เด็กพิเศษถูกครูทารุณจับผูกขา ทั้งที่แม่จ่ายค่าดูแล 3.4 แสน - คนทำอ้างหนูพักผ่อนน้อย !

          แม่ใจแทบขาด ลูกสาวอายุ 8 ขวบ เป็นเด็กพิเศษถูกครูพี่เลี้ยงทารุณ ทั้งที่ส่งไปให้ศูนย์พัฒนาการเด็กเพื่อเด็กพิเศษโดยเฉพาะดูแล เสียเงินกว่า 3.4 แสน ด้านคนทำขอโทษ หนูพักผ่อนน้อย ไม่ได้ตั้งใจ


           เรื่องราวเด็กพิเศษที่คุณแม่ฝากไว้ที่ศูนย์พัฒนาการเด็กเพื่อเด็กพิเศษโดยเฉพาะ ไม่ได้เจอกันพักใหญ่เพราะช่วงโควิดระบาด แต่หลังจากไปรับตัวน้องกลับมากลับต้องตกใจ เพราะมีร่องรอยบาดแผลคล้ายถูกทารุณกรรม ต่อมาครูพี่เลี้ยงรับสารภาพล่ามน้องเอาไว้ เพราะเด็กเดินเยอะ เจ้าของศูนย์มีการเจรจาขอจ่ายเงินค่าเยียวยาแบบผ่อนจ่ายแลกกับการขอไม่ให้เป็นข่าว รายการโหนกระแส วันที่ 22 มิถุนายน 2565 สัมภาษณ์ แม่ต่าย ดรุณี แม่เด็กพิเศษ มาพร้อมทนายรณณรงค์ แก้วเพ็ชร


เรื่องราวเกิดอะไรขึ้น ?

          แม่ต่าย : ลูกอายุ 8 ขวบ เป็นเด็กผู้หญิง เป็นเด็กพิเศษ แม่ไปฝากไว้กับศูนย์นึงแถวสมุทรปราการ สาเหตุที่นำไปฝากเพราะแม่อยากให้เขามีพัฒนาการที่ดีขึ้น ช่วยเหลือตัวเองได้ เพราะน้องยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย ยังพูดไม่ได้ ไปฝากไว้ตอน 8 ขวบค่ะ

ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้คือด้านไหน ?

          แม่ต่าย : กินข้าวแม่ก็ต้องป้อน อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าทุกอย่างค่ะ ทั้งเข้าห้องน้ำ

เวลาคุยตอบโต้น้องรู้เรื่องมั้ย ?

          แม่ต่าย : รู้บางอย่างค่ะ เหมือนเขาอยากสื่อสาร แต่เขาสื่อสารกับเราไม่ได้ อย่างเขาหิวข้าวจะเดินมาจูงมือเราไปที่โต๊ะอาหาร หรือหยิบของมาใส่มือบ้าง ให้รู้ว่าหิว แต่เขาไม่พูดค่ะ


ก่อนพาไปฝากน้องพูดบ้างมั้ย ?

          แม่ต่าย : ไม่ค่ะ เคยมีออกเสียงตอนเล็ก ๆ ออกเสียง ป๊ะ มะ แล้วหายไป

คุณหมอยืนยันว่าเป็นเคสเด็กพิเศษ ?

          แม่ต่าย : ใช่ค่ะ

แม่พาไปศูนย์เป็นการเรียนรู้พัฒนาเด็กออติสติก เพื่อให้เด็กมีการเรียนรู้ เพิ่มขีดความสามารถเด็กขึ้นไป ทำไมถึงเลือกศูนย์นี้ ?

