สิ่งที่หลายคนไม่รู้ เมื่อย้ายจาก กทม. ไปอยู่ที่ต่างจังหวัด บางคนเจอประสบการณ์ที่ดี บางคนเจอประสบการณ์ที่ไม่เคยเจอมาก่อน คนมารีวิวเองเลย
ในยุค 10 ปีหลังที่ผ่านมา เราอาจจะได้ยินกระแสสโลว์ไลฟ์ ที่หลายคนมีความตั้งใจจะทำงานไปจนถึงระดับหนึ่ง ก็จะเกษียณและย้ายไปอยู่ที่ต่างจังหวัด สัมผัสอากาศดี ๆ น้ำบริสุทธิ์ รถไม่ติด ชีวิตไม่เร่งรีบ ค่าครองชีพไม่แพง มีความสุขตามอัตภาพ แต่จริง ๆ แล้ว การย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด มันดีอย่างที่คิดจริงไหม ล่าสุด 25 กุมภาพันธ์ 2567 มีคนมารีวิวให้ฟังแล้ว
ทั้งนี้ คุณ RAKANG สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ได้มาตั้งกระทู้เพื่อสอบถามว่า "เกษียณแล้วย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด ใครเจอปัญหาอะไรบ้าง" พร้อมกับเผยว่า เขาเป็นคน กทม. ไม่มีญาติพี่น้องที่ต่างจังหวัด เกษียณแล้วพอมีรายได้และไม่คิดว่าจะทำงานอีก จึงอยากทราบข้อมูล ของคนที่ ย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดเพื่อลดค่าครองชีพ ว่าเจออุปสรรคอะไรบ้าง
- บางความเห็นที่มารีวิวว่า เขาได้ย้ายจาก กทม. มาอยู่ที่เชียงราย ปีนี้เป็นปีที่ 7 แล้ว ไม่มีปัญหาอะไรมากวนใจ ที่บ้านไม่มีรั้วแต่ไม่มีขโมย ไม่มีแอร์แต่อากาศเย็น ไม่ต้องเลี้ยงหมา แมว เพราะไม่นานหมาแมวจะมาอยู่กันเอง ทำอาหารกินเองทุกมื้อ มีไวน์ผลไม้ที่บ่มจากสวนของตัวเอง ส่วนเรื่องฝุ่นควันนั้น ทางภาคเหนือมีฝุ่นควันแค่ประมาณ 2 เดือน แต่ กทม. มีควันจากท่อไอเสียทั้งปี
- ในขณะที่บางคนก็บอกว่า เมื่อย้ายมาจากต่างจังหวัด แรก ๆ อาจจะไม่ชินเพราะเพื่อนบ้านเป็นมิตรสุด ๆ จนทำตัวไม่ถูก แต่อยู่ไปนาน ๆ ก็มีความสุข หรือบางครั้งอาจจะเหงาบ้าง แต่มีน้องหมาน้องแมวมาอยู่เป็นเพื่อนเสมอ
- ที่ต่างจังหวัดรถไม่ติด รถมอเตอร์ไซค์ไม่พยายามแทรกเบียดช่อง จนเวลาขับรถลดความเครียดไปได้เยอะ หากไม่มีรถส่วนตัวและอยู่ในเมือง สามารถเลือกใช้บริการแกร็บ แท็กซี่ หรือรถเมล์ได้ ไม่ต้องเผื่อเวลาออกจากบ้านนาน ๆ
- ทุกที่ไปได้ง่าย บ้านไม่ไกลโรงเรียน หากอยู่ในเมือง อาจจะใกล้โรงพยาบาลประจำจังหวัด หรือโรงพยาบาลเอกชน มีหมอเฉพาะทางเก่ง ๆ หรือแม้กระทั่ง โรงพยาบาลตำบลบางที่สามารถรักษาเบาหวาน ความดัน เจาะเลือดได้ทุกระยะ หากมีชื่ออยู่ในหมู่บ้านก็รับการรักษาฟรี มีหมอประจำ มีหมอฟันดี ๆ
- อาหารก็สดกว่า ร้านค้าตลาดนัดมีตลอด และมีให้เลือกมากมาย ผลไม้ปลูกเองได้ ผักก็สดมากเพราะชาวบ้านปลูกเอง บางครั้งก็ได้กินอาหารที่ชาวบ้านทำหรือหามาขายตามหน้าเพจของชุมชน
- เมื่อย้ายมาแล้ว ไม่อยากย้ายกลับไปอยู่ กทม. อีกเลย
ในขณะที่บางคน ก็มารีวิวให้เห็นถึงข้อเสียของการย้ายไปอยู่ที่ต่างจังหวัด ดังนี้
