29 ปี ยังไม่จบ ! คดี ตร. จัดฉากขโมยพลอยแดง 1,300 ล้าน - อัยการชี้ สตช. ต้องจ่าย 157 ล้าน

          ผู้เสียหายคดีดัง ขโมยพลอยแดงมูลค่า 1,300 ล้านบาท เมื่อ 29 ปีก่อน เปิดใจ ชนะคดีแต่ไม่ได้เงินแม้แต่บาทเดียว - อัยการลั่น สตช. ต้องจ่าย 157 ล้าน เอาภาษี ปชช. มาจ่ายก่อน


          จากกรณีคดีขโมยพลอยแดงขนาดใหญ่ เมื่อ 29 ปีก่อน ที่นักธุรกิจ 4 คน ได้ร่วมหุ้นกันซื้อ และเตรียมขายต่อให้นักธุรกิจสหรัฐอเมริกา แต่ต่อมากลับถูกหนึ่งในหุ้นส่วนหักหลัง ร่วมมือกับตำรวจ จัดฉากการจับกุมยึดพลอยไป ก่อนพลอยหายไร้ร่องรอย สู้กันมา 29 ปี ล่าสุดศาลฎีกาตัดสินให้สำนักงานตำรวจแห่งชาติชดใช้เงินให้ผู้เสียหาย 157 ล้าน แต่ผ่านมา 2 ปี ผู้เสียหายยังไม่ได้เงินแม้แต่บาทเดียว ผู้เสียหายไปร้องหลายสื่อ รวมทั้งรายการโหนกระแส

          รายการโหนกระแส ออกอากาศวันที่ 16 มีนาคม 2566 เปิดใจสัมภาษณ์ คุณวีรชาติ คุ้มพันธุ์ ผู้เสียหาย มาพร้อมลูกชาย บิ๊ก นที คุ้มพันธุ์ และ ธันยพัฒน์ ธรรมเทียมชัย ผู้เสียหาย รวมทั้ง อ.ปรเมศวร์ อินทรชุมนุม อัยการอาวุโส สำนักงานการสอบสวน


เรื่องนี้หน้าหนึ่งขึ้นกันเยอะมากในปี 38 เรื่องพลอย 2 ก้อน หายอันตรธานไปกับตำรวจนายหนึ่งกับพรรคพวก ย้อนหลังไป 29 ปีก่อน อาได้พลอยมาจากไหน ?

          ธันยพัฒน์ : ซื้อมาจากพม่า มีหุ้นส่วนซื้อกัน 3-4 คน มีอา มีวีรชาติ นพ.สวัสดิ์ เสียไปแล้ว และนายเอก ปาลกะวงศ์

ไปกู้เงินกันมาเพื่อซื้อพลอย 2 ก้อนนี้จากพม่า จากนั้นเอาเข้ามาแล้วมีการเอา 2 ก้อนนี้ไปตีราคามั้ย ?

          ธันยพัฒน์ : เอาไปเทสเบื้องต้นว่าเป็นพลอยหรือเปล่าที่สถาบันอัญมณีแห่งประเทศไทย เขาเรียก Institute of Gemological เทสออกมาแล้วก็เป็นพลอยจริง ๆ มีหนังสือยืนยันอยู่ในชั้นศาลหมด เนื่องจากเป็นพลอยใหญ่ เราขายคอลเลกชันเพื่อให้เขาเอาไปประมูลหรือโชว์ในพิพิธภัณฑ์

ในวันที่มีการตรวจสอบ เขาตีมูลค่าพลอย 2 ก้อนนี้มั้ย ?

          ธันยพัฒน์ : ขณะนั้นยังไม่ได้ตีมูลค่า เพราะสถาบันอัญมณีเขาไม่ได้ตีมูลค่า เขาจะเทสว่าเป็นของจริงหรือของไม่จริง


ภาพเหตุการณ์นี้คืออะไร ?

          ธันยพัฒน์ : ทำสัญญาซื้อขายกันเสร็จเรียบร้อย ระหว่างบริษัท ซึ่งนายวิเลียม เอเกา เป็นประธานบริษัท ได้บินมาทำการซื้อขายกับเรา

เพื่อนทั้ง 4 คน หุ้นกันซื้อ แล้วเรารู้ได้ว่าพลอยเม็ดนี้ราคามหาศาล ?