          แม่ต่าย : หาข้อมูลทางเฟซบุ๊กและค้นหาว่ารับเลี้ยงเด็กพิเศษที่รับประจำ เราเจออยู่ 2 ที่ อีกที่ก็สอบถามข้อมูลไป แต่ราคาสูงกว่าที่นี่ ที่นี่ราคาเราพอรับได้ แล้วเจ้าของเป็นคุณหมอเป็นจิตเวช ก็คิดว่าน่าจะโอเคนะ เขาน่าจะมีความรู้เรื่องนี้ น่าจะดูแลลูกเราได้

มีปัญหาตั้งแต่แรกเลยมั้ย อยู่ปีกว่าพัฒนาการที่ต้องการให้ลูกเราเป็น มันตอบโจทย์มั้ย ?

          แม่ต่าย : ตอนแรก ๆ ที่ไม่มีโควิด เราเจอกันทุกอาทิตย์ หรือบางครั้งก็เว้นอาทิตย์ เราไปรับเขาวันศุกร์ส่งวันจันทร์ เจอตอนนั้นเขามีพัฒนาการที่ดีขึ้น เขาร่าเริงแจ่มใสเหมือนตอนไปอยู่แรก ๆ น้องกินเก่งเหมือนเดิม แต่พอหลังจากโควิดเท่านั้นแหละค่ะ เราไม่ได้เจอกันเลย


ช่วงแรก ๆ ที่แม่ไปฝาก แม่ฝากเป็นระบบแบบไหน ?

          แม่ต่าย : ฝากประจำค่ะ 1 อาทิตย์รับกลับค่ะ กินนอนที่นั่นเลย

อยู่แบบอาทิตย์นานแค่ไหน ทำไมเปลี่ยนมาเป็นเดือน ?

          แม่ต่าย : โควิดค่ะ ประมาณปลายเดือนธันวาคมปี 63 คือตอนแรกคุยกันว่าให้ส่งน้องกลับตอนสิ้นปี 63 พอหลังช่วงก่อนสิ้นปี มีโควิดเริ่มระบาด เขาก็ติดต่อมาว่าช่วงนี้โควิด ทางโรงเรียนของดเยี่ยม งดกลับบ้านนะคะ คุณแม่โอเคมั้ย แม่ก็ปรึกษาที่บ้าน เพราะทางโน้นก็โควิดระบาดเหมือนกัน เราก็คิดว่าถ้าน้องอยู่โรงเรียนน่าจะปลอดภัยกว่า ด้วยเขาเป็นเด็กพิเศษ เราไม่อยากให้เขามาเสี่ยง ก็ตัดสินใจให้น้องอยู่ ตั้งแต่ธันวาคม 63 ก่อนหน้านั้นไม่มีวัคซีน เขาก็ขอว่ารอให้แม่ฉีดวัคซีนครบ 2 เข็ม ถึงให้เยี่ยมได้ จนมาถึงแม่ครบ 2 เข็ม ตอนธันวาคม 64 ปีนึงที่ไม่ได้เจอกัน มีถ่ายรูปส่งมาให้ดู มีวิดีโอคอลคุยกันค่ะ

ตั้งแต่ธันวาคม 63 เอาลูกไปฝากที่ศูนย์แห่งนี้ เราเอาลูกมาเลี้ยงเองได้มั้ยช่วงนั้น ?

          แม่ต่าย : ได้ค่ะ แต่เราไม่ทำ เพราะเราอยากให้ลูกพัฒนาค่ะ เพราะช่วงแรก ๆ เขาพัฒนา เริ่มพูดได้

ปีนึงไม่เจอเลย ดูกันยังไง ?

          แม่ต่าย : คุยกับครูทางไลน์ตลอดเวลา ครูจะส่งให้เราดูตลอด ถ่ายรูปมาให้ดูว่าน้องทำอะไรบ้าง น้องกินข้าวกับอะไร ถ่ายมาให้ดูทุกอย่างค่ะ


แน่นอนว่าธันวาคม 63 - ธันวาคม 64 หนึ่งปีเต็ม ๆ เพิ่งได้เจอลูกตัวเป็น ๆ เข้าไปเยี่ยมแล้วกลับมา ?

