เปิดเรื่องเล่าจากเรื่องจริง พ.จ.อ. แชมป์ หมอประจำเรือหลวงสุโขทัย ผู้เสียสละ ถูกช่วยจนรอดชีวิต แต่หวนกลับไปช่วยเพื่อน ก่อนสูญหาย คำพูดสุดท้าย พี่จะไปช่วยคนอื่น
วันที่ 21 ธันวาคม 2565 ผู้ใช้เฟซบุ๊ก วู๊ดดี้ กวีวัธน์ บุญเดช ได้มีการโพสต์เล่าเรื่อง หมอแชมป์ ที่สูญหายหลังจากกลับไปช่วยเพื่อน ๆ ทหาร จากเหตุการณ์เรือหลวงสุโขทัยอับปาง โดยระบุว่า "เรื่องจริง ที่ไม่ใช่นิยาย ร.ล.สุโขทัย มี พันจ่าแพทย์ประจำเรืออยู่คนหนึ่ง ชื่อว่า พ.จ.อ. คุณากร จริยศ หรือ หมอแชมป์ ที่ประจำเรือเรียกกัน พวกน้อง ๆ พลทหาร มักจะเรียกกันว่าตอนหมอ (พ.จ.อ. = นายตอน มักเรียกสั้น ๆ ว่า ตอน)
ขณะเกิดเหตุด้วยความที่นิสัยส่วนตัว มีความรักในอาชีพ และตระหนักในความเป็นหมอ (ไม่ได้จบแพทย์ แต่จบหลักสูตรพยาบาลกองทัพเรือ เมื่อมาประจำในหน่วย คนมักจะเรียกกันว่าหมอ มีหน้าที่ดูแลอาการป่วยเบื้องต้น ก่อนนำส่งโรงพยาบาล) ในขณะที่ทุกคนเริ่มคิดถึงการเอาตัวรอด ทุกคนถอดรองเท้า เสื้อผ้าหนัก ๆ ออก เพื่อเตรียมพร้อมหลังจากเรือเอียงจนใกล้จะอับปางเต็มที แต่น้องหมอแชมป์กลับแบกกระเป๋าพยาบาลใบใหญ่ติดตัวไปด้วย โดยไม่ได้ห่วงว่ามันจะหนัก หรือมันจะถ่วงจนน้องจมน้ำ หวังเพียงว่าจะใช้มันช่วยเหลือคนอื่นได้
เมื่อต้องสละเรือ น้องแชมป์ พาพลทหารมาด้วย 1 คน และ สรั่งกล (รองหัวหน้าแผนกช่างกล ดูแลเรือเรื่องเครื่องยนต์ในเรือ ซึ่งส่วนใหญ่อายุจะอาวุโสระดับ 50+) ในกลุ่มของน้องแชมป์ 3 คน เป็นกลุ่มแรก ๆ ที่สละเรือ ประกอบด้วย น้องแชมป์ พลทหาร 1 คน และสรั่งกล มาด้วยชูชีพ 2 ตัวเท่านั้น จึงใช้วิธีการแชร์เสื้อชูชีพ และจับมือกันเป็นวง และลอยตัว หมอแชมป์ เคยฝึกและได้รับการอบรมในการช่วยเหลือชีวิต และเอาชีวิตรอดมาหลายหลักสูตร จึงเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการที่จะนำพาชีวิตที่เหลือ ให้รอดไปให้จงได้ จนกลุ่มของหมอแชมป์ลอยมาเจอพลทหารคมกริชที่ลอยน้ำอยู่อีกคนหนึ่ง
"มาจับมือตอนนี่" คำบอกเล่าจากพลทหาร คมกริช พลฯ แตร ร.ล.สุโขทัย ที่รอดชีวิตมาจากการช่วยเหลือของน้องแชมป์เล่าให้ฟัง "ตอนหมอ ตะโกนบอกให้ผมมาจับมือแกไว้ ตอนนั้นแกก็มาพร้อมน้องทหารอีกคนที่ไม่มีชูชีพ และก็สรั่งกล พร้อมกับกระเป๋าแพทย์ แกบอกผมว่า ร่วมกลุ่มกันไว้ มีชูชีพ ไม่จม ผมถามแกว่า ตอนหมอ จะไปทางไหนดี แกว่ามาทางนี้ แล้วก็พาพวกเราทั้ง 4 ชีวิต ลอยตามกระแสน้ำและคลื่นที่รุนแรงไป"
