แฟนเก่า-แฟนใหม่ (เฟิร์ส แมกกาซีน)
หลายครั้ง "รัก" ก็อยู่ในสภาพของ "งูกินหาง" คนนี้รักคนนั้น คนนั้นไปรักคนโน้น แต่คนโน้นก็ยังไม่ลืมคนนี้ ช่างวุ่นวายดีจริงๆ
เรื่องราวความรักของ "หน่อย"น้ำตาของหน่อยตกในคืนส่งท้ายปีเก่า เพราะเธอได้เจอกับเขาในงานปาร์ตี้ หน่อยเพิ่งรู้เขายังอยู่ในรักของเธอ แม้พยายามจะลืมมานาน แต่เพียงวูบเดียวที่ได้สบตากันอีกครั้ง แผลใจที่ควรจะหายไปตั้งเนิ่นนานแล้ว ก็กลับปะทุขึ้นอีกรอบ
นาน...ที่เราพยายามจะลืมใครสักคน บางครั้งเรานึกว่าลืมได้แล้ว แต่เอาเข้าจริง เราไม่สามารถลืมคนที่เรารักมากๆ ได้ง่ายๆ เลยเนอะ" หน่อยพูดพลางปาดน้ำตา
เรื่องราวความรักของ "นก" จู่ๆ เขาก็โทรศัพท์มาหานก ทั้งๆ ที่เลิกรากันไปแล้วเป็นแรมปี
สิ้น พ.ศ. แต่ไม่สิ้นเยื่อใย...
สิ้นการไปมาหาสู่ แต่ไม่สิ้นอะไรๆ
"จำได้หรือเปล่า วันนี้ครบรอบปีที่เรารักกัน"
เขาลืมนับ ว่ามันจบกันไปแล้ว 1 ปีพอดีด้วย
โทรศัพท์ที่ไม่ได้รับเชิญ และคำถามที่ไม่รู้ว่าคนถามคิดอะไร ได้สะกิดแผลใจของนกให้เปิดและปวดขึ้นอีกหน
หน่อยไม่เหมือนนก เพราะเธอตกอยู่ในความเจ็บปวดที่เก็บไว้เอง แต่นกนั้นโชคร้ายกว่า ตรงที่เสียงโทรมาเป็นเสียงกรีดใจให้ระลึกถึงอะไรๆ อีกหน ทั้งๆ ที่ตลอดเวลาได้พยายามดิ้นรนที่จะลืมให้ลง
"หนูไม่เข้าใจ ว่าเขาจะโทรมาเพื่ออะไร" นกคร่ำครวญ สิ่งที่เธอเอ่ยถาม . . . นอกเสียจากคนโทรมา เชื่อว่าไม่มีใครในโลกตอบให้ถูกต้องได้
คนเรากับความรัก มักสะดุดและชะงักอยู่อย่างนี้บ่อยๆ รัก...ง่ายกว่า "ลืม" ถูกรัก...ยากกว่า "ถูกทิ้ง" อยู่กับความรัก ง่ายกว่าอยู่กับความจริง ในห้วงเวลาที่ตกหลุมรัก เราจึงมักอยู่กับความใฝ่ฝันหลายประการ
ประการสำคัญที่เราฝันกันทุกคนก็คือ จะอยู่กับใครสักคน (ซึ่งก็คือคนคนนี้ ที่รักแสนรักกันอยู่นี่แหละ) ไปจนตลอดชีวิต และรักของเราจะหอมหวานอยู่อย่างนี้
แต่ความจริงย่อมไม่ใช่ . . . ถึงรักกันปานจะกลืนกิน ชีวิตก็ยังมีอีกหลายเหลี่ยมหลายมุมที่เข้ากันได้ไม่สนิท
รักอาจแนบแน่น ใจอาจแนบชิแต่หลายอย่างในวิถีชีวิต...อาจผิดแผกแตกต่างจนกลายเป็นปัญหา หากบางช่วงเวลารักไม่เหนียวแน่นเพียงพอที่จะช่วยสมาน
โลกจึงมีทั้ง "คนรัก" และ "คนเคยรัก" เดินปนกันอยู่ขวักไขว่
"อย่ามารักกัน ถ้ายังคิดถึงใคร เธอยังฝังใจ กับคนที่ไม่แคร์ คนที่รักเธอ ทำไมไม่เหลียวแล เลยได้เป็นแค่ แฟนใหม่ ที่เธอไม่เคยต้องการ"
แทนที่จะรักตามอำเภอใจ เราควรใส่ใจต่อความรักในทุกๆ ครั้ง เมื่อจะรักใครสักคน อย่ารักแบบห่วงหน้าพะวงหลัง ประเภทคนก่อนก็ยังรัก คนนี้ก็อยากรัก รักไม่เหมือนขนม ที่จะตักหรือตัดออกมาแบ่งกันกิน เมื่อได้รับความรักจากใครสักคน เราล้วนอยากจะเป็นเพียงคนคนเดียวที่เขารัก และรักจนหมดหัวใจ!
