คุณแม่สุดแกร่ง คลอดเบบี๋ 5 คน ใน 13 เดือน ไม่ท้อแม้เผชิญความเครียด ปัญหาการเงิน และความเหนื่อย สู้เต็มที่เพื่อเหล่าลูกชายที่รัก
วันที่ 25 มกราคม 2567 เว็บไซต์ vnexpress.net รายงานเรื่องราวของซูเปอร์คุณแม่สุดแกร่ง ที่คลอดลูกชาย 5 คน ภายในเวลา 13 เดือน ต้องเผชิญความเครียดและความกดดันสารพัด จากทั้งสภาพร่างกายและสภาพการเงินของครอบครัว แต่เธอก็กัดฟันสู้และยินดีที่จะเผชิญหน้ากับทุกสิ่งด้วยความรักที่มีต่อลูก ๆ ทุกคน
คุณแม่คนนี้ชื่อ โดถี่เถวียน อายุ 32 ปี ขณะที่สามีของเธอคือ เหงียนนแวนทอน อายุ 34 ปี อาศัยอยู่ในอำเภอตรังบอม จังหวัดด่งนาย ประเทศเวียดนาม ทั้งคู่แต่งงานกันเมื่อปี 2559 แต่เนื่องจากภรรยาได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคถุงน้ำรังไข่หลายใบ หรือ PCOS ทำให้การมีลูกเป็นเรื่องยาก พวกเขาตั้งอาศัยการคำนวณวันตกไข่มาช่วยเพิ่มโอกาสในการตั้งครรภ์
กระทั่งในที่สุดพวกเขาก็มีลูกด้วยกันได้โดยวิธีธรรมชาติ และคลอดลูกชายฝาแฝดในเดือนตุลาคม 2563
หลังจากนั้นคู่รักก็ไม่ได้คุมกำเนิด โดยไม่คาดคิดว่าเพิ่งคลอดลูก 2 คนแรกได้เพียง 4 เดือน โดถี่เถวียนก็มีอาการแพ้ท้องอีกครั้ง และเมื่อได้อัลตราซาวด์ก็พบว่ามีทารกฝาแฝดอีก 3 คนอยู่ในครรภ์ของเธอ
โดถี่เถวียนยอมรับว่า ตอนที่รู้ตัวว่าท้องอีกครั้ง เธอทั้งประหลาดใจและน้ำตาไหล ทุกอย่างดูจะหมุนติ้วไปหมดจนคิดอะไรไม่ออก แน่นอนว่านอกจากความยินดี สิ่งที่แม่รายนี้เผชิญก็คือความเครียดที่ถาโถมเข้ามา เพราะแผลจากการผ่าคลอดก่อนหน้านี้ยังไม่หายดี แต่ตอนนี้เธอกลับตั้งครรภ์อีกครั้ง
"ถ้ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับฉัน เด็กทั้ง 3 คนนี้และพี่ชายทั้ง 2 คนของพวกเขาก็จะไม่มีแม่อีกต่อไป แล้วใครจะคอยดูแล เลี้ยงดูพวกเขา" โดถี่เถวียน คิด
แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่คิดที่จะยอมแพ้ โชคดีที่โดถี่เถวียนมีแรงสนับสนุนอย่างแข็งแกร่งจากครอบครัวของเธอ และผู้เป็นสามี ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายขึ้นและมั่นใจว่าจะสามารถดูแลการตั้งครรภ์ครั้งนี้ได้อย่างแข็งแรงและปลอดภัย
มีเพื่อนบ้านแค่ไม่กี่คนที่รู้ว่าโดถี่เถวียนตั้งท้องอีกรอบ หลังเพิ่งคลอดไปไม่นาน ครั้งหนึ่งขณะที่เธออยู่บนถนนยังมีคนร้องถามว่า "ทำไมยังไม่คลอดอีกล่ะ ท้องมานานแล้วนะ"
