พ่อเจ สั่งลูกห้ามฆ่าตัวตาย เสียศักดิ์ศรี ยินดีกราบเท้าขอขมาพ่อแม่สาวคลินิกแทนลูก ซัดพี่สาวอีกฝ่าย พูดอะไรขอให้เกรงใจกัน
จากกรณีฆ่าสยองกลางกรุง "นายดนุสรณ์ นุ่มเจริญ" หรือ "เจ" ก่อเหตุบุกยิง "น.ส.ปิยานุช ฉัตรไทย" หรือ "ต่าย" อดีตภรรยา ซึ่งเป็นพนักงานคลินิกเสริมความงาม เสียชีวิตคาที่ อ้างแค้นที่ฝ่ายหญิงมีชู้ ตีตัวออกห่างก่อนหย่า ล่าสุดตำรวจจับกุมตัวได้แล้ว
รายการ "เรื่องลับมาก (no censor)" ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 13.55-14.50 น. ทางเนชั่นทีวี ช่อง 22 วันนี้ (21 กุมภาพันธ์ 2563) "ดร.เสรี วงษ์มณฑา" ได้เปิดใจสัมภาษณ์ "นายบุรินทร์ นุ่มเจริญ" พ่อของผู้ก่อเหตุ และ "วิไลวรรณ นิ่มลึก" น้องสะใภ้ โดยเผยว่า เจมาหาในวันเกิดเหตุ วิ่งมากอด และกราบเท้าพ่อ ห่วงลูกจะฆ่าตัวตายในคุก เพราะเป็นคนพูดจริงทำจริง
ลูกชายเคยโทร. มาเล่าว่าเมียนอกใจ ?
บุรินทร์ : จริงครับ เขาโทร. มาเล่าว่าเมียนอกใจ เขาจะทำยังไง ก็บอกว่าลูกใจเย็นเถอะ ผู้หญิงเยอะแยะให้เขาตัดใจ เขาก็ตัดใจไม่ได้ บอกว่ารักเขามาก ถึงขนาดร้องไห้จนตาบวมเลย
เขาบอกพ่อว่าจะไปยิงเมียเขา ?
บุรินทร์ : ใช่ เขาบอกจะไปยิง พ่อก็บอกว่าอย่าไปยิงเขาเลย ผู้หญิงเยอะแยะ ชีวิตเจยังหนุ่มยังแน่นอยู่ ก็ห้ามเขา
ตอนได้ข่าวทางโทรทัศน์ ?
บุรินทร์ : ใจหายมาก ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน จังหวะทุ่มกว่า ๆ ลูกมาหาผมเป็นคนแรก ว่าต่ายเป็นไงมั่ง ก็บอกว่าตายแล้ว เท่านั้นแหละ เขาก็ร้องไห้โฮ ๆ บอกว่า พ่อ ผมขอโทษ ผมยิงเมียไปแล้ว ไม่รู้จะทำยังไง เขาเสียใจมาก เขาบอกว่าเขารัก แต่อีกใจก็แค้น
ทำไมพ่อห่วงว่าเขาจะยิงตัวตายตาม ?
บุรินทร์ : เขาพูดจริง เขาทำจริง ลูกคนนี้ผมรู้นิสัยเขา
ก่อนหน้านี้เขาไม่ขู่ว่าจะฆ่าตัวตาย แต่เขาพูดอยู่คำเดียวว่าถ้าเมียนอกใจ
เขาจะยิงให้หมดแม็ก
พอเขามาหาพ่อ เขายังไงต่อ ?
บุรินทร์ : ก็วิ่งมากอด กราบตีนผม ผมก็ปลอบใจว่าเขาตายไปแล้ว
ยังไงก็ไม่ฟื้นขึ้นมาได้ ลูกก็มอบตัวรับเวรรับกรรมไป
เขาก็บอกว่าเขาจะมอบตัว ตอนแรกอึ้งก่อน ว่าไม่มอบตัวจะยิงตัวตายดีกว่า
พ่อก็บอกว่าไม่ได้ แล้วพ่อแม่พี่น้องอยู่ข้างหลังจะทำยังไง
แค่นี้พ่อแม่จะไม่มีกินอยู่แล้ว เขาก็อึ้ง สักพักเขาก็บอกให้โทร. ไปหาแม่
ให้แม่เอาตำรวจมา เขาก็คุยกับแม่อยู่ข้างหลังบ้าน เขาบอกว่าคุยกับแม่แล้ว
เขาขอเวลา 2 วัน แล้วจะไปมอบตัว เขายังทำใจไม่ได้
ขอให้เขาปรับปรุงตัวสักหน่อย แต่ผมก็ไม่มั่นใจ ภายใน 2
วันผมก็กลัวลูกจะยิงตัวตาย
แล้วเกิดอะไรขึ้นต่อ เห็นว่าเกี่ยวข้องกับน้องสะใภ้ ?
