เจ้เล้ง ดอนเมือง เล่าที่มารวยเร็ว ลั่นไม่เคยขายของปลอมเพราะรับจากขบวนการขโมยของสนามบิน ชาวเน็ตฉะเดือด มาเฟียดอนเมืองหรือโจรดอนเมือง เข้าข่ายรับซื้อของโจรชัด ๆ
เมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม 2566 โปรดิวเซอร์ ยุง ได้สัมภาษณ์ เจ้เล้ง ดอนเมือง หรือ อารียฉัตร อภิสิทธิ์อมรกุล เจ้าของอาณาจักรเจ้เล้ง ดอนเมือง ซึ่งต่อยอดจนมีธุรกิจอีกมากมาย แต่น้อยคนที่จะได้รู้จุดเริ่มต้น โดยเล่าว่า เมื่อก่อนยากจนมาก แต่สู้ชีวิตจนมีวันนี้ พี่น้องผู้ชายได้เรียน แต่ผู้หญิงจะไม่ได้เรียน ที่บ้านต้องเช่าเขาเอา ไม่มีแม้แต่พัดลม พอเริ่มโต 14-15 ก็หาของมาขาย และเป็นคนชอบอ่านหนังสือด้วย
สักอายุ 24-25 มีเงิน 5 ล้านบาท ก็มีของขโมย (หัวเราะ) ของโจร รับซื้อของโจร ไม่มีเว็บพนัน สมัยก่อนสนามบินมันจะมีพวกกระเป๋าเดินทาง แล้วคนโหลดกระเป๋ามันจะขโมยมา มีการเหมากันเป็นกระเป๋า ๆ เลย บางกระเป๋าทองเต็มเลยก็มี ที่ดอนเมือง แล้วก็ซื้อของ PX มีฝรั่งนำของใน PX มาขายให้ แป๊บเดียวก็มีเงิน 10 ล้าน
ด้วยความที่เราเป็นคนอ่านหนังสือ ก็รู้ว่าอะไรของดี เราอ่านหนังสือ Vogue ก็จะมีพวกนี้ แล้วเราอ่านภาษาอังกฤษได้เพราะท่องศัพท์ทุกวัน ก็รู้ว่าอะไรคืออะไร ก็ซื้อเลย สมัยก่อนเหล้า Remy Martin มาขายขวดละ 80 บาท ฉันขาย 300 เดี๋ยวนี้พูดก็ไม่โดนจับเพราะมันนานแล้ว มีเหล้า มีบุหรี่ มีน้ำหอม Chanel no.5 ขวดละ 100 (ของจริงไหม ?) ขโมยจากบนเครื่องจะปลอมไหมล่ะ ? ขโมยจากดิวตี้ฟรี มีปลอมเหรอ ไม่มีปลอม
อย่ามาพูดเจ้เล้งขายของปลอม เจ้เล้งซื้อของถูก แค่นั้นแหละ เจ้เล้งไม่เคยขายของปลอมยืนยัน รวยไม่ได้ขายของปลอม รวยขายของขโมย รวยขายของถูก แล้วก็ปล่อยเงินกู้ 100 ละ 20 แล้วก็ปล่อยกู้ให้พวกพนักงานสนามบินที่ขโมยของมาขายเนี่ยแหละ มีลูกหนี้พันกว่าคน ไม่ได้ค้ายา ทำมาหากิน เขามาขายฉันก็แค่ซื้อ จะไปรู้เหรอว่าเถื่อน จะไปรู้เหรอว่าขโมย เคยขายดีที่สุดวันหนึ่ง 10 ล้านบาท
งานนี้ทำเอาคอมเมนต์เดือดสนั่น เพราะมองว่า มาเฟียดอนเมืองหรือโจรดอนเมืองกันแน่แบบนี้ ภูมิใจตรงไหน เอาของคนอื่นมาขาย ถ้าพูดตามกฎหมายก็เป็นการรับซื้อของโจรมาขายไหม สมัยนั้นยังไม่มีกฎหมายรับซื้อของโจรหรือเปล่า จึงไม่ถูกจับ รับซื้อของโจรแต่อวยกัน งงมาก ฯลฯ
