สาวแพ้ยารุนแรง ทั้งที่ก่อนหน้านี้กินแล้วไม่เคยแพ้ นอน ICU 36 วัน ตอนนี้ยังไม่หายดี

          วันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2568 เฟซบุ๊ก Drama-addict มีการโพสต์ข้อความว่า ลูกเพจฝากเตือนภัย เรื่องการแพ้ยารุนแรง

          ไม่ระบุชื่อยี่ห้อยานะครับ เพราะอาการแพ้ยารุนแรงแบบนี้สามารถเกิดกับยาได้แทบทุกตัว อยู่ที่ว่าจะโชคร้ายไปมีอาการตอนใช้ยาตัวไหนเข้า แต่ถ้ามีอาการสงสัยว่าจะแพ้ยา ต้องรีบหาหมอให้ไวเลย เพราะถ้าแพ้ยารุนแรงอาจถึงขั้นพิการหรือเสียชีวิตได้

ข้อความจากลูกเพจทั้งหมด

          อยากให้ช่วยแชร์ เรื่องระมัดระวังการใช้ยาด้วยนะคะ แพ้ยาแก้ปวดรุนแรงค่ะ ทั้งที่กินยากลุ่มแก้ปวดมา ไม่เคยแพ้เลยค่ะ แต่พอมากินยาตัวนี้คือแพ้รุนแรงเลย

          ต้องรักษาอยู่ห้อง ICU 36 วัน ทางคุณหมอไม่ให้ออกไปพักฟื้นข้างนอก เพราะกลัวแผลจะติดเชื้อค่ะ อยู่ตั้งแต่วันแรกจนออกจากโรงพยาบาลค่ะ

          ยาตัวนี้หนูกินแล้วนอนค่ะ ตื่นมา ปากบวม หน้าเป็นตุ่มแดง ช่วงปากลอกเหมือนแผลร้อนใน มีไข้สูง ยังไม่ได้ไปโรงพยาบาลนะคะ คิดว่าเป็นอีสุกอีใส พอช่วง 1-2 ทุ่ม ถึงได้ไปโรงพยาบาลค่ะ คิดว่าน่าจะแพ้ยา

          ปัจจุบันหนูออกจากโรงพยาบาลได้ 3 เดือนแล้วค่ะ ตอนนี้ผลที่ตามมาคือทางด้านตาค่ะ เนื่องจากตาบวมเปลือกตาติดกัน ทำให้เปลือกตามีปัญหาด้วย ตอนนี้ต้องคอยหยอดน้ำตาเทียมทุก 2 ชั่วโมง มีอาการตาแห้งน้ำตาไหลค่ะ

ย้อนโพสต์ตอนเริ่มป่วยใหม่ ๆ

          แพ้ยา ไม่ใช่เรื่องตลก…

          บางคนโชคดีไม่แพ้ แต่เราไม่ใช่.. วันที่ 26 กันยายน 2567 ได้เข้าโรงพยาบาลเลือกรักษาที่ศูนย์การแพทย์แม่ฟ้าหลวง เพราะว่าพึ่งรู้ว่าตัวเองแพ้ยาขั้นรุนแรง ไข้ปาไปถึง 40 องศา เข้าห้อง ICU พี่พยาบาลพากันเช็ดตัว ไข้ไม่ลด ต้องพากันทำซ้ำอีกรอบแบบน้ำชุ่มตัว

          อิฉันตอนมีสติก็สั่นไปเลยสิคะ ห้องแอร์อีก จะเล่าเท่าที่จำได้อะนะ อีกวันรอดูอาการก็เริ่มแย่ คุณหมอสั่งยาจากกรุงเทพฯ สั่งเช้าตอนบ่าย ๆ มาถึงก็ฉีดเลย 2 เข็ม ตุ่มผื่นเลยหยุดลาม

          อีกช่วง 1 อาทิตย์ให้หลังนี่แหละช่วงวิกฤต ผิวหนังริ่มพุพอง ตาเริ่มบวมจนเริ่มติดกัน คุณหมอตามาช่วยดูแล ตาต้องครอบคอนแทคเลนส์ไว้ตลอดตาเริ่มมัวมองไม่ชัด ต้องหยอดน้ำตาเทียมตลอด มาที่หน้าคือบวมไม่ไหว เนื้อเยื่อในปากเริ่มลอกหลุดออกมา

          ใครที่ได้ไปเยี่ยมเห็นช่วงนั้นคือ…สุด ๆ ละ คุณหมอทางด้านสกินเข้ามาดูแลต่อเรื่องผิว ว่าจะทำยังไงต่อไป จากนี้เริ่มจำไม่ค่อยได้ละเพราะยา หมอต้องจ่ายยาหนักเพราะจะได้ไม่รู้สึกเจ็บ ค่อย ๆ ทำมาเป็นขั้นตอนรักษามาเรื่อย ๆ เข้าห้องผ่าตัดนี่ 2 รอบได้ คุณหมอดูแลเต็มที่ ตัดมาที่หมอตา คุณหมอสั่งเนื้อเยื่อหุ้มให้จากเชียงใหม่ แต่ช่วงนั้นน้ำท่วมต้องรอ ได้ผ่าอีกทีวันที่ 16 ตุลาคม ได้ตัดไหมวันที่ 31 วันที่ 1 พฤศจิกายน ก็กลับบ้านเลย

          ผมนี่ไม่รอด ผมร่วงมาก สุดแล้วต้องโกนรอขึ้นพร้อมกันทีเดียว ตอนนี้กลับบ้านแล้ว ผิวคิ้วขนตาผม รอฟื้นฟูไปอีกเป็นปี แต่แผลนี้คุณหมอบอกว่าไม่เป็นรอยแผลเป็น ไม่ต้องเป็นห่วง รอฟื้นฟูยาว ๆ คิดแง่บวกคือ อิฉันได้ผิวใหม่ ปลอบใจตัวเองไม่ต้องเครียด ไม่ต้องคิดมาก เดี๋ยวมันก็กลับมาเหมือนเดิม…

          อิฉันว่าฉันเก่งละนะทำใจยอมรับมันได้… แต่ว่า…พ่อกับแม่เก่งที่สุดที่ผ่านมาได้เช่นกัน แบบที่สุด ทนเห็นอะไรหลาย ๆ อย่าง ได้ยินเสียงร้องไห้ แต่เราได้แต่นอนฟัง ตอนนี้ผ่านมาละ จะกลับมาตั้งใจกว่านี้ เป็นลูกที่ดีกว่านี้…เคยคิดลบกับตัวเองแล้วครั้งนึง แต่ครั้งนี้ไม่แล้ว

          ใครที่กำลังท้อหรืออะไร คุณไม่ได้ตัวคนเดียวนะ คุณยังมีครอบครัว คนที่รักคุณ เพื่อน ญาติพี่น้อง เขาอยู่ข้างคุณเสมอนะ