          แม่ต่าย : เข้าไปรับกลับมาค่ะ

แล้วเกิดอะไรขึ้น ?

          แม่ต่าย : ไปรับตอนเมษายน 65 ตั้งใจย้ายเขาไปอยู่ที่ลำปาง วันที่ไปเจอน้องเขาผอม ก่อนหน้านั้นเราก็เห็นแล้วว่าน้องเขาผอม ครูให้เหตุผลว่าน้องไม่ค่อยกินข้าว น้องเลือกกิน เดี๋ยวนี้เขารู้ว่าอะไรที่เขาชอบกินหรือไม่ชอบกิน เราก็เลยเข้าใจว่าแสดงว่าน้องแยกแยะเป็นแล้ว เขาถึงเลือกอาหารเองได้แล้ว พอวันที่ไปรับเราเห็นลูกเราผอม เราก็ตกใจ แต่ข้อเท้าเราไม่เห็น เขาใส่ถุงทรายให้ไว้ที่ถุงเท้า บอกว่าเป็นการฝึกชนิดนึง เพราะน้องเดินเขย่ง ใส่เพื่อถ่วงน้ำหนักน้อง แล้วสะพายเป้ด้วยใส่ของที่มีน้ำหนักเพื่อถ่วงน้ำหนัก 3-5 กิโลทุกวัน แล้วเขาก็แจ้งว่าน้องแพ้ถุงทราย แค่เปิดให้ดู แต่ไม่ทั้งหมด วันนั้นเรารีบกลับเพราะเราไปเย็นแล้ว เราต้องไปสระบุรี 3 คนแม่ลูก ตัวเองขับรถคนเดียว ก็เลยโอเคค่ะครู ถ้าน้องแพ้ไม่เป็นไร เดี๋ยวแม่ไปดูแลต่อเราก็ไม่ทันดูให้ดี ด้วยความรีบด้วน เขาเปิดเสร็จก็ปิดไว้เหมือนเดิม เราก็กลับบ้าน

แล้วเกิดอะไรขึ้น ?

          แม่ต่าย : พอเราถึงบ้านที่สระบุรี มานั่งดูแผล มันไม่ใช่แผลแพ้ถุงทรายนะ ทำไมถุงทรายใส่ 2 ข้าง แต่น้องแพ้ข้างเดียว


ถุงทรายถ้าสังเกต ค่อนข้างหนา และมีนวมรอบ ๆ อยู่ การแพ้ถุงทรายไม่น่าเป็นไปได้ แม่ก็เลยมองว่าไม่น่าเป็นไปได้ แม่มองว่าอะไร ?

          แม่ต่าย : เหมือนโดนอะไรรัดข้อเท้าแน่นอน พอเราจะพาลูกไปอาบน้ำ ถอดเสื้อผ้าให้เขา เราเจอแผลที่ก้นน้อง แล้วก็ที่อวัยวะเพศเขา เป็นแผลเหมือนผ้าอ้อมกดทับ เป็นแผลที่นานแล้วมันขาวติดเชื้อแล้ว ไม่ใช่แผลสด ถ้าแผลสดต้องแดง แม่ก็ยังไม่คุยกับเขานะ เพราะดึกแล้ว พอเราอาบน้ำเขารู้สึกแสบแผล เราก็ทำไมลูกต้องเจ็บขนาดนี้เลยเหรอ พอตอนเช้าช่วงสาย ๆ เราก็ทักไปหาครูว่าแผลที่ก้นน้องโดนอะไร

ก้นคือบริเวณแก้มก้น ?

