บ็อบ ชายวัย 34 ปี ชาวเมืองเปโตสกี รัฐมิชิแกน ประเทศสหรัฐอเมริกา เกือบเสียชีวิตจากอุบัติเหตุลื่นล้ม ขณะเดินทางออกไปเก็บเศษไม้มาทำฟืน แต่แล้วเขาก็รอดมาได้เพราะเจ้าสุนัขพันธุ์โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ ของเขาได้ยินเสียงร้องและเข้ามาช่วยเอาไว้
ถึงแม้ว่าบ็อบจะออกไปเก็บไม้ทำฟืนมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่ในครั้งนี้เขาไม่ได้สวมรองเท้าที่เหมาะสม รองเท้าแตะทำให้เขาลื่นล้มลงกระแทกพื้นจนคอหัก บ็อบได้แต่นอนอยู่แบบนั้น ขยับไปไหนไม่ได้ เขาส่งเสียงร้องตะโกนให้คนช่วย แต่แถวนั้นไม่มีบ้านคนอยู่เลย บ้านคนที่อยู่ใกล้ที่สุดก็ห่างออกไปเกือบครึ่งกิโลเมตร เขานอนอยู่แบบนั้นราว 1 ชั่วโมง ในที่สุด เคลซีย์ สุนัขพันธ์ุโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ วัย 5 ปี ของบ็อบก็โผล่มาช่วย
"เคลซีย์มาช่วยผมเอาไว้ มันส่งเสียงเห่าไม่หยุดเลย มันไม่ยอมห่างผมไปไหน คอยปลุกให้ผมตื่นอยู่ตลอด ช่วยให้ผมไม่หนาวตายด้วย" บ็อบเล่าถึงประสบการณ์เกือบเอาชีวิตไม่รอดของเขา
ถึงแม้ว่าจะมีเคลซีย์คอยช่วยเหลืออยู่ข้าง ๆ แต่บ็อบก็ต้องนอนอยู่บนหิมะมาเป็นเวลากว่า 20 ชั่วโมง และกำลังจะแข็งตาย แต่บ็อบยังคงโชคดี เพราะในเวลาราว 18.30 น. ของวันต่อมา ริค เพื่อนบ้านของเขา ได้ยินเสียงหอนอันน่าสงสารของเคลซีย์ เขาตามมาดูและพบบ็อบ แล้วรีบนำตัวเขาส่งโรงพยาบาลนอร์ทเทิร์น มิชิแกน โดยทันที
นายแพทย์แชม โคเลน ศัลยแพทย์ประสาทผู้รักษาบ็อบ กล่าวกับบ็อบก่อนที่จะทำการผ่าตัดว่า ให้เขาทำใจเผื่อไว้ เพราะเขาอาจจะเดินไม่ได้อีกแล้ว แต่ในวันต่อมานายแพทย์ก็ต้องเซอร์ไพรส์ เพราะบ็อบสามารถขยับแขนขาได้เป็นปกติ
นายแพทย์โคเลนยังกล่าวอีกว่า การที่บ็อบขยับแขนขาได้ อาจจะเป็นเพราะเขานอนอยู่บนหิมะ ความเย็นอาจจะมีผลช่วยเขาก็เป็นได้ แต่ที่แน่ ๆ คือต้องขอบคุณริคกับบเคลซีย์ที่ช่วยเหลือเขา โดยเฉพาะเจ้าเคลซีย์ บ็อบรอดมาได้เพราะมันโดยแท้ เขาโชคดีอย่างมากที่มีมัน
เจนนี่ ลูกสาวของบ็อบ กล่าวว่า ตั้งแต่บ็อบเข้าโรงพยาบาล เจ้าเคลซีย์ก็เหงามากและเป็นกังวล กลัวว่าจะไม่ได้เจอหน้าเจ้านายที่รักของมันอีก เคลซีย์ไม่ยอมออกไปไหนและเอาแต่นอนทับบนกองเสื้อผ้าของบ็อบด้วยความคิดถึง เธอกล่าวอีกว่ารับเคลซีย์มาเลี้ยงตั้งแต่ตอนอายุแค่ 6 เดือนเท่านั้นเอง ตอนแรกที่เธอไปเจอมัน คนขายบอกว่ามีคนรับมันไปเลี้ยงแล้ว แต่เอากลับมาคืนเพราะมันเล่นแรงแล้วก็ซน อีกอย่างก็คือพวกเขาเพิ่งมีลูกเล็ก จึงไม่อยากเลี้ยงหมา
"คนขายกะจะเลี้ยงมันไว้เป็นแม่พันธุ์ค่ะ ตอนที่มันเจอฉัน มันกระโดดขึ้นมาบนตัก ตอนนั้นฉันกับพ่อก็คิดเลยว่า เราจะไม่ปล่อยให้เคลซีย์เป็นแม่พันธุ์ที่นี่หรอก เราจะเอามันกลับบ้าน เราคิดมาตลอดค่ะว่า มันต้องมีเหตุผลบางอย่างที่เราตัดสินใจรับมันมาเลี้ยง และตอนนี้ฉันรู้แล้วค่ะว่าทำไม" เจนนี่ กล่าว
ภาพจาก mclaren.org
