ผู้รอดชีวิตและเคยอยู่ในรถตู้ คดีแพรวา 9 ศพ ออกมาระบายความในใจ เจ็บหนักแทบตายแต่แพรวามาขอโทษพร้อมขนมเปี๊ยะแค่ครั้งเดียว ซ้ำแพรวามาขึ้นศาลครั้งเดียว ที่เหลือส่งทนายที่เป็นญาติมา - มีการเสนอเงินชดเชยให้ ประวิงเวลา บอกนามสกุลดัง พ่อเป็นพลเอก จ่ายได้แน่นอน ก่อนมากลับคำภายหลัง ต่อรองแหลกแถมยังบอก อยากได้ให้ไปฟ้องเอา !
ย้อนกลับไปเมื่อปี 2553 ได้เกิดคดีที่สั่นสะเทือนสังคมไทยคดีหนึ่งคือ คดีแพรวา 9 ศพ ที่ น.ส.แพรวา ซึ่งในขณะนั้นอายุยังไม่ถึง 18 ปี และไม่มีขับขี่ ได้ขับรถยนต์ไปชนท้ายกับรถตู้สาย มธ.รังสิต-จตุจักร จนเป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิตถึง 9 คน โดยผู้ที่เสียชีวิตในเหตุการณ์ครั้งนั้น ล้วนแล้วแต่เป็นคนที่มีความรู้ ทั้งอาจารย์ด้านสถาปัตย์, นักศึกษารัฐศาสตร์, นักศึกษานิติศาสตร์, นักวิจัย, นักศึกษาทุนที่ได้รับทุนไปเรียนด้านนาโนเทคโนโลยี
ล่าสุด ทวิตเตอร์ @tintinwarunyoo ได้ออกมาเปิดเผยความรู้สึก หลังจากที่ผ่านเหตุการณ์อันเลวร้ายนั้นมาว่า ตนเองคือผู้ที่รอดชีวิตจากเหตุการณ์ดังกล่าว ตนเข้าใจว่าเรื่องแบบนี้ไม่มีใครอยากให้เกิด แต่ตลอดเวลา 9 ปีที่ผ่านมา แพรวามาศาลแค่ครั้งเดียวและไม่มาอีกเลย พร้อมกับมีการตั้งทนายความที่เป็นลุงของตัวเอง
เหตุการณ์นั้น เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 27 ธันวาคม 2553 ตนเป็นนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ อ่านหนังสือสอบจนดึก เพื่อที่จะสอบตัวสุดท้ายในวันรุ่งขึ้น จากนั้นตนก็กลับบ้านด้วยรถตู้ แต่เมื่อเหตุการณ์เกิดขึ้นแล้วตนก็ไม่ได้กลับมาสอบอีกเลย
ในเหตุการณ์นั้น มีผู้เสียชีวิตในที่เกิดเหตุทันที 8 คน และมาเสียชีวิตที่โรงพยาบาลต่ออีก 1 คน มีผู้รอดชีวิตทั้งหมด 4 คน โดย 1 ใน 4 คนเป็นคนต่างชาติด้วย
ตนหลับไป และตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบว่ามีเสียงกรีดร้อง ตนอยู่บนโทลเวย์ เมื่อถึงโรงพยาบาล พบว่าไหปลาร้าหัก 3 ท่อน กระดูกเข่าซ้ายแตก แขนขวาหัก กระจกปักทั่วหน้า ทั้งที่ตนเจ็บหนักขนาดนี้ แต่กว่าจะได้เข้าผ่าตัดก็รุ่งขึ้นของอีกวัน เพราะในวันนั้นมีคนเจ็บเยอะกว่ามาก และภายหลังการผ่าตัด ตนขยับร่างกายไม่ได้เป็นเวลานานกว่า 2 เดือน ต้องทำธุระ อุจจาระ ปัสสาวะบนเตียง
ในตอนแรกตนก็เข้าใจผิดว่า แพรวาคือคนที่อยู่ในรถตู้ด้วยกัน ตนได้แสดงความเป็นห่วงแพรวา และถามไถ่ว่าพ่อแม่ของแพรวามาหรือยัง โชคดีจังที่แพรวาไม่เป็นอะไร