ไม่มีใครอยากเป็น "แฟนเก่า" เท่าๆ กับต้องเป็น "แฟนใหม่" ที่ใจของเขายังไม่ตามมาด้วย แฟนเก่า คือคนที่ไม่ถูกเลือก ขณะที่แฟนใหม่ที่ใจยังไม่ตามมา คือคนที่ไม่ถูกรัก เป็นแค่คนที่ใคร "อยากจะรัก" หรือเพียงเผื่อเหลือเผื่อขาดเอาไว้ เผื่อบรรเทาหัวใจที่กำลังเหงาๆ
ใจ . . . ไม่ใช่ห้องแบ่งเช่า ห้องนี้ขอเก็บไว้ว่างๆ เปล่าๆ อีก 3 ห้องที่เหลือก็แบ่งให้อีก 3 คนได้อยู่ อย่ารักเผื่อเลือก เพราะคนที่ไม่ถูกเลือกจะเป็นคนเจ็บปวด หากจะรักใครสักคนจริงๆ กรุณารอจนกว่าจะแน่ใจว่า "ใจ" ของคุณ "ว่าง" พอ . . . เพราะในวันที่มันว่างพอ ไม่เพียงจะเปิดใจให้ใครบางคนเข้ามาได้ ยังสามารถมอบใจให้เขาจนหมดดวงด้วย
อึดอัดเหมือนกัน ก็ฉันเพิ่งแน่ใจ เธอแค่เหงาไง ก็เลยมาคบกัน ไม่ถือสาเลย แต่ว่ามันสำคัญ อย่าให้ฉันเป็นแฟนใหม่ ที่เธอไม่เคยต้องการ ถ้ามีแล้วมันทรมาน ฉันเองก็พอเข้าใจ ถ้าเธอไม่เคยลืมแฟนเก่า ก็ยังไม่ควรคบใคร เธออย่ามาเล่นกับใจของคน แล้วไงแล้วใครทุกข์ทน คนสองคนฉันและเธอ
อย่าโทรหาคนที่คุณบอกว่า "เราเลิกกันเถอะ" อย่าสบตากับคนที่คุณบอกกับใจตัวเองว่า "เราจะลืมเขา" อย่าทำให้รักเป็นแค่ของเล่นถ้ารักกันจริงๆ ก็อย่าได้บอกว่าขอให้เราต่างคนต่างอยู่ ถ้าอยากลืมจริงๆ ก็อย่าได้เสี่ยงสะกิดแผลเก่า รักกับคน เหมือนตัวกับเงา ที่ขาดจากกันไม่ได้ วิ่งหนีอย่างไรก็ไปไม่พ้น
ฉะนั้น หันหน้าเข้าหาแสงสว่างเข้าไว้ เงาที่ทอดยาวออกไป จะได้อยู่ข้างหลัง!
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
ภาพประกอบทางอินเทอร์เน็ต
