หมอนอนน้อย ลงเวรแต่เช้าเสร็จ ไปประชุมต่อต่างจังหวัด ขับรถชนสภาพรถพังยับ ประตูเปิด หน้ารถเละ รอดได้ราวปาฏิหาริย์ อยากให้คืนหมอแก่คนไข้ ลดงานอื่น ๆ ลงบ้าง มิเช่นนั้นหมอก็ไม่ไหวเหมือนกัน
บ่อยครั้งที่เรามักจะได้ยินคำพูดของบรรดาหมอ ๆ ที่ออกมาเผยถึงชีวิตการทำงานที่เหนื่อยยากแสนสาหัส ต้องเข้าเวรดึกต่อ ๆ กันแทบไม่ได้กินได้นอน ชีวิตส่วนตัวหดหาย และกลายเป็นความเครียดสะสม ซึ่งการทำแบบนี้ไม่ใช่แค่จะส่งผลต่อประสิทธิภาพของหมอในการวินิจฉัยอาการของคนไข้ แต่อาจจะส่งผลร้ายถึงสุขภาพของหมอเองด้วย
วันที่ 4 มิถุนายน 2566 เฟซบุ๊ก สหภาพแพทย์ผู้ปฏิบัติงาน มีการโพสต์เรื่องราวของคุณหมอรายหนึ่งที่ทำงานอย่างหนักจนขับรถประสบอุบัติเหตุพังยับเยิน แต่รอดชีวิตได้อย่างหวุดหวิด มีรายละเอียดดังนี้
หมอรายนี้ทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง กิจวัตรของงานที่ทำเริ่มตั้งแต่ ตรวจผู้ป่วยในเวลาราชการ, อยู่เวรนอกเวลาราชการ ประมาณเดือนละ 9-15 เวร ถ้าวันไหนลงเวรดึกเวลา 08.30 น. ต้องประชุมต่อ สอนนักศึกษาแพทย์ต่อ มีเวลาที่ได้หยุดพักจริง ๆ แค่ ครึ่งสัปดาห์ถึง 1 สัปดาห์เท่านั้น
นอกจากงานเกี่ยวกับการแพทย์แล้ว ยังมีงานเกี่ยวกับเอกสาร เช่น เก็บข้อมูลตัวชี้วัดที่ สปสช. กำหนด งานทั้งเยอะและละเอียดมาก แล้วหมอต้องมาทำพรีเซนต์ รวมถึงเข้าร่วมประชุมของหน่วยงานอื่น ทำให้ชีวิตทุกวันนี้ได้รับผลกระทบมาก เพราะมีงานที่มากเกินไปจนกินเวลาตรวจคนไข้ ตั้งแต่เรียนจบเฉพาะทางก็ไม่เคยรับประทานอาหารเช้า น้ำหนักลดลงจาก 42 เหลือ 36.5 กิโลกรัม
ขณะเดียวกัน โรงพยาบาลเอกชนก็ติดต่อขอให้ลาออก แล้วไปร่วมงานกับเขา แต่หมอก็ยังคิดว่า อยากพัฒนาโรงพยาบาลของตัวเองให้ดีกว่านี้ จึงปฏิเสธข้อเสนอดังกล่าวไป
จุดเปลี่ยน ลงเวรที่ไม่ได้นอน ขับรถไปประชุมต่อเกือบดับ
กระทั่งวันหนึ่ง หลังจากการลงเวรแล้วไม่ได้นอน ตอนเช้าต้องขับรถไปประชุมที่ต่างจังหวัด โชคร้ายเกิดอุบัติเหตุรถคว่ำเข้าโรงพยาบาล โชคดีที่ไม่ถึงแก่ความตาย สิ่งที่เป็นปัญหาคือ สถานการณ์แบบนั้นสามารถประชุมออนไลน์ได้ แต่ไม่ยอมทำ เมื่อเจอชีวิตแบบนี้ รู้สึกว่าใช้ชีวิตเหมือนเร่งวันตายมาก ๆ เมื่อมีวลีคืนครูให้กับนักเรียน ก็อยากให้มีคืนหมอให้กับคนไข้บ้าง
ส่วนข้อเสนอที่อยากให้เป็น อยากให้มีการลดเก็บข้อมูลซ้ำซ้อนไม่จำเป็น และอยากให้กระทรวงเห็นคนที่ลำบากและกำลังจะตาย พร้อมติดแฮชแท็ก #ลดชั่วโมงการทำงานแพทย์
