ฮาวทูเป็นเศรษฐี ตอนอายุ 30 เก็บเงินเดือนละ 1,000 สู่วันนี้มีเงินหลักสิบล้าน ทำได้ไม่ยากเลย

            คนเราเกิดมามีต้นทุนที่ไม่เท่ากัน บางคนเกิดมาก็สุขสบาย หาเงินได้ไม่ยาก ในขณะที่บางคนเกิดมาก็ลำบาก ทำอะไรก็ติดลบไปเสียหมด ทว่า แม้โชคชะตาจะไม่เป็นใจ แต่ชีวิตของเรา เราสามารถกำหนดเส้นทางเดินเองได้ ด้วยการวางแผน การมีวินัย และหมั่นขยันหาความรู้ เฉกเช่นกับล่าสุดที่คุณ สมาชิกหมายเลข 916001 สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ได้ออกมาเผยว่า เขาเองเป็นคนที่มีต้นทุนน้อย ไม่มีโอกาสในชีวิตเหมือนคนอื่น และการหาโอกาสต่าง ๆ ในชีวิตก็หายาก แต่ทุกการเริ่มต้นไม่มีคำว่าสายเกินไป

ชีวิตแสนลำบาก ได้เงินไปโรงเรียนวันละ 5 บาท - กู้ กยศ. แต่ทุกอุปสรรคคือการสอน ให้รู้จักวางแผนการเงิน 

             ตอนที่เขาเรียนโรงเรียนประถมศึกษานั้น  ตนได้เงินไปเรียนแค่วัน 2-3 บาท ถ้าวันไหนได้ 5 บาทถือว่าได้เยอะมาก บ้านกับโรงเรียนห่างกันประมาณ 1 กม. ตอนเรียนก็เดินไปเรียน แต่พอโตขึ้นก็ได้จักรยานเก่า ๆ ของญาติมาใช้ขี่ไปเรียน เมื่อเรียนชั้นมัธยมต้น ตนก็เรียนที่โรงเรียนประจำตำบลที่อยู่ห่างจากบ้านประมาณ 4-5 กม. ตอนนั้นตนยังปั่นจักรยานไปเรียนทั้ง ๆ ที่เพื่อนขี่มอเตอร์ไซค์ไปโรงเรียนกัน ตอนนั้นที่บ้านตนมีมอเตอร์ไซค์เก่า ๆ 1 คัน แต่ตนอายที่จะขี่ไปเรียน จึงให้พ่อเก็บไว้ใช้ บางวันก็ขี่มอเตอร์ไซค์ไปเรียนแต่ตนไม่กล้าที่จะจอดในโรงเรียน ต้องจอดไว้บ้านเพื่อนแล้วเดินไป เงินไปโรงเรียนยังได้ 5 บาท ข้าวกลางวันตนก็ห่อไปกิน หากวันไหนไม่มีกับข้าวก็จะซื้อขนมปังยาวที่ใส่กับไอศกรีม กินกับนมเย็นเพื่อประทังความหิว

             เมื่อเรียน ปวช. ตนก็กู้เงิน กยศ. ได้เงินเดือนละ 1,500 บาท อยู่หอพักกับเพื่อน 2 คน เสียค่าหอ 500 บาท เหลือเงินใช้เดือนละ 1,000 บาท ต้องใช้วันละ 33 บาท กินข้าวราดแกงร้านประจำถุงละ 10 บาท บางครั้งซื้อมาแบ่งกิน 2 มื้อ และต้องมีบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปติดห้องไว้ตลอด บางครั้งแบ่งต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป 1 ห่อ 2 ครั้งก็มี

             เมื่อมาเรียนมหาวิทยาลัย ตนได้เงิน กยศ. เพิ่มเป็น 4,000 บาท แม้เงินจะเพิ่มขึ้นแต่ค่าใช้จ่ายก็เพิ่มขึ้นมา ตนพอมีเงินกินข้าวแกงในมหาวิทยาลัย บริหารเงินในงบ 4,000 บาทให้รอดในแต่ละเดือน เงินซื้อคอมพิวเตอร์ก็ต้องเก็บเงินซื้อเครื่องมือสองเอง ซึ่งที่ได้คือคอมพิวเตอร์เก่า ๆ ที่พอใช้พิมพ์งานได้เท่านั้น

             เมื่อตนทำงาน ตนมีรายได้ ก็มีรายจ่ายเหมือนกัน ทั้งเพื่อตัวเองเช่น ผ่อนรถ กินใช้ ค่าใช้จ่ายทั่วไป หรือเงินใช้จ่ายเพื่อครอบครัว ให้พ่อแม่ ส่งน้องเรียน ซึ่งชีวิตที่ผ่านมานั้น ได้สอนให้ตนรู้จักวางแผนการเงิน และบริหารเงินเพื่อความอยู่รอด กว่าจะเริ่มมีเงินเก็บคือตอนอายุ 30 ปี