ขอขอบคุณข้อมูลจาก โปรดิวเซอร์ ยุง
เมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม 2566 โปรดิวเซอร์ ยุง ได้สัมภาษณ์ เจ้เล้ง ดอนเมือง หรือ อารียฉัตร อภิสิทธิ์อมรกุล เจ้าของอาณาจักรเจ้เล้ง ดอนเมือง ซึ่งต่อยอดจนมีธุรกิจอีกมากมาย แต่น้อยคนที่จะได้รู้จุดเริ่มต้น โดยเล่าว่า เมื่อก่อนยากจนมาก แต่สู้ชีวิตจนมีวันนี้ พี่น้องผู้ชายได้เรียน แต่ผู้หญิงจะไม่ได้เรียน ที่บ้านต้องเช่าเขาเอา ไม่มีแม้แต่พัดลม พอเริ่มโต 14-15 ก็หาของมาขาย และเป็นคนชอบอ่านหนังสือด้วย
สักอายุ 24-25 มีเงิน 5 ล้านบาท ก็มีของขโมย (หัวเราะ) ของโจร รับซื้อของโจร ไม่มีเว็บพนัน สมัยก่อนสนามบินมันจะมีพวกกระเป๋าเดินทาง แล้วคนโหลดกระเป๋ามันจะขโมยมา มีการเหมากันเป็นกระเป๋า ๆ เลย บางกระเป๋าทองเต็มเลยก็มี ที่ดอนเมือง แล้วก็ซื้อของ PX มีฝรั่งนำของใน PX มาขายให้ แป๊บเดียวก็มีเงิน 10 ล้าน
ด้วยความที่เราเป็นคนอ่านหนังสือ ก็รู้ว่าอะไรของดี เราอ่านหนังสือ Vogue ก็จะมีพวกนี้ แล้วเราอ่านภาษาอังกฤษได้เพราะท่องศัพท์ทุกวัน ก็รู้ว่าอะไรคืออะไร ก็ซื้อเลย สมัยก่อนเหล้า Remy Martin มาขายขวดละ 80 บาท ฉันขาย 300 เดี๋ยวนี้พูดก็ไม่โดนจับเพราะมันนานแล้ว มีเหล้า มีบุหรี่ มีน้ำหอม Chanel no.5 ขวดละ 100 (ของจริงไหม ?) ขโมยจากบนเครื่องจะปลอมไหมล่ะ ? ขโมยจากดิวตี้ฟรี มีปลอมเหรอ ไม่มีปลอม
อย่ามาพูดเจ้เล้งขายของปลอม เจ้เล้งซื้อของถูก แค่นั้นแหละ เจ้เล้งไม่เคยขายของปลอมยืนยัน รวยไม่ได้ขายของปลอม รวยขายของขโมย รวยขายของถูก แล้วก็ปล่อยเงินกู้ 100 ละ 20 แล้วก็ปล่อยกู้ให้พวกพนักงานสนามบินที่ขโมยของมาขายเนี่ยแหละ มีลูกหนี้พันกว่าคน ไม่ได้ค้ายา ทำมาหากิน เขามาขายฉันก็แค่ซื้อ จะไปรู้เหรอว่าเถื่อน จะไปรู้เหรอว่าขโมย เคยขายดีที่สุดวันหนึ่ง 10 ล้านบาท
งานนี้ทำเอาคอมเมนต์เดือดสนั่น เพราะมองว่า มาเฟียดอนเมืองหรือโจรดอนเมืองกันแน่แบบนี้ ภูมิใจตรงไหน เอาของคนอื่นมาขาย ถ้าพูดตามกฎหมายก็เป็นการรับซื้อของโจรมาขายไหม สมัยนั้นยังไม่มีกฎหมายรับซื้อของโจรหรือเปล่า จึงไม่ถูกจับ รับซื้อของโจรแต่อวยกัน งงมาก ฯลฯ
ขอขอบคุณข้อมูลจาก โปรดิวเซอร์ ยุง