แม้คู่สามีภรรยาจะมีความมุ่นมั่น แต่โลกความจริงไม่ง่ายเช่นนั้น ตอนที่โดถี่เถวียนตั้งครรภ์ได้ 4 เดือน หน้าท้องของเธอก็ใหญ่ราวกับคนใกล้คลอด เธอแทบไม่ได้นอนอย่างเป็นสุขเลยตอนกลางคืน เพราะต้องคอยดูแลลูก ๆ ที่ยังแบเบาะ แต่เธอก็พยายามจะดูแลพวกเขาอย่างดีที่สุด และไม่ได้รู้สึกเหนื่อยอะไรนัก เพราะเธอรักลูก ๆ ทั้ง 2 คน
แต่สุดท้ายคู่รักก็ถูกบังคับให้ต้องส่งลูกน้อยทั้ง 2 คน ไปอยู่บ้านปู่กับย่าที่อยู่ห่างออกไป 20 กิโลเมตร วันที่ผู้ใหญ่มารับตัวเด็ก ๆ ไป เธอทำได้แค่ซ่อนอยู่หลังประตูและใช้มือปิดปาก ไม่กล้าส่งเสียงร้องไห้ดัง ๆ ขณะที่ลูกน้อยวัยเพียง 7 เดือน จำต้องหย่านมและแยกจากแม่ไปสักพัก
นับจากนั้นโดถี่เถวียนก็มีเวลาดูแลตัวเองมากขึ้น จนกระทั่งอายุครรภ์ 28 สัปดาห์ เธอก็อยู่ในภาวะเสี่ยงต่อการแท้ง จนต้องไปรักษาตัวในโรงพยาบาล และต้องผ่าคลอดขณะที่มีอายุครรภ์ 32 สัปดาห์ เนื่องจากมีความเสี่ยงสูงที่จะคลอดก่อนกำหนด
ช่วงเวลาในตอนนั้นเป็นเรื่องยากสำหรับครอบครัวมาก ผู้เป็นแม่ยังไม่สามารถเจอลูก ๆ ได้หลังคลอด เพราะเด็ก ๆ ถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลอื่น และต้องเข้าตู้อบอยู่นาน ในวันที่ 3 หลังคลอดโดถี่เถวียนตั้งใจจะไปเยี่ยมลูก แต่ก่อนจะได้ลุกจากเตียงเธอก็ต้องทรุดไป เพราะเจ็บแผลผ่าคลอด นอกจากนี้เนื่องจากการระบาดของโควิด 19 ก็ทำให้เธอไม่สามารถกลับไปหาลูกชายอีก 2 คนได้เช่นกัน
หลังจากกลับมาพักฟื้นที่บ้านได้ 1 สัปดาห์ คุณแม่ก็อดทนต่อความเจ็บ รีบไปดูหน้าลูกน้อยทั้ง 3 ที่โรงพยาบาล โดยเด็ก ๆ มีน้ำหนักอยู่ที่ 1.8-1.9 กิโลกรัม พวกเขาต้องอยู่ในโรงพยาบาลนานถึงครึ่งเดือน กว่าที่พ่อแม่จะรับกลับมาบ้านได้
สามีของโดถี่เถวียน กลายมาเป็นเสาหลักที่หาเงินเพียงคนเดียว ทุกครั้งที่เงินเดือนออกเขาจะต้องรีบซื้อนมและผ้าอ้อมมาให้พอใช้ทั้งเดือน แล้วจึงค่อยจัดสรรเงินส่วนอื่นมาเป็นค่ากินอยู่ การเลี้ยงทารก 5 คน ถือเป็นภาระทางการเงินที่หนักมาก ทำให้เขาต้องหางานทำเพิ่ม ส่วนปู่ย่าที่แก่แล้วก็ยังต้องช่วยกันขายของ เพื่อหาเงินมาช่วยสนับสนุนค่าอาหารรายวันแก่โดถี่เถวียนกับสามี