วิไลวรรณ : คือพ่อเขาพาไปให้ญาติปลอบใจว่าอย่าคิดสั้น ให้มอบตัว พี่เขาก็ตกลงมอบตัวและโทร. หาแม่ให้เอาตำรวจมา ทีนี้ก็นั่งคุยกันเรื่องยิงแฟนเขา เขาบอกว่าเขาเสียใจ เขารักมาก ที่ยิงเพราะเห็นรูปดอกไม้ และเห็นคุยกับผู้ชาย ที่ผู้ชายบอกว่าได้กันแล้ว มีอะไรกันแล้ว
คิดว่าดอกไม้เป็นแรงกระตุ้น ?
บุรินทร์ : ใช่ เป็นแรงกระตุ้น ฟิวส์ขาด
วิไลวรรณ : ก็จุดนี้แหละที่พี่เขาทำ แม่เขาพาตำรวจมา พี่เขาก็เดินไปหาตำรวจเอง ไม่ได้วิ่งหนี ยอมให้ตำรวจจับ เขาไม่ได้หนี
คิดว่าเขาสำนึกหรือยัง ?
วิไลวรรณ : พี่เขาสำนึกค่ะ เขาก็พูดว่าต้องไปรับใช้กรรมกับสิ่งที่ทำไป
ลูกมีปืนได้ยังไง ?
บุรินทร์ : ลูกเขาไปซื้อปืนมาจากกรุงเทพฯ เขารักปืน พ่อก็ห้ามเขา
บอกว่าจะซื้อมาทำไม มันเข้าคุกไปครึ่งตัวแล้ว ยังไงปืนก็พกพาไปไหนไม่ได้
เขาบอกพ่อไหมว่าเขาจะไปฆ่าชู้ ?
บุรินทร์ : เขาบอกว่าไม่ยิง ผมเชื่อ เพราะเป้าหมายอยู่ที่เมียเขา เขาบอกว่าคนอื่นไม่เกี่ยว ตบมือข้างเดียวไม่ดัง โทษเมียเลย ไม่โทษผู้ชาย
แต่ที่เขาพูดว่าจะไปฆ่าชู้เพราะอะไร ?
วิไลวรรณ : เพื่อให้ตำรวจไปทางโน้น แล้วตัวเองกลับไปยิงตัวตายที่บ้าน
พ่อยืนยันว่าเขาไม่คิดจะฆ่าชู้ ?
บุรินทร์ : ไม่ฆ่า ยืนยัน
วิไลวรรณ : ประมาณตี 4 ค่ะ ระหว่างนั้นก็ปลอบเขาว่าอย่าทำตัวเองเลย มอบตัวเถอะ เขาก็ใจอ่อนยอม โทร. หาแม่ให้พาตำรวจมา แต่พี่เขาก็มีปืนติดตัวตลอด ไม่ยอมวาง มีคนบอกให้เขาปล่อยปืน แต่เขาไม่ยอมปล่อย ตอนนั้นก็กลัวว่าเขาจะฆ่าตัวตาย พี่เขาเครียดมาก ปืนอยู่ในกระเป๋าสะพายไว้ตลอดเลยค่ะ แฟนหนูบอกให้เอาปืนออกจากตัวเถอะ นั่งคุยกันยันตี 2 แม่กลับจากทำงานก็มานั่งพูดว่าอย่าทำตัวเอง อะไรที่เกิดแล้วก็ให้ผ่านไป ติดคุกไป รับกรรมไป แค่นั้นแหละ ดีกว่าไปยิงตัวเองตาย
ก่อนหน้าเวลานั้น เขาได้หลับได้นอนไหม ?
วิไลวรรณ : ไม่ได้นอนค่ะ เพราะกลัวเขาคิดสั้นยิงตัวเองตาย เวลาพี่เขาพูดอะไรเขาทำจริง
ทำไมญาติพี่น้องกลัวเรื่องฆ่าตัวตาย ?
บุรินทร์ : เขาขี้ใจน้อย เจเป็นคนซื่อตรง ไม่เกเร ไม่อะไรทั้งสิ้น นิสัยดีมาก ผมไปถึงบ้านก็ไม่ได้หลับได้นอน จนภรรยาบอกว่านอนบ้างเถอะ เดี๋ยวจะเป็นลมเป็นแล้ง
ลูกติดคุกรับได้ ?
บุรินทร์ : ผมรับได้ มาถึงขั้นนี้แล้ว ถ้ายิงตัวตายมันเสียศักดิ์ศรี ห้ามลูกอย่างนี้เลย
เจเล่าเรื่องเมียนอกใจ แล้วเล่าเรื่องตัวเองมีกิ๊กไหม ?
บุรินทร์ : เขาบอกว่าเมื่อก่อนเขามีบ้างนิด ๆ หน่อย ๆ มาตอนหลังที่ต่างคนต่างประชดกัน เขาประชดเมีย ตอนนั้นเมียตีตัวออกห่าง กลับมั่งไม่กลับมั่ง เขาก็เอากิ๊กมาโชว์บ้าง ต้องการให้เมียเผยตัว เมื่อก่อนเมียเป็นคนรักผัว หึงหวง แต่ตอนหลัง ๆ ตีตัวออกห่าง
คุยกับพี่เขยผู้ตาย พ่อเจอยากคุยกับคุณแม่ แต่คุณแม่ไม่ยอมคุยเพราะอะไร ?