- หากเป็นจังหวัดเล็ก ๆ จะเข้าถึงการรักษาได้ยาก แพทย์เฉพาะทางมีจำกัด หมอฟันหายาก โรงพยาบาลไม่ค่อยมี ถ้ามีก็มีคุณภาพไม่ดี จนบางครั้งถ้ามีทุนทรัพย์ ผู้ป่วยยังต้องมารักษาเองที่ กทม. ค่าครองชีพที่ต่างจังหวัดไม่ได้ต่างกับ กทม. ขึ้นอยู่ว่าจะไปอยู่ที่จังหวัดไหน ในขณะที่ความสะดวกสบาย ความทันสมัยทางการแพทย์ ยังเทียบ กทม. ไม่ได้
- การเดินทางต้องมีพาหนะส่วนตัว ถ้าไม่มีก็ไม่ต้องไปไหน หรือถ้ามียานพาหนะเป็นของตัวเอง เห็นว่ารถโล่งก็จริง แต่ต่างจังหวัดขับรถกันเร็วมาก โดยเฉพาะรถส่งน้ำแข็งกับรถกระบะ รถมอเตอร์ไซค์ก็ไม่มีกระจกข้าง เวลาเลี้ยวก็ไม่เปิดไฟเลี้ยว ขับรถมือเดียวเห็นกันบ่อย ๆ
- คนไม่มีความเกรงใจ ตั้งวงเหล้าเปิดเครื่องเสียงกันอึกทึก เพื่อนบ้านเมาทุกวัน และด้วยความสังคมเล็ก ๆ บางคนถึงขั้นสู่รู้เรื่องคนอื่น ไม่มีความเกรงใจ อยากทำอะไรก็ทำ
- น้ำประปาไม่สม่ำเสมอ หยุดไหล หรือ บางครั้งไม่สะอาด ไฟดับ ไฟตก ไฟกระชากบ่อย ๆ หลอดไฟเสียบ่อย
อาหารมีความหลากหลายน้อยกว่า กทม. บางครั้งรสชาติไม่ถูกปาก
- สิ่งที่ดีกว่าอย่างเห็นชัดคือค่าค่าเช่า แต่ถ้าไม่ใช่เรื่องค่าเช่าก็ไม่ได้ต่าง อาหารข้างทางราคา 40-50 บาทแบบ กทม. บางครั้งผัก ผลไม้ วัตถุดิบต่าง ๆ แพงกว่า กทม. ไม่มีแล้วที่ว่าอยู่ต่างจังหวัดแล้วจะหากบหาปลากินเอง ปลูกข้าวไม่เสียสักบาท ทุกอย่างคือค่าใช้จ่าย
คนหนึ่งบอกว่า พ่อของตนเกษียณแล้วและย้ายไปอยู่บนภูเขา วันดีคืนดีคุณพ่อมีอาการเส้นเลือดในสมองตีบ แต่พาพ่อไปรักษาตัวไม่ได้เพราะไม่มีรถให้เรียก ต้องให้ญาติพาตัวออกไปกว่าจะออกไปถึง รพ. คุณพ่อก็พิการถาวรแล้ว และเมื่อพ่อพิการก็กลับไปที่สวนไม่ได้ เพราะรถเข็นเข้าได้แค่พื้นราบ ส่วนบ้านเมื่อไม่ได้ไปอยู่ ก็มีคนยึด แจ้งผู้ใหญ่บ้านก็ทำได้แค่คุยแต่ทำอะไรไม่ได้ แล้วสุดท้ายต้องยอมจ่ายเงินเพื่อให้คนมายึดบ้านออกจากบ้านไป นอกจากนี้ เมื่อญาติเห็นว่าบ้านหลังนี้ไม่มีคนอยู่ ก็จะหลอกเอาที่ไปขายคนอื่น แต่โชคดีที่คนซื้อเอะใจและเช็กก่อน จึงได้ขายให้พ่อของตน เมื่อพ่อของตนขายที่แล้ว ญาติกลับไม่พอใจ ไปล้อมที่ไม่ให้คนที่ซื้อที่แล้วเข้าไป และจำเป็นต้องแบ่งเงินให้ญาติไปด้วย "ตอนนี้แกตายไปแล้วครับ หมดทุกข์ทั้งปวงที่เกิดจากการเกษียณแล้วเอาเงินไปซื้อที่ตามความฝัน"
ทั้งนี้ คุณ RAKANG สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ได้มาตั้งกระทู้เพื่อสอบถามว่า "เกษียณแล้วย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด ใครเจอปัญหาอะไรบ้าง" พร้อมกับเผยว่า เขาเป็นคน กทม. ไม่มีญาติพี่น้องที่ต่างจังหวัด เกษียณแล้วพอมีรายได้และไม่คิดว่าจะทำงานอีก จึงอยากทราบข้อมูล ของคนที่ ย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดเพื่อลดค่าครองชีพ ว่าเจออุปสรรคอะไรบ้าง
ภาพประกอบไม่เกี่ยวข้องกับข้อมูล
คนเผยข้อดี อยู่ต่างจังหวัด รถไม่ติด อาหารสด ไปไหนก็ง่าย เพื่อนบ้านเป็นมิตร บ๊ายบาย กทม.
