สรุปประเด็นโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก มหาลัยชีวิต
มนุษย์ทุกคนเกิดมาล้วนแต่ต้องล้มลงคลานก่อน เพื่อที่จะเดินได้อย่างมั่นคงและแข็งแรง และในห้วงชีวิตที่อุปสรรคผ่านเข้ามาทดสอบความแข็งแกร่ง ศรัทธาแห่งการต่อสู้อยู่เสมอ ชีวิตของ "ธนธร นามบุปผา" หรือ "เฒ่า" ชายหนุ่มที่มีชีวิตเหมือนคนปกติทั่วไปก็ได้รับบททดสอบการสู้ชีวิตเช่นกัน
ก่อนหน้านี้ "เฒ่า" หรือ "พี่เฒ่า" มีร่างกายปกติ เขาจบการศึกษาจากคุรุศาสตร์ สาขาพละศึกษา และทำงานเป็นถึงผู้จัดการให้กับบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง แต่เมื่อปี 2528 จากคนที่แข็งแรงบึกบึน คล่องแคล่วและเป็นเสมือนแสงสว่างให้แก่ครอบครัว กลับต้องมีชีวิตที่เปลี่ยนไป เนื่องจากเขาประสบอุบัติเหตุ ถึงขั้นที่ต้องผ่าตัดสมอง ต้องพักรักษาตัวในห้อง ICU นานกว่า 22 วัน ต้องเจาะคอเพื่อช่วยให้สามารถหายใจได้ และผลจากการประสบอุบัติเหตุในครั้งนั้นทำให้เขาพูดจาไม่ชัดมาจนถึงปัจจุบัน และในช่วงแรกร่างกายซีกขวาเป็นอัมพาตไปครึ่งซีก แม้ปัจจุบันเวลาจะผ่านมานานถึง 19 ปีแล้ว แต่ขาก็ยังอ่อนแรงอยู่ ทำให้ส่งผลถึงการเดินและการเคลื่อนไหวด้วย
"ความคิดมันเร็วขึ้นนะครับแต่การสั่งการมันจะช้าลง การรับรู้นี่เร็วมากขึ้นกว่าเดิม แต่เวลาจะสั่งการทำอะไรมันช้า มันขยับไม่ได้เหมือนที่ใจเราคิด" พี่เฒ่ากล่าวถึงอาการที่เขาประสบอยู่ให้ฟัง
หลายคนที่เคยใช้ชีวิตเหมือนคนปกติ แต่ถ้าต้องมาประสบเหตุการณ์แบบนี้ คงท้อแท้ต่อโชคชะตาที่เล่นตลกกับชีวิตแน่ แต่สำหรับ พี่เฒ่า กลับเอาความผิดหวังเป็นแรงขับเคลื่อนให้กลายมาเป็นพลังต่อสู้อันยิ่งใหญ่ ขณะเดียวกัน ข้างๆ กายของ พี่เฒ่า ก็มี "ทองคูณ คุ้มไข่น้ำ" หรือ "คูณ" ภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่มีความผิดปกติของร่างกาย คือ เท้าบิดเบี้ยวมาแต่กำเนิด คอยอยู่เคียงข้างให้กำลังในการฝ่าฝันอุปสรรคของชีวิต มานานกว่า 8 ปี โดยทั้งคู่พบรักกันเมื่อไปเรียนอบรมคอมพิวเตอร์สำหรับคนพิการ
"เราก็มองว่าเค้าเป็นพี่ชายที่ดีเป็นคนอารมณ์ดี ชอบช่วยเหลือคนอื่นไม่ว่าเรื่องเงิน เรื่องต่างๆ ทั้งๆ ที่เค้าก็เคลื่อนไหวไม่ค่อยสะดวก นอกจากนี้พี่เขายังเป็นคนขี้เล่น และเป็นคนที่ไม่ค่อยจะไม่เครียดเท่าไหร่ก็ประทับใจในตรงนั้น" คูณกล่าวถึงสามี
ด้านพี่เฒ่ากล่าวถึงความประทับใจต่อภรรยาว่า เค้าดูแลเอาใจใส่ผมและญาติพี่น้องผมดีมาก ผมเลยอยากมีครอบครัวกับเค้าเลยขอเค้าแต่งงาน ในวันพ่อเมื่อ 8 ปีก่อน ก็มีเงินเป็นค่าสินสอดไปแต่งเขา ก็ถือว่าให้ของขวัญเเก่พ่อ และให้ญาติผู้ใหญ่รับรู้ ปัจจุบันพวกเราก็มีลูกด้วยกัน 2 คน โดยให้ญาติเป็นคนดูแลให้ ซึ่งญาติก็เต็มใจที่จะดูแลลูกให้เรา และก็เอาใจใส่ลูกเราเป็นอย่างดี
