เอกชัย วรรณแก้ว บัณฑิตจิตรกรไร้แขน กับชีวิตที่ต้องต่อสู้

เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม 
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก คุณBornTvOfficialสมาชิกเว็บไซต์ยูทูบดอทคอม

          เอกชัย วรรณแก้ว ทูไนท์โชว์ เผยเรื่องราวของบัณฑิตจิตรกรไร้แขน กับชีวิตที่ต้องต่อสู้กว่าจะได้เรียนหนังสือ กระทั่งสำเร็จการศึกษาเป็นครูสอนศิลปะที่ใช้เท้าวาดภาพได้งดงามอย่างน่าทึ่ง

          ความผิดหวัง ความไม่ได้ดังใจปรารถนา อาจทำให้คนบางคนรู้สึกท้อแท้ สิ้นหวัง ตัดพ้อต่อว่าโชคชะตาที่ทำให้ชีวิตมาประสบพบเจอกับอุปสรรค แต่สำหรับ "เอกชัย วรรณแก้ว" ผู้ชายตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งที่เกิดมาพร้อมกับความพิการแขน เขากลับไม่เคยท้อแท้และสิ้นหวังในชีวิต แต่ยังสามารถร่ำเรียนวิชาการเป็นจิตรกรจนสำเร็จการศึกษาได้ดังที่เคยใฝ่ฝัน และสามารถใช้วิชาชีพที่เรียนมาประกอบอาชีพหาเลี้ยงตัวเองและครอบครัวได้

          หากใครกำลังอยู่ในห้วงแห่งความทุกข์ ความเศร้า ความผิดหวัง ลองชมเรื่องราวของจิตรกรนักสู้ ที่จะช่วยจุดประกายให้อีกหลายชีวิต ในรายการ "ทูไนท์โชว์" ที่ออกอากาศเมื่อคืนวันจันทร์ที่ 21 เมษายน 2557

          เริ่มแรก เอกชัย วรรณแก้ว เล่าว่า ตัวเขาเองเป็นลูกชาวนาในอำเภอชุมแสง จังหวัดนครสวรรค์ เป็นลูกคนที่ 5 ซึ่งเป็นคนสุดท้องของครอบครัว แต่เกิดออกมาพร้อมกับความพิการคือไม่มีแขนทั้งสองข้าง เนื่องจากเป็นเด็กที่คลอดโดยที่มีอายุครรภ์เพียงแค่ 6 เดือนเท่านั้น 

          เอกชัย วรรณแก้ว บอกว่า สมัยเด็ก ๆ เขาเดินไม่ได้ ต้องใช้ตัวกลิ้งไปมาบนบ้าน และค่อย ๆ เรียนรู้การนั่งพิงข้างฝาและค่อย ๆ ถัด ๆ ตัวไป แต่เมื่อตอนประมาณ 4-5 ขวบ เห็นเพื่อนวิ่งได้เพราะมีขา ทำให้เขาเริ่มฉุกคิดว่า "เราก็มีขา ทำไมไม่วิ่งบ้าง" เลยตัดสินใจลุกขึ้นยืนแล้ววิ่งเลย แต่ก็ล้มหน้าฟาดจนปากแตก นั่นเป็นประสบการณ์การลุกครั้งแรกของเขา ก่อนจะค่อย ๆ เรียนรู้วิธีการก้าวเดินไปเรื่อย ๆ จนสามารถเดินได้ และยังว่ายน้ำได้อีกด้วย

          หลังจากนั้น เมื่อเข้าสู่ชีวิตในช่วงวัยที่ต้องเรียนหนังสือ แต่ เอกชัย วรรณแก้ว กลับไม่ได้เข้าโรงเรียนเหมือนเพื่อน ๆ คนอื่นด้วย จนเพื่อนรุ่นเดียวกันเรียนนำหน้าไปแล้วถึง 4 ปี เขาจึงเข้าไปบอกพ่อว่าอยากเรียนหนังสือบ้าง ด้วยความที่อยากอ่านออกเขียนได้ ซึ่งพ่อของเขาก็ตอบกลับมาว่า "ได้ แต่ลูกต้องเอาชนะ 3 ข้อก่อน"