          บิ๊ก : มีใบเซอร์เกสต์ ที่สถาบันที่คุณอาพูดเมื่อสักครู่ว่าพลอย 2 ก้อนนี้ และทำสัญญาซื้อขายกันในจำนวนเงิน 52 ล้านเหรียญดอลล่าร์สหรัฐ

คิดเป็นเงินไทยเท่าไหร่ ?

          บิ๊ก : 1,300 ล้านบาท

คุณเอาตัวเลขอะไรมาคิด ?

          ธันยพัฒน์ : 25


25 คือย้อนกลับไป 29 ปี เอา 52 ล้านคูณด้วย 25 ออกมาเป็น 1,300 ล้านจริง ๆ จากนั้นพลอย 2 ก้อนนี้เอาไปไว้ที่ไหน ?

          ธันยพัฒน์ : ที่เขาบินมาซื้อ เพราะอเมริกาให้เอาอัญมณีเหล่านี้ไปค้ำประกันในตลาดหลักทรัพย์ได้ เราเลยมาซื้อขายกันเพื่อค้ำประกัน ระหว่างนั้น ระหว่างรอเรื่องการจ่ายเงินจ่ายทองก็มีเพื่อน คือนายเอก ปาลกะวงศ์ เขามีเพื่อนเป็นตำรวจคือ พ.ต.อ. นิยม เขามากินมาเที่ยว ก็รับทราบว่าพลอยนี้มีมูลค่า เขาก็อาจคิดในทางที่ไม่ค่อยดีนัก เลยไปวางแผนกัน อันนี้เราไม่ทราบนะ สร้างเป็นสตอรี่ขึ้นมา

พลอย 2 ก้อนนี้เก็บที่ไหนในเมืองไทย ?

          บิ๊ก : ย้ายจากกสิกรมาเป็นกรุงไทย สำนักงานใหญ่ ซอยนานา  

นายเอก รู้จักตำรวจนายนึง ยศขณะนั้นคือพันตำรวจเอก คือ พ.ต.อ. นิยม คุณเอก กับ พ.ต.อ. นิยม ไปพูดคุยกันและวางแผนขึ้นมา วางแผนยังไง ?

          ธันยพัฒน์ : เขาให้ไปแจ้งความที่ สภอ.นครพนม ให้นายวิสูตร ไปแจ้งความว่านายเอกเป็นคนยักยอก ตามสตอรี่ แล้วออกหมายจับนายเอก

จากนั้นยังไงต่อ ?

          ธันยพัฒน์ : เสร็จแล้วเขาก็มาใช้อุบายหลอกพวกเราหุ้นส่วนว่าเปิดพลอยออกมา เดี๋ยวเราจะมีการจ่ายเงินจ่ายทองกันแล้ว นายวิลเลียม เอเกา จะมาจ่ายเงินแล้ว ให้เอาพลอยออกมาเพื่อตรวจสอบครั้งสุดท้าย เราก็เบิกพลอยออกมา แล้วมันเลยเวลาที่เราจะเอากลับเข้าไปในแบงก์ เลยไปเปิดโรงแรมเอราวัณ นอนเฝ้ากัน

          วีรชาติ : ตอนเฝ้ามีผม เพื่อนผม และนายเอกที่เป็นหุ้นส่วนด้วย

          ธันยพัฒน์ : นอนเฝ้ากัน 3 คน


อยู่ดี ๆ พ.ต.อ. นิยม นำกำลังมาที่เอราวัณ แล้วยังไงต่อ ?

          ธันยพัฒน์ : เขาเอาหมายจับมาจับจำเลย คือนายเอก พร้อมยึดพลอยแดงกลับ ยึดในข้อหายักยอก แต่เราไม่ได้เห็นหมายต่าง ๆ

เอาของกลางคือพลอยไปด้วย ตำรวจมากี่คน ?

          วีรชาติ : 6 คน มาอาวุธครบมือ มีปืนสั้น ปืนยาว เอ็ม16 กดผมลงกับพื้นโรงแรม เอาเท้าเหยียบหลังไว้ พลอยตอนหัวค่ำที่เราใส่ไว้ในเซฟ คนที่รู้ก็คือนายเอก ผม และเพื่อนรู้รหัส พอเข้ามาปุ๊บ หาพลอยไม่เจอ นายเอกชี้เลยว่าอยู่โน่นแล้วไปเปิดให้

ตำรวจก็ไปเอาพลอย แบกไปเลย ?

