ตำรวจแค้นแพ้พนันบอล ยัดยาหนุ่ม เจอพ่อสู้กลับ เอาความจนโป๊ะ มัดตัวต้องติดคุกเอง

          เปิดใจพ่อหนุ่มถูกตำรวจยัดยา สู้กลับด้วยหลักฐานที่ทำโป๊ะเอง จนชนะคดีทั้ง 3 ศาล ก่อนฟ้องกลับจนตำรวจคู่กรณีติดคุก 4 ปี เผยสาเหตุยัดยาเพราะแพ้พนันบอลลูก ทั้งที่เป็นเพื่อนเรียนรุ่นเดียวกัน


          เมื่อวานนี้ (29 เมษายน 2565) รายการเป็นเรื่องใหญ่ ทางช่อง JKN18 สัมภาษณ์นายธนากรณ์ เจริญรุ่งเรือง เปิดใจหลังชนะคดีที่ลูกชายถูกตำรวจยัดยาเมื่อปี 2557 จนชนะ 3 ศาล ก่อนดำเนินการฟ้องร้องกลับตำรวจ จนตำรวจคู่กรณีถูกตัดสินจำคุก 4 ปี โดยนายธนากรณ์มาพร้อมกับ นายสมบุญ วัชรฐานนท์ ที่ปรึกษา

เห็นบอกว่าคดีนี้หาทนายความยากมาก ?

          สมบุญ : ยากมาก เพราะคู่กรณีเป็นตำรวจ และปัจจุบันยังเป็นตำรวจอยู่ ซึ่งเราพยายามหาทนายจากจังหวัดสระแก้ว, นครนายก ไม่มีใครรับเลย

คุณพ่อช่วยเล่าเรื่องราวคร่าว ๆ ให้ฟังหน่อย ?

          ธนากรณ์ : เมื่อวันที่ 28 มีนาคม 2557 ผมทำฟาร์มไก่ชนอยู่ ไก่ชนตัวนี้เก่งแต่สามีของเจ้าของไก่ตัวนี้ติดคุกคดียาเสพติด ทีนี้เราอยากได้ไก่ชนตัวนี้มาผสมพันธุ์ ก็จะไปติดต่อขอซื้อกับภรรยาของเขาที่บ้าน แต่เขาบอกว่าตกลงกันไม่ได้ต้องไปขอซื้อที่เรือนจำกับสามีเขา ลูกชายผมจึงไปตกลงซื้อขายไก่ชนตัวนี้ที่เรือนจำ

          แต่ตอนขากลับเจอตำรวจเข้าไปล้อมแล้วเอาตัวมาที่กองกำกับการสืบสวนจังหวัดปราจีนบุรี จับมาโดยไม่มีสาเหตุ ไม่ได้ตรวจค้นและไม่ได้แจ้งข้อกล่าวหา พอมาถึงก็เริ่มแยกตัวแล้วก็ขยายผล จากนั้นพาตัวไปตรวจค้นที่บ้านของผู้หญิง พอตรวจค้นสักพัก มีตำรวจเข้าไปจับตัวลูกชายที่อยู่บนรถ ให้เข้าไปชี้ยา แล้วบังคับให้ยอมรับสารภาพ มันกดหัวเอาถุงครอบแล้วรูดแหวนและเอาพระเครื่องไป ครั้งแรกได้ยา 100 เม็ด สักพักก็พากลับมาที่บ้านผู้หญิงคนนั้นอีก ให้เขารออยู่ในรถแล้วก็เอาตัวเขาลงไปบอกเจอยาแล้วอีก 600 เม็ด ผมไปถามผู้หญิงคนนั้นเขาบอกว่าตำรวจให้เอาเงินให้ 50,000 แล้วจะปล่อยตัวหนู แล้วเอาความผิดให้ลูกชายผม

สุดท้ายถูกจับมั้ย ?

          ธนากรณ์ : ถูกจับ โดนตั้งข้อหาว่ามียาร่วมกับผู้หญิง 716 เม็ด

เรารู้อยู่แล้วว่าไม่ใช่ แล้วสู้ตั้งแต่ตอนนั้นเลย ?

