เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก รายการ ที่นี่หมอชิต
ขึ้นชื่อในฝีมือด้านศิลปะ จนกลายเป็นปรมาจารย์ที่คนรักศิลปะต่างยกย่อง แต่ อาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ (จิตรกรรม) พ.ศ.2554 กลับเลือกที่จะใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ไปพร้อมกับการสร้างและบูรณะพุทธศาสนสถานสำคัญอย่าง วัดร่องขุ่น ให้เป็นที่เลื่องลือถึงความวิจิตรตระการตาไปทั่วโลก รายการที่นี่หมอชิต (3 มิถุนายน) จึงอาสาพาไปชมวัดร่องขุ่น พุทธศิลป์สวยงามฝีมืออาจารย์เฉลิมชัยและลูกศิษย์ ก่อนที่จะพาไปเปิดบ้านสุดติสท์แบบไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน พร้อมทั้งฟังข้อคิดดี ๆ จากศิลปินแห่งชาติคนนี้ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรไปดูกันเลยจ้า ..
เริ่มต้นรายการด้วยภาพบรรยากาศสวย ๆ สุดวิจิตร ของวัดร่องขุ่น จังหวัดเชียงราย ที่อาจารย์เฉลิมชัยมีแนวคิดริเริ่มสร้างขึ้น เพื่อแสดงออกถึงศิลปะผ่านงานพุทธศิลป์ที่มีความหมายสุดลึกล้ำ ภาพรอบตัววัดที่สีขาวสะอาดตา เป็นจุดเด่นให้ผู้คนที่พบเห็นต้องสะดุดใจ อาจารย์เฉลิมชัยพาไปแนะนำให้รู้จักกับจิตรกรรมขุมนรกอเวจีที่สร้างขึ้นเพื่อเป็นเครื่องเตือนใจ มีมือนับร้อยมือยื่นโผล่มาจากทางขึ้น และมีพญามัจจุราชหน้าตาดุดันคอยดูแล พร้อมกับทางเดินสลักเป็นลำตัวพญานาคไปสู่ทางเข้าโบสถ์ ถือเป็นความสวยงามทางศิลปะที่แสดงออกมาได้อย่างมีความหมายและใส่ใจในรายละเอียดสมกับที่เป็นปรมาจารย์ขนานแท้
เห็นความสวยงามวิจิตรตระการตากันไปแล้ว จึงต้องขอไปแอบดูการทำงานของเหล่าช่างศิลป์ฝีมือดี ว่าแต่ละขั้นตอนนั้นปราณีตขนาดไหน โดยอาจารย์เฉลิมชัย เล่าว่า ตนเองจะเป็นคนออกแบบลวดลายลงบนกระดาษและไปให้ช่างไม้ฉลุลาย ก่อนที่จะนำมาให้ลูกศิษย์ดัดเหล็กเป็นโครงสร้าง จากนั้นจึงหล่อปูนปั้นตามโครงที่ทำไว้ ก่อนที่จะประดับกระจกลงไปทีละชิ้นอย่างปราณีต และลงยาขอบกระจกด้วยการทาสี 4 ชั้น โดยขั้นตอนสุดท้ายคือการนั่งขูดสีออกจากกระจกทีละแผ่น ก่อนจะนำไปประดับตามจุดต่าง ๆ ภายในวัดอย่างสวยงาม