          วีรชาติ : ไม่ได้แบกธรรมดา วิ่งหนีออกจากโรงแรมเลย ผมก็พยายามดักหน้ารถ แต่ดักไม่ทัน นายเอกก็ไปกับรถด้วย ขับรถนายเอกออกไป

          ธันยพัฒน์ : เราถามหัวหน้าพันตำรวจที่มาจับ คือ พ.ต.ท. อาจ ซึ่งตายไปแล้วว่าต้องไป สน.ลุมพินี ใช่มั้ยเพื่อไปแจ้ง เพราะสถานที่ตรงนี้ท้องที่ลุมพินีตามกฎหมาย เขาเลยบอกว่าใช่ งั้นเดี๋ยวไปเจอกันที่ สน.ลุมพินี ผมก็ตามไปที่ สน.ลุมพินี แต่ปรากฏว่าเขาไม่ได้ไป หลอกให้เราไปลุมพินี แล้วมีผู้ใหญ่ ตำรวจระดับพลตรี เขามาบัญชาการ ให้พันตำรวจโทสารวัตรสอบสวนคนหนึ่งโทร. ไปหา พ.ต.อ. นิยม เพราะเราแจ้งว่าเรื่องมาจากนายนิยม นิยมก็บอกว่าใช่ ผมให้กำลังไปจับตามหมายจับ แต่ทีนี้ตำรวจบอกว่ามีผู้โต้แย้งกรรมสิทธิ์อยู่ ขอให้ระงับเอาพลอยไว้ก่อน เขาจะตามขึ้นไปที่นครพนม

เพราะเขาบอกเอาพลอยไปนครพนมแล้ว  เพราะมีคนแจ้งที่นครพนม ฝั่งนิยมอยู่นครพนม แล้วไงต่อ ?

          ธันยพัฒน์ : เราก็บินเครื่องบินไปด้วยกัน

          วีรชาติ : ภายในวันนั้นเลย ไปถึงโน่นประมาณ 4 โมงเย็น เขาบอกคืนพลอยไปแล้ว คืนให้นายวิสูตร

          ธันยพัฒน์ : เขาบอกโจทก์และจำเลยยอมความกันได้ เขาเลยคืนของกลางไป โจทก์คือนายวิสูตร จำเลยคือนายเอก ก็จบข่าวเลย พลอยหาย หาไม่เจอ


อาจารย์ฟังแล้วเป็นไง ?

          ปรเมศวร์ : ปวดหัว (หัวเราะ) ทั้งหมดเป็นละครที่เขาสร้างขึ้นมาจริง ๆ เพื่อเอาพลอยนี้ไป น่าสนใจมาก

ผู้เสียหายแจ้งความร้องทุกข์ ฟ้องเองด้วย ศาลสั่งตำรวจผิดจริง สู้กันมา 3 ศาลชนะ ศาลสั่งเลยว่าจำเลยที่ 6 คือกรมตำรวจหรือสำนักงานตำรวจแห่งชาติในสมัยนี้ ต้องชำระเงิน  157 ล้านให้กับผู้เสียหาย วันนี้ยังไม่ได้เงิน ยังกริบอยู่ ชนะมา 2 ปีแล้ว ที่สำคัญท่านที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ผม หนีไปอยู่อเมริกา เพราะถูกฟ้องล้มละลาย ไม่มีเงินรักษาตัว ขณะที่ตำรวจคนดังกล่าวได้เลื่อนตำแหน่งเป็น พล.ต.ต. ได้เลื่อนขั้นทั้งที่มีข่าวครึกโครม พลอยแดงเขาก็ตกลงเจรจาขายไปแล้วด้วยซ้ำ สู้มา 27 ปี เรื่องทั้งหมด 29 ปี ศาลชั้นต้นว่าไง ?

          วีรชาติ : ศาลชั้นต้นเราแพ้ อุทธรณ์เราชนะ ฎีกาก็ชนะ เราฟ้องไว้พร้อมกันคดีแพ่ง แต่คดีแพ่งจะเดินเมื่ออาญาเสร็จแล้ว ซึ่งศาลแพ่งก็ปรากฏว่าเราชนะ ส่วนอุทธรณ์ยกฟ้อง  

ธันยพัฒน์ : คืออย่างนี้ครับ ศาลอุทธรณ์ไม่ตัดสิน ยกไปให้ศาลสูงเป็นผู้วินิจฉัยตัดสิน ซึ่งเราก็ชนะ

6 คน ที่ฟ้องมีใครบ้าง ?