ระหว่างนั้น โดถี่เถวียนรับหน้าที่ดูแลลูกเพียงคนเดียว ในแต่ละคืนเธอจะตื่นขึ้นมาอย่างน้อย 2 รอบเพื่อป้อนนมและเปลี่ยนผ้าอ้อม จริงอยู่ที่การดูแลทารกในช่วง 2-3 เดือนแรกนั้นเหนื่อยและเครียดมาก แต่สำหรับโดถี่เถวียน เธอต้องแบกรับความเหนื่อยเพิ่มเป็น 3 เท่า
กระทั่งผ่านช่วง 3 เดือนแรกไป โดถี่เถวียนก็สามารถทำงานบ้านได้เอง พร้อม ๆ ไปกับการเลี้ยงลูก ทำให้ปู่ย่าที่แก่เฒ่าไม่จำเป็นต้องมาช่วยดูหลานอีก จากนั้นเมื่อลูกแฝด 3 อายุครบ 1 ขวบ ก็ถึงเวลาที่เธอจะรับลูกแฝด 2 คนโตกลับมาอยู่บ้านด้วยกัน
ชีวิตหลังจากนั้นคือความท้าทายที่เพิ่งขึ้นหลายเท่า แต่ละวันช่างเต็มไปด้วยสีสัน เด็กชาย 5 คนที่มาอยู่ร่วมกันนั้นทั้งเล่นและทะเลาะกัน เรียกว่าตีกันอยู่ประจำ จนโดถี่เถวียนต้องเข้ามาคอยห้ามอยู่ตลอด แต่นับว่ายังดีที่เด็ก 5 คนอายุไล่เลี่ยกัน ทำให้พวกเขาเรียนรู้ไปพร้อม ๆ กันได้ เมื่อคนหนึ่งถูกแม่ดุ อีก 4 คนก็จะเรียนรู้ จนถึงตอนนี้พวกเขารู้วิธีจะเล่นกันดี ๆ และคอยเตือนกันให้เก็บของเล่นแล้ว
ขณะนี้ลูกชาย 2 คน อายุ 3 ขวบ ส่วนลูกอีก 3 คนก็เพิ่งครบ 2 ขวบได้ไม่นาน ทั้งหมดมีน้ำหนัก ส่วนสูง และหน้าตาที่คล้ายคลึงกันจนแทบแยกไม่ออก สิ่งที่ผู้เป็นแม่ใช้ในการสังเกตลูก ๆ ก็คือแฝด 2 คนแรกจะมีสีผิวที่เข้มและตัวใหญ่กว่าน้อง ๆ คนหนึ่งอ้วนหน่อย คนหนึ่งผอม ส่วนเด็กอีก 3 คนต้องสังเกตที่ตาและรูปร่าง จึงสามารถแยกออกได้
เพราะต้องเลี้ยงลูกหลายคน ทำให้บางครั้งครอบครัวก็มีวิธีดูแลเด็กที่ต่างออกไป จริงอยู่ว่าตอนนี้เด็ก ๆ สามารถกินข้าวเองได้แล้ว แต่เมื่อถึงเวลาอาหาร แม่ก็จะนำลูก ๆ มานั่งรวมกันและป้อนข้าวให้ทีละคน ในเรื่องนี้หากคนนอกมาเห็นก็จะไม่เข้าใจ และโทษแม่ที่ไม่ยอมให้ลูกกินข้าวเอง แต่โดถี่เถวียนอธิบายว่า หากเธอให้พวกเขากินข้าวเอง เด็กทั้ง 5 คนก็จะเลอะเทอะตั้งแต่หัวจรดเท้า ทั้งบ้านก็จะสกปรก แทนที่จะใช้เวลาป้อนข้าวแค่ 20-30 นาที เธออาจะต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงในการเปลีย่นเสื้อผ้าและทำความสะอาดบ้าน
ทั้งนี้ คู่สามีภรรยาไม่ได้ส่งลูก ๆ ไปโรงเรียนอนุบาล เพราะพวกเขามีเงินไม่พอจ่ายค่าเล่าเรียน อีกทั้งยังไม่มีคนที่จะรับ-ส่งลูกได้ แต่โดถี่เถวียนก็ตั้งใจไว้ว่า เมื่อลูก ๆ อายุครบ 5 ขวบ เธอก็จะกลับไปหางานทำอีกครั้ง เพื่อหารายได้เข้าครอบครัวให้มากขึ้น
