พยาบาลสาว ขอแชร์ชีวิตตัวเอง เคยสอบติดสถาปัตย์ มหาวิทยาลัยชื่อดังแต่ไม่มีทุนเรียน ตัดสินใจไปสอบชิงทุนจนติด ชี้กรณี น้องโวลต์ มาถึงก็เปิดบริจาค ถามแบบนี้จะภูมิใจได้เหรอ ?
จากกรณีข่าว น้องโวลต์ เด็กสาวที่สอบติดคณะแพทย์ แต่บ้านยากจนก่อนที่ต่อมาจะเปิดรับบริจาคจนได้ยอดเงินกว่า 4 ล้านบาท หลังจากนั้นกระแสในอินเทอร์เน็ตเริ่มมองว่า น้องโวลต์จนจริงหรือเปล่าเพราะมี iPad ใช้ ใช้น้ำหอมราคาแพง และมาซึ่งการถกเถียงเกี่ยวกับการเปิดรับบริจาคที่หากินกับความขี้สงสารของคนไทย ตามที่เสนอข่าวไปแล้วนั้น
อ่านข่าว : ญาติแจง น้องโวลต์ ดราม่าจนทิพย์ จนจริงไหม - รถป้ายแดงมาจากไหน - ทำไมไม่กู้ กยศ.
เกี่ยวกับเรื่องนี้ วันที่ 15 พฤษภาคม 2564 พยาบาลสาวรายหนึ่ง ได้เผยความรู้สึกผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว โดยเล่าถึงครั้งเรียนมหาวิทยาลัยซึ่งสอบติดสถาปัตยกรรมของมหาวิทยาลัยชื่อดัง แต่ไม่มีทุนเรียน ไม่สามารถกู้ กยศ. ได้ในเทอมแรก และทางบ้านไม่สามารถออกเงินค่าเทอมจำนวนนั้นไปก่อนได้ สิ่งที่เธอทำนั้นคือการเปลี่ยนเป้าหมาย และต่อสู้แข่งขันไปสอบชิงทุนเรียนพยาบาลจนสำเร็จแทน มองว่าคนเรานั้นควรจะพยายามด้วยตัวเองก่อน หากยังไม่ได้พยายามอะไรแต่ไปขอบริจาคอาจจะดูมักง่ายเกินไปหรือไม่ แบบนี้เรียนจบมาจะมีความภาคภูมิใจได้อย่างไร
สำหรับโพสต์ของอดีตนักศึกษาพยาบาลถึงความพยายามในการหาทุนด้วยตัวเอง มีดังนี้
"อ่านข่าวน้องโวลต์แล้ว นึกถึงเรื่องของตัวเองตอนสอบเรียนต่อมหาวิทยาลัย ทีแรกสอบติดคณะสถาปัตยกรรม ม. ดัง แห่งหนึ่ง ตอนสอบสัมภาษณ์ ผู้สัมภาษณ์บอกกับเราว่า ที่นี่ปรับระบบใหม่นะ จะเป็นกึ่งนานาชาติ ค่าเทอมจะแพงหน่อยนะ กู้ กยศ. ได้ แต่เทอมแรกอาจจะต้องจ่ายเองก่อน ประมาณ 4 แสนบาท
ในใจตอนนั้นคือสตั๊นไปละ 4 แสนที่บ้านจะไหวปะวะ พอสอบสัมภาษณ์ผ่านก็เลยไม่ดีใจเท่าไร เพราะทางบ้านก็เครียดมาก ว่าจะเอาเงินจากไหนไปจ่ายค่าเทอมเทอมแรกให้ คราวนี้เราเองเลยเปลี่ยนใหม่ หาที่สอบใหม่ หาเลือกคณะ และมหาวิทยาลัยที่มีทุนการศึกษาให้จนจบ จนมาเจอโครงการทุนพยาบาลเพื่อสถาบันวิจัยจุฬาภรณ์ ม.มหิดล เปิดรับ 20 คนทั่วประเทศ ในใจก็แบบจะได้ป่าววะ รับน้อยมาก แต่ก็ฮึบ ! ลองดูจนสอบติดได้ทุนร่วมกับกู้ กยศ. เรียนจบเป็นพยาบาลมาจนทุกวันนี้ ทำงานใช้ทุนของโรงพยาบาลจนครบหมดละ ส่วนทุน กยศ. ก็คือชำระหักออกจากเงินเดือนอยู่ทุกเดือน
คนเราอะ มันควรเริ่มที่ตัวเอง ขวนขวายหาทางด้วยตัวเองก่อนไหม ไม่ใช่เปิดรับบริจาคเลยโดยไม่ได้พยายามอะไร มันมักง่ายเกินปะ แล้วทำแบบนี้มันภูมิใจได้เหรอ ถามจริง ? "
จากกรณีข่าว น้องโวลต์ เด็กสาวที่สอบติดคณะแพทย์ แต่บ้านยากจนก่อนที่ต่อมาจะเปิดรับบริจาคจนได้ยอดเงินกว่า 4 ล้านบาท หลังจากนั้นกระแสในอินเทอร์เน็ตเริ่มมองว่า น้องโวลต์จนจริงหรือเปล่าเพราะมี iPad ใช้ ใช้น้ำหอมราคาแพง และมาซึ่งการถกเถียงเกี่ยวกับการเปิดรับบริจาคที่หากินกับความขี้สงสารของคนไทย ตามที่เสนอข่าวไปแล้วนั้น
อ่านข่าว : ญาติแจง น้องโวลต์ ดราม่าจนทิพย์ จนจริงไหม - รถป้ายแดงมาจากไหน - ทำไมไม่กู้ กยศ.