          วีรชาติ : จำเลยที่ 1 เสียชีวิตไปแล้ว คือวิสูตร มีตัวตนจริง ที่เป็นนางนกต่อ จำเลยที่ 2 คือนายเอก ปาละกวงศ์ จำเลยที่ 3 พล.ต.ต. นิยม ไกรลาศ จำเลยที่ 4-5 เป็นลูกน้องในทีมของ พล.ต.ต. นิยม จำเลยที่ 6 คือสำนักงานตำรวจแห่งชาติ


สุดท้ายศาลสั่งอะไร ?

          วีรชาติ : ศาลสั่งว่าเมื่อจำเลยที่ 2 เป็นบุคคลล้มละลาย นายเอกล้มละลายไปแล้ว จำเลยที่ 1 เสียชีวิตไปแล้ว ที่สามไม่สามารถค้นพบแล้ว

          บิ๊ก : ศาลตัดสินให้จำเลยที่ 1 จำเลยที่ 3 และจำเลยที่ 6 ชดใช้ร่วมกันในเงินต้น 52 ล้านบาท รวมดอกเบี้ย 7.5 เปอร์เซ็นต์ต่อปีจนกว่าจะชำระ ซึ่งตัดสินวันที่ 18 สิงหาคม 2564 รวมตัวเลขแล้วอยู่ที่ 157 ล้านเศษครับ ซึ่งจำเลยที่ 1 ตาย จำเลยที่ 3 หาไม่เจอ ได้ข่าวล่าสุดว่าเป็นผู้ป่วยติดเตียง

ก็จะมีแค่สำนักงานตำรวจแห่งชาติที่ต้องรับผิดชอบ ศาลสั่งปี 2564 นี่ 2566 แล้ว ได้เงินหรือยัง ?

          บิ๊ก : ยังครับ บาทเดียวก็ยังไม่ได้ครับ

เพราะอะไร ?

          บิ๊ก : หลังศาลตัดสิน 18 สิงหาคม 2564 ทางสำนักงานตำรวจแห่งชาติเรียกเข้าประชุมครั้งแรก เรียกโจทก์ทั้ง 3 เข้าประชุม หรือผู้เสียหายเข้าไป ก็สรุปกันไม่ลงตัว เพราะเขาบอกว่าเขาสามารถจ่ายได้เลยเดี๋ยวนั้นเลย คือ 5 เปอร์เซ็นต์ของเงิน 157 ล้าน ที่ประชุมสำนักงานตำรวจเป็นคนพูด ประชุมโต๊ะใหญ่ มีหลักฐานอยู่ในบันทึกการประชุมทำอะไรผมมีเอกสารหมด ท่านใดพูดผมไม่ได้จำชื่อ จ่ายได้ก่อนงวดแรก 5 เปอร์เซ็นต์ของ 157 ล้าน ตีสักประมาณ 7 ล้านกว่าบาท หาร 3 ตกคนละ 2 ล้านกว่าบาท พ่อกับอาผมยังไม่ได้ใช้แม้แต่บาทเดียว เพราะต้องโดนหนี้ของกรมบังคับคดีคุมอยู่ คนโน้น 10 ล้าน คนนี้ 5 ล้าน ก็ไม่เหลือแล้ว

ทำไมคุณไม่กลัวเขาฟ้อง ?

          บิ๊ก : ไม่เคยกลัว ชีวิตผมก็เหมือนตายทั้งเป็นอยู่แล้ว


คุณพ่อลำบากถึงขั้นหนี ล้มละลาย ?

          บิ๊ก : ใช่ เพราะไม่มีความสามารถในการผ่อนบ้าน ชำระหนี้ต่าง ๆ ก็กลายเป็นบุคคลล้มละลาย เพราะพ่อกู้เงินมาซื้อพลอย

ซื้อพลอยมาเท่าไหร่ ?

          ธันยพัฒน์ : เบ็ดเสร็จแล้ว ตีสัก 100 ล้าน

ไม่มีเงินไปใช้หนี้ ก็หนี เป็นบุคคลล้มละลาย ?