จนในที่สุดทั้ง 4 ชีวิต ก็มีความหวังที่จะรอดชีวิต เมื่อเห็น ร.ล.กระบุรี ที่ออกมาค้นหา แล่นเข้ามาใกล้ และเห็นพวกเขาทั้ง 4 แล้ว "เราว่ายมาทางท้ายเรือ ไม่งั้นเรืออาจจะชนเราได้" เสียงตอนหมอตะโกนบอกคนในกลุ่ม แล้วว่ายพาทั้งหมดไปทางท้าย ร.ล.กระบุรี ระหว่างที่เรือแล่นเข้ามาใกล้เพื่อจะช่วยเหลือ
"สรั่งกล" ที่มีอายุมากที่สุดในกลุ่ม เหมือนจะหมดแรง และไปต่อไม่ไหวด้วยสภาพร่างกายที่ต้องสู้กับคลื่นทะเลที่หนักหน่วง คลื่นได้ซัดเอาสรั่งกล หลุดออกไปจากกลุ่ม และ.จมหายไปต่อหน้า ร.ล.กระบุรี ได้เข้าให้การช่วยเหลือทั้ง 3 ขึ้นมาบนเรือ ทั้ง 3 นอนพักเหนื่อยจากความอ่อนเพลีย แต่จิตใจนั้นแตกสลายกว่าร่างกายนัก เพราะต้องเห็นเพื่อน พี่ น้อง จมไปต่อหน้าต่อตาแบบที่ไม่สามารถทำอะไรได้
เมื่อนอนนิ่ง ๆ อยู่สักพัก หมอแชมป์ก็ลุกขึ้นมาแล้วบอกกับพลทหารคมกริช ว่า "ถอดเสื้อชูชีพให้พี่ พี่จะไปช่วยคนอื่น" เมื่อถอดชูชีพให้หมอใส่แล้ว หมอก็นำกระเป๋าแพทย์ไปเก็บไว้ที่ห้องเมส ร.ล.กระบุรี ตอนเช้าทุกคนพบเพียงแต่กระเป๋าของหมอแชมป์ แต่ไม่มีใครเห็นตัว หมอแชมป์อีกเลย
จนเรือเข้าเทียบเพื่อส่งลูกเรือที่เก็บขึ้นเรือได้ในรอบแรก 75 คน ขึ้นฝั่งที่บางสะพาน ในรายชื่อผู้ที่ปลอดภัยแล้วมีชื่อของ พ.จ.อ. คุณากร จริยศ อยู่ ทำให้ญาติที่ตามข่าวอยู่ดีใจว่าหมอแชมป์ยังปลอดภัย บวกกับในรายชื่อผู้สูญหาย 30 ราย (ในตอนแรก) ไม่มีชื่อหมอแชมป์ในตอนนั้น ทำให้ทุกคนเบาใจ ว่าหมอแชมป์ไม่เป็นอะไร
แต่จนบัดนี้พี่ ๆ น้อง ๆ ที่รอดชีวิตมา คนบน ร.ล.กระบุรี ก็ยังไม่มีใครเห็นหมอแชมป์ เพื่อน ๆ ญาติ ๆ ก็ยังไม่ได้รับการติดต่อจากหมอแชมป์ ไม่มีในรายชื่อผู้สูญหาย แล้วหมอแชมป์หายไปไหน.....ได้แต่หวังว่า ด้วยความดี ความเสียสละที่น้องทำมา ขอให้ไม่ให้เกิดเรื่องร้ายกับน้อง และให้น้องปลอดภัยกลับมาได้ด้วยเถิด...ทุกคนรออยู่นะน้อง
ข่าวล่าสุดวันนี้ เหมือนจะพบร่าง สรั่งกล แล้ว แต่ยังไม่พบน้องแชมป์เลย พวกเราถึงแม้จะเป็นเพียงนายทหารประทวนเล็ก ๆ จาก รร.จ่าทหารเรือ แต่พวกเรายึดถือว่า คุณค่าของทุกชีวิต มีค่าเท่ากันเสมอ
