เปิดเรื่องสะเทือนใจ หนุ่มจีนหูนวก-เป็นใบ้ ถูกรังแกจนเสียสติ กลายเป็นบ้า แม่จนปัญญา จับล่ามโซ่ ขังในห้องมา 10 ปี ด้านผู้นำหมู่บ้านวอนสังคมช่วยเหลือ จะได้พาไปรักษาอย่างถูกต้อง
หวังจื่อเขียง คือชายวัย 41 ปี ผู้อาศัยอยู่ในหมู่บ้านซวนหัว เมืองเติงเฟิง มณฑลเหอหนาน ทางตอนกลางของประเทศจีน ชะตาชีวิตของเขาน่าเวทนามาก เขาพิการหูหนวกและเป็นใบ้ตั้งแต่กำเนิด ตอนที่เขายังเด็ก ครอบครัวส่งเขาไปเรียนโรงเรียนประจำสำหรับเด็กที่มีความต้องการพิเศษ หวังว่าเขาจะได้เจอเพื่อนและมีชีวิตที่ดีขึ้น แต่มันกลับไม่เป็นอย่างที่คิด จื่อเขียงถูกกลั่นแกล้งอย่างหนัก และมันส่งผลกระทบต่อสภาพจิตใจของเขาอย่างรุนแรง อาการของเขาย่ำแย่ลงทั้งกายและใจ ครอบครัวอยากพาเขาไปรักษาแต่ไม่สามารถทำได้ เนื่องจากสถานะทางบ้านยากจนมาก ไม่มีเงินทองมากพอสำหรับการนี้ และเมื่อทุกอย่างเลวร้ายลง ครอบครัวจึงไม่มีทางเลือก และแก้ปัญหาโดยการจับเขาล่ามโซ่และขังเอาไว้ ซึ่งเขาต้องใช้ชีวิตอยู่แบบนั้นมาเป็นเวลานานถึง 10 ปี
เรื่องราวชีวิตน่าเวทนาของจื่อเขียง ถูกหยิบยกมารายงานโดยเว็บไซต์มิเรอร์ เมื่อวันที่ 28 มีนาคม 2561 โดย เยวี่ยหรง วัย 77 ปี แม่ของจื่อเขียง เปิดเผยว่า ผลจากการถูกกลั่นแกล้งสารพัดที่โรงเรียน ทำให้จื่อเขียงมีอาการทางจิต เขาต้องกลับมาอยู่บ้าน ไม่สามารถไปเรียนตามปกติได้อีกต่อไป ครอบครัวไม่มีเงินพาเขาไปรักษา และก็เลี้ยงดูเขาไปแบบตามมีตามเกิดเท่าที่จะทำได้ เมื่อเขาเติบโตเป็นหนุ่ม อาการของเขาก็ไม่มีวี่แววว่าจะดีขึ้น และกลับย่ำแย่ลงเรื่อย ๆ ปกติแล้วพ่อจะเป็นคนคอยดูแลจื่อเขียง แต่เมื่อเขาเสียชีวิตจากไปในปี 2549 ทุกอย่างก็เลวร้ายลง ทั้งสถานะทางการเงินของบ้าน และอาการของจื่อเขียง
"ตอนที่พ่อของเขายังมีชีวิตอยู่ เขาจะคอยดูแลจื่อเขียงทุกอย่าง แต่หลังจากที่เขาตายจากไปเมื่อ 12 ปีก่อน ฉันก็ดูแลลูกคนเดียวไม่ไหว เมื่อเขาออกไปอาละวาดทำร้ายชาวบ้าน ทุกอย่างมันก็ถึงจุดเหลือรับได้ ฉันต้องจับขังเอาไว้ในห้อง และเขาอยู่แบบนั้นมานานกว่า 10 ปีแล้ว ฉันไม่มีทางเลือกจริง ๆ ค่ะ" เยวี่ยหรง กล่าวถึงสาเหตุที่เธอจำต้องจับลูกชายล่ามโซ่
หวังซูเฝิน วัย 50 ปี พี่สาวของจื่อเขียง กล่าวถึงความทุกข์นี้ว่า เธอเจ็บปวดหัวใจอย่างหนัก เมื่อต้องเห็นน้องชายถูกจับล่ามโซ่เอาไว้ไม่ต่างจากสัตว์ ครั้งล่าสุดที่เธอเข้าไปดูแลน้องชาย เธอถึงกับกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ไหว เพราะข้อมือของเขามีแผลเพราะถูกโซ่บาดอยู่ทุกวัน
ด้านผู้นำหมู่บ้าน เปิดเผยว่า สมัยที่จื่อเขียงยังเล็ก เขาเป็นเด็กที่น่ารักและฉลาดมาก ถึงแม้ว่าเขาจะหูหนวกและเป็นใบ้ก็ตาม การที่เขาต้องกลายเป็นคนเสียสติเพราะถูกแกล้งที่โรงเรียนประจำสำหรับเด็กพิเศษ มันเป็นเรื่องที่น่าสะเทือนใจอย่างยิ่ง ทุก ๆ เดือน ครอบครัวของจื่อเขียงจะได้รับเงินช่วยเหลือจากรัฐบาลท้องถิ่น แต่มันก็ยังไม่เพียงพอ และเมื่อเรื่องนี้เผยแพร่ออกไป เขาก็หวังว่าจื่อเขียงจะได้รับน้ำใจจากสังคม และอยากให้มีการระดมทุนหาเงินช่วยเหลือจื่อเขียง เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องเป็นทุกข์ จะได้ไม่ต้องถูกล่ามโซ่ และได้รับการรักษาที่โรงพยาบาล อย่างที่เขาควรได้รับ
