หญิงถูกลักพาตัว เล่าชะตากรรมเศร้า ชี้จำชื่อเดิมได้จากเสียงแม่ในฝัน แต่ไม่มีวันได้เจอ

 
             เหยื่อถูกลักพาตัว ได้หวนคืนครอบครัว ก่อนรู้ความจริงใจสลายของพ่อแม่ ชี้จำได้ว่าตัวเองเป็นใคร จากเสียงแม่ในฝัน มุ่งมั่นเอาผิดคนร้าย แม้เวลาผ่านมา 29 ปี

             หยางหนิวฮวา เกิดเมื่อปี 2533 ในหมู่บ้านที่เขตจื้อจิน มณฑลกุ้ยโจว ทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีน และถูกลักพาตัวไปโดย อวี้ฮวาอิง เพื่อนบ้านที่อาศัยอยู่บ้านติดกัน ขณะอายุได้ 5 ขวบ ก่อนที่จะถูกขายแก่ครอบครัวอื่นในพื้นที่ชนบทของมณฑลเหอเป่ย์ ทางตอนเหนือของจีน ที่อยู่ห่างจากมณฑลกุ้ยโจวร่วม 2,000 กิโลเมตร

             นอกจาก หยางหนิวฮวา ยังมีเด็กอีก 17 คน จาก 12 ครอบครัวทั่วประเทศจีน ที่ตกเป็นเหยื่อถูกอวี้ฮวาอิงลักพาตัวไปในช่วงยุค 90 ซึ่งในที่สุดคดีของเธอก็ถูกนำเข้าสู่การพิจารณาคดีในศาลประชาชนกลางกุ้ยหยาง ของมณฑลกุ้ยโจว โดยในการพิจารณาคดีเมื่อเดือนกันยายน 2566 อวี้ฮวาอิงถูกตัดสินให้รับโทษประหารชีวิต จากอาชญากรรมรุนแรงที่เธอก่อ

             นี่คือหนึ่งในคดีลักพาตัวต่อเนื่องที่เลวร้ายที่สุดในรอบ 10 ปีที่ผ่านมาของจีน แต่ในต้นเดือนตุลาคม 2567 อวี้ฮวาอิงได้ถูกนำตัวมาพิจารณาคดีใหม่อีกครั้ง เมื่อปรากฏหลักฐานของเหยื่อเพิ่มขึ้น เมื่อหยางหนิวฮวา ได้รวบรวมหลักฐานเพิ่มเติมเกี่ยวกับอาชญากรรมดังกล่าว

ย้อนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีต

             รายงานระบุว่า หลังจากล่อลวงหยางหนิวฮวาที่ยังเป็นเด็กน้อย เมื่อปี 2538 ให้ไปซื้อของด้วยกัน อวี้ฮวาอิงก็พาตัวเด็กหญิงไปยังหมู่บ้านในมณฑลหูเป่ย์ และขายเธอให้แก่ นายหลี่ ชายหูหนวกเป็นใบ้ ในราคา 3,500 หยวน (ราว 16,000 บาท)

             นายหลี่ตั้งชื่อใหม่ให้เธอว่า หลี่ซูหยาน จากนั้นนายหลี่กับแม่ของเขา ก็เลี้ยงดูเด็กหญิงมาในฐานะลูกสาว แต่ชีวิตในบ้านใหม่นั้นช่างเลวร้าย เธอจำได้ว่าตัวเองมักถูกทั้ง 2 คนทุบตีอยู่บ่อยครั้ง

             "ทุกครั้งที่พวกเขาตีฉัน ฉันมักถามตัวเองว่าทำไมพ่อแม่ถึงไม่มารับฉันสักที ฉันไม่เชื่อว่าพ่อจะทอดทิ้งฉัน เพราะฉันจำได้ว่าครั้งหนึ่งเขาเคยป้อนไก่ให้ฉันกิน เขาป้อนฉันอย่างอ่อนโยน และแววตาของเขาก็เต็มไปด้วยความรัก" หยางหนิวฮวา กล่าว
 
             นายหลี่บังคับให้เด็กหญิงออกจากโรงเรียนตอนอายุ 13 ปี เธอต้องเริ่มทำงานในฐานะแรงงานอายุน้อยกว่าเกณฑ์ที่กฎหมายระบุ ก่อนจะแต่งงานในปี 2552 และมีลูก 3 คนกับสามี

กลับมาพบกัน กับข่าวร้ายไม่คาดฝัน

             หยางหนิวฮวา เผยว่า เธอจำได้ว่าชื่อจริง ๆ ของตัวเองคือ หนิวฮวา เพราะครั้งหนึ่งในความฝัน เธอได้ยินเสียงแม่เรียกเธอซ้ำ ๆ ว่า "หนิวฮวา หนิวฮวา" และเธอก็ยังจำสภาพบางอย่างที่บ้านเกิดได้

             เวลาผ่านไปกระทั่งเดือนเมษายน 2564 ในที่สุดหยางหนิวฮวาก็ติดต่อหาพี่สาวแท้ ๆ ได้ผ่าน Douyin แต่ในขณะที่การพบเจอกันอีกครั้งควรเป็นช่วงเวลาที่น่ายินดี หยางหนิวฮวาซึ่งได้กลับมาบ้านเกิดอีกครั้งกลับต้องใจสลาย เมื่อทราบว่าทั้งพ่อและแม่ต่างก็เสียชีวิตไปแล้ว ขณะที่พวกท่านอายุเพียง 30 กว่าปีเท่านั้น หรือหลายปีหลังเหตุการณ์ลักพาตัว  

             ปรากฏว่าพ่อแม่แท้ ๆ ใช้เวลาทั้งปีในการตามหาลูกสาว ความเครียดจากสิ่งที่เกิดขึ้นทำให้พ่อของเธอหันหน้าไปพึ่งแอลกอฮอล์ ส่วนแม่ก็เริ่มมีปัญหาทางจิต ท้ายที่สุดก็เป็นผลนำไปสู่การเสียชีวิตของพวกเขา
 
             "ฉันเคยนึกภาพไว้บ้าง ถึงสาเหตุที่พ่อแม่ไม่มาตามหาฉัน เช่น ฉันเดาว่าพวกเขาคงหย่ากัน หรือมีลูกชายด้วยกันหลังจากนั้น แต่ฉันไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะเสียชีวิตจากภาวะซึมเศร้าอย่างหนัก หลังจากที่สูญเสียฉันไป" หยางหนิวฮวา กล่าว

             "หลายคนถามฉัน ว่าทำไมมีแค่ฉันที่ยังพยายามอย่างหนักเพื่อแสวงหาความยุติธรรม คำตอบของฉันคือ.. พ่อแม่ฉันต้องตายเพราะอาชญากรรมที่เธอ (อวี้ฮวาอิง) ก่อไว้"

             ทั้งนี้ หยางหนิวฮวาสามารถตามหาชายซึ่งเป็นคนกลาง ในการแนะนำอวี้ฮวาอิงให้รู้จักกับคนที่ซื้อเด็กในเหอเป่ย์ได้ และใช้เวลาอยู่หลายเดือนในการโน้มน้าวเขาให้ยอมมาเป็นพยาน ในการให้การกล่าวหาอวี้ฮวาอิง โดยเธอบอกเขาว่า เขาอายุมากกว่า 90 ปีแล้ว มีความเป็นไปได้สูงที่จะไม่ถูกจำคุก เธอยังถามเขาด้วยว่าทำไมเขาถึงอยากเก็บความลับนี้ไว้จนวันตาย

             หยางหนิวฮวา ยอมรับว่า ตอนที่ศาลมีคำตัดสินในการพิจารณาคดีเมื่อปีที่แล้ว เธอรู้สึกโล่งอก เพราะในที่สุดทุก ๆ คนได้รู้แล้วว่าอวี้ฮวาอิงเป็นคนไม่ดี
ขอบคุณข้อมูลจาก SCMP