- บางความเห็นที่มารีวิวว่า เขาได้ย้ายจาก กทม. มาอยู่ที่เชียงราย ปีนี้เป็นปีที่ 7 แล้ว ไม่มีปัญหาอะไรมากวนใจ ที่บ้านไม่มีรั้วแต่ไม่มีขโมย ไม่มีแอร์แต่อากาศเย็น ไม่ต้องเลี้ยงหมา แมว เพราะไม่นานหมาแมวจะมาอยู่กันเอง ทำอาหารกินเองทุกมื้อ มีไวน์ผลไม้ที่บ่มจากสวนของตัวเอง ส่วนเรื่องฝุ่นควันนั้น ทางภาคเหนือมีฝุ่นควันแค่ประมาณ 2 เดือน แต่ กทม. มีควันจากท่อไอเสียทั้งปี
- ในขณะที่บางคนก็บอกว่า เมื่อย้ายมาจากต่างจังหวัด แรก ๆ อาจจะไม่ชินเพราะเพื่อนบ้านเป็นมิตรสุด ๆ จนทำตัวไม่ถูก แต่อยู่ไปนาน ๆ ก็มีความสุข หรือบางครั้งอาจจะเหงาบ้าง แต่มีน้องหมาน้องแมวมาอยู่เป็นเพื่อนเสมอ
- ที่ต่างจังหวัดรถไม่ติด รถมอเตอร์ไซค์ไม่พยายามแทรกเบียดช่อง จนเวลาขับรถลดความเครียดไปได้เยอะ หากไม่มีรถส่วนตัวและอยู่ในเมือง สามารถเลือกใช้บริการแกร็บ แท็กซี่ หรือรถเมล์ได้ ไม่ต้องเผื่อเวลาออกจากบ้านนาน ๆ
- ทุกที่ไปได้ง่าย บ้านไม่ไกลโรงเรียน หากอยู่ในเมือง อาจจะใกล้โรงพยาบาลประจำจังหวัด หรือโรงพยาบาลเอกชน มีหมอเฉพาะทางเก่ง ๆ หรือแม้กระทั่ง โรงพยาบาลตำบลบางที่สามารถรักษาเบาหวาน ความดัน เจาะเลือดได้ทุกระยะ หากมีชื่ออยู่ในหมู่บ้านก็รับการรักษาฟรี มีหมอประจำ มีหมอฟันดี ๆ
- อาหารก็สดกว่า ร้านค้าตลาดนัดมีตลอด และมีให้เลือกมากมาย ผลไม้ปลูกเองได้ ผักก็สดมากเพราะชาวบ้านปลูกเอง บางครั้งก็ได้กินอาหารที่ชาวบ้านทำหรือหามาขายตามหน้าเพจของชุมชน
- เมื่อย้ายมาแล้ว ไม่อยากย้ายกลับไปอยู่ กทม. อีกเลย
ภาพจาก Bubbers BB / Shutterstock.com
คนเผย ข้อเสียของการอยู่ต่างจังหวัด ค่าครองชีพไม่ได้ถูก แต่ความเจริญด้อยกว่ามาก รถโล่งแต่เหยียบได้เป็นเหยียบ
ในขณะที่บางคน ก็มารีวิวให้เห็นถึงข้อเสียของการย้ายไปอยู่ที่ต่างจังหวัด ดังนี้
- หากเป็นจังหวัดเล็ก ๆ จะเข้าถึงการรักษาได้ยาก แพทย์เฉพาะทางมีจำกัด หมอฟันหายาก โรงพยาบาลไม่ค่อยมี ถ้ามีก็มีคุณภาพไม่ดี จนบางครั้งถ้ามีทุนทรัพย์ ผู้ป่วยยังต้องมารักษาเองที่ กทม. ค่าครองชีพที่ต่างจังหวัดไม่ได้ต่างกับ กทม. ขึ้นอยู่ว่าจะไปอยู่ที่จังหวัดไหน ในขณะที่ความสะดวกสบาย ความทันสมัยทางการแพทย์ ยังเทียบ กทม. ไม่ได้
