ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย.. เด็กชาย 9 ขวบ ทะเลาะกับเพื่อนข้างบ้าน จนต้องสูญเสียพ่อไป ชีวิตพลิกผัน ตัดสินใจออกจากโรงเรียน ใช้เวลา 17 ปี พลิกแผ่นดินตามล่าหาตัวฆาตกรฆ่าพ่อ
ย้อนกลับไปเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2543 เซียง หมิงเฉียน เด็กชายชาวจีนในวัยเพียง 9 ขวบ อาศัยในมณฑลเซิ้นเจิง ได้เล่นโยนหินลงน้ำกับ จางจุน เพื่อนข้างบ้าน ซึ่งมันควรจะเป็นการเล่นสนุก ๆ ในวัยเด็กตามประสา แต่ใครจะไปคาดคิดว่าจะนำมาซึ่งโศกนาฏกรรมครั้งเลวร้าย ถึงขนาดทำให้เขาต้องสูญเสียพ่อตลอดไป..
หลังจากหมิงเฉียนและจางจุนทะเลาะกัน ยายของจางจุนก็เข้ามาช่วยหลานของเธอ โดยจับหมิงเฉียนเหวี่ยงจนล้มลง จากนั้นพี่สาวของหมิงเฉียนมาพบจึงรีบเข้าช่วยน้อง จนสุดท้ายจบลงด้วยการที่พี่สาวของหมิงเฉียนถูกครอบครัวของจางจุนทำร้าย เมื่อกลับไปบ้านเธอจึงเล่าเรื่องราวให้สามีฟัง
ขณะที่พ่อและแม่ของหมิงเฉียน ตอนเกิดเหตุพวกเขาออกไปซื้อโทรทัศน์มาใช้ที่บ้าน จึงไม่ทราบเรื่อง จนเมื่อถึงตอนกินข้าวเย็น พี่สาวของหมิงเฉียนได้เล่าเรื่องราวทั้งหมด และบอกว่าสามีของเธอไปที่บ้านของครอบครัวจางจุน เพื่อเคลียร์ปัญหาที่เธอถูกทำร้าย
เมื่อ เซียง เหวินจื่อ พ่อของหมิงเฉียน ได้ยินเรื่องราวก็รีบคว้าไฟฉายและเสื้อคลุมปรี่ไปบ้านของจางจุนเพื่อช่วยเหลือลูกเขย ตอนนั้นหมิงเฉียนจำได้ว่าเห็นพ่อเข้าไปในบ้านหลังนั้น ก่อนที่ไฟจะดับลง จากนั้นก็ได้ยินเสียงพ่อร้องเสียงดังอย่างเจ็บปวด
เหวินจื่อได้รับบาดเจ็บสาหัส มีบาดแผลจากการถูกแทงหลายแผล และแม้ว่าหลังจากเกิดเหตุทางครอบครัวของหมิงเฉียนจะรีบพาพ่อไปส่งโรงพยาบาล แต่แพทย์ก็ไม่สามารถช่วยยื้อชีวิตเขาไว้ได้ หมิงเฉียนจำประโยคสุดท้ายของพ่อได้ขึ้นใจ พ่อบอกว่าหนาวและหิว
วันรุ่งขึ้น มีเจ้าหน้าที่ตำรวจไปตรวจสอบที่เกิดเหตุและดำเนินการสอบสวน ทว่าไม่มีการจับกุมผู้ก่อเหตุในขณะนั้น และ จาง มูกี ซึ่งเป็นผู้ต้องสงสัย ก็สามารถหลบหนีไปได้
นับจากวันนั้นชีวิตของหมิงเฉียนเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ครอบครัวของเขาเศร้าเสียใจมาก โดยเฉพาะแม่ที่ร้องไห้ตลอดเวลา และในที่สุดหมิงเฉียนในวัยเพียง 9 ขวบ ก็ตัดสินใจลาออกจากโรงเรียน ทั้ง ๆ ที่เขาเรียนดีมาตลอด เพราะความปรารถนาเดียวของเขาในตอนนั้นคือ ต้องการจับตัวฆาตกรที่ฆ่าพ่อให้ได้