          บิ๊ก : เขาจะชดใช้ก่อน จ่ายให้เรา 5 เปอร์เซ็นต์ ในที่ประชุม แต่ตกลงกันไม่ได้ เนื่องจากเราไม่รับก้อนแรก ส่วนที่เหลือก็ไม่รู้  เขาบอกจ่ายเร็ว ๆ เลย 5 เปอร์เซ็นต์ แต่จะเอาไปทำไม ในเมื่อบาทเดียวก็ไม่ถึงมือเราเลย อาก็ต้องถูกกรมบังคับคดีเอาไป พ่อก็ถูกอายัด แม้แต่เงินที่วางศาลให้คุณพ่อคุณอา ก็เอาคืนไม่ได้ วางคนละ 2 แสน สองคน 4 แสน เอาคืนไม่ได้เพราะกรมบังคับคดีเอาของเราไปหมด เพราะเราเป็นบุคคลล้มละลาย แล้วต้องทำอะไรต่อไป

          ปรเมศวร์ : สำนักงานตำรวจแห่งชาติต้องจ่ายอยู่แล้ว ตกลงลดดอกเบี้ยกันหรือยัง ดูตามที่ท่านบันทึกมันกลับไปกลับมา นายกฯ ก็สั่งให้ต่อรอง เมื่อต่อรองแล้วสำนักงานตำรวจฯ ก็ต้องจ่าย ต้องจ่ายจากงบประมาณแผ่นดิน เรายึดทรัพย์สำนักงานตำรวจฯ ไม่ได้ ในนี้ก็เคยบอกว่าการต่อรองสามารถต่อรองได้เหมือนกับจ่ายกล้ายางซีพีก็เคยทำมาแล้ว เขาเคยจ่ายมาแล้ว ไม่ใช่ไม่เคยจ่าย จะได้จบ

แล้วใน 2 ปี สำนักงานตำรวจแห่งชาติไม่จ่ายสักบาทเดียว แล้วไปร้องที่ไหนบ้าง ?

          บิ๊ก : เราไปทุกที่ ล่าสุดไปสำนักงานปลัด สำนักนายกรัฐมนตรี ร้องนายกฯ ด้วย โทร. ไปติดตามก็ไม่ได้เรื่องอะไร เขาบอกว่าได้ส่งเรื่องไปสอบถามสำนักงานตำรวจแห่งชาติแล้ว ก็เสือกระดาษ พูดตรง ๆ


5 เปอร์เซ็นต์ เขาจะจ่ายก่อน แต่มีประเด็นเรียกเงินทอนจริงมั้ย ?

          บิ๊ก : มีคนที่ผมให้ไปประสานงาน เขาบอกจะมีค่าใช้จ่าย ผมก็บอกว่าไม่ไหว ค่าใช้จ่ายอะไรก็ไม่รู้ เขาเรียก 20 เปอร์เซ็นต์

ร้องสำนักงานปลัด สำนักนายกรัฐมนตรีแล้วเงียบ ?

          บิ๊ก : ก็โทร. ติดตามตามเบอร์ที่อยู่ข้างหน้า เรื่องเราเป็นความลับระดับสองในวันนั้น คอลเซ็นเตอร์พูดไม่ได้ ต้องรอคนนี้พูด โอนสายรอกันไป จนเขาพูดว่าได้ส่งเรื่องไปสอบถามสำนักงานตำรวจแห่งชาติแล้ว อ้าว ผมก็ร้องคุณให้คุณช่วยตรวจสอบ ไม่ได้ให้ตามเรื่องว่าถึงไหน เรื่องถึงไหนผมรู้อยู่แล้ว เพราะผมตามเรื่องมาปีครึ่งแล้ว ผมอยากได้เงินผมคืน

          ปรเมศวร์ : มันไม่ได้ลับหรอกเรื่องนี้ ศาลตัดสินมันจะลับได้ยังไง มีหน้าที่ต้องจ่าย ถ้าไม่จ่ายไม่ต้องไปร้องใคร ผมแนะนำให้ไปยื่นคำร้องที่ศาล ให้เรียก ผบ.ตร. มาชี้แจงเอง ถ้า ผบ.ตร. บอกสำนักงบ ก็เรียกสำนักงบมาทำไมไม่จ่าย

          วีรชาติ : ตามหลักถ้าเป็นบริษัทเอกชน เขายึดทรัพย์หมดเนื้อหมดตัวไปแล้ว แต่ทีนี้สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ได้รับคำสั่งศาลฎีกาให้ชดใช้แบบนี้ ทำไมไม่แนบส่วนนี้ขึ้นมาทำงบเบิกจ่ายเขา เพราะคำสั่งศาลถือว่าสูงสุดแล้ว

สิ่งที่กำลังกังวลใจคือสำนักงานตำรวจแห่งชาติ เป็นจำเลยร่วม แล้วให้ร่วมหรือแทนกันในการชำระเงิน ?