พี่เขย : อันดับแรกเลย พอเรื่องที่เกิดถ้าให้คุยบ่อย ๆ แม่ไม่ไหวแล้ว แม่จะร้อง ๆ
ตอนนี้สถานการณ์ที่บ้าน พี่สาว แม่ เป็นยังไงบ้าง ?
พี่เขย : ตอนนี้ครอบครัวอยากเบาเรื่องพวกนี้
อยากโฟกัสเรื่องให้น้องไปให้ดีที่สุด ไปสบาย ๆ
ญาติพี่น้องช่วยกันจัดงานศพให้ดีที่สุด โฟกัสที่น้อง
แล้วคลิปที่เห็นเป็นการกระทำที่รุนแรง คนคนหนึ่งมีลูกด้วยกัน
มึงมาพรากแม่เขาไป
พ่อเจอยากขอโทษ ?
บุรินทร์ : (ยกมือขอโทษ) ผมขอโทษ ลูกผมทำอะไรลงไป ผมขอโทษ ผมขอยอมกราบ ลูกผมผิดไปแล้ว ไม่มีอะไรกลับคืนมาได้ ผมก็เสียใจด้วย ไม่รู้จะทำยังไง เรื่องมันผ่านไปแล้ว
พ่อได้ไปเยี่ยมลูกหรือยัง ?
บุรินทร์ : ยังเลยครับ อยากไปเยี่ยม ผมก็อยากปลอบใจลูก ให้ทำใจสบาย ๆ อย่าซีเรียส มันแก้อะไรไม่ได้แล้ว ลูกต้องรับกรรม ทำใจหน่อย
ห่วงเรื่องลูกฆ่าตัวตายอยู่ไหม ?
บุรินทร์ : ผมกลัวเขาไปฆ่าตัวตายในคุก ผมฝากผู้คุมดูให้ด้วย ให้ดูแลใกล้ชิดสักหน่อย
ตอนนี้พี่น้องอื่น ๆ คิดอยากไปเยี่ยมเจไหม ?
วิไลวรรณ : ทุกคนก็เป็นห่วง เพราะพี่เขาเคยพูดว่าถ้ากดดันมากจะฆ่าตัวตายในคุก
เชื่อว่าเขาจะทำไหม ?
วิไลวรรณ : หนูเชื่อค่ะ เพราะพี่แกเครียดมาก ตอนนี้ก็ยังเครียดอยู่
เรื่องการลงโทษ ?
บุรินทร์ : ผมทำใจได้ตรงนั้น คนทำผิดต้องรับโทษ
แล้วฝ่ายโน้นโจมตีผมเกินไป อยากให้เขาเห็นใจว่าฝั่งกดดันผู้ชายก็มี
ผู้หญิงก็มี เราไม่ได้เจาะจงให้เขาไปยิง
พ่อไม่อยากคุยกับพี่สาวเขาเลย ?
บุรินทร์ : ก็พี่สาวเขาแรง คำพูดคำจาที่ออกข่าว ถ้าให้เจอเจรจาไม่เอา ถ้าเจรจาก็จะมีอารมณ์เกิดขึ้น หลีกเลี่ยงดีกว่า
อยากพูดอะไรกับพี่สาวเขา ?
บุรินทร์ : จะพูดอะไรอย่าให้รุนแรง ให้เกรงใจบ้าง แค่นั้นแหละ ไม่อยากให้ทะเลาะเบาะแว้ง เขาเป็นฝ่ายสูญเสียก็จริง แต่มันเป็นไปแล้ว เอากลับมาไม่ได้ ถ้าลูกผมตายแล้วลูกคุณฟื้นผมก็โอเค จะยอมให้ลูกตาย แต่ยอมไม่ได้ มันตายไปแล้ว เรียกร้องอะไรกลับคืนมาไม่ได้แล้ว มาดีกันดีกว่า ไม่ต้องมาทะเลาะเบาะแว้งอาฆาตกัน คนตายจะได้ไปอยู่เป็นสุข แต่ผมยอมรับอยู่คำหนึ่ง ผมกราบตีนเขาก็ได้แทนลูก ผมพูดจากใจจริง ทำได้ด้วย กราบพ่อกับแม่เขานะ ไม่ใช่พี่สาวเขานะ ผมกราบตีนเขาก็ได้
อยากบอกอะไรวิญญาณลูกสะใภ้ ?
บุรินทร์ : สิ่งที่เจทำลงไปมันเป็นอารมณ์ชั่ววูบ พอทำลงไปแล้วมันก็คิดได้ พ่อก็เสียใจ อยากให้อโหสิกรรมกันไป