จากนั้นอาจารย์เฉลิมชัย ก็พาไปเยี่ยมชมบ้านหลังเก่าแก่ที่เคยอาศัยมานานหลายปี ซึ่งบ้านหลังนี้อาจารย์บอกว่าไม่ได้แวะมา 6 ปีแล้ว เพราะย้ายไปอาศัยอยู่ภายในหอศิลป์วัดร่องขุ่นแทน โดยภายในตัวบ้านมีอาณาบริเวณกว้างขวาง อยู่ท่ามกลางธรรมชาติของต้นไม้หลากชนิด ตัวบ้านหลังแรกเดินเข้าไปแล้วต้องตกตะลึง เพราะบ้านหลังนี้คือ ถ้ำ! ย้ำว่าเป็นถ้ำจริง ๆ เพราะอาจารย์เฉลิมชัยตั้งใจจะใช้ชีวิตสงบแบบติสท์ ๆ ของท่านด้วยการนอนบนที่นอนหินแท้ ๆ มีบ่อน้ำอยู่กลางบ้านเหมือนเป็นบ่อน้ำอมฤตยังไงอย่างนั้น แต่ทว่าบ่อน้ำแห่งนี้อาจารย์เฉลิมชัยได้ปูไม้ปิดไปหมดแล้วหลังจากที่ไม่มีคนอยู่
บ้านอีกหลังใกล้ ๆ กัน ถูกเปิดโล่งด้วยกระจกใสรอบบ้าน เพื่อปล่อยจิตวิญญาณของคนศิลปะ ชั้นสองเปิดโล่งมองเห็นวิวป่าและเสียงร้องของจั๊กจั่น ที่อาจารย์บอกว่าคือสิ่งสุดยอดที่หลายคนใฝ่ฝัน แต่อาจารย์ก็กลับทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่ไปอาศัยอยู่ในวัดร่องขุ่นแทน เหตุผลทั้งหมดก็มาจากธรรมะที่อาจารย์ศรัทธาและศึกษามาตลอด โดยเลือกที่จะใช้ชีวิตเรียบง่ายไม่ยึดติดกับสิ่งใด ๆ อาจารย์เฉลิมชัย บอกว่า หากใครลองได้ดื่มด่ำกับธรรมะแล้วจะได้พบเจอความสุขที่แท้จริงจากภายใน โดยไม่รู้สึกเสียดายเงินทอง อีกทั้งสิ่งที่อาจารย์กำลังทำอยู่ทุกวันนี้คือการเป็นผู้ให้ และนั่นเป็นสิ่งยิ่งใหญ่ที่อาจารย์ตั้งใจจะทำให้กับพระเจ้าอยู่หัว ศาสนา และประเทศชาติ
ส่วนใครที่ไม่เคยเห็นอาจารย์เฉลิมชัย ซิ่งมอเตอร์ไซค์วิบากคงจะได้เห็นในคราวนี้ เพราะอาจารย์บอกว่าแกขี่มอเตอร์ไซค์เป็นกิจวัตร ในการขึ้นเขาเพื่อนำเงินไปบริจาคให้กับคนยากไร้บนเขาที่ห่างไกลความเจริญ มอเตอร์ไซค์วิบากจึงเป็นทางเลือกที่ดีของอาจารย์เฉลิมชัย ที่ใส่ชุดม่อฮ่อมขี่มอเตอร์ไซค์วิบากได้อย่างไม่มีเคอะเขิน นอกจากนี้ยังมีข้อคิดดี ๆ จากมุมมองติสท์ ๆ ของอาจารย์เฉลิมชัยมาฝากกันในรายการอีกด้วย
การเลือกใช้ชีวิตอย่างผู้ให้ของอาจารย์เฉลิมชัย ทำให้ชาวบ้านในชุมชนหมู่บ้านร่องขุ่นล้วนแล้วแต่มีชีวิตที่ดีขึ้น มีอาชีพ มีการทำมาค้าขาย รวมทั้งมีความรู้ด้านศิลปะเพิ่มเข้าไปอีกด้วย ซึ่งสิ่งเหล่านั้นเกิดจากความเสียสละที่จะพัฒนาชุมชนบ้านเกิดด้วยจิตศรัทธา เงินทุน และแรงขับเคลื่อนของปรมาจารย์ด้านศิลปะคนนี้ อาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ จิตรกรมือหนึ่งที่หาใครแทนได้ยากจริง ๆ ..