ขอขอบคุณข้อมูลจาก เฟซบุ๊ก วู๊ดดี้ กวีวัธน์ บุญเดช
วันที่ 21 ธันวาคม 2565 ผู้ใช้เฟซบุ๊ก วู๊ดดี้ กวีวัธน์ บุญเดช ได้มีการโพสต์เล่าเรื่อง หมอแชมป์ ที่สูญหายหลังจากกลับไปช่วยเพื่อน ๆ ทหาร จากเหตุการณ์เรือหลวงสุโขทัยอับปาง โดยระบุว่า "เรื่องจริง ที่ไม่ใช่นิยาย ร.ล.สุโขทัย มี พันจ่าแพทย์ประจำเรืออยู่คนหนึ่ง ชื่อว่า พ.จ.อ. คุณากร จริยศ หรือ หมอแชมป์ ที่ประจำเรือเรียกกัน พวกน้อง ๆ พลทหาร มักจะเรียกกันว่าตอนหมอ (พ.จ.อ. = นายตอน มักเรียกสั้น ๆ ว่า ตอน)
ขณะเกิดเหตุด้วยความที่นิสัยส่วนตัว มีความรักในอาชีพ และตระหนักในความเป็นหมอ (ไม่ได้จบแพทย์ แต่จบหลักสูตรพยาบาลกองทัพเรือ เมื่อมาประจำในหน่วย คนมักจะเรียกกันว่าหมอ มีหน้าที่ดูแลอาการป่วยเบื้องต้น ก่อนนำส่งโรงพยาบาล) ในขณะที่ทุกคนเริ่มคิดถึงการเอาตัวรอด ทุกคนถอดรองเท้า เสื้อผ้าหนัก ๆ ออก เพื่อเตรียมพร้อมหลังจากเรือเอียงจนใกล้จะอับปางเต็มที แต่น้องหมอแชมป์กลับแบกกระเป๋าพยาบาลใบใหญ่ติดตัวไปด้วย โดยไม่ได้ห่วงว่ามันจะหนัก หรือมันจะถ่วงจนน้องจมน้ำ หวังเพียงว่าจะใช้มันช่วยเหลือคนอื่นได้
เมื่อต้องสละเรือ น้องแชมป์ พาพลทหารมาด้วย 1 คน และ สรั่งกล (รองหัวหน้าแผนกช่างกล ดูแลเรือเรื่องเครื่องยนต์ในเรือ ซึ่งส่วนใหญ่อายุจะอาวุโสระดับ 50+) ในกลุ่มของน้องแชมป์ 3 คน เป็นกลุ่มแรก ๆ ที่สละเรือ ประกอบด้วย น้องแชมป์ พลทหาร 1 คน และสรั่งกล มาด้วยชูชีพ 2 ตัวเท่านั้น จึงใช้วิธีการแชร์เสื้อชูชีพ และจับมือกันเป็นวง และลอยตัว หมอแชมป์ เคยฝึกและได้รับการอบรมในการช่วยเหลือชีวิต และเอาชีวิตรอดมาหลายหลักสูตร จึงเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการที่จะนำพาชีวิตที่เหลือ ให้รอดไปให้จงได้ จนกลุ่มของหมอแชมป์ลอยมาเจอพลทหารคมกริชที่ลอยน้ำอยู่อีกคนหนึ่ง
"มาจับมือตอนนี่" คำบอกเล่าจากพลทหาร คมกริช พลฯ แตร ร.ล.สุโขทัย ที่รอดชีวิตมาจากการช่วยเหลือของน้องแชมป์เล่าให้ฟัง "ตอนหมอ ตะโกนบอกให้ผมมาจับมือแกไว้ ตอนนั้นแกก็มาพร้อมน้องทหารอีกคนที่ไม่มีชูชีพ และก็สรั่งกล พร้อมกับกระเป๋าแพทย์ แกบอกผมว่า ร่วมกลุ่มกันไว้ มีชูชีพ ไม่จม ผมถามแกว่า ตอนหมอ จะไปทางไหนดี แกว่ามาทางนี้ แล้วก็พาพวกเราทั้ง 4 ชีวิต ลอยตามกระแสน้ำและคลื่นที่รุนแรงไป"
