อ่อนแอบ้างก็ได้ (ใยไหม)
ความอ่อนแอ เป็นคุณสมบัติข้อหนึ่งที่มีอยู่ในตัวคนทุกคน
และเป็นคุณสมบัติที่ผู้คนส่วนใหญ่พากันซุกซ่อนเอาไว้
บางคนก็ซ่อนไม่ไม่ดี... บางคนก็ซ่อนอย่างมิดชิดจนนึกว่าไม่มี
ความอ่อนแอไม่ได้เป็นเรื่องเลวร้าย หรือน่ารังเกียจขนาดนั้น
ความอ่อนแอเป็นธรรมชาติที่จะบ่งบอกว่า เราคือคนปกติ ที่มีเข้มแข็ง มีอ่อนแอ
เพียงแต่เราต้องรู้ว่า เวลาไหนควรอ่อนแอ เวลาไหนควรเข้มแข็ง...
และต้องจัดการกับความอ่อนแอได้อย่างเหมาะสม
ความเข้มแข็งเป็นสิ่งดี เพราะเราจะต้องใช้ประโยชน์จากความเข้มแข็ง
เพื่อไปให้ถึงความฝัน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเมื่อไหร่ที่อ่อนแอ เราจะต้องหยุดฝัน...
บางเวลา คนเราต้องเข้มแข็ง เพื่อปกป้องตัวเอง และปกป้องผู้อื่น
แต่ในบางขณะชีวิต... เราก็ควรจะมีคนคอยดูแล คอยปกป้องเหมือนกัน
เมื่อเจอเหตุการณ์ที่เลวร้ายในชีวิต...ธรรมชาติจะอนุญาตให้เราร้องไห้
จะให้เราทรุดตัวลงกับพื้นอย่างเหนื่อยท้อ จะยอมให้เราอ่อนแออย่างไม่มีข้อแม้
ในบางครั้ง การแสดงความอ่อนแอ ก็เป็นการที่เราซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเอง
เป็นการระบายอารมณ์ที่กดดัน เป็นการผ่อนคลายความตึงเครียด
รู้สึกอย่างไรก็แสดงออกอย่างนั้น...
ไม่จำเป็นต้องทนเชิดหน้าเพื่อให้ใครเห็นว่าเข้มแข็ง
เพียงแต่ความอ่อนแอต้องมีเวลาที่จำกัด
เมื่อได้ระบายความอ่อนแอจนถึงระดับหนึ่งแล้ว...
ก็ต้องรู้จักดึงความรู้สึกที่กระจัดกระจายของตัวเองกลับมาให้อยู่กับเนื้อกับตัว
จะเห็นว่า...
บางทีเราก็ต้องยอมอ่อนแอ เพื่อให้ชีวิตเข้มแข็งขึ้น
แล้วชีวิตก็เข้มแข็งขึ้นจริง ๆ
และเป็นคุณสมบัติที่ผู้คนส่วนใหญ่พากันซุกซ่อนเอาไว้
บางคนก็ซ่อนไม่ไม่ดี... บางคนก็ซ่อนอย่างมิดชิดจนนึกว่าไม่มี
ความอ่อนแอไม่ได้เป็นเรื่องเลวร้าย หรือน่ารังเกียจขนาดนั้น
ความอ่อนแอเป็นธรรมชาติที่จะบ่งบอกว่า เราคือคนปกติ ที่มีเข้มแข็ง มีอ่อนแอ
เพียงแต่เราต้องรู้ว่า เวลาไหนควรอ่อนแอ เวลาไหนควรเข้มแข็ง...
และต้องจัดการกับความอ่อนแอได้อย่างเหมาะสม
ความเข้มแข็งเป็นสิ่งดี เพราะเราจะต้องใช้ประโยชน์จากความเข้มแข็ง
เพื่อไปให้ถึงความฝัน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเมื่อไหร่ที่อ่อนแอ เราจะต้องหยุดฝัน...
บางเวลา คนเราต้องเข้มแข็ง เพื่อปกป้องตัวเอง และปกป้องผู้อื่น
แต่ในบางขณะชีวิต... เราก็ควรจะมีคนคอยดูแล คอยปกป้องเหมือนกัน
เมื่อเจอเหตุการณ์ที่เลวร้ายในชีวิต...ธรรมชาติจะอนุญาตให้เราร้องไห้
จะให้เราทรุดตัวลงกับพื้นอย่างเหนื่อยท้อ จะยอมให้เราอ่อนแออย่างไม่มีข้อแม้
ในบางครั้ง การแสดงความอ่อนแอ ก็เป็นการที่เราซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเอง
เป็นการระบายอารมณ์ที่กดดัน เป็นการผ่อนคลายความตึงเครียด
รู้สึกอย่างไรก็แสดงออกอย่างนั้น...
ไม่จำเป็นต้องทนเชิดหน้าเพื่อให้ใครเห็นว่าเข้มแข็ง
เพียงแต่ความอ่อนแอต้องมีเวลาที่จำกัด
เมื่อได้ระบายความอ่อนแอจนถึงระดับหนึ่งแล้ว...
ก็ต้องรู้จักดึงความรู้สึกที่กระจัดกระจายของตัวเองกลับมาให้อยู่กับเนื้อกับตัว
จะเห็นว่า...
บางทีเราก็ต้องยอมอ่อนแอ เพื่อให้ชีวิตเข้มแข็งขึ้น
แล้วชีวิตก็เข้มแข็งขึ้นจริง ๆ
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
หนังสือ ห้องนั่งเล่นของความคิด เขียนโดย ลูกปัด