          ปรเมศวร์ : ตำรวจจ่ายไปก่อน แล้วไปไล่เบี้ยจาก 2 คนโน้น ไม่ใช่หน้าที่เราแล้ว


แต่สำนักงานตำรวจแห่งชาติไม่จ่าย ?

          ปรเมศวร์ : ไม่ได้ ต้องจ่าย

          วีรชาติ : แล้วกฎหมายอยู่ไหน

เห็นเอกสารใบนึงเหมือนลายเซ็นนายกฯ ประยุทธ์ จันทร์โอชา ลงเอาไว้วันที่ 10 ธันวาคม 2565 คุณร้องไปที่นายกฯ ?

          บิ๊ก : อันนี้เป็นกระบวนการที่ ผบ.ตร. เสนอไปที่นายกฯ นายกฯ ก็เซ็นลงมาให้ไปเจรจาต่อรอง

          ปรเศวร์ : สำนักงบประมาณเขาเสนอว่าให้ไปต่อ รอง ตร. ก็ทำหนังสือถึงนายกฯ รายงานผู้บังคับบัญชาว่าให้ต่อรอง ท่านนายกฯ ก็บอก สตช. ว่าให้ดำเนินการประนีประนอมให้ถึงที่สุดอีกครั้ง แล้วรายงานให้นายกฯ ทราบก่อนแล้วค่อยดำเนินการตามระเบียบต่อไป

แล้วจ่ายมั้ย ?

          บิ๊ก : เขาก็มาต่อรองผม เรียกผมเข้าประชุมกับโจทก์ทั้งสาม คณพ่อและคุณอาทั้งหลาย เราลดให้เขา 4 ล้านเศษ ส่งหนังสือกลับไป 23 ธันวาคม ปีที่แล้ว ก็ยังไม่มีอะไรตอบกลับมาเลย ที่ได้ล่าสุดจากสำนักงบ วันที่ 8 กุมภาพันธ์ บอกว่าให้สำนักงานตำรวจแห่งชาติไปนำเรียนรองนายกฯ รัฐมนตรีสังกัดที่ดูแลก่อน และมียอดที่ผิดใจความหนังสือ ซึ่งเขาผิดอะไรผมก็ไม่รู้ เขาทำกันสองหน่วย ขอดูก็ไม่ได้ดู เป็นการคุยกันระหว่างสำนักงบประมาณ และ สตช. คุยกันโดยเราไม่รู้เรื่องอะไร แล้วโยนกันไปโยนกันมา ขอดูอะไรผิดก็ไม่ได้ดู

          ปรเมศวร์ : จริง ๆ ไม่ต้องไปถึงรองฯ เพราะนายกฯ ท่านบอกให้รายงานท่านเลย

          บิ๊ก : ผมก็ไม่เข้าใจ

          ปรเมศวร์ : ถ้าถามผมเป็นทนายฝ่ายนี้ผมทำยังไง ผมออกหนังสือขอให้ศาลออกหมายเรียกผบ.ตร.กับผอ.สำนักงบประมาณมาคุย ว่าทำไมไม่จ่าย นี่เขาลดแล้ว เขาลดน้อยกว่าศาลพิพากษา


เรื่องนี้เป็นเรื่อง 2 ปีก่อน ผบ.ตร. ท่านนี้ ยังไม่ได้มาดำรงตำแหน่ง ?

          ปรเมศวร์ : ถูกต้องครับ เราไม่ได้พูดถึงชื่อคน เราพูดถึงตำแหน่งคนที่ต้องรับผิดชอบ เพราะเป็นองค์กร ไม่ใช่ชื่อคน ต้องมา

เงินที่ต้องชดใช้เขา เป็นเงินจากที่ไหน ?

          ปรเมศวร์ : ก็เงินงบประมาณนั่นแหละ เงินจากภาษีที่เก็บมานั่นแหละ งบประมาณประจำปี

ภาษีประชาชน ต้องเอามาใช้หนี้ ?

