ไม่อยากรับรู้ความจริงเลยว่า . . .
ท่ามกลางอุณหภูมิ ที่เย็นลงเรื่อยๆ
ฉันก็กำลังเศร้ามากขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน
เศร้า . . . เพราะเขาเดินจากไป
เศร้า . . . เพราะคำว่า "รัก" ไม่มีความหมายอีกแล้ว
ตั้งแต่ไม่มีเขาอยู่ข้างๆ เหมือนที่เคยมี
สิ่งเดียวที่มีเป็นเพื่อนตอนนี้ก็คือ "น้ำตา"
มันเจ็บปวดนะ ที่ต้องบอกกับตัวเองว่า . . .
เขาเลือกที่จะทิ้งคำว่า "รัก" ของฉันเอาไว้ข้างทาง
แล้วหันหลังเดินจากไป . . . ไปอย่างไม่มีวันกลับมา
ทั้งที่ฉันรักเขามาก . . . มากกว่าที่รักตัวเองเสียอีก
ฉันจะอยู่ต่อไปได้อย่างไร . . . เมื่อไม่มีเขา ?
มันเป็นคำถาม ที่เกิดขึ้นทุกครั้งที่ลืมตาขึ้นมาตอนเช้า
ฉันจะอยู่ต่อไปได้อย่างไร . . . เมื่อไม่มีคำว่า "เรา"
เพราะแม้แต่ลมหายใจของฉันยังเศร้า . . .
มันมีชีวิตอยู่อย่างผะแผ่ว . . . บางเบา . . . เหลือเกิน
เศร้า . . . จนไม่อยากเดินออกไปไหนเลย
คลิกอ่านความคิดเห็นของเพื่อนๆ ได้ที่นี่ค่ะ
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
โดย พี่ฝนดาว
จากหนังสือ ไม่อยากหายใจ เมื่อไม่มีเธอ
ภาพประกอบจาก Glitter.Kapook.com
