หนุ่มเผยวิธีทำตามความฝันของหนุ่มสาว ตั้งเป้าหลังเกษียณจะย้ายไปทำไร่ไถนาที่ต่างจังหวัด แนะวิธีการทำอย่างไร หากไม่อยากให้ความฝันที่ตั้งไว้เป็นฝันค้าง…
![ความฝันหลังเกษียณ]( "ความฝันหลังเกษียณ")
ถือเป็นความฝันของใครหลาย ๆ คน ที่บอกว่าอนาคตหลังเกษียณอายุ จะทิ้งชีวิตในเมืองแล้วย้ายถิ่นฐานไปปักหลักทำไร่ไถนา เพื่อใช้ชีวิตบั้นปลายที่บ้านนอกตามต่างจังหวัด แต่เห็นทีใครที่มีความฝันแบบนี้อาจจะต้องกลับมาคิดใหม่ดี ๆ เสียแล้ว
วันที่ 4 กรกฎาคม 2565 สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ชื่อ นายสามเหลี่ยม ได้มีการตั้งกระทู้แชร์ประสบการณ์ที่ตนเองนั้นอยู่กับไร่กับนามาทั้งชีวิต จึงอยากเตือนคนที่มีความคิดและความฝันแนว ๆ นี้ ลองคิดทบทวนดูใหม่ ให้หันกลับมามองบนพื้นฐานของโลกแห่งความเป็นจริง ว่าเมื่อถึงตอนนั้นจริง ๆ ร่างกายคุณรับไหวไหม ควรค้นคว้าหาข้อมูลให้ดี ๆ ว่าก่อนที่จะคิดหรือจะทำอะไรตามความฝันที่ตั้ง มันจะเป็นไปได้หรือไม่ ไม่เช่นนั้นความฝันที่ตั้งไว้จะกลายเป็นแค่ฝันค้าง…
![ความฝันหลังเกษียณ]( "ความฝันหลังเกษียณ")
อยากให้คิดใหม่เมื่อจะไปทำไร่หลังเกษียณ ตนเองได้เจอเพื่อนฝูงหลายคนที่รับราชการและทำงานภาคเอกชน ตั้งความฝันไว้ว่าจะเก็บเงินก้อนหนึ่งไว้ใช้ในยามเกษียณ หรือหลังจากอายุครบ 60 ปีแล้ว ซึ่งเพื่อนเหล่านี้บอกว่า จะขายบ้านที่กรุงเทพฯ แล้วเอาเงินไปซื้อที่ดินสัก 4-5 ไร่ เพื่อปลูกพืชสวนครัวริมรั้วกิน ขุดบ่อเลี้ยงปลา เลี้ยงไก่ มีชีวิตอย่างสงบ อยู่แบบพอเพียงกันสองคนตายาย พอได้ยินแบบนั้นก็ให้นึกทอดถอนใจเฮือกใหญ่ ในฐานะที่ตนอยู่กับไร่อยู่กับนามาจนทุกวันนี้ อยากจะเตือนว่า ขอให้อยู่บนโลกของความเป็นจริง หาข้อมูลให้ดี ๆ ก่อนจะทำอะไรตามที่ฝันไว้ที่อาจจะกลายเป็นฝันค้าง
เพราะเมื่อคุณอายุ 60 ปี ตอนนั้นร่างกายคุณคงไม่เหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ที่ยังมีกำลัง เพราะสังขารที่ใช้งานมานาน อาจมีโรคต่าง ๆ และการที่ไม่เคยทำงานในไร่มาก่อน ทำให้ไม่รู้ว่างานนี้มันหนักหนาขนาดไหนไม่ต้องซื้อที่ดินถึง 5 ไร่หรอก แค่ 2 ไร่ ก็ไม่รู้ว่าจะทำไหวหรือเปล่า เพราะแค่ถางหญ้าก็คงหมดแรงแล้ว หรือถ้าจะปลูกผัก ก็ต้องขุดหลุมแล้วเดินหยอดเมล็ดพันธุ์ ท่ามกลางแสงแดดในต่างจังหวัด ก้ม ๆ เงย ๆ เชื่อว่าไม่ถึงครึ่งวันก็หอบแล้วเพราะสังขารไม่ไหว ไม่ต้องพูดถึงเรื่องเลี้ยงปลา เพราะต้องคำนวณทั้งเรื่องขนาดบ่อ เรื่องน้ำ
ยังไม่รวมถึงเรื่องการใช้ชีวิต หากเจ็บไข้ได้ป่วยแล้วต้องขับรถเข้าเมืองเพื่อไปหาหมอ ซึ่งต้องฝ่าความมืดและถนนที่ไม่ได้เรียบในระยะทางอย่างต่ำ 20 กิโลเมตร ลองถามตัวเองดูว่าไหวไหม ?
