ขอขอบคุณภาพประกอบจาก รายการคนค้นฅน
ภาพของเด็ก ๆ ที่แต่งกายโทรม ๆ หน้าตาเนื้อตัวมอมแมม อาศัยพื้นที่ว่างบริเวณใต้ทางด่วน หรือใต้สะพาน เป็นที่หลบแดดหลบฝน อาจเป็นภาพที่คนเมืองเห็นกันจนชาชิน และเรียกพวกเขาว่า "เด็กเร่ร่อน" แต่สำหรับ นริศราภรณ์ อสิพงษ์ หรือ ครูนาง เธอเป็นบุคคลหนึ่งที่พยายามทำทุกวิถีทาง เพื่อให้เด็กเร่ร่อน ได้หลุดพ้นจากคำว่า "เด็กเร่ร่อน" พร้อมกับเข้าไปช่วยเหลือให้เด็ก ๆ เหล่านี้ได้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น
ภาพของเด็ก ๆ ที่แต่งกายโทรม ๆ หน้าตาเนื้อตัวมอมแมม อาศัยพื้นที่ว่างบริเวณใต้ทางด่วน หรือใต้สะพาน เป็นที่หลบแดดหลบฝน อาจเป็นภาพที่คนเมืองเห็นกันจนชาชิน และเรียกพวกเขาว่า "เด็กเร่ร่อน" แต่สำหรับ นริศราภรณ์ อสิพงษ์ หรือ ครูนาง เธอเป็นบุคคลหนึ่งที่พยายามทำทุกวิถีทาง เพื่อให้เด็กเร่ร่อน ได้หลุดพ้นจากคำว่า "เด็กเร่ร่อน" พร้อมกับเข้าไปช่วยเหลือให้เด็ก ๆ เหล่านี้ได้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น
สำหรับ ครูนาง นริศราภรณ์ แล้ว เธอมองเห็นว่า ไม่ควรจะเพิกเฉยกับความทุกข์ร้อนที่เกิดขึ้นกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เธอจึงตัดสินใจจากบ้านเกิดที่จังหวัดศรีสะเกษ เข้ามาทำงานกับมูลนิธิส่งเสริมการพัฒนาบุคคล ในพระอุปถัมภ์ฯ หรือศูนย์เมอร์ซี่ ในฐานะครูข้างถนน ที่หวังจะช่วยเหลือดูแลเด็กเร่ร่อน โดยเฉพาะเด็กเร่ร่อนย่านสะพานพุทธ
กว่า 10 ปีที่ครูนางลงพื้นที่คลุกคลีกับเด็ก ๆ ทำให้รู้ว่า เด็ก ๆ เหล่านี้ไม่ได้เป็นคนก้าวร้าวอย่างที่ใคร ๆ มอง เธอจึงพยายามทำงานแก้ปัญหาและช่วยเหลือเด็ก ๆ ในทุกเรื่อง ด้วยความตั้งใจอย่างเต็มเปี่ยมที่จะเห็นพวกเขาหลุดพ้นจากวังวนชีวิตเช่นนี้ ที่ผ่านมา ครูนาง ส่งเด็ก ๆ เหล่านี้ไปเรียนหนังสือ สอนให้ทำงาน รวมทั้งใช้ธรรมะขัดเกลาจนเด็ก ๆ ได้บวชเรียน ผ่านการลองผิดลองถูกมามากมาย ทำให้ครูนางเปรียบเสมือนเป็นแม่พระของเด็ก ๆ เร่ร่อนก็มิปาน
อะไรที่ทำให้ ครูนาง ยอมทุ่มเทเสียสละตัวเอง เพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ร่วมค้นหาคำตอบพร้อม ๆ กัน ในรายการคนค้นฅน ตอน ครูนาง แม่พระสะพานพุทธ ในคลิปรายการคนค้นฅนด้านล่างนี้เลยค่ะ
