ลุงถูกหลอกหาปลากลางทะเลโหด 30 ปี ไม่ได้เงินสักบาท ใช้ชีวิตสุดแสนทรมาน ไม่รู้วันรู้คืน ซ้ำถูกข่มขู่ ต้องหนีขึ้นฝั่งปั่นจักรยานกลับบ้าน 15 วัน ครอบครัวอึ้งนึกว่าตายไปแล้ว
วันที่ 26 มีนาคม 2561 รายการเรื่องเล่าเช้านี้ ทางช่อง 3 รายงานว่า นายเถลิง ยงภูเขียว อายุ 54 ปี ถูกหลอกลงเรือหาปลากลางทะเลเป็นเวลานาน 30 ปี ต้องใช้ชีวิตสุดทรมาน ไม่รับรู้ข่าวสารและไม่สามารถติดต่อญาติได้เลย แถมไม่ได้เงินค่าจ้างแม้แต่บาทเดียว ต้องหาทางขึ้นบกปั่นจักรยานกลับบ้านนาน 15 วัน เพื่อพบหน้าลูกสาวที่ไม่ได้เจอหน้ากันตั้งแต่ 2 ขวบ จนปัจจุบันอายุ 31 ปีแล้ว
โดย นายเถลิง เล่าว่า เมื่อปี 2532 ตนไปหางานทำเป็นช่างเชื่อมโลหะที่ จ.ระยอง จากนั้นเปลี่ยนงานหลายแห่ง กระทั่งไปที่ จ.สมุทรสาคร มีคนมาติดต่อให้ไปลงเรือหาปลาในทะเลฝั่งอันดามัน ด้วยค่าจ้าง 8,500 บาท โดยไปขึ้นเรือที่ จ.พังงา พร้อมบอกกับตนว่าจะดำเนินการเรื่องเอกสารและหลักฐานย้อนหลังให้ แต่เวลาผ่านไปเรื่องทั้งหมดก็เงียบหาย หากสอบถามก็จะถูกด่าและข่มขู่
ทั้งนี้ ตลอดระยะเวลากว่า 20 ปี ที่ลงเรือหาปลากลางทะเลนับว่าทรมาน ทั้งอาหาร น้ำดื่ม (5 ขันต่อคน) เสื้อผ้า และการพักผ่อนมีอย่างจำกัด ต้องทำงานหนักอย่างต่อเนื่อง แต่กลับไม่มีค่าตอบแทนแม้แต่บาทเดียว โทรศัพท์ถูกยึดและทำลาย ไม่รู้วันรู้คืน สั่งห้ามมีการต่อรองใด ๆ ซึ่งเคยมีชาวมอญและเขมรบางรายเกิดเจ็บป่วยจากอุบัติเหตุขณะเก็บกู้อวน พอทำงานไม่ได้เกิน 3 วัน ก็จะถูกถีบลงทะเลหายไป หลายอย่างเป็นเหตุการณ์ที่น่าสะพรึงมาก แม้แต่คนงานในเรือยังหวาดระแวงกันเอง
นายเถลิง เล่าอีกว่า หากวันดีคืนดีมีเจ้าหน้าที่ทางการพม่าหรืออินโดนีเซียแล่นเรือมาตรวจสอบ ก็จะเปิดหวอเพื่อให้คนงานรีบลงไปอยู่ใต้ท้องเรือ ซึ่งเป็นห้องเย็นที่เอาไว้เก็บสัตว์ทะเล กระทั่งต่อมาตนฉวยโอกาสหนีมาได้ เนื่องจากมีเรือขนาดเล็กมารับปลาจากเรือใหญ่ที่ตนอยู่ ขณะที่ไต้ก๋งเรือใหญ่เผลอตนจึงขออาศัยเรือรับปลากลับเข้าฝั่ง ตอนนั้นไม่มีเงินสักบาทเดียว แต่เชื่อว่าขึ้นบกแล้วต้องรอดตายแน่นอน
กระทั่งขึ้นมาบนฝั่งก็ไปรับจ้างเป็นช่างเชื่อมโลหะอยู่นานเกือบเดือน และย้ายที่ทำงานอีกหลายแห่ง กระทั่งมีเงินเก็บ 1,000 บาท จึงพร้อมที่จะตีตั๋วขึ้นรถกลับบ้าน แต่ตนไม่มีบัตรประจำตัวหรือบัตรใด ๆ แสดงที่ห้องจำหน่ายตั๋ว จึงตัดสินใจนำเงินที่เหลืออยู่ซื้อจักรยานคันเก่าจากชาวบ้าน เพื่อปั่นกลับบ้านที่ อ.ทองแสนขัน จ.อุตรดิตถ์
นายเถลิง บอกว่า ระหว่างทางที่ปั่นจักรยานก็เจออุปสรรคทั้งร้อน หิวโหย ยางรถรั่ว พายุฝน กว่าจะถึงบ้านใช้เวลานานถึง 15 วัน หลังจากญาติและบรรดาเพื่อน ๆ ทราบว่าตนยังมีชีวิตอยู่ และขี่จักรยานกลับถึงบ้านราวปาฏิหาริย์ ต่างพากันสอบถามถึงชีวิตและความเป็นอยู่ และแสดงความยินดีกันมากมาย
ภาพและข้อมูลจาก
