ตีแผ่ภัยใกล้ตัว สาวใช้มอมยาปลดทรัพย์อากงจนเสียชีวิต

เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก คุณ DuangAesthetic สมาชิกเว็บไซต์ยูทูบดอทคอม , รายการวีไอพี

          หลายครอบครัวนิยมใช้บริการสาวใช้หรือคนดูแลผู้สูงอายุมาคอยดูแลใกล้ชิด 24 ชั่วโมง แบบพักอาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน เพื่อให้ผู้สูงอายุได้รับการดูแลอย่างเต็มที่ โดยที่สาวใช้ก็ไม่ต้องเสียเวลาและค่าใช้จ่ายในการเดินทางด้วย แต่ทว่านั่นอาจเป็น "ดาบสองคม" ที่ทำให้เกิดภัยร้ายใกล้ตัวขึ้นง่าย ๆ และอาจเป็นเหตุให้เกิดความสูญเสียได้อย่างคาดไม่ถึง เช่นเดียวกันกับครอบครัว ต้นสายเพ็ชร ที่ต้องสูญเสียคนในครอบครัวไปเพราะสาวใช้ตัวดี ส่วนเรื่องราวจะเป็นอย่างไร รายการวีไอพี (11 มิถุนายน) ได้นำมาตีแผ่ให้รับรู้กันค่ะ ..



         อาม่าสมบัติ ต้นสายเพ็ชร อายุ 74 ปี คือผู้ที่จะมาบอกเล่าเหตุการณ์ถูกสาวใช้มอมยาเพื่อเป็นอุทาหรณ์ โดยอาม่าเริ่มต้นเล่าเรื่องราวดังกล่าวกับรายการวีไอพี ว่า ในครอบครัวของอาม่ามีสมาชิกอยู่ร่วมกัน 5 คนคือ อาม่า อากง ลูกสาว ลูกชาย และสาวใช้ชาวพม่า ซึ่งอากงจินต์ ต้นสายเพ็ชร อายุ 85 ปี สามีของอาม่านั้นมีโรคประจำตัวอยู่หลายโรค ทั้งโรคเส้นเลือดในสมองตีบ โรคความดันสูง โรคหัวใจโต โรคเก๊า โรคหอบหืด เป็นต้น ทำให้ร่างกายซีกหนึ่งของอากงไม่สามารถใช้การได้ อาม่าที่ดูแลอากงมาตลอด 4 ปี ก็อยากมีคนมาช่วยแบ่งเบา จึงติดต่อไปยังศูนย์ให้บริการคนดูแลผู้สูงอายุ เพื่อว่าจ้างสาวใช้เพิ่มอีกหนึ่งคนสำหรับดูแลอากงโดยเฉพาะ

         รัชนี ทองล้วน หรือ เพ็ญ คือสาวใช้คนใหม่วัย 50 ปี ที่มาช่วยดูแลอากง ซึ่งอาม่าบอกว่าเธอทำงานเป็น และช่วยแบ่งเบาภาระของอาม่าได้พอสมควร แต่ถึงแม้ว่าจะจ้างสาวใช้คนใหม่มาคอยดูแลอากง แต่อาม่าก็ยังช่วยรัชนีดูแลอากงเหมือนที่เคย โดยให้รัชนีเป็นลูกมือคอยพยุงเวลาอาม่ายกตัวอากงไม่ไหวเท่านั้น และให้รัชนีนอนพักอยู่ร่วมห้องกับอาม่าและอากง ส่วนเสื้อผ้าและข้าวของให้เก็บไว้ในห้องสาวใช้ชาวพม่า

         ก่อนที่จะได้ตัวสาวใช้คนใหม่มาอยู่ในบ้านนั้น อาม่าได้กำชับลูก ๆ ให้เก็บทรัพย์สินมีค่าทั้งหมดเอาไว้ให้มิดชิด นำบางส่วนไปฝากธนาคาร และอีกส่วนหนึ่งเก็บเข้าห้องล็อคปิดตายเอาไว้ โดยเหลือเพียงแค่เงินติดตัวจำนวนหนึ่งเท่านั้น เพราะอาม่าเองก็ไม่ได้ไว้ใจคนแปลกหน้าที่จะเข้ามาร่วมชายคาเท่าไหร่นัก