          ธนากรณ์ : วันนั้นผมขึ้นไปพอดีว่าทำไมเป็นอะไร ผู้หญิงโวยวายขึ้นมาว่าหนูเสียเงินไปตั้ง 50,000 แล้วต้องมาติดคุกอีกเหรอ ทีนี้ผมรู้ก็เลยไปสอบถามผู้หญิง และให้แม่ผู้หญิงเอาบัญชีธนาคารให้ผม ผมเลยไปธนาคาร แล้วให้ทนายผมแจ้งไปที่ศาลว่ามันมีการเบิกจริง

หลังจากรู้ว่าลูกถูกใส่ความ เราสู้ยังไง ?

          ธนากรณ์ : เราไม่มีวิธีอื่นเลย เราเลยใช้วิธีให้ทนายคัดหมายที่ตำรวจส่งสำนวนฟ้อง เมื่อเราเอามาเปรียบเทียบ เวลาของการจับกุมกับเวลาที่เราเคยไปมันไม่ตรงกัน แล้วก็กล่าวอ้างว่ายาฝังดินอยู่ พอเราไปดูมันไม่มีหลุม จนเราถามศาลว่าให้ใครขุด เขาบอกว่าให้ลูกชายผมกับผู้หญิงขุด แล้วขุดในลักษณะไหนในเมื่อลูกชายผมใส่กุญแจมือไขว้หลัง เราก็จับโกหกไปเรื่อย ๆ แล้วไปชี้แจงให้ศาลฟัง

จุดที่ชัดเจนที่สุดที่ทำให้เราชนะตำรวจได้ ?

          ธนากรณ์ : จุดที่ผมเขียนฎีกา ก็คือเอกสารส่งมอบพิสูจน์ยา ศาลตัดสินมียา 10 เม็ด แต่ไม่มีผลตรวจพิสูจน์ส่งมา ถามว่าตามกฎหมายต้องตัดสินตามปริมาณของยาเสพติด

เขาบอกว่าลูกชายคุณพ่อมียาอยู่ในกระเป๋า ?

          ธนากรณ์ : 10 เม็ด แต่มันไม่มี เป็นไปไม่ได้ เพราะคุณบอกว่าตรวจค้นเวลา 17.00 น. และมีคำว่าพบยาในกระเป๋า 10 เม็ด ก็คือเวลานั้น ถ้ามีกล้องจับจะรู้เลยว่าจริงมั้ย เท็จหรือไม่เท็จ แต่คุณบอกว่ามี 10 เม็ด เพราะคุณอุ้มเขาไปเฉย ๆ เพื่ออะไร น้องผมเป็นตำรวจก็รู้เลยว่าเอามาเพื่อให้เกิดความชอบธรรมในการจับกุมไง สร้างเรื่องขึ้นมาก่อน

ทั้งหมดของการจับกุม ตำรวจต้องการอะไร ?

          สมบุญ : จริง ๆ ลูกชายผมกับตำรวจที่จับกุม เป็นนักเรียนรุ่นเดียวกัน ครั้งหลังที่ฟังไม่ชัดเจน ถ้าจะโกรธเคืองกันก็เรื่องแข่งบอล กลางวันไปเล่นพนันบอล แต่ห้องลูกชายผมเสีย แล้วไม่ยอมจ่าย แต่ผมเคยถามลูกชายว่าผิดใจอะไรกัน เพื่อนรุ่นเดียวกัน

เราพิสูจน์จนชนะ 3 ศาล ?

          ธนากรณ์ : แต่ศาลชั้นต้นเชื่อว่าลูกชายผมมียา 10 เม็ด ตามที่ตำรวจเขียนบันทึกการจับกุมอันเป็นเท็จลงไป แต่ยกที่มียา 700 เม็ด

เราแพ้แล้วโดนโทษยังไง ?

          ธนากรณ์ : ตัดสินจำคุก 1 ปี 6 เดือน รอลงอาญา ปรับ 20,000 บาท

เราสู้อุทธรณ์ต่อ แล้วชนะ แล้วยังไงต่อ ?