หมิงเฉียนเริ่มต้นพาครอบครัวไปที่สถานีตำรวจเพื่อขอข้อมูลเกี่ยวกับมูกี หลังจากนั้นเมื่อหมิงเฉียนอายุ 10 ขวบ ครอบครัวก็ย้ายไปยังเมืองใหญ่ เพื่อให้การตามหาตัวคนร้ายสะดวกขึ้น แต่เมื่อเวลาผ่านไปหลายปีก็ไม่มีวี่แววว่าเขาจะพบตัวคนคนนั้น
หมิงเฉียนไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ เขาทุ่มเทเวลาทั้งหมดตามสืบหา จนในปี 2550 เขาได้เบาะแสสำคัญครั้งแรก มีพยานเห็นคนที่มีลักษณะตรงกับมูกีขี่มอเตอร์ไซค์อยู่แถวสถานีรถไฟคุนหมิง หมิงเฉียนก็ตามไปเฝ้าอยู่หลายวันแต่ก็ไม่พบ
ต่อมาในปี 2556 หมิงเฉียนสืบทราบว่ามูกีอาจซ่อนตัวอยู่ที่นิคมอุตสาหกรรมในจินเจียง มณฑลฝูเจี้ยน หมิงเฉียนจึงเดินทางไปที่นั่นและใช้เวลาอยู่นาน 6 เดือน เพื่อตามหาตัวมูกี แต่ก็กลับมามือเปล่าอีกเช่นเคย
จนในที่สุดเมื่อปี 2560 โชคชะตาเข้าข้างหมิงเฉียนอีกครั้ง เขาได้รับข้อมูลจากแหล่งข่าวว่ามูกีซ่อนตัวอยู่ในเมืองหนานอัน ในมณฑลฝูเจี้ยน ซึ่งหมายถึงหมิงเฉียนจะต้องออกเดินทางหลายพันกิโลเมตรอีกครั้ง แต่เขาไม่แคร์ รีบเก็บกระเป๋าไปในทันที
หมิงเฉียนทราบว่ามูกีทำงานที่โรงงานผลิตเครื่องใช้บนโต๊ะอาหารในเขตชานเมืองหนานอัน เมื่อเขาไปถึงก็เช่ารถออกไปตระเวนสอบถามข้อมูลของมูกี รวมทั้งโรงงานดังกล่าว จากนั้นก็ใช้เวลาหลายวันเฝ้าดูทางเข้า-ออกโรงงาน
จนในที่สุดความพยายามตลอด 17 ปี ก็ไม่สูญเปล่า หมิงเฉียนได้เห็นหน้ามูกีอีกครั้ง และแม้มูกีจะแก่ลง แต่แน่นอนว่าเขาจำได้อย่างแม่นยำไม่เคยลืมเลือน คนที่ฆ่าพ่อของเขา ทำลายทั้งชีวิตครอบครัวและชีวิตเขา
หมิงเฉียนสืบต่อจนรู้ว่า จาง มูกี เปลี่ยนชื่อเป็น เส้าเหลียง มีภรรยาใหม่ แต่งงานและมีลูกด้วยกัน 1 คน หลังจากรวบรวมหลักฐานทั้งหมด ซึ่งรวมถึงเสื้อผ้าของพ่อที่มีรอยมีดแทง เขาก็ไปหาตำรวจ แต่แทนที่จะได้รับความช่วยเหลือ กลับถูกปฏิเสธ เพราะพวกเขาชี้ว่าไม่มีหลักฐานยืนยันตัวตนของจาง มูกี ซึ่งทางการได้ลบบันทึกของเขาไปตั้งแต่ปี 2558 หลังขาดการติดต่อกับครอบครัวไปนานกว่า 10 ปี
หมิงเฉียนไม่คิดที่จะยอมแพ้ เขาวิ่งติดต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้องหลายแห่งเพื่อร้องเรียน พร้อมกับหลักฐานทั้งหมดที่รวบรวมมาถึง 17 ปี จนสุดท้ายเจ้าหน้าที่ก็สามารถออกหมายจับมูกีได้ และในวันที่ 10 ตุลาคม 2561 ศาลได้พิจารณาว่ามูกีมีความผิดจริง และตัดสินให้จำคุกตลอดชีวิต
และแล้วภารกิจของหมิงเฉียนในวัย 26 ปี ก็สำเร็จในที่สุด หลังจากนี้เขาพร้อมที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ พร้อมทั้งเชื่อว่าพ่อจะได้จากไปอย่างสงบเสียที..
