หอไฟไหม้ หัวหน้าไม่ให้ลาทั้งสองคน อ้างไม่ได้แจ้งล่วงหน้าเพราะเป็นช่วงเทศกาล พอโพสต์แฉ มาตัดพ้อ พี่เป็นคนใจดำขนาดนั้นเชียวหรือ งานนี้ลูกน้องขอฟาดกลับสักยก เอาหลักฐานตบหน้า
ล่าสุด วันที่ 29 ธันวาคม 2566 เฟซบุ๊ก Saminee Niyama โพสต์เล่าเรื่องราวการแจ้งลาจากหัวหน้า แต่หัวหน้าไม่ให้ มีรายละเอียดดังนี้
ในช่วงค่ำของคืนหนึ่ง หอพักของเธอเกิดไฟไหม้ เธอจึงไลน์ไปบอกหัวหน้าตั้งแต่ 21.00 น. ว่า ขอลางานเพราะหอไฟไหม้ ต้องไปให้ปากคำกับตำรวจคืนนี้ อาจจะเลิกดึก ด้านหัวหน้าก็ตอบกลับมาว่า ไม่ขอรับปาก เพราะทางบริษัทมีกฎข้อหนึ่งว่า ห้ามลาก่อนและหลังปีใหม่ หากไม่มีการแจ้งลากันล่วงหน้า ฉะนั้นขอให้มา แม้ว่าจะมาสายก็ตาม วันเดียวเอง
เพื่อความแน่ใจ เธอจึงไปแจ้งลากับซูเปอร์ไวเซอร์ แต่ไม่ได้รับการตอบสนองว่า ลาได้หรือลาไม่ได้ ดังนั้น ด้วยความอัดอั้นใจ เธอจึงโพสต์ลงในเฟซบุ๊ก พร้อมกับลงภาพห้องที่เห็นได้ว่า อยู่ในสภาพเละเทะ พื้นมีแต่สีขาว หน้าต่างมีรอยไหม้สีดำที่คาดว่าเกิดจากเปลวไฟ
สุดท้าย เธอจึงตอกกลับแบบจัดหนักว่า ก็บอกแล้วว่ากลับดึก แต่หัวหน้าเองต่างหากที่บอกว่า มาสายก็มาเถอะ ย้อนแย้งมาก การที่หอไฟไหม้มันไม่มีเหตุผลที่มากพอให้ลาใช่ไหม พูดมาได้ขอให้มาวันเดียว หรือต้องให้เธอโดนไฟเผาด้วยถึงจะมีน้ำหนักมากพอในการลา เข้าใจอยู่แล้วว่าไม่ได้ลาล่วงหน้ามันลาไม่ได้ แต่หอไฟไหม้ เสื้อผ้าใส่ก็ไม่มี ต้องไปขอน้องใส่ หัวหน้าเคยเสียใจกับคำพูดบ้างไหม แต่เธอเสียใจมากที่หัวหน้าใจดำสุด ๆ
ต่อมา เธอจัดหนักไปยังซูเปอร์ไวเซอร์ว่า ทำไมถึงเมินแชตของเธอตอนที่ขอลา แค่ตอบมาก็แค่นั้น ได้หรือไม่ได้ มันยากตรงไหน เธอเดือดร้อนจริง ๆ ไม่ได้โกหกตอแหลอะไร ตอนขอก็ขอดี ๆ แต่เฉยกลับมา อยากทราบเหตุผลของหัวหน้าทั้งสองว่าคิดอะไรกันอยู่
ทางซูเปอร์ไวเซอร์ จึงสวนกลับมาว่า แล้วทำไมไม่โทรศัพท์มา พี่นั่งยานได้หรือ มีอะไรก็ต้องโทรศัพท์มาเคลียร์กัน คิดว่าตัวเองทำถูกมากมั้ง เจอคำตอบแบบนี้เข้าไป เธอจึงสวนกลับว่า แล้วทำไมซูเปอร์ไวเซอร์ ไม่โทรศัพท์มาถาม ฝั่งเธอตอนนั้นก็ห่วงหน้าพะวงหลังอยู่ จากนั้นก็ส่งแชตไปให้ ซึ่งในแชตก็ไร้คำตอบจากทางซูเปอร์ไวเซอร์
บทสนทนาในแชตก็จบเพียงเท่านี้ ซึ่งชาวเน็ตก็มองว่าหัวหน้าใจดำมาก อยากรู้ว่าบริษัทอะไร บางคนก็แนะนำว่าหนุ่ม กรรชัย ช่วยแก้ปัญหาเรื่องนี้ได้แน่นอน
