เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก fr106cultureblog.files.wordpress.com ,1.bp.blogspot.com
วันนี้ใครเข้า Google.com คงจะได้สะดุดตากับดูเดิ้ลใหม่ของกูเกิ้ลอีกแล้ว วันนี้เป็นรูปภาพเรียบ ๆ แสดงรูปผู้หญิงคนหนึ่งกำลังทำการทดลองทางวิทยาศาสตร์อยู่ในห้อง เห็นแล้วหลายคนก็คงเดาออกว่าเป็น มาดามมารี กูรี แน่ ๆ เพราะมีผู้หญิงไม่กี่คนในแวดวงวิทยาศาสตร์ที่ได้รับการยอมรับและโด่งดังในระดับโลก แต่หลาย ๆ คนคงอาจจะยังไม่รู้จักว่าเธอเป็นใครกันนะ วันนี้กระปุกดอทคอมก็เลยขอนำเรื่องราวของมาดามมารี กูรี มาฝากกันค่ะ
มาดามมารี กูรี เป็นนักเคมีหญิงชาวโปแลนด์ผู้คนพบรังสีเรเดียมยับยั้งการเจริญเติบโตมะเร็ง เกิดเมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน 2410 ที่เมืองวอร์ซอ เขตวิสทูลา โปแลนด์ ในครอบครัวของครูสอนวิทยาศาสตร์ จึงทำให้เธอได้เข้าห้องทดลองบ่อย ๆ และสนใจวิทยาศาสตร์เหมือนครอบครัว เรียกว่าเป็นลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นนั่นเอง
หลังจากจบการศึกษาระดับมัธยมแล้ว มาดามมารี กูรี ก็เริ่มทำงานเป็นครูอนุบาลสอนหนังสือให้กับเด็ก ๆ ก่อนจะไปเรียนต่อด้านวิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยปารีส โดยระหว่างที่ศึกษาอยู่นั้น มาดามมารี กูรี ได้เป็นผู้ช่วยในห้องปฏิบัติการทางเคมีของปิแอร์ กูรี นักฟิสิกส์ชาวฝรั่งเศส และระหว่างนั้นเองทั้งสองก็ได้ตกหลุมรักกัน และแต่งงานมีลูกด้วยกันในเวลาต่อมา
จากนั้นในปี 2445 ขณะที่ มาดามมารี กูรี มีอายุได้ 35 ปี เธอก็สามารถสกัดแร่เรเดียมบริสุทธิ์ หรือ เรเดียมคลอไรด์ได้ ซึ่งแร่นี้แผ่รังสีไปถูกวัตถุอื่น วัตถุนั้นก็จะเปลี่ยนสภาพเป็นธาตุกัมมันตรังสี ซึ่งการค้นพบครั้งนี้ ทำให้เธอได้รับรางวัลโนเบลในที่สุด
หลังจากได้รับรางวัลโนเบลแล้ว ชีวิตเธอก็เปลี่ยนไป เมื่อปิแอร์ กูรี สามีผู้อยู่เคียงข้างเธอได้เสียชีวิตลงด้วยอุบัติเหตุรถม้าชนเมื่อปี 2451 แต่นั่นก็ไม่ทำให้เธอละทิ้งวงการวิทยาศาสตร์ ยังคงศึกษาค้นคว้า และทำการทดลองในห้องทดลองต่อไป จนกระทั่งได้รับรางวัลโนเบลอีกครั้ง
ต่อมาในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 ผู้คนได้ล้มตายกันเป็นจำนวนมาก เธอจึงไปเป็นอาสาสมัครช่วยทหารบาดเจ็บ ในด้านการเอ็กซ์เรย์เคลื่อนที่ จนกระทั่งสงครามสงบลง เธอก็กลับมาทำงานในห้องทดลองตามปกติ แต่ไม่นานนักเธอก็ล้มป่วยหนักและเสียชีวิต ขณะที่มีอายุได้ 66 ปี โดยสาเหตุการเสียชีวิตของเธอก็มาจากการทำงานหนัก และได้รับรังสีเรเดียมที่เธอทำการทดลองในห้องทดลองนั่นเอง
แต่แม้ว่ามาดามมารี กูรี จะจากโลกนี้ไปแล้ว เธอก็จากไปเพียงร่างกายเท่านั้น เพราะชื่อของเธอยังคงถูกบันทึกไว้ในวงการวิทยาศาสตร์เคมี และยังคงได้รับการระลึกถึงจนถึงปัจจุบันนี้
