อดีตรอง ผบช.น. ชื่นชม บิ๊กแป๊ะ ลงไปคดีไหน คดีนั้นสำเร็จ ไม่แปลกพาลูกชายมาช่วย

       โดยธรรมชาติ Active Shooter เขาต้องไปย่านชุมชน ห้างสรรพสินค้า โรงเรียน อาจสันนิษฐานได้ว่าย่านชุมชนเขาอาจใช้โล่มนุษย์เป็นเกราะกำบังให้เขา ผมประเมินดูจากคนร้ายคนนี้ ระหว่างก่อเหตุเขามีการไลฟ์เฟซบุ๊ก บางคนในโลกความจริงไม่ได้รับการยอมรับนะ ไม่ว่าจะด้วยสถานภาพทางสังคม ตำแหน่งหน้าที่การงาน ขณะที่เขาไปแสดงตัวตนในโลกออนไลน์ เขาได้รับการแสดงความยอมรับอยู่บ้าง เช่น ไปทำอะไรหมิ่นเหม่ ไม่ถูกต้อง คนกลับไปชื่นชม ยกนิ้วให้ อันนี้สะท้อนให้เห็นว่าในโลกความเป็นจริง เขาถูกบีบคั้น ไม่สามารถพูดได้ ไม่ได้รับการยอมรับ เพราะเปรียบเสมือนเป็นทหารชั้นผู้น้อย แต่ในโลกสมมติ เขารู้สึกได้รับการยอมรับ แต่เป็นวิธีการได้รับการยอมรับที่ไม่ถูกต้อง เขาจึงแสดงออกมาในรูปแบบดังกล่าว

       รศ. พ.ต.ท. ดร.กฤษณพงค์ : คนร้ายแต่ละคน มีความคิด ประสบการณ์ การเรียนรู้ การฝึกฝนไม่เหมือนกัน เจ้าตัวมีทักษะการใช้อาวุธ เขาไปฆ่าคนตาย เขารู้ว่าเขาถูกจับกุมแน่นอน ถ้าทุกท่านสังเกตดู มีภาพหนึ่งเขาไลฟ์ เหมือนไปยิงถังแก๊สจนไฟลุกแล้วมีแบ็กกราวนด์อยู่ด้านหลังเขา ผมเชื่อว่าตัวเขาเหมือนไปสมมติฐานตัวเองอยู่ในโลกสมมติมากเกินไป

       พล.ต.ต. วิชัย : ผมถือว่าทำงานได้ดี รอบคอบ ต้องเข้าใจว่าคนร้ายเป็นทหาร ผ่านการฝึก มีอาวุธร้ายแรง มีตัวประกัน การทำงานอะไรที่ไม่รอบคอบ เราอาจไปจับคนร้ายหรือวิสามัญคนร้ายคนใดคนหนึ่ง แต่อาจกระทบประชาชนจำนวนมาก ตอนดูข่าว คนติดอยู่ในนั้นเป็นพันคน ตำรวจจะเข้าไปชาร์จไปทำอะไร อาจมีการต่อสู้ปะทะกัน ความสูญเสียจะเกิดมาก ถ้าทำตอนนั้นผลกระทบที่เกิดขึ้นกับประชาชน สักคนเดียวก็ไม่ได้ การทำงานต้องรอบคอบ ประชาชนอาจอยากเห็นความสะใจ ทำไมไม่บุก ไม่ชาร์จ แต่คุณไม่รู้หรอกว่าตัวประกันเป็นยังไง ถูกปืนจ่อหัวหรือเปล่า ถูกยิงตายไปแล้วหรือเปล่า ตำรวจเขามียุทธวิธีของเขา

       ตอน ผบ.แป๊ะ ไป เพราะท่านต้องไปเป็น ผบ.เหตุการณ์ ควบคุมการสั่งงานทั้งหมด ทำไมต้องมี ผบ.เหตุการณ์ อันแรกคุณต้องไปบริหารจัดการ วางแผนยังไง ขนคนออกจากที่เกิดเหตุยังไง ถ้าจับตัวประกันได้ ต้องจัดทีมเจรจายังไง ถ้ามีคนบาดเจ็บจะลำเลียงคนเจ็บยังไง คุณจะแจ้งเตือนประชาชนยังไงว่าอย่าเข้าไปที่เกิดเหตุ เพื่อให้ตำรวจทำงานได้ง่ายขึ้น เหมือนเราเห็นสื่อพยายามเข้าใกล้ชิดที่สุด ถามว่าเป็นประโยชน์ไหม ไม่เป็นประโยชน์เลย ทำให้การทำงานยากขึ้น ทั้งทางคดี ยากกับการปฏิบัติการ ถ้าเพลิงไหม้ต้องมีรถดับเพลิงไปช่วยยังไง ผบ.เหตุการณ์ สำคัญมาก บางทีเวลาเกิดเหตุแบบนี้ ผบ.เหตุการณ์ อาจไม่กล้าตัดสินใจ ผบ.ตร. เลยต้องไป

       พล.ต.ต. วิชัย : คนร้ายมีอาวุธรุนแรง ตอนเข้าไปดำเนินการ เราไม่รู้ว่าคนร้ายเขาดำเนินการกับเหยื่อ หรือเหยื่ออยู่ในความควบคุมเขายังไง ดังนั้นต้องใช้หน่วยงานที่มีความสามารถ ต้องเด็ดขาด ถ้าลงมือต้องไว มีประสบการณ์