ความรู้สึกในตอนนั้นคือ ตนไม่ได้โกรธ และเข้าใจว่ามันคืออุบัติเหตุ อย่างน้อยแพรวาก็มาขอโทษ และที่แพรวาอาจจะไม่อยากพูด เพราะแพรวายังเด็กและอาจจะกลัว แต่พอแพรวาออกไป พยาบาลก็มาบอกว่า แพรวาเดินได้ปกติ แต่พอเข้ามาก็มาขอรถเข็นหน้าวอร์ด แล้วนั่งรถเข็นมาขอโทษคนเจ็บ
ตนได้หัดเดิน และกลับมาเป็นปกติใน 1 ปี และได้กลับไปเรียนอีกครั้ง ค่ารักษาพยาบาลช่วงที่เกิดเรื่อง ทางประกันรถเป็นคนจ่าย แต่เมื่อตนออกจากโรงพยาบาล และต้องไปตรวจตามที่หมอสั่ง ตนต้องออกเงินเอง และเป็นเงินจำนวนมาก แล้วจึงมีการฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายส่วนนี้มาในศาลด้วย
ทั้งนี้ ในคดีมีการแบ่งออกเป็นคดีแพ่งและอาญา เพื่อดูว่าใครที่เป็นคนผิดระหว่างรถตู้หรือแพรวา ตอนที่มาศาล คุณแม่ของคนขับรถตู้ขอโทษตนทุกครั้ง เสียใจที่ทำให้ตนเจ็บ ตนไม่ได้โกรธ แต่เป็นฝ่ายแพรวาต่างหากที่ไม่เคยพูดคำนี้ออกมา
เมื่อคดีอาญามาถึงศาลเด็กและเยาวชนชั้นต้น วันเปิดคำพิพากษา คณะผู้พิพากษาได้ถามว่า จะให้ตนเข้ากระบวนการไกล่เกลี่ยไหม เพื่อให้คดีไม่ติดตัวแพรวา ซึ่ง 3 ปีก่อนหน้านั้น แพรวากลับไม่มา แต่สุดท้าย ศาลก็ตัดสินให้แพรวาผิด แต่ให้รอลงอาญา ไม่ติดคุก และไปบำเพ็ญสาธารณประโยชน์ แต่กลับเป็นทนายฝั่งแพรวาที่อุทธรณ์ในคดีอาญา สู้จนถึงศาลฎีกาชั้นสูง ทั้งที่เหยื่อยอมทุกอย่าง แต่เป็นฝั่งแพรวาที่ไม่ยอมเอง
เมื่อคดีอาญาผิด จึงมีการมาฟ้องแพ่งต่อ ศาลชั้นต้นสั่งให้แพรวาจ่ายค่าเยียวยากับเหยื่อ และคนที่ให้แพรวายืมรถก็ต้องจ่าย ทั้งที่ชายคนนั้นไม่ใช่ผู้ปกครอง แต่ศาลมองว่า การที่ผู้ชายคนนั้นยอมไปรับไปส่งแพรวา โดยที่พ่อแม่รับรู้ ก็ไม่ต่างจากการเป็นผู้ปกครอง เมื่อมาถึงศาลอุทธรณ์ ศาลสั่งให้ลดเงินช่วยชดเชยโดยไม่นำสืบ ตามที่ทนายของแพรวายื่น และเมื่อมาถึงศาลฎีกาในคดีแพ่ง ศาลสั่งยืนตามศาลชั้นต้น แต่ก่อนจะเปิดคำพิพากษา ได้มีการนำเข้ากระบวนการไกล่เกลี่ย
และสิ่งที่เจ็บปวดที่สุด คือ ต้องรอ 9 ปี กว่าที่ทางครอบครัวนี้จะไกล่เกลี่ย ตนยอมเขาทุกอย่าง เราสู้กันมา 3 ศาล แต่ตนไม่เคยเจอแพรวาและพ่อแม่ เมื่อมาไกล่เกลี่ย ตนก็คิดว่าทุกอย่างจะจบลงด้วยดี แต่กลายเป็นว่า แพรวาและพ่อแม่ไม่ปรากฏตัว ให้ทนายที่เป็นญาติฝั่งแม่มาแทน
