เกริ่นนำโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณมอมแมม 777 สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม
ว่ากันว่า..คนเรามักใช้เวลาอยู่ในที่ทำงานกันเป็นส่วนใหญ่ ดังนั้นบรรยากาศในห้องทำงานก็คงเป็นวิวที่เราต่างต้องมองเห็นกันจนชินตา ในวันนี้ คุณมอมแมม 777 สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม จึงขอเปิดมุมมองใหม่ ๆ ให้คุณได้รู้จักกับห้องทำงานที่แปลกตาออกไปดูบ้าง
ซึ่งแม้จะเป็นห้องทำงานเล็ก ๆ ที่ต้องใช้เวลานั่งอยู่นาน แต่ก็เป็นห้องทำงานที่วิวสวยจนน่าอิจฉากว่าใครเลยทีเดียว เพราะที่นี่คือค็อกพิทสำหรับนักบิน ที่จะพาให้โลดแล่นไปบนน่านฟ้า สามารถชมวิวสวย ๆ ได้จากทั่วโลก ลองไปดูภาพน่าอิจฉาจากห้องทำงานเจ๋ง ๆ ห้องนี้กันค่ะ..
ภาพจาก...ห้องทำงานน้อย ๆ เก้าอี้เล็ก ๆ ... ของผม by คุณมอมแมม 777
ผมเชื่อว่า...ห้องทำงานของผม น่าจะเป็นหนึ่งในห้องทำงานที่เล็กที่สุดก็ว่าได้ ห้องที่ผมต้องใช้ชีวิตในนั้นตลอดเวลาทำงาน...งานที่ซ้ำซากจำเจ ไม่ว่าจะเป็นกลางวัน กลางคืน...เช้า สาย บ่าย ค่ำ และดึกดื่นเที่ยงคืนก็ตาม
เหตุการณ์ที่สารพัดจะเกิดขึ้น...สุข ทุกข์ ห่อเหี่ยว ดีใจ เสียใจ รวมไปถึง "น่ากลัว" ต่างก็รวมอยู่ในห้องน้อย ๆ ห้องนี้ทั้งสิ้น...
แต่ เป็นเรื่องที่แปลกมาก...ว่า ถึงแม้นจะเป็นที่ที่ผมสิงสถิตอยู่เป็นประจำ...ผมกลับไม่มีรูปในห้องทำงานของผมเลย โอกาสที่จะหยิบกล้องขึ้นมา...เพียงแค่ขอสแนปช็อตยังแทบแย่ เรื่องที่จะถ่ายให้เป็นเรื่องเป็นราวนั้น...แทบจะลืมไปได้เลยครับ
ภาพที่ได้มาในกระทู้นี้...เป็นภาพที่สะสมไว้เป็นเวลาหลายปีครับ นาน ๆ ถ่ายเก็บไว้ได้สักภาพนึง...ต่างกรรม ต่างวาระ ต่างสถานที่ มีตั้งแต่กล้องตัวใหญ่ กล้องตัวเล็ก กล้องคอมแพคท์ รวมไปถึงกล้องจากมือถือซะด้วยซ้ำไป
วิวจากเก้าอี้ทำงานครับ... หลังจากทำงานมาทั้งคืน... การเห็นพระอาทิตย์ขึ้นที่ขอบฟ้านั้น เป็นเรื่องปกติ บรรยากาศ แสง สี ขอบอกว่า สุดยอดมากครับ...
แต่ ความสุดยอดนี่จะคงอยู่ได้ไม่เกิน 10 นาที เพราะต่อจากนั้น... พระอาทิตย์จะลอยขึ้นมาอยู่ตรงหน้า... และสาดแสงไปยังผิวโลก รวมไปถึงสายตาของเราที่มัน "ปรือ" จวนจะปิดอยู่แล้ว...แสบตาสุด ๆ ครับ
และสุดท้าย...หน้าที่สำหรับวันนั้นก็สิ้นสุด
ไม่ว่าจะเป็นกลางวัน...หรือกลางคืน
วิวต่าง ๆ ก็น่าดูกันคนละแบบครับ...
สนามบินสุวรรณภูมิ...กับวันที่ฝนตก (หนัก)
จากข้างบน
ด้วยความเร็ว 300 ก.ม./ช.ม .กับฟิลเตอร์หนาร่วม 2 นิ้ว ถ่ายยังไงก็ไม่ชัดครับ... หุหุ
เมืองต่าง ๆ ยามค่ำคืน... ซิดนีย์...
โฮจิมินห์...
อินชอน..
กรุงเทพฯ...
พื้นผิวโลก หลากหลายแห่งครับ...จำได้บ้าง...จำไม่ได้บ้าง...อิอิ
เมฆ พายุ และฟ้าผ่า... บรื๋อออ... ทั้งหมดนี้...ฟลุคสุด ๆ ครับ...
ท้องฟ้าอันกว้างไกล ค่ำคืนที่อ้างว้าง... เรายังมีเพื่อนเดินทางไปด้วยกัน
อ้าว นี่ตัวเองนี่นา...อิอิ
สุดท้าย.. ก่อนจะเติบโต.. พื้นฐานต้องมั่นคง เครื่องครูเล็ก ๆ ที่ต้องผ่านก่อนก้าวไปข้างหน้าครับ
และ...ขอบคุณ... ผู้สนับสนุนรายใหญ่
สวัสดีครับ...