ครอบครัวสุดดื้อ ยึด รพ. เป็นบ้าน 6 ปี รักษาเสร็จไม่ยอมออก อ้าง รพ. ปฏิบัติด้วยไม่ดี รักษาไม่เหมาะสม ถูกลากขึ้นศาลหลายรอบก็ไม่สะทกสะท้าน รพ. ยกหนี้ 5 ล้านให้ก็ไม่สน
ย้อนกลับไปเมื่อปี 2557 ชายแซ่เถียน ได้มาตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลชั้นนำแห่งหนึ่ง ในกรุงปักกิ่ง ประเทศจีน เขาทนอยู่กับอาการคลื่นไส้และอาเจียนมานาน 2 เดือนแล้ว และรู้สึกขาสั่น เดินไม่มั่นคงมานาน 9 วัน ซึ่งทางแพทย์ก็ให้เขาแอดมิตและทำการรักษานาน 9 วัน กระทั่งถึงเวลาที่ผู้ป่วยสามารถกลับบ้านได้แล้ว
แต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องออกจากโรงพยาบาล เถียนกลับไม่พอใจเมื่อทราบว่าเขาจำเป็นต้องจ่ายเงินค่าห้องโรงพยาบาลด้วย ดังนั้น เขาจึงอ้างว่าโรงพยาบาลให้การรักษาที่ไม่เหมาะสมกับเขา และปฏิเสธไม่ยอมกลับบ้าน
นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เถียน พร้อมด้วยพ่อกับแม่ซึ่งมาคอยดูแลเขาตั้งแต่แอดมิต ก็ได้เปลี่ยนห้องในโรงพยาบาลให้กลายสภาพเป็นเหมือนบ้านอีกหลัง ด้วยการขนย้ายข้าวของส่วนตัว ของชำต่าง ๆ ตลอดจนหม้อ และกระทะ มาทำอาหารกินกัน ใช้ชีวิตสบายใจ แม้ทางโรงพยาบาลจะพยายามเชิญพวกเขาออกไปหลายต่อหลายครั้ง ครอบครัวนี้ก็ยังตีมึน และยึดห้องพักผู้ป่วยอาศัยอยู่แทนบ้านต่อไป
รายงานเผยว่า แม้แต่ช่วงเทศกาลตรุษจีนที่พี่น้องจะกลับบ้านเกิดไปรวมตัวกันพร้อมหน้า เถียนกลับเลือกที่จะชวนสมาชิกในครอบครัว มารวมตัวกันในโรงพยาบาลเพื่อเฉลิมฉลองกันอีกต่างหาก
ทางโรงพยาบาลได้พาครอบครัวนี้ไปขึ้นศาลหลายต่อหลายครั้ง กระทั่งในปี 2562 พวกเขาถึงขั้นตัดสินใจ ยกหนี้ค่ารักษาพยาบาลและค่าห้อง ที่สะสมเป็นเงินร่วม 1.26 ล้านหยวน (ราว 5.83 ล้านบาท) เพื่อให้ครอบครัวดังกล่าวรีบ ๆ ย้ายออกไปเสียที
พร้อมกันนั้นพวกเขายังแสดงหลักฐานต่อศาลด้วยว่า เถียนอยู่ในสภาพที่ไม่จำเป็นต้องได้รับการดูแลทางการแพทย์แล้ว สามารถออกจากโรงพยาบาลได้ พร้อมชี้ว่าครอบครัวดังกล่าวได้ยึดเอาทรัพยากรของโรงพยาบาล ที่สามารถนำไปใช้คนที่เจ็บป่วยจริง ๆ ได้ มาใช้ประโยชน์เสียเอง
อย่างไรก็ตาม ในปี 2563 ครอบครัวของเถียนได้กล่าวหาทางโรงพยาบาล ว่ามีการปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างไม่เหมาะสม ซึ่งผลคือเขายังยืนกรานไม่ยอมย้ายไปไหน และยึดห้องพักผู้ป่วยมาเป็นบ้านต่อไป
แต่แล้วในสัปดาห์ที่ผ่านมานี้เอง ในที่สุด ผู้พิพากษา หลัว เซิงหลี่ จากศาลประชาชนเขตปักกิ่ง สี่เชิง ก็มีคำตัดสินว่า เถียน กับพ่อแม่ของเขา จำเป็นต้องย้ายออกจากโรงพยาบาล แต่ในขณะเดียวกันพวกเขาก็มีสิทธิ์ได้รับเงินชดเชยจากทางโรงพยาบาลด้วยเช่นกัน สำหรับข้อกล่าวหาว่าได้รับการปฏิบัติอย่างไม่เหมาะสมจากโรงพยาบาล
ด้วยเหตุนี้ ในที่สุดครอบครัวของเถียนจึงยอมรับเงินชดเชยจำนวน 480,000 หยวน (ราว 2.21 ล้านบาท) และยอมออกจากโรงพยาบาลในที่สุด โดยให้มีรถพยาบาลพาตัวพวกเขาทั้ง 3 คน กลับไปส่งถึงบ้าน เป็นอันจบมหากาพย์การดื้อแพ่งในโรงพยาบาลของครอบครัวนี้
ขอบคุณข้อมูลจาก ออดดิตี้เซ็นทรัล
