สาวพลัดตกเขา-เป็นอัมพาต หลังถูกลวนลามที่ไทย แต่ไม่ย่อท้อชีวิต จนได้พิชิตมาราธอน

        เปิดเรื่องราวชีวิตเปี่ยมแรงบันดาลใจของ หญิงสาวชาวอเมริกัน วัย 25 ปี หลังหนีคนร้ายลวนลามจนตกเขาที่ไทย แต่ไม่ย่อท้อชะตาชีวิต จนได้เป็นนักวิ่งมาราธอน เผยครั้งนี้ใช้ไม้เท้าช่วยค้ำ แต่ครั้งหน้า จะวิ่งด้วยสองขาของตัวเอง


        การที่ผู้หญิงคนหนึ่งที่สุขภาพร่างกายแข็งแรงดี ต้องกลายมาเป็นคนพิการ มันได้ส่งผลกระทบต่อฮันนาห์เป็นอย่างมาก ทั้งทางร่างกายและจิตใจ แต่เธอไม่ยอมท้อถอยกับชะตาชีวิต เธอลุกขึ้นสู้ จนในวันหนึ่ง เธอก็สามารถทำในสิ่งที่ท้าทายที่สุดได้สำเร็จ นั่นคือการวิ่งมาราธอน

        ผลจากอุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้ฮันนาห์เป็นอัมพาตบางส่วน (Partial Pralysis) ขาและกล้ามเนื้อของเธอยังพอมีความรู้สึก แต่เธอไม่สามารถกลับไปเดินเป็นปกติได้เหมือนเดิม แม้ว่าฮันนาห์จะเป็นทุกข์ แต่เธอไม่ย่อท้อ โดยเมื่ออาการบาดเจ็บหายสนิทแล้ว ฮันนาห์ต้องใช้เวลานานมากในการฟื้นฟูร่างกาย ทั้งการทำกายภาพบำบัดและอื่น ๆ เธอไม่อยากให้ชีวิตตัวเองต้องอับเฉาด้วยการนอนอยู่เฉย ๆ ปล่อยให้พลังงานแห้งเหือดไปเรื่อย ๆ เธอจึงลุกขึ้นมาสู้ แม้ว่ามันจะยากก็ตาม

        ฮันนาห์หันหน้าเข้าสู่การวิ่ง สำหรับคนปกติมันอาจจะง่าย แต่สำหรับเธอมันยากมาก แต่เธอก็ไม่ย่อท้อ พยายามฝึกฝนไปเรื่อย ๆ และเมื่อเวลาผ่านไป 2 ปี ฮันนาห์ได้เดินเข้าสู่ความท้าทายครั้งสำคัญ นั่นคือการวิ่งมาราธอน
       
        ฮันนาห์ได้เข้าร่วมการแข่งขันวิ่งมาราธอน TCS New York City Marathon 2018 ที่มหานครนิวยอร์ก เมืองเกิดของเธอ มันเป็นการท้าทายโชคชะตาครั้งใหญ่สำหรับฮันนาห์ เพราะมันเป็นการวิ่งมาราธอนครั้งแรกของเธอ แถมเธอยังต้องใช้ไม้เท้าและที่รัดขาในการวิ่ง เธอกลัวว่าเธออาจจะทำได้ไม่สำเร็จ แต่เธอก็ทำได้ ฮันนาห์ก้าวไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ จากจุดสตาร์ต และใช้ไม้เท้าขยับร่างไปเรื่อย ๆ อย่างไม่ย่อท้อ


        ฮันนาห์ใช้เวลานานกว่า 11 ชั่วโมง ในการต่อสู้กับร่างกายตัวเองตลอดระยะทาง 42 กิโลเมตร และในช่วงโค้งสุดท้ายก่อนถึงเส้นชัย นักวิ่งคนอื่น ๆ รวมทั้งผู้ชม ต่างส่งเสียงเชียร์ โห่ร้องให้กำลังใจฮันนาห์อย่างเต็มที่ จนเธอสามารถก้าวสู้เส้นชัยได้ในที่สุด

        "ฉันเชื่อเป็นอย่างยิ่งว่า ถ้าฉันพยายามให้ถึงที่สุด และรักษาตัวเองอย่างสุดความสามารถ สักวันหนึ่ง ฉันจะกลับมาเป็นปกติได้อีกครั้ง สำหรับวันนี้ ฉันได้เปิดใจยอมรับความพิการของตัวเอง และทำใจได้แล้วว่าต้องใช้ชีวิตอยู่กับมัน แต่ทั้งนี้ฉันก็ยังเชื่อว่า ความพิการของฉันมันเป็นแค่ของชั่วคราวเท่านั้น สักวันมันจะต้องจากฉันไปค่ะ"

        "ในปีนี้ โลกได้เห็นฉันเตาะแตะด้วยไม้เท้าสู่เส้นชัยการวิ่งมาราธอน และในเร็ว ๆ นี้ โลกจะต้องได้เห็นฉันเข้าสู่เส้นชัยอีกครั้ง ด้วยการวิ่ง และด้วยสองเท้าของฉันเอง" ฮันนาห์ กล่าว