คุณครูวัย 77 ปี เป็นคนจร อาศัยอยู่บนรถร่อนเร่ จนอดีตลูกศิษย์บังเอิญไปพบความจริง เรื่องราวทั้งหมดจึงเปลี่ยนไป กลายเป็นอบอุ่นใจ..
ภาพจาก ทวิตเตอร์ @thesteven7
โฮเซ วิลลาร์รูเอล วัย 77 ปี หรือที่นักเรียนรู้จักในชื่อว่า มิสเตอร์วี เขาเคยมีอาชีพเป็นครูสอนแทน ในเขตพื้นที่การศึกษาลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐฯ แต่สถานการณ์โควิด 19 ที่ผ่านมา ทำให้เขาเผชิญกับความยากลำบากยิ่ง
วิลลาร์รูเอล มาจากเม็กซิโก ไม่มีครอบครัวอยู่ในสหรัฐฯ เขามุ่งมั่นมาทำงานเพื่อส่งเงินให้ภรรยาและลูก รับอาชีพเป็นคุณครูสอนแทน ซึ่งนั่นทำให้เขาต้องเสียสละหลายสิ่ง ๆ รวมทั้งบ้านของเขาเอง เขาใช้ชีวิตอยู่บนรถมานานถึง 8 ปี ตั้งแต่เริ่มทำงานที่นี่
วิลลาร์รูเอล มาจากเม็กซิโก ไม่มีครอบครัวอยู่ในสหรัฐฯ เขามุ่งมั่นมาทำงานเพื่อส่งเงินให้ภรรยาและลูก รับอาชีพเป็นคุณครูสอนแทน ซึ่งนั่นทำให้เขาต้องเสียสละหลายสิ่ง ๆ รวมทั้งบ้านของเขาเอง เขาใช้ชีวิตอยู่บนรถมานานถึง 8 ปี ตั้งแต่เริ่มทำงานที่นี่
เรื่องราวชีวิตส่วนตัวของวิลลาร์รูเอลไม่มีใครรู้ กระทั่งวันหนึ่ง เมื่อไม่นานมานี้ สตีเวน นาวา ศิษย์เก่าโรงเรียนมัธยามฟอนทานา บังเอิญไปพบผู้ชายสูงวัยคนหนึ่งใช้ชีวิตอยู่บนรถยนต์คันเก่า ๆ เขาใช้เวลาสังเกตพฤติกรรมของชายคนนี้ประมาณ 2 วัน จนจำได้ว่า ชายคนนี้คือมิสเตอร์วี คนที่เคยสอนเขา
ภาพจาก ทวิตเตอร์ @thesteven7
เมื่อได้ทราบเรื่องราวนาวา รีบยื่นมือเข้าไปช่วยเหลืออย่างไม่ลังเลใจ วันที่ 6 มีนาคม เขาได้โพสต์ภาพมิสเตอร์วี บอกว่า "เพื่อนทวิตเตอร์ช่วยกัน ! ทุกเช้าทุกคืน ผมมักจะสังเกตเห็นชายสูงวัยคนนี้มาจอดรถอยู่ที่ลานจอดรถใกล้บ้านตลอดเวลา แม้ว่าสภาพอากาศจะเลวร้าย"
"เขาหน้าตาคุ้นมาก และผมแน่ใจว่าหลายคนในฟอนทานาเคยเห็นเขา เคยเรียนกับเขา เมื่อผมเข้าไปถาม ได้ทราบเรื่องน่าตกใจว่า เขาเป็นคนไร้บ้าน ตกงานตั้งแต่ปีที่แล้ว และใช้ชีวิตอาศัยในรถเก่าคันนี้"
นาวา เอาเงินเก็บตัวเองให้มิสเตอร์วี 300 ดอลลาร์ หรือราว 9,400 บาท ช่วยเขาหาห้องพักที่โรงแรม และพาไปกินอาหารเช้า เมื่อได้นั่งคุยกัน เขาถึงได้ทราบว่า ในวันที่ 11 มีนาคม จะเป็นวันเกิดของมิสเตอร์วี
นาวา เล่าว่า มิสเตอร์วียิ้มให้และพูดว่า "ขอบคุณมาก" ก่อนจะเขาเข้ามากอดเขา ซึ่งตอนนั้นเขาเห็นมิสเตอร์วีน้ำตาไหลออกมาบนหน้า เขาจึงมุ่งมั่นบอกไปว่า "ผมจะช่วยพาคุณออกจากสถานการณ์นี้ให้ได้"
ภาพจาก ทวิตเตอร์ @thesteven7
นาวาทำเซอร์ไพรส์ จัดปาร์ตี้วันเกิดเล็ก ๆ กลางแจ้ง แบบรักษาระยะห่าง โดยมีเพื่อนนักเรียนเก่าและสมาชิกในชุมชนคนอื่น ๆ มาร่วมอวยพรให้มิสเตอร์วี พร้อมทั้งมอบเช็คเงินก้อนที่รับบริจาคมาเป็นของขวัญให้เขา
วิลลาร์รูเอล รู้สึกทั้งตกใจและตื้นตันมาก เขาเผยว่า ไม่อยากจะเชื่อว่ามันคือเรื่องจริง ไม่คาดคิดมาก่อนราวกับฝันไป เป็นความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต
"จากก้นบึ้งของหัวใจ ผมต้องควบคุมตัวเองไม่ให้ร้องไห้กับเรื่องทั้งหมดนี้ มันเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นอย่างมาก คาดไม่ถึงและสุดยอดมาก" วิลลาร์รูเอล กล่าว
ส่วนทางด้านนาวาเอง ก็รู้สึกดีใจมากที่เป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยให้มิสเตอร์วีรอดพ้นจากสถานการณ์ยากลำบาก "คุณจะรู้สึกอย่างไรหากพบว่าวันหนึ่งครูของคุณกลายเป็นคนจร ต้องต่อสู้กับชีวิต เขาเคยช่วยเราให้มีอนาคตและมีวันนี้ได้ ดังนั้นผมจึงอยากช่วยเขา"
"ครูมีส่วนสำคัญในชีวิตของเรา ผมรู้สึกเหมือนต้องตอบแทนบุญคุณ" นาวา กล่าว