ทั้งนี้ เจ้าของกระทู้ทิ้งท้ายว่า ตนเองไม่ได้มีเจตนาที่จะทำลายความฝันของใคร แค่ฝากไว้ให้คิด และอยากให้ข้อเท็จจริงในฐานะที่มีประสบการณ์ก็เท่านั้น พร้อมแนะนำว่าถ้าใครอยากจะทำตามความฝันแบบนี้จริง ๆ จะต้องเริ่มทำตั้งแต่อายุ 40 กว่า ๆ เพื่อเรียนรู้ที่จะอยู่กับชีวิตในไร่ในนาในสวน ไม่ใช่จะมาเริ่มทำเมื่ออายุ 60 ปี ในวันที่ตัวเองไม่มีแรงจะทำแล้ว…
โซเชียลยืนยัน ต่อให้ใจได้ แต่สังขารไม่ไหวก็จบเห่
อย่างไรก็ตาม กระทู้ดังกล่าวได้รับความสนใจจนมีคนเข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็นและแชร์ประสบการณ์ของแต่ละคนกันจำนวนมาก ซึ่งส่วนใหญ่บอกเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า เห็นทุกอย่างกับเจ้าของกระทู้ พร้อมกับแชร์ประสบการณ์ชีวิตของแต่ละคน ยืนยันว่าการหันมาใช้ชีวิตหลังเกษียณในต่างจังหวัดที่เป็นความฝันของใครหลาย ๆ คน สามารถทำได้จริง แต่ต้องเริ่มวางแผนล่วงหน้าเป็นสิบ ๆ ปี ต้องค่อย ๆ เริ่มทำตั้งแต่เนิ่น ๆ ตั้งแต่ยังมีกำลัง เพราะเชื่อว่าแม้ว่าใจจะได้แค่ไหน แต่หากสังขารไม่ได้ก็จบกัน
ขอบคุณข้อมูลจาก นายสามเหลี่ยม
วันที่ 4 กรกฎาคม 2565 สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ชื่อ นายสามเหลี่ยม ได้มีการตั้งกระทู้แชร์ประสบการณ์ที่ตนเองนั้นอยู่กับไร่กับนามาทั้งชีวิต จึงอยากเตือนคนที่มีความคิดและความฝันแนว ๆ นี้ ลองคิดทบทวนดูใหม่ ให้หันกลับมามองบนพื้นฐานของโลกแห่งความเป็นจริง ว่าเมื่อถึงตอนนั้นจริง ๆ ร่างกายคุณรับไหวไหม ควรค้นคว้าหาข้อมูลให้ดี ๆ ว่าก่อนที่จะคิดหรือจะทำอะไรตามความฝันที่ตั้ง มันจะเป็นไปได้หรือไม่ ไม่เช่นนั้นความฝันที่ตั้งไว้จะกลายเป็นแค่ฝันค้าง…
อยากให้คิดใหม่เมื่อจะไปทำไร่หลังเกษียณ ตนเองได้เจอเพื่อนฝูงหลายคนที่รับราชการและทำงานภาคเอกชน ตั้งความฝันไว้ว่าจะเก็บเงินก้อนหนึ่งไว้ใช้ในยามเกษียณ หรือหลังจากอายุครบ 60 ปีแล้ว ซึ่งเพื่อนเหล่านี้บอกว่า จะขายบ้านที่กรุงเทพฯ แล้วเอาเงินไปซื้อที่ดินสัก 4-5 ไร่ เพื่อปลูกพืชสวนครัวริมรั้วกิน ขุดบ่อเลี้ยงปลา เลี้ยงไก่ มีชีวิตอย่างสงบ อยู่แบบพอเพียงกันสองคนตายาย พอได้ยินแบบนั้นก็ให้นึกทอดถอนใจเฮือกใหญ่ ในฐานะที่ตนอยู่กับไร่อยู่กับนามาจนทุกวันนี้ อยากจะเตือนว่า ขอให้อยู่บนโลกของความเป็นจริง หาข้อมูลให้ดี ๆ ก่อนจะทำอะไรตามที่ฝันไว้ที่อาจจะกลายเป็นฝันค้าง