ขอบคุณข้อมูลจาก vnexpress.net
วันที่ 25 มกราคม 2567 เว็บไซต์ vnexpress.net รายงานเรื่องราวของซูเปอร์คุณแม่สุดแกร่ง ที่คลอดลูกชาย 5 คน ภายในเวลา 13 เดือน ต้องเผชิญความเครียดและความกดดันสารพัด จากทั้งสภาพร่างกายและสภาพการเงินของครอบครัว แต่เธอก็กัดฟันสู้และยินดีที่จะเผชิญหน้ากับทุกสิ่งด้วยความรักที่มีต่อลูก ๆ ทุกคน
คุณแม่คนนี้ชื่อ โดถี่เถวียน อายุ 32 ปี ขณะที่สามีของเธอคือ เหงียนนแวนทอน อายุ 34 ปี อาศัยอยู่ในอำเภอตรังบอม จังหวัดด่งนาย ประเทศเวียดนาม ทั้งคู่แต่งงานกันเมื่อปี 2559 แต่เนื่องจากภรรยาได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคถุงน้ำรังไข่หลายใบ หรือ PCOS ทำให้การมีลูกเป็นเรื่องยาก พวกเขาตั้งอาศัยการคำนวณวันตกไข่มาช่วยเพิ่มโอกาสในการตั้งครรภ์
กระทั่งในที่สุดพวกเขาก็มีลูกด้วยกันได้โดยวิธีธรรมชาติ และคลอดลูกชายฝาแฝดในเดือนตุลาคม 2563
หลังจากนั้นคู่รักก็ไม่ได้คุมกำเนิด โดยไม่คาดคิดว่าเพิ่งคลอดลูก 2 คนแรกได้เพียง 4 เดือน โดถี่เถวียนก็มีอาการแพ้ท้องอีกครั้ง และเมื่อได้อัลตราซาวด์ก็พบว่ามีทารกฝาแฝดอีก 3 คนอยู่ในครรภ์ของเธอ
โดถี่เถวียนยอมรับว่า ตอนที่รู้ตัวว่าท้องอีกครั้ง เธอทั้งประหลาดใจและน้ำตาไหล ทุกอย่างดูจะหมุนติ้วไปหมดจนคิดอะไรไม่ออก แน่นอนว่านอกจากความยินดี สิ่งที่แม่รายนี้เผชิญก็คือความเครียดที่ถาโถมเข้ามา เพราะแผลจากการผ่าคลอดก่อนหน้านี้ยังไม่หายดี แต่ตอนนี้เธอกลับตั้งครรภ์อีกครั้ง
"ถ้ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับฉัน เด็กทั้ง 3 คนนี้และพี่ชายทั้ง 2 คนของพวกเขาก็จะไม่มีแม่อีกต่อไป แล้วใครจะคอยดูแล เลี้ยงดูพวกเขา" โดถี่เถวียน คิด
แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่คิดที่จะยอมแพ้ โชคดีที่โดถี่เถวียนมีแรงสนับสนุนอย่างแข็งแกร่งจากครอบครัวของเธอ และผู้เป็นสามี ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายขึ้นและมั่นใจว่าจะสามารถดูแลการตั้งครรภ์ครั้งนี้ได้อย่างแข็งแรงและปลอดภัย
มีเพื่อนบ้านแค่ไม่กี่คนที่รู้ว่าโดถี่เถวียนตั้งท้องอีกรอบ หลังเพิ่งคลอดไปไม่นาน ครั้งหนึ่งขณะที่เธออยู่บนถนนยังมีคนร้องถามว่า "ทำไมยังไม่คลอดอีกล่ะ ท้องมานานแล้วนะ"