         ตลอดเวลาที่ รัชนี อาศัยอยู่ภายในบ้านของอาม่าและอากง เธอมีพฤติกรรมแปลก ๆ หลายครั้ง เช่น นำเก้าอี้ไปปีนดูรั้วหลังบ้าน แล้วถามอาม่าว่าทางนี้ไปออกที่ไหนได้บ้าง เมื่ออาม่าถามว่าปีนไปทำไมเธอก็เก็บเก้าอี้เข้าบ้านและไม่เอ่ยถึงอีก อาม่าจึงไม่เคยเอะใจ หรือบางครั้ง รัชนี ก็เกิดสงสัยถึงห้องปิดตายของอาม่าขึ้นมาว่า ทำไมถึงไม่มานอนพักที่ห้องนี้กัน รวมทั้งเคยถามถึงทรัพย์สินของอาม่าด้วยว่าทำไมบ้านนี้ไม่มีตู้โชว์ ซึ่งอาม่าก็ได้แต่ตอบไปว่าเป็นเพราะเหตุการณ์น้ำท่วมทำให้เอาข้าวของไปเก็บหมดแล้ว นอกจากนี้ รัชนี ยังไม่ยอมออกไปเจอเพื่อนบ้านอีกด้วย รวมทั้งเวลาเรียกหา รัชนี ก็เคยบ่นกับสาวใช้พม่าว่า "เรียกบ่อย ๆ อยากจะฆ่าให้ตาย"

         เวลาผ่านไปเพียง 1 อาทิตย์ ขณะที่อาม่าแวะเข้าไปดูอากงตามปกติ ก็พบว่า รัชนี นั่งอยู่ปลายเตียงอากง โดยมีอากงหลับอยู่ อาม่าคิดว่าอากงกำลังพักผ่อน จึงไปนั่งรับประทานอาหารเช้า ขณะที่กำลังรับประทานอยู่นั้น รัชนี ชงนมใส่น้ำแดงมาให้อาม่าดื่ม ซึ่งเป็นนมผงที่ลูกสะใภ้ซื้อไว้ อาม่าเองก็คิดว่า รัชนี อยากจะเอาใจ จึงดื่มเข้าไป ก่อนที่จะเกิดอาการง่วงนอนมาก เลยเดินไปนอนอยู่ข้างอากงหวังจะงีบหลับสักครู่ โดยมี รัชนี เอาผ้าห่มมาห่มให้แล้วบอกให้อาม่าพักก่อน อาม่าจึงนอนหลับตามอากงไปอีกคน ซึ่งอาม่าบอกว่าตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ 09.00 น.

         พอถึงเวลาประมาณ 14.00 น. อาม่าก็ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความงงงวยที่ตนเองหลับไปเป็นเวลานานผิดปกติ ก่อนที่จะกวาดสายตามองไปเห็นกระเป๋าสตางค์วางอยู่กลางห้องทั้งที่ตนเองเก็บซ่อนอย่างมิดชิด อาม่ารีบลุกไปดูเงินในกระเป๋าสตางค์ก็พบว่าแบงค์พันในกระเป๋าหายไปจนเกลี้ยง! เหลือเพียงแต่เศษแบงค์ยี่สิบเท่านั้น ส่วนอากงก็อยู่ในสภาพปัสสาวะเลอะที่นอน อาม่าจึงรีบโทรบอกลูก ๆ ให้เรียกรถพยาบาล และเข้าใจทันทีว่าถูกมอมยาซะแล้ว ..

         เมื่อไปถึงโรงพยาบาลอาม่าก็เตรียมจะถอดนาฬิกาโรเล็กซ์กับแหวนหยกของอากงออกเก็บไว้ แต่ปรากฏว่าของทั้งสองชิ้นที่อากงใส่ติดตัวอยู่ตลอดก็อันตรธานหายไปแล้วเช่นกัน! ซึ่งทั้งสองอย่างเป็นสมบัติที่อากงรักมาก ขนาดที่ตื่นขึ้นมาก็ยังถามหา อาม่าก็ได้แต่บอกปัดไปว่าถอดเก็บไว้ให้แล้ว โดยอาการของอากงที่มีโรคประจำตัวอยู่แล้วก็ทรุดหนักลงแม้จะตื่นขึ้นในวันที่ 2 หลังจากหลับไป อากงทำได้เพียงลืมตาหรี่ ๆ ข้างเดียวเท่านั้น ส่วนตาอีกข้างก็ไม่สามารถลืมขึ้นได้ตั้งแต่นั้นมา