- การเดินทางต้องมีพาหนะส่วนตัว ถ้าไม่มีก็ไม่ต้องไปไหน หรือถ้ามียานพาหนะเป็นของตัวเอง เห็นว่ารถโล่งก็จริง แต่ต่างจังหวัดขับรถกันเร็วมาก โดยเฉพาะรถส่งน้ำแข็งกับรถกระบะ รถมอเตอร์ไซค์ก็ไม่มีกระจกข้าง เวลาเลี้ยวก็ไม่เปิดไฟเลี้ยว ขับรถมือเดียวเห็นกันบ่อย ๆ
- คนไม่มีความเกรงใจ ตั้งวงเหล้าเปิดเครื่องเสียงกันอึกทึก เพื่อนบ้านเมาทุกวัน และด้วยความสังคมเล็ก ๆ บางคนถึงขั้นสู่รู้เรื่องคนอื่น ไม่มีความเกรงใจ อยากทำอะไรก็ทำ
- น้ำประปาไม่สม่ำเสมอ หยุดไหล หรือ บางครั้งไม่สะอาด ไฟดับ ไฟตก ไฟกระชากบ่อย ๆ หลอดไฟเสียบ่อย
อาหารมีความหลากหลายน้อยกว่า กทม. บางครั้งรสชาติไม่ถูกปาก
- สิ่งที่ดีกว่าอย่างเห็นชัดคือค่าค่าเช่า แต่ถ้าไม่ใช่เรื่องค่าเช่าก็ไม่ได้ต่าง อาหารข้างทางราคา 40-50 บาทแบบ กทม. บางครั้งผัก ผลไม้ วัตถุดิบต่าง ๆ แพงกว่า กทม. ไม่มีแล้วที่ว่าอยู่ต่างจังหวัดแล้วจะหากบหาปลากินเอง ปลูกข้าวไม่เสียสักบาท ทุกอย่างคือค่าใช้จ่าย
คนหนึ่งบอกว่า พ่อของตนเกษียณแล้วและย้ายไปอยู่บนภูเขา วันดีคืนดีคุณพ่อมีอาการเส้นเลือดในสมองตีบ แต่พาพ่อไปรักษาตัวไม่ได้เพราะไม่มีรถให้เรียก ต้องให้ญาติพาตัวออกไปกว่าจะออกไปถึง รพ. คุณพ่อก็พิการถาวรแล้ว และเมื่อพ่อพิการก็กลับไปที่สวนไม่ได้ เพราะรถเข็นเข้าได้แค่พื้นราบ ส่วนบ้านเมื่อไม่ได้ไปอยู่ ก็มีคนยึด แจ้งผู้ใหญ่บ้านก็ทำได้แค่คุยแต่ทำอะไรไม่ได้ แล้วสุดท้ายต้องยอมจ่ายเงินเพื่อให้คนมายึดบ้านออกจากบ้านไป นอกจากนี้ เมื่อญาติเห็นว่าบ้านหลังนี้ไม่มีคนอยู่ ก็จะหลอกเอาที่ไปขายคนอื่น แต่โชคดีที่คนซื้อเอะใจและเช็กก่อน จึงได้ขายให้พ่อของตน เมื่อพ่อของตนขายที่แล้ว ญาติกลับไม่พอใจ ไปล้อมที่ไม่ให้คนที่ซื้อที่แล้วเข้าไป และจำเป็นต้องแบ่งเงินให้ญาติไปด้วย "ตอนนี้แกตายไปแล้วครับ หมดทุกข์ทั้งปวงที่เกิดจากการเกษียณแล้วเอาเงินไปซื้อที่ตามความฝัน"