ค้นต้นกำเนิดสึนามิ ถล่มอันดามัน4หน ก่อนหน้าเมื่อ600ปี-ยันช่วงนี้ไม่มีแน่ (ไอเอ็นเอ็น)
นักวิจัยสึนามิโบราณเผยข้อมูลสึนามิซัดถล่มชายฝั่งทะเลอันดามันไม่ต่ำกว่า 4 ครั้งในรอบ 2,500 ปี ช่วงเวลาการเกิดแต่ละครั้งนับหลายร้อยปี ก่อนปี 2547 เคยเกิดมาแล้วเมื่อ 600 ปีก่อน ชี้ปลายปีนี้ไม่เกิดคลื่นยักษ์แน่นอน
ดร.เครือวัลย์ จันทร์แก้ว อาจารย์ประจำภาควิชาธรณีวิทยา คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในฐานะนักวิจัยสึนามิโบราณคนเดียวในประเทศไทย เปิดเผยว่า เป็นผู้ทำงานศึกษาวิจัยสำรวจชั้นดินและเศษวัสดุในตะกอนดินชายฝั่งทะเลอันดามัน เพื่อวิเคราะห์ช่วงเวลาการเกิดสึนามิในอดีตและขนาดความรุนแรงในแต่ละครั้ง โดยเจาะหลุมสำรวจพื้นที่ 6 จังหวัดชายฝั่งทะเลอันดามัน นับตั้งแต่หลังจากเกิดสึนามิเมื่อปี 2547 พบข้อมูลที่แน่ชัดว่าในพื้นที่หลายแห่งมีตะกอนดินจำนวน 4 ชั้น ลักษณะคล้ายขนมชั้น แสดงว่าเคยเกิดสึนามิไม่ต่ำกว่า 4 ครั้งอย่างแน่นอน จากการวิเคราะห์เศษวัสดุที่พบในตะกอนดินระบุได้ว่ามีอายุประมาณ 600 ปี ส่วนตะกอนดินชั้นล่างสุดพบตัวอย่างหอย ซึ่งมีอายุราว 2,500-2,800 ปี สรุปว่ารอบการเกิดสึนามิในแต่ละครั้งมีช่วงระยะเวลาห่างกันหลายร้อยปี
ดร.เครือวัลย์เผยว่า ส่วนกรณีที่มีผู้ทำนายว่าจะเกิดสึนามิครั้งรุนแรงอีกครั้งในปลายปีนี้ ในทางวิทยาศาสตร์ยืนยันได้ว่าจะไม่เกิดขึ้นแน่นอน เพราะปัจจุบันยังไม่มีเครื่องมือเทคโนโลยีใดๆ สามารถพยากรณ์เหตุการณ์แผ่นดินไหวและสึนามิล่วงหน้าได้ แต่การศึกษาวิจัยและค้นคว้าทางธรณีวิทยาสามารถบ่งชี้ได้ถึงประวัติการเกิดสึนามิในอดีตและแนวโน้มว่าจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาใดเท่านั้น ยังไม่มีใครสามารถระบุวัน-เวลาเกิดเหตุได้อย่างเที่ยงตรง
"โครงการศึกษาวิจัยสึนามิโบราณเริ่มต้นขึ้นหลังจากเกิดสึนามิเมื่อปลายปี 2547 โดยจุฬาฯ ได้รับมอบหมายจากกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมทำหน้าที่ประเมินผลกระทบทางกายภาพและชีวภาพบนชายฝั่งทะเลอันดามัน ในส่วนภาควิชาธรณีวิทยา คณะวิทยาศาสตร์ ลงพื้นที่ศึกษาผลกระทบจากการกัดเซาะแผ่นดิน และปริมาณตะกอนดินที่ถูกน้ำทะเลจากคลื่นสึนามิ ซึ่งถือเป็นจุดเริ่มต้นของงานวิจัยมีเป้าหมายเพื่อค้นหาหลักฐานชั้นตะกอนดินที่คลื่นสึนามิกวาดต้อนเข้ามาทับถมกันเป็นชั้นๆ โดยใช้เทคนิคคาร์บอน 14 เพื่อหาอายุเศษวัสดุพวกใบไม้ เปลือกไม้และซากพืชซากสัตว์ทะเลต่างๆ โดยมีอาจารย์นักวิจัยชาวต่างชาติเข้ามาแนะนำและเป็นผู้ให้งบประมาณสนับสนุนทำงานด้านนี้อย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน" ดร.เครือวัลย์กล่าว
นักวิจัยสึนามิโบราณกล่าวอีกว่า การเจาะหลุมสำรวจพื้นที่ชายฝั่งในแต่ละพื้นที่ขุดประมาณ 200-300 หลุม ห่างจากชายหาดตั้งแต่ 200 เมตรจนถึง 2 กิโลเมตร ในแต่ละปีพบความก้าวหน้าของงานวิจัยคือ สำรวจพบชั้นดินที่เกิดจากสึนามิเยอะขึ้น โดยเฉพาะในพื้นที่เกาะพระทอง จังหวัดพังงา เจอหลักฐานชั้นตะกอนดินมากที่สุด 4 ชั้น แต่ในบางพื้นที่ เช่น จังหวัดภูเก็ต กลับไม่พบหลักฐานเนื่องจากพื้นที่ถูกปรับเปลี่ยนอันเกิดจากการกิจกรรมมนุษย์ เช่น การดูดทรายทำเหมืองแร่ ส่วนเกาะพระทอง เป็นพื้นที่อนุรักษ์ จึงยังไม่มีการบุกรุกแต่อย่างใด
"งานวิจัยสึนามิโบราณเป็นงานวิจัยชิ้นแรกในแถบเอเชีย ได้รับการตีพิมพ์ลงทางวารสารของประเทศอังกฤษเมื่อปี 2551 เป็นที่น่าเชื่อถือในวงการวิทยาศาสตร์ และถือเป็นงานวิจัยใหม่ไม่ซ้ำใคร จนกระทั่งมีนักวิจัยหลายประเทศในแถบมหาสมุทรอินเดีย เช่น อินเดียและศรีลังกา นำไปใช้ประโยชน์และทดลองสำรวจพื้นที่ถูกสึนามิถล่ม ก็พบหลักฐานชั้นตะกอนดินบ่งบอกถึงการเกิดสึนามิเมื่อ 600 ปีก่อนเช่นเดียวกับประเทศไทย" ดร.เครือวัลย์ กล่าว และว่า ในปีหน้าช่วงเดือนมีนาคม-เมษายนจะลงพื้นที่สำรวจเกาะพระทอง เพื่อค้นหาหลักฐานเพิ่มเติมว่าจะมีเศษวัสดุอยู่ในชั้นตะกอนดินหรือไม่ เพื่อนำมาวิเคราะห์หาอายุการเกิดสึนามิในตะกอนดินชั้นต่างๆ ว่าเคยเกิดขึ้นในช่วงเวลาใด
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