          ปรเมศวร์ : ครับ ในเมื่อราชการทำผิดต่อชาวบ้าน จะบอกว่าไม่ต้องใช้ไม่ได้ ต้องใช้

กลายเป็นว่าต้องไปเอางบภาษีของชาวบ้านมาจ่าย ?

          ปรเมศวร์ : เอามาจ่ายก่อน ส่วนหาคนรับผิดชอบอีกครั้ง เป็นอีกเรื่องนึง ตำรวจต้องไล่เบี้ยเอา รัฐไม่ได้ทำผิด คนทำผิดคือเจ้าหน้าที่ของรัฐ และหน่วยงานของรัฐ


ถ้าจะโทษต้องโทษที่ ?

          ปรเมศวร์ : เจ้าหน้าที่ของรัฐ หรือหน่วยงานของรัฐที่บกพร่อง ต้องเป็นแบบนั้น ไม่งั้นเขาเสียโอกาส ชาวบ้านต้องได้เงินมาใช้นะ เพราะเขาถูกฟ้องล้มละลาย เจ้าหน้าที่พิทักษ์ทรัพย์เขาก็รอจะยึดทรัพย์อยู่ ความจริงเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ควรไปเร่งรัดด้วย

          ธันยพัฒน์ : ไม่ทำอะไรเลย

          วีรชาติ : ผมเองก็ไปถามที่สำนักงานบังคับคดี เขาบอกว่าผมไม่มีสิทธิ์ไปทำอะไรได้ เพราะผมเป็นผู้ล้มลาย

          ปรเมศวร์ : รู้ว่าเงินก้อนนี้ใครต้องจ่าย เจ้าหน้าที่พิทักษ์ทรัพย์ก็ต้องไปเรียกมาสิ

เร็ว ๆ นี้จะยุบสภา ทำไง ?

          ปรเมศวร์ : ยุบสภาก็ต้องเดินต่อ ยุบสภาก็มีรัฐบาล ยุบสภาก็มีตำรวจ สำนักงบก็มีอยู่ รัฐบาลไหนก็ต้องจัดการต่อ


ตำรวจที่ดีก็มี ตำรวจเลวก็มี คละเคล้ากันอยู่อย่างนี้ แต่เป้าอยู่ที่ตำรวจที่เลว ทำให้สำนักงานตำรวจแห่งชาติเสียหายไปหมด แล้วตร.ประเภทนี้ก่อเหตุแบบนี้ ศาลสั่งมาให้สำนักงานตำรวจแห่งชาติจ่าย สำนักงานตำรวจแห่งชาติก็เอางบประมาณ ภาษีแผ่นดิน ซึ่งมาจากประชาชนมาจ่าย ก็เดือดร้อนอีก เพราะข้าราชการเลว ?

          ปรเมศวร์ : ถูก 3 ครอบครัวเดือดร้อน ก็ประชาชนเหมือนกัน ไม่ใช่คนเดียวเดือดร้อนแล้วไม่สนใจ นี่ทิ้งเขาไว้ข้างหลังตั้ง 29 ปีแล้ว ไม่ดูแลกัน มันก็ไม่ถูก

พลอย 2 ก้อนนั้นไปไหน ?

          บิ๊ก : ไม่มีใครรู้ ตำรวจสืบหาก็ไม่เจอ

          ปรเมศวร์ : เรื่องนี้ยังมีทาง แนะนำถ้าไม่ได้ภายในกำหนด ยื่นคำร้องต่อศาล ให้ศาลเรียก ผบ.ตร. กับสำนักงบมาชี้แจงทำไมไม่จ่าย ศาลก็ต้องทำ

ศาลลงว่าให้สำนักงานตำรวจฯ จ่าย ถ้าเคารพกฎหมาย เคารพศาล เราก็ต้องจ่าย ?

          ปรเมศวร์ : ปกติเคยจ่ายมาครั้งนึง ระหว่างกระทรวงเกษตรกับซีพี กรณีกล้ายาง เคยจ่าย เขาก็เขียนชัด โดยใช้งบกลางเช่นเดียวกับโจทก์ทั้งสาม สำนักงบขอหยุดดอกเบี้ยบางส่วน

          ทั้งนี้สามารถติดตามชมรายการ โหนกระแส ดำเนินรายการโดย หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.35 น. ทางช่อง 3 กดเลข 33