อย่างไรก็ตาม เมื่อเริ่มสร้างครอบครัว เฒ่าก็เริ่มมองหาลู่ทางในการประกอบอาชีพ โดย เฒ่าเล่าว่า ผมเคยทำงานขายสินเชื่อให้กับบริษัทบัตรเครดิตแห่งหนึ่ง แต่อุปสรรคปัญหานั้นก็มี ด้วยความที่พูดไม่ชัด จึงเกิดความเข้าใจผิดกันบ้าง บางทีเค้าก็คิดว่าเอาคนเมามาขาย เพราะผมพูดไม่ชัด ผมก็อธิบายไปว่าผมเป็นอะไร ผมเป็นคนพิการนะ บางคนเค้าก็ตัดสินใจซื้อเลย แต่บางคนก็มาดูตัวผมเพราะไม่เชื่อว่าผมพิการ (หัวเราะ) แต่พอเศรษฐกิจมันเริ่มไม่ดี ผมขายของไม่ค่อยได้ ต้องใช้ทุนตัวเองจ่ายไปก่อนเรื่อยๆ เมื่ออนุมัติมาน้อยมันไม่ถึงเป้า มันก็หมดทุน เพราะไม่มีเงินเดือนให้ ช่วงนั้นยอมรับเลยว่าเหนื่อย แต่ผมไม่เคยท้อ ผมอายุมากก็จริงแต่ผมก็ต้องสู้ เพราะผมมีหลายคนที่รออยู่ ลูก 2 คน และภรรยา ถึงแม้ภรรยาเค้าเอาตัวรอดได้ แต่ลูกผม ผมก็ต้องช่วย
"อยู่มาวันหนึ่งผมก็มาเจอเฮียสมชาย เค้าเป็นคนที่ให้เงินและให้โอกาสผม (ร้องไห้) เฮียช่วยเหลือผม ให้เงินผมมาตั้งต้นธุรกิจขายลูกชิ้น เฮียบอกว่าถ้าเรื่องเงินทองไม่ต้องมาพูดถึง จะคืนเมื่อไหร่ก็คืน ขอให้ขยันหมั่นเพียร ในวันที่มืดมิดก็มีคนมาช่วยเหลือผมอยู่ วันแรกที่ขายของได้เรามานั่งนับเงินกับภรรยา แล้วภรรยาบอกว่าพี่เฒ่านี่ครั้งแรกในชีวิตเราเลยนะ ที่ได้นั่งนับเงินกัน มันตื้นตันใจครับ ชีวิตผมสามารถดูแลเค้าได้แล้ว (ร้องไห้) ผมทำอะไรพูดอะไรก็ได้เค้ารับฟังคอยบอกเคยเตือนสติกันมา ผมเป็นคนรั้นก็มีเค้าคอยเตือนกันมาตลอด แต่บางทีเวลาผมเดินขายของ บางคนก็ซื้อด้วยความสงสาร ซึ่งผมไม่อยากให้ซื้อด้วยความรู้สึกสงสารเวทนา ผมอยากให้มองความสามารถที่ผมทำได้มากกว่า ผมต้องการโอกาส แค่คนที่มาซื้อลูกชิ้นมาคุยกับผม แค่นี้ก็ดีใจแล้ว มันเป็นแรงให้ผมสู้ต่อได้มากจริงๆ ยิ้มแย้มแจ่มใส ทักทายผม บางคนไม่ได้ซื้อ มาทักทายเราก็ดีใจมากแล้ว มันสุขใจ" พี่เฒ่ากล่าว
ท้ายที่สุด พี่เฒ่า และคูณ ฝากถึงทุกคนที่กำลังท้อถอยก็เป็นคำพูดง่ายแต่ได้แง่คิดเป็นอย่างดีในสภาวะแบบนี้ว่า อยากให้ทุกคนช่วยเหลือตัวเราเอง อย่าท้อแท้ในชีวิต ขอให้มีกำลังใจลุกสู้ต่อไป เพราะทุกปัญหามันมีทางออกอยากให้ทุกคนสู้ ผมไม่ปกติผมก็สู้ เพราผมศรัทธาในชีวิต ผมอยากได้อะไรต้องพยายามอดทน ประกอบอาชีพสุจริต สิ่งที่ไม่ดีก็อย่าทำ ผมเคยอยากตาย แต่ก็นึกถึงคนข้างหลัง คนที่เรารัก เราขยันเราไม่อดตาย ถ้าไม่ทำก็คงจะตาย และอยากให้คิดไตร่ตรองให้ช้า เเต่ลงมือทำให้เร็ว อย่านอนตื่นสาย อย่าอายทำกิน อย่าหมิ่นเงินน้อย อย่าคอยวาสนา 44 ปีในชีวิต คือ บทเรียนที่ไม่มีสอนในชั้นเรียน สู้ๆ ผมเป็นกำลังใจให้ เคียงข้างทุกคนเสมอ
แม้วันข้างหน้าอาจจะไม่มีวันรู้ได้ว่า เส้นทางชีวิตจะเป็นอย่างไร แต่สิ่งที่พี่เฒ่าและคูณมีให้กันเสมอและไม่มีวันเปลี่ยนไป คือ ความรักของทั้งคู่ที่มอบให้แก่กัน และพวกเขาจะขอต่อสู้อุปสรรคไปพร้อมๆ กัน
สำหรับใครที่ต้องการช่วยเหลือหรือสนับสนุนครอบครัวของพี่เฒ่า สามารถบริจาคได้ที่
บัญชีออมทรัพย์ ธนาคารกรุงเทพ สาขาอาคารวานิช
ชื่อบัญชี นายธนธร นามบุบผา
เลขที่บัญชี 220 0 50691 9
หรือพูดคุยให้กำลังใจได้ที่ โทรศัพท์ 086-345-4797 (พี่เฒ่า)
คลิกอ่านความคิดเห็นของเพื่อนๆ ได้ที่นี่ค่ะ
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