วันนั้นศาลนัด 08.30 น. ฝั่งทนายของแพรวามาตอน 10.00 น. แต่พอมาถึงกลับบอกว่า แค่จะมารับฟังว่าทุกคนจะร่วมไกล่เกลี่ยไหม ไม่มีอะไรจะพูด เหมือนกับไม่พร้อม แล้วมานัดอีกทีเดือนหน้า ตนบอกว่า เขาอยากให้เท่าไร ตนก็รับไว้เท่านั้น เงินที่ตนใช้รักษาตัวไปก็ถือว่าหายไป แม่ของตนต้องหยุดงานเป็นปีเพื่อมาดูแลตน ขาดรายได้ และศาลก็สั่งชดเชยให้แม่ตน 4,000 ตนก็น้อมรับ เพื่อให้เรื่องจบ แม้เงินที่เสนอให้นั้นจะไม่เท่ากับที่ศาลตัดสิน
คราวนี้มีการนัดอีก ตนไม่ได้ไปเพราะอยู่ภูเก็ต แต่ทนายฝั่งตนโทร. มาบอกว่า ทนายฝั่งแพรวาไม่สามารถให้เงินที่เสนอไว้ได้อย่างที่พูดตอนแรก และบอกว่า ถ้าไม่รับตัวเลขใหม่ก็จบ ไม่คุยแล้ว อยากได้เงินที่เหลือก็ไปฟ้องล้มละลาย ไปสืบทรัพย์กับแพรวาเอา และถ้าได้เพิ่มมาอาจจะไม่กี่บาทด้วย
เรื่องนี้ตรงข้ามกับที่ในปี 2559 ทนายความในคดีของแพรวาได้ร้องต่อศาลให้ทุเลาบังคับคดี โดยกล่าวว่า ไม่ได้ต้องการประวิงเวลา แต่ขอสู้ให้ถึงที่สุดแล้วค่อยจ่ายเงิน ทางครอบครัวแพรวาเป็นบุคคลมีชื่อเสียง มีคุณพ่อเป็นพลเอก ฐานะทางการเงินมั่นคง และตระกูลโด่งดัง เคยทำคุณงามความดีมาเป็นอย่างมากให้สังคม สามารถชำระหนี้ได้ตามคำพิพากษา
พอตนได้รับรู้ดังนั้น ตนก็ไม่ยินยอมที่จะรับเงินที่ทางทนายฝั่งแพรวายื่นมาให้ แม้ว่าเงินจำนวนนั้นจะต่ำกว่าที่ศาลให้ ตนมองว่าเรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา แต่ความใส่ใจของแพรวาและครอบครัวต่างหากที่เป็นปัญหา และทุกคนรู้สึกเหมือนกันหมด
เมื่อเดือนพฤษภาคม 2562 ศาลฎีกาได้ยืนตามศาลชั้นต้น ให้ชำระค่าเสียหาย แต่ครั้งนี้ ทั้งฝั่งทนาย ทั้งแพรวา ไม่มีใครมาสักคน ตนยอมเชื่อศาลทุกอย่าง เก็บความในใจไว้ 9 ปี แต่วันนี้มันทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ
"เราเข้าใจเลยว่าเธอไม่ตั้งใจ มันคืออุบัติเหตุ แต่หลังจากนั้นหรือเปล่าสิ่งที่เพื่อนมนุษย์เขาปฏิบัติต่อกัน มันสำคัญกว่าเรื่องฟ้องร้องเลยอะ เงินแค่นั้นแลกกับการโดนชนแบบนั้น เราถามว่ามีใครอยากได้บ้าง แลกกับเสียลูกไปใครอยากได้บ้าง ?
ความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ ก็ต้องมาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ด้วยเช่นกัน หวังว่าครอบครัวเทพหัสดิน คงจะได้ยิน #แพรวา9ศพ #เราอยู่ในรถตู้คันนั้นแต่เราไม่ตาย"
ไม่เพียงเท่านั้น ในตอนนี้ แพรวาก็ได้มีชีวิตที่สุขสมบูรณ์ เปลี่ยนชื่อไปหลายครั้ง เปลี่ยนนามสกุล และแต่งงานอย่างมีความสุขไปแล้ว
ภาพจาก @kruya5