จนในที่สุดทั้ง 4 ชีวิต ก็มีความหวังที่จะรอดชีวิต เมื่อเห็น ร.ล.กระบุรี ที่ออกมาค้นหา แล่นเข้ามาใกล้ และเห็นพวกเขาทั้ง 4 แล้ว "เราว่ายมาทางท้ายเรือ ไม่งั้นเรืออาจจะชนเราได้" เสียงตอนหมอตะโกนบอกคนในกลุ่ม แล้วว่ายพาทั้งหมดไปทางท้าย ร.ล.กระบุรี ระหว่างที่เรือแล่นเข้ามาใกล้เพื่อจะช่วยเหลือ
"สรั่งกล" ที่มีอายุมากที่สุดในกลุ่ม เหมือนจะหมดแรง และไปต่อไม่ไหวด้วยสภาพร่างกายที่ต้องสู้กับคลื่นทะเลที่หนักหน่วง คลื่นได้ซัดเอาสรั่งกล หลุดออกไปจากกลุ่ม และ.จมหายไปต่อหน้า ร.ล.กระบุรี ได้เข้าให้การช่วยเหลือทั้ง 3 ขึ้นมาบนเรือ ทั้ง 3 นอนพักเหนื่อยจากความอ่อนเพลีย แต่จิตใจนั้นแตกสลายกว่าร่างกายนัก เพราะต้องเห็นเพื่อน พี่ น้อง จมไปต่อหน้าต่อตาแบบที่ไม่สามารถทำอะไรได้
เมื่อนอนนิ่ง ๆ อยู่สักพัก หมอแชมป์ก็ลุกขึ้นมาแล้วบอกกับพลทหารคมกริช ว่า "ถอดเสื้อชูชีพให้พี่ พี่จะไปช่วยคนอื่น" เมื่อถอดชูชีพให้หมอใส่แล้ว หมอก็นำกระเป๋าแพทย์ไปเก็บไว้ที่ห้องเมส ร.ล.กระบุรี ตอนเช้าทุกคนพบเพียงแต่กระเป๋าของหมอแชมป์ แต่ไม่มีใครเห็นตัว หมอแชมป์อีกเลย
จนเรือเข้าเทียบเพื่อส่งลูกเรือที่เก็บขึ้นเรือได้ในรอบแรก 75 คน ขึ้นฝั่งที่บางสะพาน ในรายชื่อผู้ที่ปลอดภัยแล้วมีชื่อของ พ.จ.อ. คุณากร จริยศ อยู่ ทำให้ญาติที่ตามข่าวอยู่ดีใจว่าหมอแชมป์ยังปลอดภัย บวกกับในรายชื่อผู้สูญหาย 30 ราย (ในตอนแรก) ไม่มีชื่อหมอแชมป์ในตอนนั้น ทำให้ทุกคนเบาใจ ว่าหมอแชมป์ไม่เป็นอะไร
แต่จนบัดนี้พี่ ๆ น้อง ๆ ที่รอดชีวิตมา คนบน ร.ล.กระบุรี ก็ยังไม่มีใครเห็นหมอแชมป์ เพื่อน ๆ ญาติ ๆ ก็ยังไม่ได้รับการติดต่อจากหมอแชมป์ ไม่มีในรายชื่อผู้สูญหาย แล้วหมอแชมป์หายไปไหน.....ได้แต่หวังว่า ด้วยความดี ความเสียสละที่น้องทำมา ขอให้ไม่ให้เกิดเรื่องร้ายกับน้อง และให้น้องปลอดภัยกลับมาได้ด้วยเถิด...ทุกคนรออยู่นะน้อง
ข่าวล่าสุดวันนี้ เหมือนจะพบร่าง สรั่งกล แล้ว แต่ยังไม่พบน้องแชมป์เลย พวกเราถึงแม้จะเป็นเพียงนายทหารประทวนเล็ก ๆ จาก รร.จ่าทหารเรือ แต่พวกเรายึดถือว่า คุณค่าของทุกชีวิต มีค่าเท่ากันเสมอ
ขอขอบคุณข้อมูลจาก เฟซบุ๊ก วู๊ดดี้ กวีวัธน์ บุญเดช