          แม่ต่าย : ใช่ค่ะ ใกล้ ๆ ทวารหนักก็มี เหมือนไม่ได้ทำความสะอาด อับอยู่อย่างนั้น เราทักไปหาเขา บอกว่ามีด้วยเหรอคะคุณแม่ รบกวนส่งรูปมาให้ดูได้มั้ย พอเราส่งไปให้เขา เขาบอกว่าน่าจะแพ้ผ้าอ้อมแล้วเอามือไปเกา ครูไม่เคยเห็นเลยตรงนี้เพราะไม่เคยแหวกดูเลย เขาก็ขอโทษด้วย แต่แม่คิดว่าไม่จำเป็นต้องแหวกเลยกับแผลตรงนี้ แค่แม่ถอดแพมเพิสเขา แม่ยังเห็นเลย พอเราไปถึงลำปางตอนเย็น เราก็โทร. ไปหาเขา เขาไม่รับโทรศัพท์เรา แต่ตอนกลางวันเขายังอ่านไลน์ตอบไลน์เรา แต่พอตอนเย็นเขาไม่รับโทรศัพท์

          พอพี่ทนายไปโพสต์นักข่าวมาขอทำข่าว เราก็โทร. ต่อหน้านักข่าวเลยนะคะ เขาก็ไม่รับโทรศัพท์ แล้วไม่โทร. กลับ ตอนลูกอยู่ แม่โทร. ไป เขาไม่รับ เขาจะโทร. กลับทุกครั้ง เราก็เลยคิดว่าเขาจะไม่รับผิดชอบเราเหรอ ตั้งแต่เขารู้ว่าเราเห็นแผลที่ก้น หรือน้องกลับไปแล้วเขาจะปล่อยเลยเหรอ หลังออกข่าวตอนช่วงเที่ยง ประมาณบ่าย 3 บ่าย 4 เขาโทร. กลับ


โทร. ว่าอะไร ?

          แม่ต่าย : เห็นข่าวแล้ว โทร. มาขอโทษ ตอนแรกโทร. ไปก็ไม่รับ เหมือนปัดรับความรับผิดชอบตรงแผลที่ก้น เขาบอกไม่เคยเห็น มันเป็นไปไม่ได้เพราะแผลติดเชื้อ

เขาพูดว่าไง ?

          แม่ต่าย : ขอโทษตามคลิปเลยค่ะ

เขาเป็นครูเหรอ ?

          แม่ต่าย : เหมือนครูพี่เลี้ยง เขาก็แทนตัวเองว่าครู

ตอนนั้นคิดว่าถ้าเอาลูกกลับมา คงพัฒนาการไม่ได้ดีเหมือนฝากที่ศูนย์ จ่ายเดือนเท่าไหร่ ?

          แม่ต่าย : 2 หมื่นกว่าบาทค่ะ

เบ็ดเสร็จจ่ายไปกี่แสน ?

          แม่ต่าย : 3.4 แสนค่ะ


ในหนึ่งปีที่ผ่านมา ไม่ได้เจอลูกแต่คุยทุกวันมั้ย ?

          แม่ต่าย : เกือบทุกวันผ่านวิดีโอคอล ครูจะส่งรูปมาให้ดู แจ้งเราทุกอย่าง ว่าน้องมีพัฒนาการอะไรบ้าง กินข้าวอะไรบ้าง

ยืนยันว่าครูมีการทำทารุณจริง ๆ เขาทำอะไรบ้าง ?

          แม่ต่าย : ผูกข้อเท้า เขาบอกว่าน้องเดินไม่หยุด ครูต้องดูเด็กคนอื่นด้วย เขาเลยเลือกผูกน้องไว้

ล่ามไว้เหมือนเป็นวัวเป็นควาย ?

          แม่ต่าย : ใช่ค่ะ จริง ๆ ควรมีวิธีจัดการกับเด็กที่ดีกว่านี้

เด็กในศูนย์มีกี่คน ?

          แม่ต่าย : 5 คนค่ะ


ครูพี่เลี้ยงบอกไม่ได้ต้องล่ามไว้เพื่อไปดูเด็กคนอื่น ยืนยันเหรอ ?