แม้คู่สามีภรรยาจะมีความมุ่นมั่น แต่โลกความจริงไม่ง่ายเช่นนั้น ตอนที่โดถี่เถวียนตั้งครรภ์ได้ 4 เดือน หน้าท้องของเธอก็ใหญ่ราวกับคนใกล้คลอด เธอแทบไม่ได้นอนอย่างเป็นสุขเลยตอนกลางคืน เพราะต้องคอยดูแลลูก ๆ ที่ยังแบเบาะ แต่เธอก็พยายามจะดูแลพวกเขาอย่างดีที่สุด และไม่ได้รู้สึกเหนื่อยอะไรนัก เพราะเธอรักลูก ๆ ทั้ง 2 คน
แต่สุดท้ายคู่รักก็ถูกบังคับให้ต้องส่งลูกน้อยทั้ง 2 คน ไปอยู่บ้านปู่กับย่าที่อยู่ห่างออกไป 20 กิโลเมตร วันที่ผู้ใหญ่มารับตัวเด็ก ๆ ไป เธอทำได้แค่ซ่อนอยู่หลังประตูและใช้มือปิดปาก ไม่กล้าส่งเสียงร้องไห้ดัง ๆ ขณะที่ลูกน้อยวัยเพียง 7 เดือน จำต้องหย่านมและแยกจากแม่ไปสักพัก
นับจากนั้นโดถี่เถวียนก็มีเวลาดูแลตัวเองมากขึ้น จนกระทั่งอายุครรภ์ 28 สัปดาห์ เธอก็อยู่ในภาวะเสี่ยงต่อการแท้ง จนต้องไปรักษาตัวในโรงพยาบาล และต้องผ่าคลอดขณะที่มีอายุครรภ์ 32 สัปดาห์ เนื่องจากมีความเสี่ยงสูงที่จะคลอดก่อนกำหนด
ช่วงเวลาในตอนนั้นเป็นเรื่องยากสำหรับครอบครัวมาก ผู้เป็นแม่ยังไม่สามารถเจอลูก ๆ ได้หลังคลอด เพราะเด็ก ๆ ถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลอื่น และต้องเข้าตู้อบอยู่นาน ในวันที่ 3 หลังคลอดโดถี่เถวียนตั้งใจจะไปเยี่ยมลูก แต่ก่อนจะได้ลุกจากเตียงเธอก็ต้องทรุดไป เพราะเจ็บแผลผ่าคลอด นอกจากนี้เนื่องจากการระบาดของโควิด 19 ก็ทำให้เธอไม่สามารถกลับไปหาลูกชายอีก 2 คนได้เช่นกัน
หลังจากกลับมาพักฟื้นที่บ้านได้ 1 สัปดาห์ คุณแม่ก็อดทนต่อความเจ็บ รีบไปดูหน้าลูกน้อยทั้ง 3 ที่โรงพยาบาล โดยเด็ก ๆ มีน้ำหนักอยู่ที่ 1.8-1.9 กิโลกรัม พวกเขาต้องอยู่ในโรงพยาบาลนานถึงครึ่งเดือน กว่าที่พ่อแม่จะรับกลับมาบ้านได้
สามีของโดถี่เถวียน กลายมาเป็นเสาหลักที่หาเงินเพียงคนเดียว ทุกครั้งที่เงินเดือนออกเขาจะต้องรีบซื้อนมและผ้าอ้อมมาให้พอใช้ทั้งเดือน แล้วจึงค่อยจัดสรรเงินส่วนอื่นมาเป็นค่ากินอยู่ การเลี้ยงทารก 5 คน ถือเป็นภาระทางการเงินที่หนักมาก ทำให้เขาต้องหางานทำเพิ่ม ส่วนปู่ย่าที่แก่แล้วก็ยังต้องช่วยกันขายของ เพื่อหาเงินมาช่วยสนับสนุนค่าอาหารรายวันแก่โดถี่เถวียนกับสามี
ระหว่างนั้น โดถี่เถวียนรับหน้าที่ดูแลลูกเพียงคนเดียว ในแต่ละคืนเธอจะตื่นขึ้นมาอย่างน้อย 2 รอบเพื่อป้อนนมและเปลี่ยนผ้าอ้อม จริงอยู่ที่การดูแลทารกในช่วง 2-3 เดือนแรกนั้นเหนื่อยและเครียดมาก แต่สำหรับโดถี่เถวียน เธอต้องแบกรับความเหนื่อยเพิ่มเป็น 3 เท่า
