้างเป็นของแถม ชาวบ้านชาวช่องในเมืองหนานจิง มณฑลเจียงซู เห็นลีลาอาจ้าง...อ๊าย...ย...หยา...า...!!!
ตี๋สอง...รุ่นอาแปะรู อันติ้ง ชาวเมืองลู่หยาง มณฑลเหอหนาน เก๊าะใช้จมูกดูดน้ำซดซะเต็มพุง แล้วปล่อยลมปราณออกทางทวารตา จารึกเป็นอักษรจีนว่า "ฟู-รู-ตง-ไห่" ใจความว่า โชควาสนากว้าง ใหญ่เท่าทะเล โอ้โห เฮะ...ชาวเมืองซ่าน-สุ่ย มณฑลกวางตุ้งแปะ แปะ แปะ ม่ายล่ายเรียกอี แต่ตบมือกันเกรียว
ตี๋สาม...อาเฮียหลิง จุ้นเจียง จากเมืองทั่นเปาหน้าดำใจยุติธรรม ฝึกปรือวิทยายุทธ์อยู่กะอาก๋งตั้งแต่ตัวจ้อยจนสามารถใช้ดวงตาพ่นลมดับเทียน...ปู้ด!!
จังโก้เผละพลุ้ยครึ่งตันเห็นลีลาตี๋สามวัยแล้วเมิน ไอขอไดเอ็ตหาเมียให้ชื่น...น...จาย...ย...ดีฝ่า...จ๊วบ!!!
สัตว์เลี้ยงแสนตุ๊ต๊ะ
ความอ้วนไม่เคยปรานีใคร ไม่ เว้นแม้แต่การ์ฟิลด์ภาคชีวิตจริงไม่อิงการ์ตูน ณ ดินแดนมะกะโรนี "โอราซิโอ" วัย 3 ขวบ พกพาพิกัดน้ำหนัก 16 กิโล นิยมสวาปามทุกอย่างที่ขวางหน้าเหมียว เฮ้อ!! เห็นลอรา ซานตาเรลลี อุ้มหน้ายิ้มแต่เมี้ยวยักษ์นี่สิ ท่าทางกะลังจุกอะไรซักอย่างนะ ...ว่ามะคนรุงรังเจ้าข้า..า..
คนห้าร้อยจำพวกชอบสะสมอะไรไปเรื่อย ดู นายรัฐกานต์ ภัชพาย พ่อค้าขายของจับห่วยชาวเมืองนายากาญจ์ รัฐอุตตรประเทศ พ่ออุ๊ยอายุ 50 ปี จาวเหนือของอินตะระเดีย เป็นมนุษย์พันธุ์สเป-เชี่ยลขนาดจนกินเนสส์บุ๊กขอปรบมือให้ เปาะแปะ
เพราะเล่นปลูกขนในหูจนงอกออกนอกรูสระอูย้าว ยาวสะระตะวัดข้างเดียว "5.2'' บวกสองก็เกือบ 9.8''
ฮาว-ทูของบาบูรัฐกานต์ว่า "อีนี่ฉานใช้แชมพูพิเศษ แหวนเหวินสร้อยเสริ้ยนี่ห้าม...เพราะเสี่ยงเกี่ยวปอยขนสุดหวงร่วงนะนาร้ายนารายณ์"
...จั๊กกะเดียมมั่งมั้ย???