เพราะเมื่อคุณอายุ 60 ปี ตอนนั้นร่างกายคุณคงไม่เหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ที่ยังมีกำลัง เพราะสังขารที่ใช้งานมานาน อาจมีโรคต่าง ๆ และการที่ไม่เคยทำงานในไร่มาก่อน ทำให้ไม่รู้ว่างานนี้มันหนักหนาขนาดไหนไม่ต้องซื้อที่ดินถึง 5 ไร่หรอก แค่ 2 ไร่ ก็ไม่รู้ว่าจะทำไหวหรือเปล่า เพราะแค่ถางหญ้าก็คงหมดแรงแล้ว หรือถ้าจะปลูกผัก ก็ต้องขุดหลุมแล้วเดินหยอดเมล็ดพันธุ์ ท่ามกลางแสงแดดในต่างจังหวัด ก้ม ๆ เงย ๆ เชื่อว่าไม่ถึงครึ่งวันก็หอบแล้วเพราะสังขารไม่ไหว ไม่ต้องพูดถึงเรื่องเลี้ยงปลา เพราะต้องคำนวณทั้งเรื่องขนาดบ่อ เรื่องน้ำ
ยังไม่รวมถึงเรื่องการใช้ชีวิต หากเจ็บไข้ได้ป่วยแล้วต้องขับรถเข้าเมืองเพื่อไปหาหมอ ซึ่งต้องฝ่าความมืดและถนนที่ไม่ได้เรียบในระยะทางอย่างต่ำ 20 กิโลเมตร ลองถามตัวเองดูว่าไหวไหม ?
ทั้งนี้ เจ้าของกระทู้ทิ้งท้ายว่า ตนเองไม่ได้มีเจตนาที่จะทำลายความฝันของใคร แค่ฝากไว้ให้คิด และอยากให้ข้อเท็จจริงในฐานะที่มีประสบการณ์ก็เท่านั้น พร้อมแนะนำว่าถ้าใครอยากจะทำตามความฝันแบบนี้จริง ๆ จะต้องเริ่มทำตั้งแต่อายุ 40 กว่า ๆ เพื่อเรียนรู้ที่จะอยู่กับชีวิตในไร่ในนาในสวน ไม่ใช่จะมาเริ่มทำเมื่ออายุ 60 ปี ในวันที่ตัวเองไม่มีแรงจะทำแล้ว…
โซเชียลยืนยัน ต่อให้ใจได้ แต่สังขารไม่ไหวก็จบเห่
อย่างไรก็ตาม กระทู้ดังกล่าวได้รับความสนใจจนมีคนเข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็นและแชร์ประสบการณ์ของแต่ละคนกันจำนวนมาก ซึ่งส่วนใหญ่บอกเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า เห็นทุกอย่างกับเจ้าของกระทู้ พร้อมกับแชร์ประสบการณ์ชีวิตของแต่ละคน ยืนยันว่าการหันมาใช้ชีวิตหลังเกษียณในต่างจังหวัดที่เป็นความฝันของใครหลาย ๆ คน สามารถทำได้จริง แต่ต้องเริ่มวางแผนล่วงหน้าเป็นสิบ ๆ ปี ต้องค่อย ๆ เริ่มทำตั้งแต่เนิ่น ๆ ตั้งแต่ยังมีกำลัง เพราะเชื่อว่าแม้ว่าใจจะได้แค่ไหน แต่หากสังขารไม่ได้ก็จบกัน
ขอบคุณข้อมูลจาก นายสามเหลี่ยม
