ข้อมูลจาก Forward mail
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก glitter.kapook.com
ชายแก่วัยเลย 60 คนหนึ่งคุยกับลูกชายที่เพิ่งกลับมาเยี่ยม หลังจากแต่งงานและย้ายครอบครัวออกไปไม่กี่ปี
ชายแก่ : แจ๊ค (ชื่อลูกชาย) นั่นอะไรลูก เห็นลางๆ 
แจ๊ค : อ๋อ วัวแหนะพ่อ . . . ผ่านไป 2-3 นาที . . .
ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรลูก แจ๊ค : วัว ตัวเดิมนั่นแหละพ่อ ยังไม่ไปไหนเลย . . . ผ่านไปอีก 2-3 นาที . . .
ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรอีกละลูก แจ๊ค : (เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด) วัวพ่อวัว วัวตัวเดิมที่เพิ่งถามนั่นแหละ . . . เวลาผ่านไปอีก 2-3 นาที . . .
ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรลูก แจ๊ค : เอ๊ะพ่อนี่ยังไงนะ ถามซ้ำๆซาก ผมจะบอกครั้งสุดท้ายแล้วนะว่าวัว . . . ผ่านไปอีก 2-3 นาที . . .
ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรลูก แจ๊ค : โอ๊ย ! พ่อเลอะเลือนแล้ว คุยไม่รู้เรื่อง ผมไม่คุยกับพ่อแล้ว . . . แล้วแจ๊คก็ผละจากพ่อไปอย่างอารมณ์เสียเป็นที่สุด . . .
. . . เวลาผ่านไป จวบจนตอนเย็น ได้เวลาอาหารค่ำ เมื่อไม่เห็นผู้เป็นพ่อลงมา แจ๊คจึงเดินไปตามที่ห้อง ณ ที่นั้น เขาได้พบชายแก่คนนั้นนั่งเหม่อลอย ข้างๆ มีไดอะรี่เก่าๆ เล่มหนึ่งที่เพิ่งเขียนบันทึกในวันนี้เสร็จ แจ๊คถือวิสาสะเข้าไป อ่าน ความว่า. . .
"ครั้งหนึ่งเมื่อ 30 ปีมาแล้ว เรามีลูกชายคนหนึ่งที่เรารักมาก เราตั้งชื่อเค้าเองว่า . . . แจ๊ค ในวันที่อากาศแจ่มใสวันหนึ่ง ตอนนั้น แจ๊คกำลังพูดได้เก่งทีเดียว เราพาเค้าไปนั่งที่สวนหลังบ้าน พอดีมีวัวผ่านมา . . . แจ๊คถามเราว่า พ่อ นั่นอะไร . . . วัวไงลูก เราตอบ เวลาผ่านไปอีกไม่ถึง 1 นาที แจ๊คก็ถามคำถามเดิมเราอีก เราก็ตอบเช่นเดิมอีก เป็นอย่างนี้อยู่ถึง 25 ครั้ง. . .
เราไม่รู้สึกเบื่อหน่ายเลยที่จะตอบคำถามเดิมๆ เหล่านั้น เรากลับรู้สึกดีใจอย่างที่สุดที่ลูกสนใจเราอย่างไม่เบื่อหน่าย. . . แต่ในวันนี้ ณ ที่แห่งเดิม คน 2 คน ที่เคยถามคำถามเดียวกัน หากแต่ว่าเราเป็นฝ่ายถาม แจ๊คเป็นคนตอบ. . . เพียง 5 ครั้งเท่านั้น ลูกก็ตวาดเรา หาว่าเราเลอะเลือน รังเกียจแม้แต่จะคุยกับเราต่อไป. . . "