         เมื่อกลับมาพักผ่อนที่บ้าน อาม่าที่ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงก็ต้องหาคนดูแลคนใหม่ให้อากง จึงติดต่อไปยังศูนย์ดูแลผู้ป่วยศูนย์เดิมอีกครั้งเพื่อให้ส่งคนใหม่เข้ามาแทน อาม่ายอมรับว่าไม่ได้โทษว่าเป็นความผิดของศูนย์จึงยังให้โอกาส แต่เมื่อคนใหม่มาเห็นอากงก็บอกอาม่าว่า ทำงานไม่ไหว อาม่าจึงให้นอนค้างหนึ่งคืนเพื่อรอศูนย์ส่งพนักงานใหม่มาเปลี่ยน แต่ปรากฏว่าสาวใช้คนใหม่คนนี้ก็ฉกแบงค์พันที่อาม่าวางไว้ใกล้ตัวไป 1 ใบ โชคดีที่อาม่ารู้ตัวและจับได้แบบมีหลักฐานคาหนังคาเขา อาม่าจึงไล่ออกไปจากบ้านทันที

         หลังจากนั้นเพียงไม่กี่วันอากงก็อาการทรุดหนักลงอีก เมื่อแพทย์ถามอาม่าว่าต้องการให้ยื้ออากงไว้ไหม อาม่าผู้เข้มแข็งก็บอกแต่เพียงว่า หากการยื้อนั้นไม่ทำให้อาการดีขึ้นก็ไม่ต้องยื้อ เพราะอยากให้อากงจากไปอย่างไม่ทรมาน จนในที่สุดอากงก็จากอาม่าไปอย่างไม่ได้เอ่ยคำร่ำลาใด ๆ ..

         แม้จะเข้มแข็งเพียงใด แต่อาม่าสมบัติก็เสียใจมากที่ต้องสูญเสียคู่ชีวิตที่อยู่ร่วมกันมา 52 ปีไปอย่างไม่มีวันกลับ ทุกวันที่ต้องใช้ชีวิตเพียงลำพัง อาม่าก็ได้แต่นั่งนึกถึงความหลังเมื่อครั้งอากงยังอยู่ โดยอากงชอบให้อาม่าร้องเพลงคาราโอเกะให้ฟัง ซึ่งอาม่าได้กอดแขนและร้องเพลงให้อากงฟังจนสิ้นลมอีกด้วย อาม่าจึงมักจะครวญเพลงไปร้องไห้ไปอยู่คนเดียว เพราะคิดถึงอากงที่เพิ่งจากไปทั้งที่ไม่เคยแยกจากกันเลยตลอด 52 ปี อาม่าเล่าด้วยเสียงสั่นเครือ จนทำเอาพิธีกรสาวญาณีถึงกับกลั้นน้ำตาของความสะเทือนใจเอาไว้ไม่อยู่

         สุดท้ายอาม่าสมบัติ อยากฝากบอกถึงคนร้ายว่า ไม่อยากให้ทำแบบนี้กับใครอีก และฝากเตือนทุกคนให้ระวังตัว หากมีคนแปลกหน้ามาอยู่ร่วมบ้านก็ให้เก็บทรัพย์สินให้ดี จะได้ไม่ต้องตกเป็นเหยื่อเหมือนที่ตนเองและครอบครัวเคยเป็น

         และนี่คือเรื่องราวของเหยื่อผู้สูญเสียที่ต้องเสียทั้งทรัพย์สินและคนที่รัก จากภัยร้ายใกล้ตัวที่ไม่คาดคิดเลยว่าจะเกิดขึ้น กระปุกดอทคอม ก็ขอเป็นกำลังใจให้อาม่าสมบัติและครอบครัว ผ่านพ้นความเสียใจและเข้มแข็งขึ้นโดยไวนะคะ