          แม่ต่าย : ใช่ค่ะ เขาเป็นคนพูดแบบนี้

ก้นหรือบริเวณอวัยวะที่เป็นแผลกดทับหรือเปื่อย คืออะไร ?

          แม่ต่าย : ความสะอาด น้องใส่แพมเพิส อาจทิ้งน้องไว้ ไม่ได้เปลี่ยนแพมเพิสจนเป็นแผล จนมันอับมันยุ่ยค่ะ

ตอนได้คุยกับคนดูแล เขาว่ายังไง ?

          แม่ต่าย : ตอนแรกเขาปฏิเสธเรื่องแผลที่ก้น แต่พอคุย ๆ เขาก็บอกว่าเขาก็ดูนะ ทำความสะอาดให้นะที่แผล ทำไมแม่พาไปหาหมอไม่ถึง 2 อาทิตย์ ทำไมแผลน้องหายแล้ว กินยาฆ่าเชื้อได้ล้างแผล แผลหายแทบไม่มีแล้ว แต่ก่อนหน้านั้นไม่ใช่ มันไม่ใช่แผลสด เป็นแผลนานแล้วจนติดเชื้อ

เปิดคลิปเสียง เขาบอกไม่ได้ตั้งใจ พักผ่อนน้อย แต่ยอมรับว่าละเลยจริง ๆ มีเสียงเหมือนเป็นครูผู้ชายเป็นหมอด้วย แต่คุณเก็บไว้เป็นหลักฐาน เขาล่ามเพราะบอกว่าลูกคุณเดินไม่หยุด ?

          แม่ต่าย : เขาเดินเพราะเขาเป็นเด็กพิเศษ ก่อนเราไปเขาก็เห็นตอนประเมิน เขาก็เดินตลอดอยู่แล้ว เขาอยู่ไม่นิ่ง เหมือนเด็กสมาธิสั้น นอกจากเขาจะนอน หรือมีของเล่นที่เขาสนใจจริง ๆ เขาถึงจะนั่งค่ะ


ลูกถูกจับล่ามขาเลยเป็นแผล ?

          รณณรงค์ : ตอนพ่อเขาส่งมาให้ เราให้หมอนิติเวชดูแล้วว่าใช่การทารุณกรรมมั้ย เขาดูแล้วคิดว่าใช่ แต่ต้องเห็นแผลเต็ม ๆ ก็ให้หมอที่ไหนดูก็ได้ ก็ให้หมอที่ลำปางดู หมอลำปางดีมากเลยนะ ลงมาปุ๊บให้ความเห็นว่าเด็กถูกทำทารุณกรรมมา

ตอนนี้พี่รณณรงค์ทำอะไรได้บ้าง ?

          รณณรงค์ : ผมให้ตำรวจช่วยสอบปากคำหรือตรวจร่างกายเด็กอีก 10 คน เพราะในระบบมีเด็กอยู่ 11 คน อีก 10 คนในร่างกายมีร่องรอยแบบนี้บ้างมั้ย เพราะก่อนหน้านี้ทางโรงเรียนเขาพยายามเสนอเงินให้แม่เขาไม่เอาเรื่อง บอกว่าถ้าแม่ไม่เอาเรื่องจะเอาเท่าไหร่

จริงเหรอ ?

          แม่ต่าย : ใช่ค่ะ เขาบอกว่าเขาต้องเยียวยาคุณแม่ ให้ร้องเรียกมา แต่ถ้าเป็นก้อนเยอะเขาไม่มีจ่าย คนพูดเป็นผู้ชายเจ้าของศูนย์ จะขอผ่อนจ่ายแล้วกัน

ที่บอกว่าเป็นคุณหมอจิตเวชที่โรงพยาบาลดังแห่งหนึ่ง ?