          ธนากรณ์ : ฝั่งโน้นก็สู้ต่อ สุดท้ายฎีกาก็ยก เพราะฎีกาเอ่ยว่า ในบันทึกการจับกุม ลูกชายยังไม่ได้รับการสารภาพและเซ็นชื่อ แต่เขาบอกว่าทั้งสองให้การรับสารภาพข้อกล่าวหา แต่ไม่มีการเซ็นชื่อ คุณไปเขียนมาก็ดูขัดแย้งกันไปหมด ศาลก็พิพากษาว่าในเมื่อชั้นพิจารณาและชั้นศาล จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลก็ยกฟ้อง เพราะเขาไม่ได้รับสารภาพ แต่คุณเขียนว่ารับสารภาพ ตอนนี้กำลังจะดำเนินคดีขั้นต่อไป

เราคุยสามศาล ทั้งหมดใช้เวลากี่ปี ?

          ธนากรณ์ : 9 เดือนหรือ 10 เดือน ลูกชายผมพ้นโทษมานาน ผมเคยฟ้องไปทีนึง แต่ชั้นต้นเขาเบิกความว่าเขาออกตรวจพื้นที่เวลา 17.00 น. ผมเลยฟ้องสำนักงานตำรวจแห่งชาติ เกรงใจกลัวตำรวจเดือดร้อน ก็ฟ้องว่าลูกน้องคุณมีปัญหา สำนักงานตำรวจแห่งชาติก็มีหลักฐานใหม่ไปสู้คดีผม การจับกุมไม่ได้ไปเจอตามถนนหนทาง ชาร์ตแล้ว มีประวัติอะไรต่ออะไร มันขัดแย้งกันทั้งหมด ทำให้เรารู้สึกว่าเอ๊ะ เราประชาชนสู้กับอะไร

          แต่สุดท้ายเขาถูกศาลตัดสินไปแล้ว จำคุกคนละ 4 ปี ปัจจุบันติดคุกแล้ว 2 คน และเสียค่าเสียหายให้ผม แล้วการกักขังหน่วงเหนี่ยว ภาพมันฟ้อง การเขียนบันทึกการจับกุมก็ขัดแย้งกันมาก การแสดงหลักฐานอันเป็นเท็จ ผมก็กำลังฟ้อง ที่เราสู้ มันเท็จตั้งแต่ต้น ก็เอาตรงนี้ฟ้อง ถ้าคดีนี้เป็นเท็จ ทุกอย่างก็เป็นเท็จ เท่ากับคุณนำเสนอหลักฐานเท็จ

ตอนนี้ลูกชายเป็นยังไง ?

          ธนากรณ์ : ตอนนี้ลูกชายก็ยังกลับบ้านไม่ได้ กลัวความไม่ปลอดภัย คู่กรณีเป็นตำรวจ

การกลับมาเคยมีเหตุการณ์อะไรที่รู้สึกว่าไม่ปลอดภัย ?

          ธนากรณ์ : พฤติกรรมตำรวจบางคนทำให้เราไม่ไว้ใจ เราป้องกันตัวไว้ดีกว่า เลยไปอยู่ต่างจังหวัด

เดินหน้าต่อ ฟ้องอาญาทั้งหมด ?

          ธนากรณ์ : ฟ้องไปแล้วทั้งหมด ผมฟ้องด้วยพยานหลักฐาน ฟ้องตามเอกสาร ไม่ได้สร้างพยานเท็จมาฟ้อง ไม่มีเบี่ยงเบนประเด็น คดีนี้เราสู้ด้วยหลักฐานตำรวจและนำหลักฐานที่ตำรวจทำไม่ถูกต้องมาสู้กับเขาเอง เหมือนดาบนั้นคืนสนองท่านซะ เราไม่ผิดท่านมาล้าง ดาบนั้นคืนสนองท่านแน่นอน

คุณพ่อไม่มีพยานหลักฐานอะไร นอกจากสำนวนตำรวจเอง และตำรวจแพ้เอง คุณพ่อชนะคดีนี้มาได้เพราะเปาบุ้นจิ้น ?

          ธนากรณ์ : เปาปุ้นจิ้นพูดเสมอว่าความจริงย่อมหนีความจริงไม่พ้น ผมดูซีรีย์เลยด้วยความบังเอิญ ผมมองภาพแล้วเห็นพิรุธว่าความจริงอยู่ในภาพทั้งหมด ภาพถ่ายบันทึกการจับกุมฟ้องความผิดตำรวจหมดเลย ที่เขาสร้างขึ้นมา ผมเลยขอใช้หลักฐานตัวนี้ดำเนินคดีเขา สิ่งที่เขากระทำ เขาฆ่าตัวเอง