เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหม จ.ตรัง ผวานายทุน-ชาวบ้านลอบล่าหอยหน้ายักษ์หรือหอยสังข์ส่งขายภัตตาคาร หวั่นเกลี้ยงหาดเจ้าไหม-กระทบระบบสิ่งแวดล้อม
โดยเรื่องดังกล่าว นายประพจน์ สัตถาภรณ์ หัวหน้าอุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหม จังหวัดตรัง ได้เปิดเผยว่า ทางอุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหม ได้จับกุมกลุ่มผู้ลักลอบจับหอยหน้ายักษ์ หรือหอยสังข์หนาม หรือหอยเงาะ ในเขตอุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหม ได้กลุ่มใหญ่กลุ่มหนึ่ง ได้ของกลางเป็นหอยหน้ายักษ์ที่หานำไปจำหน่ายจะได้มูลค่าเกือบ 1 ล้านบาท โดยผู้ต้องหาสารภาพว่า จะนำเข้าไปขายในตลาดเพื่อส่งต่อภัตตาคารหลายแห่งในจังหวัดภูเก็ต
ซึ่งเจ้าหน้าที่ได้ตั้งข้อกล่าวหากับผู้กระทำผิดที่ถูกจับกุมได้ว่า กระทำผิดตาม พ.ร.บ.อุทยานแห่งชาติ พ.ศ.2504 มาตรา 16 (3) ฐานนำสัตว์ออกไป หรือกระทำการใด ๆ ให้เป็นอันตรายแก่สัตว์ (13) หรือเข้าไปดำเนินกิจการใด ๆ หรือเพื่อหาประโยชน์ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ และปฏิบัติตามเงื่อนไขซึ่งเจ้าหน้าที่ผู้อนุญาติกำหนดไว้
หอยหน้ายักษ์ หรือ หอยสังข์หนาม หรือ หอยเงาะ ถือเป็นสัตว์น้ำที่มีความสำคัญต่อระบบนิเวศน์ในท้องทะเลตรังเป็นอย่างมาก อาศัยอยู่ตามแนวปะการังหรือตามแนวโขดหิน ลักษณะทั่วไปเป็นหอยฝาเดียวเปลือกด้านนอกมีสีขาว มีหนามรอบตัว ซึ่งแยกออกเป็น 3 แฉก ส่วนของด้านหัวจะเล็กและกลมแหลมเป็นปุ่ม ขนาดใหญ่สุดยาวประมาณ 25 เซนติเมตร โดยเนื้อของหอยหน้ายักษ์สามารถนำไปปรุงอาหารได้หลากหลาย ใช้ทดแทนหอยเป๋าฮื้อได้ ส่วนเปลือกหอยหน้ายักษ์ก็สามารถนำไปทำเป็นของที่ระลึกขายได้ราคาสูงอีกต่างหาก และที่สำคัญคือ ฝาหอยหน้ายักษ์ จะถูกส่งไปผลิตเป็นยาชูกำลัง ตามความเชื่อของผู้บริโภคบางส่วนในปัจจุบัน จึงทำให้หอยหน้ายักษ์เป็นที่ต้องการของตลาดมากในช่วงนี้
หอยหน้ายักษ์ หรือหอยสังข์หนาม หรือหอยเงาะ
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Chicoreus ramosus Linnaeus, 1758
ชื่อสามัญ : Rock shell, Ramose murex
ลักษณะทั่วไป : เป็นหอยฝาเดียวเปลือกด้านนอกมีสีขาว มีหนามรอบตัวหอย ซึ่งแยกออกเป็น 3 แฉก ส่วนของด้านหัวจะเล็ก และกลมแหลมเป็นปุ่ม
ขนาด : ขนาดใหญ่สุดยาวประมาณ 25 เซนติเมตร
การกินอาหาร : สัตว์น้ำขนาดเล็ก และซากสัตว์ และพืชที่เน่าเปื่อย
แหล่งที่อยู่อาศัย : ชอบอาศัยอยู่ในทะเลลึกตามเกาะแก่งบนพื้นทราย
การแพร่กระจาย : พบตามชายฝั่งทะเลอันดามัน และฝั่งทะเลอ่าวไทย ได้แก่ จังหวัดภูเก็ด พังงา ระนอง กระบี่ สตูล ตรัง สงขลา ชุมพร และประจวบคีรีขันธ์
ประโยชน์ : ส่วนของเนื้อใช้ประกอบอาหาร ส่วนของเปลือกใช้ทำผลิตภัณฑ์ประดับเป็นเครื่องเรือน
การเลี้ยง : กรมประมงได้ทำการเพาะพันธุ์หอยและประสบความสำเร็จ แต่ยังไม่ได้ส่งเสริมให้เกษตรทำการเลี้ยง แต่บริเวณทางใต้ของประเทศอินเดียมีการทำประมงหอยชนิดนี้กันมาก โดยเก็บรวบรวมจากทะเล แล้วนำไปตากแดดให้ส่วนของเนื้อเน่าเปื่อย นำส่วนของเปลือกมาฟอกขาวโดยการต้มและขัดด้วยสารฟอกสี หลังจากนั้นนำไปตากแดดให้แห้ง แล้วรวบรวมส่งออกต่างประเทศ
อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่
, aquatoyou.com