          สามข้อที่ว่าคือ หนึ่ง ทนต่อสายตาของคนอื่นที่มองเราได้ไหม ข้อสอง ต้องช่วยเหลือตัวเองให้ได้มากที่สุด และข้อสาม ต้องตอบคำถามที่เราไม่อยากจะตอบซ้ำ ๆ ให้ได้ เพราะต้องมีคนเข้ามาถามมากมายแน่นอนว่า ตัวเขาเป็นอะไร ทำไมไม่มีแขน ซึ่งทุกข้อ เอกชัย วรรณแก้ว ก็ยืนยันว่าทำได้

          ที่เขามั่นใจมากขนาดนี้ ก็เพราะว่าที่ผ่านมา ครอบครัวไม่ได้เลี้ยงดูเขาอย่างคนพิการ แต่เลี้ยงดูเหมือนกับคนปกติ จึงสามารถดูแลช่วยเหลือตัวเองได้ตั้งแต่ยังเด็ก ๆ ทุกวันเขาจะต้องกวาดบ้าน ถูบ้าน ทำกับข้าว และทำงานบ้านอื่น ๆ เหมือนกับที่คนทั่วไปต้องทำ

          ในที่สุดพ่อก็พาลูกชายคนนี้ไปสมัครเข้าเรียน แต่ทางโรงเรียนกลับไม่รับโดยให้เหตุผลว่า ที่นี่ไม่ใช่โรงเรียนของเด็กพิการ ซึ่งทำให้ เอกชัย วรรณแก้ว รู้สึกตกใจ เพราะเขาไม่เคยคิดว่าตัวเองแตกต่างจากเพื่อนคนอื่น ๆ แต่เมื่อทางโรงเรียนยืนกรานว่าไม่รับ เอกชัย จึงต้องกลับมาอยู่บ้านเหมือนเดิม

          จนถึงวันที่เขาอายุประมาณ 13 ปี เกิดสิ่งเปลี่ยนแปลงขึ้นในบ้าน เมื่อที่บ้านมีไฟฟ้าใช้แล้ว พ่อจึงได้ซื้อโทรทัศน์มาให้ลูกชายดู และวันหนึ่ง เขาก็เปิดไปเจอสปอตโฆษณาตัวหนึ่งพูดว่า "เด็กไทยอยากเรียนต้องได้เรียน" ทำให้เขาตัดสินใจถามพ่อถึงเรื่องการเรียนอีกครั้ง พ่อจึงได้ไปถามผู้ใหญ่บ้าน ก่อนจะพากันเดินทางไปถามที่ศึกษาธิการจังหวัด

          เอกชัย เล่าว่า เมื่อไปถึงศึกษาธิการจังหวัด พ่อก็ได้เข้าไปติดต่อสอบถามด้านใน ส่วนตัวเขารออยู่ด้านนอก ระหว่างที่รออยู่นั้นเอง ก็มีลุงแก่ ๆ คนหนึ่งเดินเข้ามาถามว่าเขามาทำอะไร เขาจึงเล่าให้ฟังว่าอยากเรียนหนังสือ ลุงจึงบอกให้ตามมาที่ห้องเพื่อทดสอบอะไรบางอย่าง ถ้าหากทำได้ เขาจะได้เรียนหนังสือ