ขอบคุณข้อมูลจาก
odditycentral.com
ย้อนกลับไปเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2543 เซียง หมิงเฉียน เด็กชายชาวจีนในวัยเพียง 9 ขวบ อาศัยในมณฑลเซิ้นเจิง ได้เล่นโยนหินลงน้ำกับ จางจุน เพื่อนข้างบ้าน ซึ่งมันควรจะเป็นการเล่นสนุก ๆ ในวัยเด็กตามประสา แต่ใครจะไปคาดคิดว่าจะนำมาซึ่งโศกนาฏกรรมครั้งเลวร้าย ถึงขนาดทำให้เขาต้องสูญเสียพ่อตลอดไป..
หลังจากหมิงเฉียนและจางจุนทะเลาะกัน ยายของจางจุนก็เข้ามาช่วยหลานของเธอ โดยจับหมิงเฉียนเหวี่ยงจนล้มลง จากนั้นพี่สาวของหมิงเฉียนมาพบจึงรีบเข้าช่วยน้อง จนสุดท้ายจบลงด้วยการที่พี่สาวของหมิงเฉียนถูกครอบครัวของจางจุนทำร้าย เมื่อกลับไปบ้านเธอจึงเล่าเรื่องราวให้สามีฟัง
ขณะที่พ่อและแม่ของหมิงเฉียน ตอนเกิดเหตุพวกเขาออกไปซื้อโทรทัศน์มาใช้ที่บ้าน จึงไม่ทราบเรื่อง จนเมื่อถึงตอนกินข้าวเย็น พี่สาวของหมิงเฉียนได้เล่าเรื่องราวทั้งหมด และบอกว่าสามีของเธอไปที่บ้านของครอบครัวจางจุน เพื่อเคลียร์ปัญหาที่เธอถูกทำร้าย
เมื่อ เซียง เหวินจื่อ พ่อของหมิงเฉียน ได้ยินเรื่องราวก็รีบคว้าไฟฉายและเสื้อคลุมปรี่ไปบ้านของจางจุนเพื่อช่วยเหลือลูกเขย ตอนนั้นหมิงเฉียนจำได้ว่าเห็นพ่อเข้าไปในบ้านหลังนั้น ก่อนที่ไฟจะดับลง จากนั้นก็ได้ยินเสียงพ่อร้องเสียงดังอย่างเจ็บปวด
เหวินจื่อได้รับบาดเจ็บสาหัส มีบาดแผลจากการถูกแทงหลายแผล และแม้ว่าหลังจากเกิดเหตุทางครอบครัวของหมิงเฉียนจะรีบพาพ่อไปส่งโรงพยาบาล แต่แพทย์ก็ไม่สามารถช่วยยื้อชีวิตเขาไว้ได้ หมิงเฉียนจำประโยคสุดท้ายของพ่อได้ขึ้นใจ พ่อบอกว่าหนาวและหิว
วันรุ่งขึ้น มีเจ้าหน้าที่ตำรวจไปตรวจสอบที่เกิดเหตุและดำเนินการสอบสวน ทว่าไม่มีการจับกุมผู้ก่อเหตุในขณะนั้น และ จาง มูกี ซึ่งเป็นผู้ต้องสงสัย ก็สามารถหลบหนีไปได้
นับจากวันนั้นชีวิตของหมิงเฉียนเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ครอบครัวของเขาเศร้าเสียใจมาก โดยเฉพาะแม่ที่ร้องไห้ตลอดเวลา และในที่สุดหมิงเฉียนในวัยเพียง 9 ขวบ ก็ตัดสินใจลาออกจากโรงเรียน ทั้ง ๆ ที่เขาเรียนดีมาตลอด เพราะความปรารถนาเดียวของเขาในตอนนั้นคือ ต้องการจับตัวฆาตกรที่ฆ่าพ่อให้ได้
หมิงเฉียนเริ่มต้นพาครอบครัวไปที่สถานีตำรวจเพื่อขอข้อมูลเกี่ยวกับมูกี หลังจากนั้นเมื่อหมิงเฉียนอายุ 10 ขวบ ครอบครัวก็ย้ายไปยังเมืองใหญ่ เพื่อให้การตามหาตัวคนร้ายสะดวกขึ้น แต่เมื่อเวลาผ่านไปหลายปีก็ไม่มีวี่แววว่าเขาจะพบตัวคนคนนั้น
หมิงเฉียนไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ เขาทุ่มเทเวลาทั้งหมดตามสืบหา จนในปี 2550 เขาได้เบาะแสสำคัญครั้งแรก มีพยานเห็นคนที่มีลักษณะตรงกับมูกีขี่มอเตอร์ไซค์อยู่แถวสถานีรถไฟคุนหมิง หมิงเฉียนก็ตามไปเฝ้าอยู่หลายวันแต่ก็ไม่พบ
ต่อมาในปี 2556 หมิงเฉียนสืบทราบว่ามูกีอาจซ่อนตัวอยู่ที่นิคมอุตสาหกรรมในจินเจียง มณฑลฝูเจี้ยน หมิงเฉียนจึงเดินทางไปที่นั่นและใช้เวลาอยู่นาน 6 เดือน เพื่อตามหาตัวมูกี แต่ก็กลับมามือเปล่าอีกเช่นเคย
จนในที่สุดเมื่อปี 2560 โชคชะตาเข้าข้างหมิงเฉียนอีกครั้ง เขาได้รับข้อมูลจากแหล่งข่าวว่ามูกีซ่อนตัวอยู่ในเมืองหนานอัน ในมณฑลฝูเจี้ยน ซึ่งหมายถึงหมิงเฉียนจะต้องออกเดินทางหลายพันกิโลเมตรอีกครั้ง แต่เขาไม่แคร์ รีบเก็บกระเป๋าไปในทันที
หมิงเฉียนทราบว่ามูกีทำงานที่โรงงานผลิตเครื่องใช้บนโต๊ะอาหารในเขตชานเมืองหนานอัน เมื่อเขาไปถึงก็เช่ารถออกไปตระเวนสอบถามข้อมูลของมูกี รวมทั้งโรงงานดังกล่าว จากนั้นก็ใช้เวลาหลายวันเฝ้าดูทางเข้า-ออกโรงงาน
จนในที่สุดความพยายามตลอด 17 ปี ก็ไม่สูญเปล่า หมิงเฉียนได้เห็นหน้ามูกีอีกครั้ง และแม้มูกีจะแก่ลง แต่แน่นอนว่าเขาจำได้อย่างแม่นยำไม่เคยลืมเลือน คนที่ฆ่าพ่อของเขา ทำลายทั้งชีวิตครอบครัวและชีวิตเขา
หมิงเฉียนสืบต่อจนรู้ว่า จาง มูกี เปลี่ยนชื่อเป็น เส้าเหลียง มีภรรยาใหม่ แต่งงานและมีลูกด้วยกัน 1 คน หลังจากรวบรวมหลักฐานทั้งหมด ซึ่งรวมถึงเสื้อผ้าของพ่อที่มีรอยมีดแทง เขาก็ไปหาตำรวจ แต่แทนที่จะได้รับความช่วยเหลือ กลับถูกปฏิเสธ เพราะพวกเขาชี้ว่าไม่มีหลักฐานยืนยันตัวตนของจาง มูกี ซึ่งทางการได้ลบบันทึกของเขาไปตั้งแต่ปี 2558 หลังขาดการติดต่อกับครอบครัวไปนานกว่า 10 ปี
หมิงเฉียนไม่คิดที่จะยอมแพ้ เขาวิ่งติดต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้องหลายแห่งเพื่อร้องเรียน พร้อมกับหลักฐานทั้งหมดที่รวบรวมมาถึง 17 ปี จนสุดท้ายเจ้าหน้าที่ก็สามารถออกหมายจับมูกีได้ และในวันที่ 10 ตุลาคม 2561 ศาลได้พิจารณาว่ามูกีมีความผิดจริง และตัดสินให้จำคุกตลอดชีวิต
และแล้วภารกิจของหมิงเฉียนในวัย 26 ปี ก็สำเร็จในที่สุด หลังจากนี้เขาพร้อมที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ พร้อมทั้งเชื่อว่าพ่อจะได้จากไปอย่างสงบเสียที..
ขอบคุณข้อมูลจาก
odditycentral.com
