แม่ร่ำไห้ใจสลาย ถูกลูกชายแท้ ๆ ฟ้องโกงที่ดิน ต้องขึ้นศาลตอนแก่เฒ่า-ย้อนไทม์ไลน์ปมเดือด

         แม่ร่ำไห้ใจสลาย ถูกลูกชายแท้ ๆ ฟ้องร้องทั้งแพ่งทั้งอาญา ข้อหายักยอกทรัพย์ ทั้งที่รอพบเจอเป็น 10 ปี แต่ตอนนี้มาแต่หมายศาล คนไม่มา

          เมื่อวานนี้ (15 มีนาคม 2565) เฟซบุ๊ก สรยุทธ สุทัศนะจินดา กรรมกรข่าว รายงานว่า นางเสาวนิจ วัย 83 ปี ร้องเรียนต่อผู้สื่อข่าวว่า ตนถูกลูกแท้ ๆ ยื่นฟ้องศาลดำเนินคดีทั้งทางอาญาและแพ่ง ข้อหา ยักยอกทรัพย์, แจ้งความเท็จ แต่คดีอาญาศาลยกฟ้องเพราะตามกฎหมาย ลูกที่สืบสันดานไม่สามารถฟ้องบุพการีแท้ ๆ ได้ อย่างไรก็ตาม ในคดีแพ่ง ลูกตนยังไม่ยอมเลิกฟ้อง ต้องขึ้นศาลแขวงนนทบุรีวันที่ 5 เมษายน นี้

          นางเสาวนิจ ร่ำไห้หนักกล่าวทั้งน้ำตาว่า ตนไม่คิดเลยว่าลูกที่เลี้ยงมากับมือจนโต และส่งเสียให้เรียนจบสูง ๆ กลับตอบแทนบุญคุณผู้เป็นแม่ได้ขนาดนี้ พร้อมกันนั้นยังมีการเล่าเรื่องประวัติความเป็นมาของครอบครัวว่า ตนอยู่กินแต่งงาน จดทะเบียนสมรสกับนายสมนึก ภู่อิ่ม นานกว่า 50 ปี มีลูก 4 คน เป็นหญิง 3 ชาย 1 เรียงลำดับตามอายุได้ดังนี้

          1. คนโต ชื่อ นางสาวชวัลรัตน์ (นิด) วัย 63 ปี

          2. คนรอง ชื่อ นายมนัส (จ๊อด) วัย 61 ปี

          3. คนที่สาม ชื่อ นางสาวรัตนา (รัตน์) วัย 58 ปี

          4. คนที่สี่ ชื่อ นางสาวอรสา (สา) วัย 57 ปี เสียชีวิตแล้ว

ย้อนเล่าปมปัญหา เมื่อสามีกับลูกแอบปลอมลายเซ็นโอนที่ดิน

          โดยช่วงวัยหนุ่มสาว ตนทำสวนเก็บเงิน ซื้อที่ดินหลายแห่งทั้ง จ.กาญจนบุรี, นครปฐม และบางกรวย ที่อยู่ตนในปัจจุบัน ส่วนสามีตนเอาแต่กินเหล้า ไม่ค่อยช่วยทำมาหากินสักเท่าไร

          ต่อมา สามีตนได้แอบแบ่งที่ดินย่านบางกรวยให้ลูก 3 คน คนละ 161 ตารางวา มูลค่าหลายสิบล้านบาท มีเพียงลูกสาวคนโตที่ไม่ได้ และตนก็ไม่รู้เรื่องนี้เลย พอความแตกจึงได้สอบถามที่กรมที่ดิน เพราะถ้ามีการแบ่งสมบัติ ตนต้องรับรู้ ปรากฏว่ามีคนเซ็นชื่อแทนตน ถ้าตนดำเนินคดีสามีกับลูกจะต้องติดคุกแน่นอน จึงปล่อยเลยตามเลย เพราะเป็นคนในครอบครัว

สามี - ลูกคนเล็ก เสียชีวิต เกิดศึกชิงมรดกจากลูกคนรอง

          หลังสามีเสียชีวิต ตนก็ทำเรื่องยกที่ดิน 161 ตารางวาที่เป็นชื่อสามีให้กับลูกคนโต เพื่อความยุติธรรมเท่า ๆ กัน แต่กลับถูกลูกชายคนรอง ยื่นศาลฟ้องตนในคดียักยอกทรัพย์, แจ้งความเท็จ ที่นำที่ดินยกให้ลูกสาวคนโตโดยไม่บอกกล่าว ทางศาลอาญายกฟ้อง เพราะลูกฟ้องพ่อแม่ไม่ได้

          ต่อมา ลูกสาวคนเล็กเสียชีวิต คนเป็นแม่จะต้องได้ที่ดิน 161 ตารางวาคืน ทำให้ลูกชายคนรองที่รู้กฎหมายดี รีบเอาโฉนดของน้องเล็กไปแจ้งกรมที่ดินว่า ถ้ามีใครมาขอคัดสำเนาโฉนดห้ามทำให้เด็ดขาด ทางเจ้าหน้าที่ก็แจ้งว่า ที่ดินแปลงนี้ต้องเป็นของตน ผู้เป็นแม่ตามกฎหมาย และแม่เองก็แจ้งเรื่องทำตามขั้นตอนทุกอย่าง

แม่ช้ำใจ รอลูกมาเยี่ยมเป็น 10 ปี สุดท้ายมาแค่หมายศาล

          ผ่านไป 10 ปีให้หลัง จู่ ๆ ตนกลับถูกหมายศาลให้เรียกไปขึ้นศาลวันที่ 5 เมษายน 2565 ในฐานะยักยอกทรัพย์, แจ้งความเท็จ ผู้ฟ้องก็คือลูกชายคนรอง ระหว่างที่เล่า นางเสาวนิจก็ร้องไห้ออกมา ไม่คิดว่าอายุขนาดนี้ยังต้องขึ้นศาลเพราะถูกลูกชายฟ้อง

          นางเสาวนิจ เปิดใจว่า ตนเสียใจมาก ส่งเสียเลี้ยงดูจนเขาเติบใหญ่ได้งานได้การดี ๆ ตอนที่ตนป่วยเป็นมะเร็งเต้านม ต้องตัดทิ้งข้างหนึ่ง เขารับราชการยังไม่ยอมมาเซ็นเบิกให้ตนเลย ตนต้องหมดเงินเป็นล้านเพื่อรักษา โชคดียังมีลูกสาวคนโตกับหลานมาเยี่ยมทุกวัน ส่วนลูกคนที่เหลือก็ไม่เคยมาสนใจเลย หวังว่าสักวันหนึ่ง ลูกอีก 2 คนจะมากราบเท้าขอโทษ ตนรอลูกมา 9 ปี แต่ที่ได้มานั้นกลับเป็นหมายศาลมาแทน