          สิ่งที่ เอกชัย ต้องทดสอบก็คือ การดื่มน้ำ ถอดเสื้อ เขียนหนังสือ ซึ่งเขาเขียนหนังสือด้วยเท้าได้ทุกตัว แต่อ่านไม่ออก เพราะไม่เคยเรียน แต่ที่เขียนได้เพราะเห็นพี่ทำการบ้าน เลยจดจำมา จากนั้น  ลุงก็บอกให้เขากลับไปก่อน แล้วเดี๋ยวอีก 2-3 วันจะไปหาที่บ้าน และอีกสองสามวัน ลุงคนนั้นก็มาหาเขาที่บ้านจริง ๆ เพื่อให้ เอกชัย เลือกว่าอยากเรียนโรงเรียนไหน แต่เขากลับบอกว่า ไม่อยากเรียนในโรงเรียนที่คุณลุงเอามาให้เลือก แต่อยากเรียนที่โรงเรียนวัดที่เคยปฏิเสธไม่ให้เขาเรียนเมื่อ 6 ปีที่แล้ว

          "ที่คิดในใจตอนนั้นคืออยากพิสูจน์ให้โรงเรียนเห็นว่าเขาทำได้" เอกชัย บอก และในที่สุดเขาก็ได้เรียนในโรงเรียนแห่งนั้นจริง ๆ โดยเริ่มจากการเรียนชั้น ป.1 เป็นเพื่อนร่วมชั้นกับน้อง ๆ อายุ 5-6 ขวบ ซึ่งเขาก็ตัวเล็กเหมือนกัน เลยเป็นเพื่อนกันได้อย่างไม่ขัดเขิน

          อย่างไรก็ตาม ปกติแล้วโรงเรียนจะเลิกในเวลา 15.30 น. แต่เพราะพ่อต้องทำงานไม่สามารถมารับลูกได้ตรงเวลา จึงได้ฝากเอกชัยไว้กับคุณครูคนหนึ่ง ซึ่งคุณครูคนนั้นก็ได้สอนบทเรียนต่าง ๆ ให้เอกชัยเรียนล่วงหน้า ระหว่างที่รอพ่อมารับ

          และแล้วในวันหนึ่ง คุณครูขอให้เขาช่วยดูแลเด็ก ๆ ในห้อง และขอให้สอนภาษาไทยแทนด้วย เขาเลยขึ้นไปยืนบนโต๊ะแล้วสอนวิชาภาษาไทยกับคณิตศาสตร์แทนครู แต่ระหว่างที่สอนอยู่นั้นเอง จู่ ๆ ผู้อำนวยการคนใหม่ก็เดินมาตรวจห้องพอดี เมื่อเห็นว่าเอกชัยสอนบทที่ 2 ให้เพื่อน ๆ ได้ ทั้งที่ยังเรียนอยู่เพียงแค่บทที่ 1 จึงนำข้อสอบ ป.2 มาให้ลองทำดู เชื่อไหมว่า เอกชัยสามารถทำข้อสอบ ป.2 ได้ถึง 80 คะแนนจากคะแนนเต็ม 100 และนี่เองก็ทำให้เขาได้ข้ามชั้นไปเรียน ป.2 เลย หลังจากเรียนชั้น ป.1 ได้เพียงครึ่งเทอมเท่านั้น !!!

          นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของชีวิต เอกชัย วรรณแก้ว  แต่ยังมีอีกหลายเรื่องราวที่ชายผู้นี้ต้องใช้ความวิริยะอุตสาหะอย่างมาก เพื่อเดินหน้าผลักดันให้ตัวเองเรียนวิชาด้านศิลปะที่เขาชื่นชอบให้จงได้ ด้วยการฝึกฝนการใช้เท้า ไหล่ ปาก ในการวาดภาพ ลบคำสบประมาทที่ไม่มีใครเชื่อว่าคนไร้แขนอย่างเขาก็สามารถเป็นจิตรกรได้

          ติดตามแรงบันดาลใจดี ๆ ที่จะทำให้ทุกคนรู้สึกประทับใจต่อได้ในรายการทูไนท์โชว์ คืนวันจันทร์ที่ 28 เมษายน 2557 เวลา 23.15 น. เป็นต้นไป