ครูปุ้ม รีวิวโรงแรมเชียงใหม่ไม่ตรงปก แถมเจอเรื่องหลอน จนต้องยอมทิ้งเงินไม่เข้าพัก

จุดเริ่มต้นเกิดจากภาพและข้อมูลห้องพัก ไม่ตรงปก

              ภรรยาครูปุ้มเป็นคนจองที่พักให้ โดยดูจากภาพและข้อมูลในอินเทอร์เน็ต มีความเป็นศิลปะสวยงามแบบล้านนา จึงคิดว่าสามีน่าจะชอบ แถมราคาไม่สูงด้วย เลยจองไว้ให้ 2 คืน (28 - 29 กันยายน) เพราะครูปุ้มและสหายต้องทำงานวันที่ 29 กลับวันที่ 30 กันยายน

             กระทั่งเดินทางมาถึงที่พักดังกล่าว ตอนนั้น 5 โมงเย็น ครูปุ้มและสหายก็ตรงไปที่พักทันที แต่พอไปถึงพบว่าเป็นบ้านไม้เก่าสีดำดูทรุดโทรมมาก ความรู้สึกแรกคือ บ้านร้างชัด ๆ บริเวณด้านหน้าที่เป็นส่วนสำนักงานต้อนรับ ดูเหมือนกับจะเป็นมินิบาร์เล็ก ๆ มีเครื่องเสียงวางตั้งอยู่เหมือนมีดนตรีเล่น แต่ไม่มีคนอยู่และสกปรกเต็มไปด้วยหยากไย่
            
             พวกเราส่งเสียงร้องเรียก "สวัสดีครับ จองห้องพักไว้ครับ" เงียบ... ส่งเสียงเรียกอีก สองครั้ง สามครั้ง ห้าครั้ง หกครั้ง...ยังคงเงียบ "มีใครบ้างครับ ผมจะขโมยลำโพงแล้วนะ" ...เงียบ ! ก็ไม่มีใครออกมาต้อนรับตามวิสัยที่ควรเป็น

             เราจึงเริ่มสำรวจเดินดูไปทั่ว ๆ ก็ไม่เห็นใคร เริ่มหงุดหงิด ก่อนจะส่งเสียงดังขึ้นแบบเปล่งพลังชาวร็อกด้วยความโมโห เพราะมันเริ่มเย็นมากแล้ว มีใครอยู่ไหมครับ จองห้องพักไว้ !!! มีผู้ชายคนนึ่งผอมแห้งดูซูบดำโผล่ออกมาจากห้องชั้นบนด้านในสุด "อ้อ ครับ เชิญ ๆ"

ความหลอนทวีคูณเมื่อครูปุ้มติดต่อที่ปรึกษาทางจิตวิญญาณ วิดีโอคอลพบสิ่งลี้ลับทั่วโรงแรม

             ด้วยความรู้สึกที่ไม่เข้าท่า ครูปุ้มได้โทร. วิดีโอคอลหาที่ปรึกษาทางจิตวิญญาณคนสนิท เพราะคิดว่าตอนนี้กำลังอยู่ในพื้นที่สุ่มเสี่ยง หลังแพนกล้องไปรอบ ๆ ที่ปรึกษาบอกทันที เจอผู้หญิงแต่งตัวโบราณนั่งสางผมอยู่เขาไม่พอใจ ลองดูใต้เตียงก็พบมีผ้าขาวผืนหนึ่งพับวางไว้ใต้เตียงกับขวดน้ำขวดหนึ่ง

             จากนั้นไปอีกห้อง ตรงจุดที่มีเก้าอี้หวายบริเวณโต๊ะที่มีกล้วยเน่า ที่ปรึกษาร้องลั่นเพราะเห็นมีตาแก่นั่งฟุบอยู่ตรงนั้น และเตือนอย่ามองกระจกบานนั้นนะ มีผู้หญิงร้องไห้อยู่ พร้อมออกปากเตือนครูปุ้มและสหายให้ออกจากที่พักแห่งนี้ นอนที่นี่ไม่ได้

             ทำให้ครูปุ้มและสหายต้องถอยออกมาตั้งหลักด้านนอก บนลานหน้าตัวบ้านพัก แล้วเริ่มถ่ายรูปโดยรอบ ขณะกำลังกวาดกล้องไป อาจารย์ต่อที่มาด้วยกันแหงนมองไปชั้นบน เบิกตาค้างพร้อมร้อง "โอ๊ยพี่ครับ ดูตรงนั้น มีผู้หญิงยืนตรงนั้น เขายื่นหน้าออกมา" แต่ครูปุ้มกลับไม่เห็นอะไร แต่บนโถงระเบียงมีรูปถ่ายผู้หญิงแต่งชุดพื้นเมืองสามคน มีผ้าดำขึงบังตา ก็นึกในใจอาจเพราะห้อยสมเด็จอรหังของหลวงปู่สุกไก่เถื่อนกับหมากหลวงปู่ใหญ่ บางทีน่าจะเป็นเหตุให้ผมไม่เห็นสิ่งที่อาจารย์ต่อเห็น แต่ผมก็สัมผัสได้ถึงพลังงานแย่ ๆ บางอย่าง