       พล.ต.ต. วิชัย : ผมคิดว่าเขาต้องทำให้คนร้ายอ่อนเพลียที่สุด ต้องตรวจสอบเช็กความปลอดภัยของตัวประกันในการเข้าไปทำงาน ตัวประกันจะปลอดภัยอย่างไร ความรวดเร็วอย่างไร ซึ่งการประเมินแบบนี้ส่วนมากเขาจะไม่ทำกลางคืน ถ้าทำกลางคืนความสูญเสียจะเกิดขึ้น

       พล.ต.ต. วิชัย : จริง ๆ ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะเขาอยู่ ตชด. เขารับการฝึก ผบ.ตร. อาจเอาลูกไปช่วย เด็กสมัยนี้มีแนวความคิด เผลอ ๆ เก่งกว่าผู้ใหญ่อีก บางทีเทคโนโลยีสมัยนี้ เด็กอาจช่วยพ่อได้ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก คนอาจไปมองว่าไปสนับสนุนลูกหรือเปล่าก็ไม่ใช่ เขาอยู่ ตชด. อยู่หน่วยบิน ก็ต้องช่วยในการสนับสนุน ไม่ใช่เรื่องแปลก

       รศ. พ.ต.ท. ดร.กฤษณพงค์ : แน่นอนครับ เหตุการณ์ครั้งนี้ดูเหมือนสิ้นสุดในคดีความ เพราะผู้ก่อเหตุเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ แต่เป็นจุดเริ่มต้นของประเทศไทยที่ต้องเรียนรู้ ประการแรก ต้องมีการสอบสวนให้ชัดเจนว่าคนร้ายมาก่อเหตุเพราะอะไร เงินเดือนจ่าคนนี้คงไม่ได้มากอะไร เงิน 5 หมื่นก็อาจมีค่าสำหรับเขา แต่ที่สำคัญกว่านั้นก็คือ เราควรสอบสวนให้ลึกเพื่อประวัติศาสตร์จะได้ไม่ซ้ำรอย

       ประการต่อมา หน่วยงานตำรวจ หน่วยงานความมั่นคง ต้องถอดบทเรียนแล้วล่ะครับ ตำรวจต้องสนับสนุนให้เขาในระดับพื้นที่ คนพอไหม รถพอไหมที่จะสนับสนุนการปฏิบัติการครั้งนี้ เราสังเกตดูได้ว่า ตำรวจยอมพลีชีพเอารถสกัดรถคนร้าย ทั้งที่รู้ว่าคนร้ายมีอาวุธปืนยาว เขาเสียชีวิตในที่เกิดเหตุเลย นี่เป็นบทเรียน ถ้าเราตีค่าว่าชีวิตคนตายแล้วก็จบไป ประเทศไทยก็อยู่อย่างนี้แหละครับ เพราะฉะนั้นหมายความว่าถ้าเห็นชีวิตคนมีค่า เราต้องทำเรื่องนี้อย่างจริงจัง
       รศ. พ.ต.ท. ดร.กฤษณพงค์ : แน่นอน เราต้องเรียนรู้สิ่งที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ เดี๋ยวนี้โลกเล็กลงมาก เหมือนประเทศเดียวแล้ว เกิดไวรัสระบาดอีกประเทศ แป๊บเดียวก็มาถึงเมืองไทย กรณีนี้ก็เช่นกัน เกิดอาชญากรรมร้ายแรงในต่างประเทศ วันหนึ่งก็มาเกิดในประเทศบ้านเรา เราต้องเรียนรู้อย่างไร เรียนรู้ว่าถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ ประชาชนผู้บริสุทธิ์ที่ไปจับจ่ายซื้อของในห้างสรรพสินค้า ต้องทำอย่างไรบ้าง เช่น ตั้งสติก่อนเลย ได้ยินเสียงปืนมาจากไหน ทางหนีไฟที่ใกล้สุดอยู่ตรงไหน ไม่ต้องห่วงรองเท้า อุปกรณ์ สัมภาระ รองเท้าไม่ดี วิ่งไม่ถนัด วิ่งหนีก่อนเลยนะ ถ้ายังหนีไม่ได้ หาที่กำบัง ปิดเสียงเครื่องมือสื่อสารทุกชนิด แล้วติดต่อสื่อสารกับคนข้างนอกแจ้งพิกัด ถ้าหลีกเลี่ยงไม่ได้จริง ๆ คนร้ายมาถึงตัว ตั้งสติ ถ้าจะต้องตอบโต้ ต้องทำอย่างไรบ้าง

       พล.ต.ต. วิชัย : อย่างที่อาจารย์พูด ผมเห็นด้วยมากกับการถอดบทเรียน เพราะความรุนแรง ต่อไปเชื่อว่าจะเกิดขึ้น ตำรวจและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องพัฒนา ทุกวันนี้เกิดเหตุอะไร เราจะเผชิญเหตุการณ์ เรื่องเพลิงไหม้อย่างเดียว เราไม่เคยเตรียมเลยว่าถ้ามีการก่อการร้าย ชิงตัวประกัน เราจะทำยังไง ตัวนี้จะเป็นบทเรียนเลย หน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องเตรียมตัวอย่างไร หน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องพัฒนา ต่อไปทุกกองบัญชาการต้องมีหน่วยทำงานอย่างนี้ ต้องให้ครบ ต้องสอนประชาชนให้เขาเรียนรู้ว่าถ้าเกิดเหตุแบบนี้จะทำยังไง