กระทั่งผ่านช่วง 3 เดือนแรกไป โดถี่เถวียนก็สามารถทำงานบ้านได้เอง พร้อม ๆ ไปกับการเลี้ยงลูก ทำให้ปู่ย่าที่แก่เฒ่าไม่จำเป็นต้องมาช่วยดูหลานอีก จากนั้นเมื่อลูกแฝด 3 อายุครบ 1 ขวบ ก็ถึงเวลาที่เธอจะรับลูกแฝด 2 คนโตกลับมาอยู่บ้านด้วยกัน
ชีวิตหลังจากนั้นคือความท้าทายที่เพิ่งขึ้นหลายเท่า แต่ละวันช่างเต็มไปด้วยสีสัน เด็กชาย 5 คนที่มาอยู่ร่วมกันนั้นทั้งเล่นและทะเลาะกัน เรียกว่าตีกันอยู่ประจำ จนโดถี่เถวียนต้องเข้ามาคอยห้ามอยู่ตลอด แต่นับว่ายังดีที่เด็ก 5 คนอายุไล่เลี่ยกัน ทำให้พวกเขาเรียนรู้ไปพร้อม ๆ กันได้ เมื่อคนหนึ่งถูกแม่ดุ อีก 4 คนก็จะเรียนรู้ จนถึงตอนนี้พวกเขารู้วิธีจะเล่นกันดี ๆ และคอยเตือนกันให้เก็บของเล่นแล้ว
ขณะนี้ลูกชาย 2 คน อายุ 3 ขวบ ส่วนลูกอีก 3 คนก็เพิ่งครบ 2 ขวบได้ไม่นาน ทั้งหมดมีน้ำหนัก ส่วนสูง และหน้าตาที่คล้ายคลึงกันจนแทบแยกไม่ออก สิ่งที่ผู้เป็นแม่ใช้ในการสังเกตลูก ๆ ก็คือแฝด 2 คนแรกจะมีสีผิวที่เข้มและตัวใหญ่กว่าน้อง ๆ คนหนึ่งอ้วนหน่อย คนหนึ่งผอม ส่วนเด็กอีก 3 คนต้องสังเกตที่ตาและรูปร่าง จึงสามารถแยกออกได้
เพราะต้องเลี้ยงลูกหลายคน ทำให้บางครั้งครอบครัวก็มีวิธีดูแลเด็กที่ต่างออกไป จริงอยู่ว่าตอนนี้เด็ก ๆ สามารถกินข้าวเองได้แล้ว แต่เมื่อถึงเวลาอาหาร แม่ก็จะนำลูก ๆ มานั่งรวมกันและป้อนข้าวให้ทีละคน ในเรื่องนี้หากคนนอกมาเห็นก็จะไม่เข้าใจ และโทษแม่ที่ไม่ยอมให้ลูกกินข้าวเอง แต่โดถี่เถวียนอธิบายว่า หากเธอให้พวกเขากินข้าวเอง เด็กทั้ง 5 คนก็จะเลอะเทอะตั้งแต่หัวจรดเท้า ทั้งบ้านก็จะสกปรก แทนที่จะใช้เวลาป้อนข้าวแค่ 20-30 นาที เธออาจะต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงในการเปลีย่นเสื้อผ้าและทำความสะอาดบ้าน
ทั้งนี้ คู่สามีภรรยาไม่ได้ส่งลูก ๆ ไปโรงเรียนอนุบาล เพราะพวกเขามีเงินไม่พอจ่ายค่าเล่าเรียน อีกทั้งยังไม่มีคนที่จะรับ-ส่งลูกได้ แต่โดถี่เถวียนก็ตั้งใจไว้ว่า เมื่อลูก ๆ อายุครบ 5 ขวบ เธอก็จะกลับไปหางานทำอีกครั้ง เพื่อหารายได้เข้าครอบครัวให้มากขึ้น
ติดตามอ่าน ข่าวต่างประเทศ ที่น่าสนใจได้ที่นี่
ขอบคุณข้อมูลจาก vnexpress.net