          รณณรงค์ : ใช่ครับ เรื่องคงไม่ได้จบแค่นี้ พอเราไปนั่งดู โอ้โห ตำรวจในพื้นที่ สภ.บางแก้ว สมุทรปราการ ทำช้ามาก ถ้าผู้กำกับดูช่วยเร่งให้หน่อย อยากให้เร่งให้หน่อย เข้าใจว่าเด็ก 11 คนกระจายไปหลายประเทศ แต่ไม่ได้หมายถึงถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นแล้วพี่จะละเลยนะ


สงสัยว่าเด็กคนอื่นอาจโดนมาก่อน ?

          รณณรงค์ : ผมสงสัย แล้วไปตรวจดูสิว่าเด็กโดนด้วยมั้ย เพราะวิธีนี้เด็กโกหกไม่ได้อยู่แล้ว ถ้าเด็กมีแผลเขาเป็นเด็กพิเศษ ไม่สามารถบอกได้ว่าโดนอะไรมา

เด็กเดินบ่อย แล้วต้องไปดูแลเด็กอีก 5 คน ต้องเอาเชือกมาล่ามขา มันทำได้เหรอ ?

          รณณรงค์ : มันต้องเกิดขึ้นในศูนย์ที่มีหมอดูแลอยู่มั้ยล่ะ วิธีการคิดแบบนี้ ถ้าลูกชายบ้านที่เขาไม่สามารถดูแลไหว หรือไม่มีวิธีการทำความเข้าใจเกี่ยวกับการดูแลเด็กพิเศษที่ไม่ชัดเจน เขาอาจใช้วิธีแบบนั้น อย่างที่เห็นในข่าว แต่ถ้าเขาอ้างอย่างนั้นอีกก็วิงวอนไปยังกรมสุขภาพจิตว่าวิธีการรักษาคนไข้หรือเด็กพิเศษเป็นแบบนี้กันหมดมั้ย มันต้องมีคำอธิบายได้ในทางการแพทย์ อย่างแผลที่ขา เขายังบอกว่าเป็นร่องรอยของการแพ้ แต่หมอนิติเวชบอกทารุณกรรม นั่นแสดงให้เห็นว่าเขาก็ไม่ได้ยอมรับทั้งหมด เขาก็ปฏิเสธ ก็เป็นหน้าที่ตำรวจว่ามีความเข้าใจขนาดไหน

นี่เป็นเด็กพิเศษด้วย ?

          รณณรงค์ : ขนาด พม. ลงไปแล้วนะ แต่เรื่องก็ยังช้าอยู่ มันควรต้องจบให้ไวกว่านี้ ไม่จำเป็นต้องเป็นข่าวดังทุกอัน ก่อนหน้านี้ทำมาเงียบ ๆ แล้ว แต่พอถึงจุดนึงเฮ้ย ทำไมมันช้า เราก็สงสัยหลายอย่าง เพราะเจ้าของเป็นหมอหรือเปล่าทุกอย่างถึงช้า


ลูกกลับมาอยู่กับเราพัฒนาการดีขึ้นมั้ย ปีนึงที่อยู่ที่โน่น ?

          แม่ต่าย : ไม่เลยค่ะ

3 แสนกว่าบาทที่จ่ายไป ?

          แม่ต่าย : แย่กว่าเดิม น้องผอม หวาดกลัว ปกติเขาจะมีเสียงแอ๊ะ ๆ แต่กลับมาใหม่ ๆ 2 อาทิตย์แรกไม่มีเสียง ขนาดร้องไห้ไม่มีเสียงออกมาเลย

          รณณรงค์ : หน่วยงานต้องเข้ามาดูแล้ว

มีคลิปเสียงที่เขายืนยันว่าล่ามน้องไว้ เขาพูดว่าอะไร ?

          แม่ต่าย : ผูกไว้เพราะน้องเดิน

          ทั้งนี้สามารถติดตามชมรายการโหนกระแส ดำเนินรายการโดย หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.35 น. ทางช่อง 3 กดเลข 33