นอกจากนี้ คุณหมอรายนี้ยังลงภาพอุบัติเหตุรถชน เห็นชัด ๆ ว่าตัวรถพังยับเยิน ทั้งด้านหน้า ทั้งด้านข้าง จากสภาพรถนับว่าโชคดีมากจริง ๆ ที่รอดชีวิต
บ่อยครั้งที่เรามักจะได้ยินคำพูดของบรรดาหมอ ๆ ที่ออกมาเผยถึงชีวิตการทำงานที่เหนื่อยยากแสนสาหัส ต้องเข้าเวรดึกต่อ ๆ กันแทบไม่ได้กินได้นอน ชีวิตส่วนตัวหดหาย และกลายเป็นความเครียดสะสม ซึ่งการทำแบบนี้ไม่ใช่แค่จะส่งผลต่อประสิทธิภาพของหมอในการวินิจฉัยอาการของคนไข้ แต่อาจจะส่งผลร้ายถึงสุขภาพของหมอเองด้วย
วันที่ 4 มิถุนายน 2566 เฟซบุ๊ก สหภาพแพทย์ผู้ปฏิบัติงาน มีการโพสต์เรื่องราวของคุณหมอรายหนึ่งที่ทำงานอย่างหนักจนขับรถประสบอุบัติเหตุพังยับเยิน แต่รอดชีวิตได้อย่างหวุดหวิด มีรายละเอียดดังนี้
หมอรายนี้ทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง กิจวัตรของงานที่ทำเริ่มตั้งแต่ ตรวจผู้ป่วยในเวลาราชการ, อยู่เวรนอกเวลาราชการ ประมาณเดือนละ 9-15 เวร ถ้าวันไหนลงเวรดึกเวลา 08.30 น. ต้องประชุมต่อ สอนนักศึกษาแพทย์ต่อ มีเวลาที่ได้หยุดพักจริง ๆ แค่ ครึ่งสัปดาห์ถึง 1 สัปดาห์เท่านั้น
นอกจากงานเกี่ยวกับการแพทย์แล้ว ยังมีงานเกี่ยวกับเอกสาร เช่น เก็บข้อมูลตัวชี้วัดที่ สปสช. กำหนด งานทั้งเยอะและละเอียดมาก แล้วหมอต้องมาทำพรีเซนต์ รวมถึงเข้าร่วมประชุมของหน่วยงานอื่น ทำให้ชีวิตทุกวันนี้ได้รับผลกระทบมาก เพราะมีงานที่มากเกินไปจนกินเวลาตรวจคนไข้ ตั้งแต่เรียนจบเฉพาะทางก็ไม่เคยรับประทานอาหารเช้า น้ำหนักลดลงจาก 42 เหลือ 36.5 กิโลกรัม
ขณะเดียวกัน โรงพยาบาลเอกชนก็ติดต่อขอให้ลาออก แล้วไปร่วมงานกับเขา แต่หมอก็ยังคิดว่า อยากพัฒนาโรงพยาบาลของตัวเองให้ดีกว่านี้ จึงปฏิเสธข้อเสนอดังกล่าวไป
จุดเปลี่ยน ลงเวรที่ไม่ได้นอน ขับรถไปประชุมต่อเกือบดับ
กระทั่งวันหนึ่ง หลังจากการลงเวรแล้วไม่ได้นอน ตอนเช้าต้องขับรถไปประชุมที่ต่างจังหวัด โชคร้ายเกิดอุบัติเหตุรถคว่ำเข้าโรงพยาบาล โชคดีที่ไม่ถึงแก่ความตาย สิ่งที่เป็นปัญหาคือ สถานการณ์แบบนั้นสามารถประชุมออนไลน์ได้ แต่ไม่ยอมทำ เมื่อเจอชีวิตแบบนี้ รู้สึกว่าใช้ชีวิตเหมือนเร่งวันตายมาก ๆ เมื่อมีวลีคืนครูให้กับนักเรียน ก็อยากให้มีคืนหมอให้กับคนไข้บ้าง
ส่วนข้อเสนอที่อยากให้เป็น อยากให้มีการลดเก็บข้อมูลซ้ำซ้อนไม่จำเป็น และอยากให้กระทรวงเห็นคนที่ลำบากและกำลังจะตาย พร้อมติดแฮชแท็ก #ลดชั่วโมงการทำงานแพทย์
นอกจากนี้ คุณหมอรายนี้ยังลงภาพอุบัติเหตุรถชน เห็นชัด ๆ ว่าตัวรถพังยับเยิน ทั้งด้านหน้า ทั้งด้านข้าง จากสภาพรถนับว่าโชคดีมากจริง ๆ ที่รอดชีวิต
