ดี้ นิติพงษ์ สุดปีติ ในหลวง ตรัส ขอบใจมากนะ - เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีฯ ทรงขอให้แต่งเพลง

          ดี้ นิติพงษ์ เล่าวินาทีสุดปีติเฝ้าฯ รับเสด็จ ในหลวง รัชกาลที่ 10 ตรัส ขอบใจมากนะ พระราชินี ทรงจำได้ ขณะที่ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีฯ ทรงขอให้แต่งเพลงให้เสด็จพ่อ และเซลฟี่ด้วย 


          วันที่ 3 พฤศจิกายน 2563 ดี้ นิติพงษ์ ห่อนาค นักแต่งเพลงชื่อดัง ได้โพสต์เล่าเรื่องราวสุดปีติ ขณะเฝ้าฯ รับเสด็จ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี ระบุว่า "เมื่อวานนี้...ฉันได้มานั่งอยู่แถวหน้าอีกครั้ง เพื่อจะรอเข้าเฝ้าในหลวง พระราชินี พระเจ้าลูกเธอฯ เช่นเดิม หากแต่เปลี่ยนแผ่นดินไปตามวันเวลา...บรรยากาศก็ต่างไปโดยสิ้นเชิง

          จุดที่ฉันนั่ง อยู่ในเขตพระราชวังชั้นนอก อยู่หัวมุมถนนเยื้องกับศาลาสหทัยสมาคม ที่มาพร้อม ๆ กัน ก็มีแม่เดือน ไปรมา รัชตะ แม่ท็อป ดารณีนุช พร้อมทั้งมิตรสหายจำนวนหนึ่ง.. พี่น้องที่รอเฝ้ารับเสด็จ เห็นพวกเราเข้าก็จำได้ ก็เริ่มขอเข้ามาถ่ายรูปด้วย เอาธงชาติผืนเล็ก ๆ มาให้โบกไปมา ใบหน้าแต่ละคนถึงจะมีหน้ากากอนามัยปิดอยู่ แต่ก็รู้ว่ายิ้มกันทุกคน...

          สักพัก แม่นก สินจัย ก็มาถึง มานั่งข้าง ๆ ฉัน...คราวนี้แฟน ๆ ก็ยิ่งเข้ามาถ่ายรูปกันใหญ่ จนฉันเริ่มชำเลืองดูว่า เจ้าหน้าที่วังเขาจะดุเอาไหม...อาจารย์เสรี วงษ์มณฑา ก็มาถึงไล่เลี่ยกัน ฉันรู้สึกเหมือนรู้จักอาจารย์มานาน แต่ที่จริง เราไม่เคยพบกันมาก่อนเลย  ฉันก็ยกมือไหว้แนะนำตัว...

          เวลาผ่านไปสองชั่วโมง...ฟ้าครึ้มเหมือนฝนจะตกมาแต่กลางวัน เจ้าหน้าที่วังเอาขนม น้ำดื่ม มาแจก รวมถึง เสื้อกันฝนพระราชทานด้วย...พุทโธ่ ทูลกระหม่อมแก้วเจ้าขา...ห่วงแม้ราษฎรจะเปียก ลมพัดโชย...ฝนไม่ตก ฟ้าสวย...เป็นสีพื้นใหักับยอดเจดีย์ และราชมณเฑียรสีทอง...งามจับใจ

          แล้วก็มีเสียงอื้ออึงมาจากแถวหน้าประตูวิเศษไชยศรี..."ทรงพระเจริญ.....ทรงพระเจริญ" รถพระที่นั่งเคลื่อนเข้ามาอย่างช้า ๆ....เสียงทรงพระเจริญกึกก้อง...ประกอบกับเสียงธงสะบัด ฉันเตรียมว่าจะถ่ายคลิป ว่าจะร้องทรงพระเจริญให้ดัง ๆ...เหมือนทุกคน แต่สัญชาตญาณเมื่อห้าสิบปีที่แล้ว...ทำให้ทำได้แค่มองพระพักตร์ได้นิดเดียวก็ต้องก้มลงกราบแล้ว....

          พอเสด็จเข้าไปประกอบพระราชพิธีในโบสถ์ใหญ่....พสกนิกรก็ลัลล้า ถ่ายรูปร่วมกันสนุกสนาน...แล้วเจ้าหน้าที่วังก็มากระซิบให้กลับเข้าที่ ใส่หน้ากากอนามัย...เสียงทรงพระเจริญ...เริ่มดังมาจากในวัดพระแก้ว....มองเห็นพระกลดแต่ไกล... ทุกคนตื่นเต้นกันมาก ลืมหายใจ...เสียงทรงพระเจริญอื้ออึง...มหาดเล็กเดินตบเท้า สื่อมวลชนพรั่งพรู....

          รู้ตัวอีกที....ฟ้าหญิงสิริวัณณวรีฯ ก็ทรงมานั่งยอง ๆ อยู่ตรงหน้า.. จะเร็วอะไรปานสายฟ้าขนาดนั้น ทรงจำแม่นกกับฉันได้ขนาดใส่หน้ากากอยู่ยังทำอะไรไม่ถูก...ในหลวงกับพระราชินีก็มาประทับอยู่ตรงหน้า...

          ท่ามกลางเสียงอื้ออึงทรงพระเจริญ... ได้ยินเสียงพระราชินีรับสั่งกับในหลวงพร้อมผายพระหัตถ์มาที่ฉัน..."นี่...คุณดี้ นิติพงษ์" ในหลวงรับสั่งอะไรบ้างก็ได้ยินไม่ชัด...จับได้เลา ๆ ว่า "อ้อ นก สินจัย อ้อ ดี้ นิติพงษ์...ขอบใจมากนะ..."

          พยายามมองท่าน พยายามฟังฝ่าเสียงอื้ออึง....จนลืมแม้จะกราบพระบาท "แต่งเพลงให้ทูลหม่อมพ่อหน่อยสิ..." เสียงเจ้าหญิงแหลมชัดดี...ถึงได้ยิน "รับด้วยเกล้า......" แล้วก็เสด็จผ่านไป....ใจฉันนึกอยู่อย่างเดียวว่า....นี่เรานั่งเฉย ๆ ยังรู้สึกเหนื่อย....นี่ได้ยินว่าท่านจะทรงพระดำเนินไปถึงหน้าศาลฎีกาเลยหรือ....คิดอยู่เพลิน ๆ....

          เจ้าหญิงสายฟ้าแลบพุ่งกลับมาหาพวกเรา...เหมือนทรงนึกขึ้นได้ว่า อยากเซลฟี่ด้วย..ทรงขอมือถือจากพวกเราคนหนึ่ง....แล้วทรงถ่ายเซลฟี่พวกเรา....แล้วก็ทรงหยิบมือถือของพระองค์เอง มาถ่ายรูปพวกเราอีก....ว่องไวจนคนแก่ตาเหลือก.......ฉลองพระองค์และฉลองพระบาท ไม่น่าจะคล่องได้ขนาดนั้น....โล่งใจที่ไม่ทรงคะมำ....เสร็จแล้วก็ทรงโบกมือแล้วรับสั่งอะไรฟังไม่ทัน....ด้วยความอื้ออึง... แต่จับความได้ตอนท้ายว่า...."ถ่ายรูปไม่ใส่แมสก์ได้ไม่ผิดแล้วนะ...ไม่เหมือนกับตอนรับปริญญานะ...."