เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุุกดอทคอม
ภาพประกอบไม่เกี่ยวข้องกับข้อมูล
ศาลรัฐธรรมนูญ มีมติให้ นายศิริมิตร เข้ารับสมัครข้าราชการตุลาการได้ ชี้ห้ามนำความพิการเป็นข้ออ้างจำกัดสิทธิในการเข้ารับราชการ
สืบเนื่องจากกรณีที่ประธานผู้ตรวจการแผ่นดินได้รับคำร้องจาก นายศิริมิตร บุญมูล ซึ่งประกอบอาชีพทนายความ แต่มีร่างกายเป็นโปลิโอ ระบุว่า ได้ไปสมัครทดสอบความรู้เพื่อบรรจุเป็นข้าราชการตุลาการ และแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งผู้ช่วยผู้พิพากษาประจำปี 2552 หลังการสมัครคณะกรรมการตุลาการศาลยุติธรรมได้พิจารณาคุณสมบัติแล้วมีมติไม่รับสมัครโดยอ้างว่า นายศิริมิตร มีสภาพร่างกายและจิตใจไม่เหมาะสมในการปฏิบัติหน้าที่ข้าราชการตุลาการตาม พ.ร.บ.ระเบียบข้าราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรม 2543 มาตรา 26 (10 ) ซึ่งนายศิริมิตร เห็นว่าการถูกตัดสิทธิ เนื่องจากเหตุดังกล่าว เป็นการเลือกปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรม เพราะเหตุแห่งความแตกต่างในเรื่องสภาพทางกายหรือความพิการ ขัดแย้งต่อรัฐธรรมนูญมาตรา 30 นั้น
เมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 2555 สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ ได้เผยแพร่เอกสารว่า ศาลรัฐธรรมนูญมีมติเสียงข้างมากวินิจฉัยว่าพ.ร.บ.ระเบียนข้าราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรม พ.ศ.2543 มาตรา 26 ( 10) เฉพาะข้อความที่ว่า "...กาย หรือจิตใจไม่เหมาะสม..." มีปัญหาความชอบด้วยรัฐธรรมนูญ 50 มาตรา 30 เนื่องจากเห็นว่าการกำหนดถ้อยคำดังกล่าวถือว่าเป็นการกำหนดเกินความจำเป็น เป็นการจำกัดสิทธิในการบรรจุเข้ารับราชการตุลาการของผู้พิการโดยคำนึงถึงสภาพร่างกาย หรือจิต ของผู้พิการเพียงอย่างเดียว และเป็นการเปิดโอกาสให้คณะกรรมการที่มีหน้าที่เกี่ยวกับการตรวจสอบคุณสมบัติผู้สมัครเข้าสอบใช้ดุลยพินิจอย่างกว้างขวาง โดยมิได้กำหนดว่า กายหรือจิตใจ ลักษณะใดเป็นความไม่เหมาะสม จนไม่สามารถจะปฏิบัติหน้าที่ของข้าราชการตุลาการได้ อีกทั้งมิได้คำนึงความรู้ความสามารถอันเป็นภารกิจหลักของตุลาการ หรือผู้พิพากษาในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี
บทบัญญัติดังกล่าวจึงขัดต่อหลักการไม่เลือกปฏิบัติต่อบุคคล เพราะเหตุแห่งความแตกต่างในเรื่องความพิการตามรัฐธรรมนูญ และขัดต่อสิทธิของคนพิการในการเข้าทำงานบนพื้นฐานที่เท่าเทียมกับบุคคลอื่น ตามอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิของคนพิการขององค์การสหประชาชาติ
ทั้งนี้ สำหรับการร้องขอให้ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยครั้งนี้ ของนายศิริมิตร ไม่ใช่ครั้งแรก โดยนายศิริมิตร เคยร้องให้ศาลรัฐธรรมนูญมีคำวินิจฉัยในเรื่องดังกล่าวมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ในขณะนั้นยังใช้รัฐธรรมนูญปี 40 ซึ่งในมาตรา 30 นั้นไม่ได้มีการบัญญัติถ้อยคำเรื่องของคนพิการเอาไว้ ทำให้คำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญ ที่ 16/2554 ออกมาระบุว่า มาตรา 26(10) ของพ.ร.บ.ระเบียบข้าราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรม 2543 ไม่ขัดหรือแย้งต่อรัฐธรรมนูญ 40 มาตรา 30 แต่ในรัฐธรรมนูญปี 50 นี้ มาตรา 30 มีการบัญญัติถ้อยคำเพิ่มเติม ว่า ห้ามนำเรื่องความพิการมาเป็นเหตุแห่งในการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมต่อบุคคล
อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมจาก
