"ป้อม" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุก จากกระดูกผีตายโหง ผมอยู่บ้านหลังนี้มาตั้งแต่เกิด จะว่าไปแล้วแม่ ผมก็เกิดที่นี่ ในเนื้อที่เกือบสองไร่ เขตดุสิตนี่แหละ เพราะคุณตาผมซื้อที่ดินผืนนี้ปลูกบ้านเมื่อสี่สิบปีที่แล้ว ตอนคุณยายตั้งท้องลูกคนแรก ซึ่งก็คือแม่ผมนี่เอง...เราอยู่กันมาอย่างสงบสุขเพราะเป็นครอบครัวที่ทุกคนรักกัน แม่ผมมีน้องชายคนเดียว สองคนพี่น้องนี่รักกันมาก แม่จะเล่าว่าตอนเล็กๆ ตีกันบ่อยเหมือนกัน
แม่เคยกัดน้องชายซะฟันหลุด...ฟันน้ำนมน่ะครับ นึกภาพแล้วผมขำก๊ากทุกทีเลย แม่บอกว่าตอนนั้นฟันน้ำนมโยกอยู่แล้ว จวนเจียนจะร่วงเต็มแก่ พองับแขนน้องชายตัวอ้วนเข้ามันก็หลุดอย่างง่ายดาย
พอโตขึ้นมาหน่อย คุณตาก็แบ่งที่ดินออกเป็นสองส่วน ให้ลูกสาวกับลูกชายคนละครึ่ง แต่บอกว่าขอให้อยู่กันเป็นผืนเดียว กันตลอดไป แม่กับน้าติ๊กก็คิดเช่นกัน... ใครจะขายหรือกั้นรั้วแยกล่ะครับ ในเมื่อที่นี่เป็นบ้านเกิด และเติบโตมาด้วยกัน... พื้นที่ทุกตารางนิ้วล้วนมีประวัติลึกซึ้ง บ้านนี้เต็มไปด้วยเรื่องราวที่ประทับใจ!
วันเวลาผ่านไป แม่ผมแต่งงาน และมีผมกับน้องเกิดมาเป็นตัวยุ่ง ส่วนน้าติ๊กก็แต่งงานกับน้าเก๋ และมีลูกสาวคนเดียวชื่อแก้ม ซนไม่แพ้ผมหรอก แต่น่าแปลกที่น้าเก๋ไม่ค่อยยอมให้แก้มมาเล่นกับผมและน้อง น้าเก๋ชอบฟ้องน้าติ๊กว่าผมกับน้องรังแกแก้ม เรื่องนี้ผมโกรธมาก บอกว่าน้าเก๋นิสัยไม่ดี ชอบใส่ความ ช่างเถอะครับ ผมกับแก้มไม่ค่อยได้เล่นกัน แต่ผมก็รักน้องนะครับ
ตั้งแต่น้าเก๋มาอยู่ บ้านผมดูจะมีบรรยากาศแปลกๆ มันเหมือนกับเริ่มมีความแตกแยก และไม่ค่อยสนุกแล้วละ...น้าติ๊กกลัวเมีย! นี่ผมพูดจริงๆ นะครับ
น้าเก๋นะดูเผินๆ ก็เป็นผู้หญิงอ่อนหวานดีหรอก ใครเห็นใครก็ชอบ แต่ผมไม่ชอบแววตาเธอเลย บางทีปากเธอยิ้ม แต่นัยน์ตาเธอจิกยังไงพิกล และเธอก็ขี้น้อยใจ บางทีแม่กับคุณยายแซวเธอเล่น แทนที่จะหัวเราะเธอกลับบึ้งตึง แล้วไปอาละวาดใส่สามีเธอ ว่าไม่รู้จักปกป้องเมีย! ปล่อยให้พี่สาวกับแม่เยาะเย้ยถากถางได้...ดู๊! ดูเธอทำ!
นิสัยและการกระทำของน้าเก๋ ทำให้พวกเรารู้สึกหวานอมขมกลืน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการที่เธอแสดงท่าทีอยากจะกั้นรั้ว แบ่งบ้านให้ชัดเจนไปเลย...คือบ้านหลังใหญ่น่ะค่อนมาทางที่ดินส่วนของแม่ผม ที่ดินของน้าติ๊กจึงเป็นสนาม เรือนคนใช้และสวน
คนใช้ของน้าเก๋แอบเป็นสปาย เอามาเล่าให้เราฟังว่า น้าเก๋ชอบพูดเรื่องสมบัติของน้าติ๊ก กับพ่อแม่ของเธอ และเธอเห็นว่าพวกผมเป็นศัตรูตัวฉกาจที่ขัดขวางเธอ
นิสัยอย่างหนึ่งของน้าเก๋คือ ชอบเรื่องงมงาย ประเภทคนทรง เธอเคยพาคนทรงมาดูบ้านผม สงสัยอยากรู้ว่าสมบัติในที่นี้จะตกเป็นของเธอเมื่อไหร่ และมีวิธีไหนที่จะชนะพวกผมได้ในเร็ววัน ผมพูดอย่างนี้เพราะมันมีเรื่องน่ะสิครับ มีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นในบ้านผมอย่างน่าสยดสยอง!
คืนหนึ่ง ผมจำได้แม่นว่าเป็นวันเสาร์ ผมมักจะนอนดึก หรือไม่ก็อยู่จนเช้า...ชอบฟังเพลงที่ระเบียงห้องนอน ซึ่งมองลงไปจะเห็นรั้วหน้าบ้าน
ท่ามกลางแสงไฟถนน ซึ่งมองเห็นทุกอย่างบริเวณนั้นชัดเจนมาก ผมเห็นเงาดำๆ ร่างหนึ่งเกาะบนรั้ว ทีแรกก็ใจหายเพราะนึกว่าขโมย แต่ไม่ใช่ครับ มันเป็นร่างงอก่องอขิง ดำเกรียม หัวโล้น ผอมแห้งเหมือนศพตายซาก...มันไต่รั้วผมเหมือนไอ้แมงมุม ท่าทางมันทรมาน และทุรนทุราย ผมขยี้ตา มันก็ยังอยู่... ผมกลัวมากเพราะรู้ว่าผีหลอก รีบเข้าห้องแล้วสวดมนต์เป็นการใหญ่
รุ่งเช้า ผมเล่าให้แม่กับคุณยายฟัง คุณยายตบอก บอกว่าตอนกลางคืนก็ฝันประหลาด เห็นชายร่างดำเกรียม พิกลพิการ เดินพนมมือขอให้ปล่อยเขาออกจากบ้านนี้ที เขามาอยู่ผิดที่ และร้อนรนเหลือเกินแล้ว! น้าเก๋ซึ่งได้ยินเราคุยเรื่องนี้ถึงกับหน้าถอดสี ปากคอสั่น คุณยายสะกิดให้แม่ดูอากัปกิริยานั้น...
คุณยายดูไม่ผิดหรอกครับ! คนใช้น้าเก๋แอบเล่าว่า น้าเก๋ให้หมอที่ทำคุณไสย ทำพิธีบางอย่างให้คนบ้านนี้มีอันเป็นไป อาจจะเจ็บป่วยถึงตาย หรือทะเลาะแตกแยกกัน...สิ่งของอย่างหนึ่ง ที่หมอเสน่ห์ให้เอาเข้ามาไว้ในบ้านผมคือฝาบาตรแตก กับกระดูกผีตายโหง...ที่คนใช้รู้ก็เพราะน้าเก๋เล่าให้แม่ตัวเองฟังและเธอได้ ยินเข้า
ในที่สุดเราก็พบฝาบาตรแตกกับเศษกระดูกและเศษผม ในห่อผ้าขาวเล็กๆ ที่ริมรั้ว น้าเก๋ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ คุณยายให้คน สวนนำออกไปทิ้ง และนิมนต์พระมาทำสังฆทาน คุณยายเองไม่ได้โทษน้าเก๋ เพราะไม่มีหลักฐาน แต่พูดเปรยๆ ว่าใครทำก็ให้มันไปเข้าตัวคนนั้น! น้าเก๋ดูจ๋อยๆ เจื่อนๆ ไปเลย เธอกลัวผีจะมาหลอกหลอนหรือบีบคอเธอน่ะซี
เฮ้อ...ทุกวันนี้เรายังอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม น้าเก๋น่ะหน้าดำ ผอมเกร็งเหมือนแม่มด นัยน์ตาดูล่อกแล่กเหมือนคนประสาทไม่ดี ผมคิดว่านี่คือผลจากการเล่นของ ทำคุณไสย...มันเข้าตัวเองอย่างที่คุณยายว่าจริงๆ น่ะครับ!
ข้อมูลจาก
ภาพประกอบทางอินเทอร์เน็ต