เกี่ยวกับเรื่องนี้ วันที่ 15 พฤษภาคม 2564 พยาบาลสาวรายหนึ่ง ได้เผยความรู้สึกผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว โดยเล่าถึงครั้งเรียนมหาวิทยาลัยซึ่งสอบติดสถาปัตยกรรมของมหาวิทยาลัยชื่อดัง แต่ไม่มีทุนเรียน ไม่สามารถกู้ กยศ. ได้ในเทอมแรก และทางบ้านไม่สามารถออกเงินค่าเทอมจำนวนนั้นไปก่อนได้ สิ่งที่เธอทำนั้นคือการเปลี่ยนเป้าหมาย และต่อสู้แข่งขันไปสอบชิงทุนเรียนพยาบาลจนสำเร็จแทน มองว่าคนเรานั้นควรจะพยายามด้วยตัวเองก่อน หากยังไม่ได้พยายามอะไรแต่ไปขอบริจาคอาจจะดูมักง่ายเกินไปหรือไม่ แบบนี้เรียนจบมาจะมีความภาคภูมิใจได้อย่างไร
สำหรับโพสต์ของอดีตนักศึกษาพยาบาลถึงความพยายามในการหาทุนด้วยตัวเอง มีดังนี้
"อ่านข่าวน้องโวลต์แล้ว นึกถึงเรื่องของตัวเองตอนสอบเรียนต่อมหาวิทยาลัย ทีแรกสอบติดคณะสถาปัตยกรรม ม. ดัง แห่งหนึ่ง ตอนสอบสัมภาษณ์ ผู้สัมภาษณ์บอกกับเราว่า ที่นี่ปรับระบบใหม่นะ จะเป็นกึ่งนานาชาติ ค่าเทอมจะแพงหน่อยนะ กู้ กยศ. ได้ แต่เทอมแรกอาจจะต้องจ่ายเองก่อน ประมาณ 4 แสนบาท
ในใจตอนนั้นคือสตั๊นไปละ 4 แสนที่บ้านจะไหวปะวะ พอสอบสัมภาษณ์ผ่านก็เลยไม่ดีใจเท่าไร เพราะทางบ้านก็เครียดมาก ว่าจะเอาเงินจากไหนไปจ่ายค่าเทอมเทอมแรกให้ คราวนี้เราเองเลยเปลี่ยนใหม่ หาที่สอบใหม่ หาเลือกคณะ และมหาวิทยาลัยที่มีทุนการศึกษาให้จนจบ จนมาเจอโครงการทุนพยาบาลเพื่อสถาบันวิจัยจุฬาภรณ์ ม.มหิดล เปิดรับ 20 คนทั่วประเทศ ในใจก็แบบจะได้ป่าววะ รับน้อยมาก แต่ก็ฮึบ ! ลองดูจนสอบติดได้ทุนร่วมกับกู้ กยศ. เรียนจบเป็นพยาบาลมาจนทุกวันนี้ ทำงานใช้ทุนของโรงพยาบาลจนครบหมดละ ส่วนทุน กยศ. ก็คือชำระหักออกจากเงินเดือนอยู่ทุกเดือน
คนเราอะ มันควรเริ่มที่ตัวเอง ขวนขวายหาทางด้วยตัวเองก่อนไหม ไม่ใช่เปิดรับบริจาคเลยโดยไม่ได้พยายามอะไร มันมักง่ายเกินปะ แล้วทำแบบนี้มันภูมิใจได้เหรอ ถามจริง ? "