อาห์...คนนี้ใช่ย่อย ที่ขนหูไม่เน้น ไปมุ่งปลูกขนผม+ขนเครา ดูจากลีลาสะบัดหยั่งแร็งแล้ว...นางแบบยาสระผมอายม้วนต้วน
มร.ฟิล มัวร์ ชาวออสซี่โดยกำเนิด ลืมตาเบิ่งโลก 42 ปี แต่เมื่อกว่า 10 ปีอารมณ์ไหนสิงไม่รู้ จู่ๆ ก็คร้านตัดเกลาโกนปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ คนทั้งเมืองเอล์มเฮิร์สต์ รัฐวิกตอเรียก็มองจนเหลียวหลังแลหน้า
ฮาว-ทู คุณพ่อมัวร์จะหมั่นคอยดูแลรักษา หวีแปรงขริบพอประมาณไม่ให้รุ่มร่ามรกรุงรังทรมาทรกรรมตัวเอง ยกเว้นช่างตัดผมแถวนั้นบ่นอุบ...เห็นแล้วเซ็งอด (ว่ะ)
หมูสเปเชี่ยล
เกิดเป็นหมูก็มี "สักสี" นะเฟ้ย!! ไอเดียว้าว ว้าวของ "วิม เดลวอย" พ่อหนุ่มอาร์ตติสต์ชาวเบลเยียม ปักหลักชีวิต @ ปักกิ่ง คิดช่วยเพิ่มมูลค่าให้อู๊ด อู๊ดธรรมดาเป็นสุกรติดแบรนด์ หรู...ไฮโซ & เก๋กู๊ด มั่กมั่ก!!!
เก๊าะไม่เห็นจะอะไร แค่ว่าอิมพอร์ตหมูจากยุโรปแล้วเปิด ฟาร์มศิลปะปล่อยให้กิน+นอน+กินเรื่อยไปจนอ้วนพีได้ที่อู๊ด อี๊ดทั้งแปดจากเนื้อตัวเปลือยเปล่า วิม เริ่มปล่อยของบรรเลงลายสักจิ้มๆจี้ๆ บนบอดี้
8 ตัว 8 ลาย 8 พะยี่ห้อ ใครเห็นก็อ๋อ...หยั่งลุย ติง-ต๊อง เอ๊ย หลุยส์ วิตตองงี้
พราวลี่พรีเซนต์ในงานนิทรรศการศิลปะ 2008 @ เซี่ยงไฮ้ "หอศิลป์ ปักกิ่งใหม่" เห็นก็เปรยว่าขายทั้งตัวอั๊วคงม่ายล่าย ราคา แผ่เป็นผืนหนังหมูนี่ได้ตั้ง 3.9 ล้านบาท เซ็งลี้ห่อฮ้อขึ้นเยอะ... เย...ย...!!!
หาก "สมิธฟิลด์" อาร์ตตัวหมูสัญชาติมะริกันพูดภาษาคนได้คงบอกว่า "ไม่ต้องเลย" เรื่องป้ายสีนี่...ไอ แคน
คุณป้าฟราน มาร์ติน ชาวรัฐเวอร์จิเนีย ผู้อยู่ใกล้ชิดกับ "สมิธฟิลด์" คอนเฟิร์ม ดูท่วงท่าปากจับแปรงวางตำแหน่งผืนผ้าใบ ละเลงแปะปะแนวแอ๊บสแตร็กต์...หมูนี่มีของค่ะ (ถ้าวาดเป็นรูปเหมือนได้ จะเปลี่ยนไปเรียกว่า หมูมีองค์!!)
ส่วน "หมูหน้าลิง" ของอาเฟิง ฉาง-หลินนี่ ถ้ามาอยู่บ้านเราจะให้คอหวยตีเป็นเลข รึให้คอการเมืองตีเป็น รบ.ดี...อุ๊บส์!!
ว่าไปถึงมีนักการเมืองไทยอ้าง ขอเดินหน้าเพื่อประชาธิปไตย ดีกว่าถอยหลังเป็นหมา!! "โคแนน" สุนัขพันธ์ชิวาวาในจังหวัดโอกินาวา รู้เข้าก็คงยกขาหน้าไหว้...อนุโมทนาสาธุ!!
ยังไงๆ นะเชื่อมะว่าคน "บริโภคตลก" วันละนิดจิตบานชื่น ยกเว้นแต่คน "ตลกบริโภค"!!! วันพรุ่งจะพ้นปีชวด ที่ชวดไปแล้วก็แล้วไป เวรกรรม เอ๊ย เวลคัมรับฉลูให้ฉลุยเฉลิมศักราชซิง ซิง ชะเอิงเอยจ้า...
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