การที่เราต้องติดแหง็กอยู่ในโรงพยาบาลตอนที่ป่วยนั้น ไม่ใช่เรื่องที่น่าอภิรมย์แม้แต่น้อย ไม่ว่าใครก็คงหวังอยากจะได้กลับบ้านไว้ ๆ จะได้สัมผัสกับอิสรภาพนอกห้องสีขาวอีกครั้ง แต่ดูเหมือนว่าไม่ใช่ทุกคนจะคิดเช่นนั้น เมื่อล่าสุด (5 มกราคม 2564) เว็บไซต์ออดดิตี้เซ็นทรัล ได้เปิดเผยเรื่องราวของครอบครัวพ่อแม่ลูก 3 คน ที่ลงหลักปักฐาน อาศัยห้องพักในโรงพยาบาลอยู่แทนบ้านมานาถึง 6 ปี ภายหลังมีข้อพิพาทด้านค่ารักษาพยาบาล
ย้อนกลับไปเมื่อปี 2557 ชายแซ่เถียน ได้มาตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลชั้นนำแห่งหนึ่ง ในกรุงปักกิ่ง ประเทศจีน เขาทนอยู่กับอาการคลื่นไส้และอาเจียนมานาน 2 เดือนแล้ว และรู้สึกขาสั่น เดินไม่มั่นคงมานาน 9 วัน ซึ่งทางแพทย์ก็ให้เขาแอดมิตและทำการรักษานาน 9 วัน กระทั่งถึงเวลาที่ผู้ป่วยสามารถกลับบ้านได้แล้ว
แต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องออกจากโรงพยาบาล เถียนกลับไม่พอใจเมื่อทราบว่าเขาจำเป็นต้องจ่ายเงินค่าห้องโรงพยาบาลด้วย ดังนั้น เขาจึงอ้างว่าโรงพยาบาลให้การรักษาที่ไม่เหมาะสมกับเขา และปฏิเสธไม่ยอมกลับบ้าน
นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เถียน พร้อมด้วยพ่อกับแม่ซึ่งมาคอยดูแลเขาตั้งแต่แอดมิต ก็ได้เปลี่ยนห้องในโรงพยาบาลให้กลายสภาพเป็นเหมือนบ้านอีกหลัง ด้วยการขนย้ายข้าวของส่วนตัว ของชำต่าง ๆ ตลอดจนหม้อ และกระทะ มาทำอาหารกินกัน ใช้ชีวิตสบายใจ แม้ทางโรงพยาบาลจะพยายามเชิญพวกเขาออกไปหลายต่อหลายครั้ง ครอบครัวนี้ก็ยังตีมึน และยึดห้องพักผู้ป่วยอาศัยอยู่แทนบ้านต่อไป
รายงานเผยว่า แม้แต่ช่วงเทศกาลตรุษจีนที่พี่น้องจะกลับบ้านเกิดไปรวมตัวกันพร้อมหน้า เถียนกลับเลือกที่จะชวนสมาชิกในครอบครัว มารวมตัวกันในโรงพยาบาลเพื่อเฉลิมฉลองกันอีกต่างหาก
ทางโรงพยาบาลได้พาครอบครัวนี้ไปขึ้นศาลหลายต่อหลายครั้ง กระทั่งในปี 2562 พวกเขาถึงขั้นตัดสินใจ ยกหนี้ค่ารักษาพยาบาลและค่าห้อง ที่สะสมเป็นเงินร่วม 1.26 ล้านหยวน (ราว 5.83 ล้านบาท) เพื่อให้ครอบครัวดังกล่าวรีบ ๆ ย้ายออกไปเสียที
พร้อมกันนั้นพวกเขายังแสดงหลักฐานต่อศาลด้วยว่า เถียนอยู่ในสภาพที่ไม่จำเป็นต้องได้รับการดูแลทางการแพทย์แล้ว สามารถออกจากโรงพยาบาลได้ พร้อมชี้ว่าครอบครัวดังกล่าวได้ยึดเอาทรัพยากรของโรงพยาบาล ที่สามารถนำไปใช้คนที่เจ็บป่วยจริง ๆ ได้ มาใช้ประโยชน์เสียเอง
อย่างไรก็ตาม ในปี 2563 ครอบครัวของเถียนได้กล่าวหาทางโรงพยาบาล ว่ามีการปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างไม่เหมาะสม ซึ่งผลคือเขายังยืนกรานไม่ยอมย้ายไปไหน และยึดห้องพักผู้ป่วยมาเป็นบ้านต่อไป
แต่แล้วในสัปดาห์ที่ผ่านมานี้เอง ในที่สุด ผู้พิพากษา หลัว เซิงหลี่ จากศาลประชาชนเขตปักกิ่ง สี่เชิง ก็มีคำตัดสินว่า เถียน กับพ่อแม่ของเขา จำเป็นต้องย้ายออกจากโรงพยาบาล แต่ในขณะเดียวกันพวกเขาก็มีสิทธิ์ได้รับเงินชดเชยจากทางโรงพยาบาลด้วยเช่นกัน สำหรับข้อกล่าวหาว่าได้รับการปฏิบัติอย่างไม่เหมาะสมจากโรงพยาบาล
ด้วยเหตุนี้ ในที่สุดครอบครัวของเถียนจึงยอมรับเงินชดเชยจำนวน 480,000 หยวน (ราว 2.21 ล้านบาท) และยอมออกจากโรงพยาบาลในที่สุด โดยให้มีรถพยาบาลพาตัวพวกเขาทั้ง 3 คน กลับไปส่งถึงบ้าน เป็นอันจบมหากาพย์การดื้อแพ่งในโรงพยาบาลของครอบครัวนี้
