ครูเปิดใจทั้งน้ำตา วอนสังคมให้ความเป็นธรรม ปมเด็ก 14 ผูกคอตาย ลั่นช่วยถึงที่สุดแล้ว

 

               ครูร่ำไห้ วอนสังคมให้ความเป็นธรรม ปมเหตุสลดนักเรียนผูกคอตาย ยันช่วยเด็กถึงที่สุดแล้ว ลั่นปมเหตุของปัญหาที่ลึกซึ้ง ที่ใคร ๆ จะเข้าใจอย่างแท้จริง มีส่วนที่เรายังไม่รู้อีกมากมาย

          อ่านข่าว : คืบหน้าน้องโบนัส หลุดข่าวโรงเรียนเรียกสอบเพื่อน ฐานทำข่าวหลุด ครูแจงแค่คุย เจอซัดเล่นแง่

          ล่าสุด (19 พฤษภาคม 2565) ช่อง 3 รายงานว่า น.ส.จรรยา ชูเมฆ หัวหน้ากลุ่มงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนสตรีพัทลุง ได้ออกมาระบุว่าเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทั้งที่ผ่านมาทางโรงเรียนได้เตรียมการช่วยเหลือนักเรียนคนดังกล่าวไว้พร้อมแล้ว

          น.ส.จรรยา ระบุว่า ระบบการดูแลนักเรียนนั้น เราเตรียมไว้อย่างมีระบบ มีหลักฐาน และครอบคลุมทุกปัญหาของเด็ก เรารู้ว่าเด็กไปอยู่กับแม่ตอนปิดเทอม พอจะเปิดเทอมครูที่ปรึกษาชั้น ม.3/8 บอกว่าเด็กอยากมาโรงเรียนแต่ไม่สามารถมาได้มาเรียนได้ ซึ่งทางโรงเรียนก็ได้แนะแนวทางในการแก้ปัญหาให้เด็กไปแล้ว แต่เราก็ไม่ทราบว่าตอนเด็กอยู่ใน จ.สงขลา นั้น มีความเป็นอยู่อย่างไรบ้าง

          อย่างไรก็ตามตอนเด็กอยู่ในพื้นที่ จ.พัทลุง เราก็ได้รับทราบความเคลื่อนไหวของเด็กมาอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ชั้น ม.1-2 ซึ่งเรารู้ว่าเด็กมีผู้ปกครองที่เป็นญาติกันที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ อ.ควนขนุน และทางโรงเรียนก็ได้เตรียมตั้งรับเด็กคนนี้ไว้แล้วในชั้น ม.3 เมื่อวันแรกที่เขาไม่มาโรงเรียน ทางโรงเรียนก็ได้ตั้งรับปัญหาดังกล่าวไว้เป็นระบบแล้ว

          ปัญหาที่เกิดขึ้นนั้นเกิดเมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม 2565 เป็นวันเปิดเรียนวันแรก ก็ได้รับแจ้งจากครูที่ปรึกษาว่าเด็กไม่ได้มาโรงเรียนเนื่องจากแม่ต้องการให้ไปเรียนในพื้นที่ อ.คลองหอยโข่ง จ.สงขลา แต่เด็กอยากมาเรียนในโรงเรียนแห่งนี้โดยจะมาเช่าบ้านอยู่คนเดียว ตนก็ให้คำปรึกษาไปว่าเด็กยังเป็นผู้เยาว์ การเช่าบ้านอยู่โดยไม่มีผู้ปกครองดูแลนั้นทำไม่ได้ การที่แม่ต้องการให้ย้ายไปเรียนใน จ.สงขลา เพราะต้องการประหยัดค่าใช้จ่าย เนื่องจากแม่มีรายได้ไม่มากนัก

          ต่อมาตนได้รับแจ้งจากครูที่ปรึกษาของเด็กคนนี้ว่าเด็กยังไม่มาโรงเรียน ตนจึงนำเรื่องไปปรึกษากับรอง ผอ. ของโรงเรียน ต่อมา รอง ผอ.โรงเรียน ฝ่ายกิจการนักเรียน ได้นำเสนอเรื่องดังกล่าวให้ ผอ.โรงเรียน ได้รับทราบว่าในขณะนี้เด็กอยู่ในสถานการณ์อย่างไร ต่อมาเพื่อนของเด็กคนดังกล่าวได้โทรศัพท์มาหาเพื่อนของเขา ซึ่งครูที่ปรึกษาได้ให้ตนได้พูดคุยทางโทรศัพท์กับเด็กคนดังกล่าว และทราบว่าเด็กคนดังกล่าวพักอยู่กับพ่อเลี้ยง แต่ไม่ทราบว่าแม่ไปทำงานที่ไหน แต่แม่จะส่งเงินมาให้สัปดาห์ละ 400 บาท โดยแบ่งกับพ่อเลี้ยงคนละ 200 บาท และยังยืนยันว่าจะมาเรียนที่ จ.พัทลุง และจะมาเช่าบ้านอยู่ แต่ทางโรงเรียนไม่เห็นด้วยเพราะเกรงว่าเด็กจะได้รับอันตราย

           หลังจากนั้น น.ส.จรรยา จึงบอกเด็กว่า แม่ต้องการให้ย้ายไปเรียนที่ จ.สงขลา หรือ จ.พัทลุง หากแม่ต้องการให้ย้าย เด็กก็ควรจะย้าย หากเด็กไม่ย้าย ครูก็เตรียมบ้านพักเด็กและเยาวชนโคกชะงาย อ.เมืองพัทลุง ไว้ให้แล้ว ซึ่งที่นั่นมีที่พัก ที่กิน รถรับ-ส่ง แต่นักเรียนจะต้องนำผู้ปกครองมาเซ็นรับรอง หากแม่ไม่ยินยอมก็เป็นเรื่องของแม่ หากแม่ต้องการให้เด็กย้ายก็ให้เตรียมภาพถ่ายมาด้วยจะได้ไม่เสียเวลา หากเอกสารการย้ายเสร็จวันไหน ครูจะส่งให้ภายหลัง นี่คือเหตุการณ์ที่เป็นความจริงที่เกิดขึ้นทั้งหมด

           กระทั่งวันที่ 13 พฤษภาคม 2565 ตนก็ได้รับแจ้งว่าเด็กเสียชีวิตแล้ว จนเรื่องราวเผยแพร่ไปตามสื่อต่าง ๆ ตนจึงขอความเป็นธรรมให้กับ ครู โรงเรียน นักเรียน ในทุกปัญหาที่เกิดขึ้น เวลาเราบอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นผ่านสื่อขอให้ทุกฝ่ายให้ความเป็นธรรมด้วย

           น.ส.จรรยา ระบุอีกว่า ประการสำคัญของปัญหาเด็ก เยาวชน เป็นปัญหาที่ลึกซึ้งที่ใคร ๆ จะทราบปัญหาที่แท้จริงและมีความเข้าใจที่แท้จริง รวมทั้งให้ความจำกัดความว่าปัญหาได้เริ่มที่จุดไหน ใครทำเด็ก เพราะในส่วนที่เราไม่รู้ยังมีอีกมากมาย



ขอบคุณข้อมูลจาก ช่อง 3