หลอ ซี่อิง
ณ เมืองชนบทเฉินฟาง จังหวัดเชียนซานในมณฑลเจียงซี ผู้คนที่นี่ต่างได้รับจดหมายและพัสดุไปรษณีย์ตามเวลาที่กำหนดทุกครั้ง ซึ่งดูเหมือนจะเป็นเรื่องธรรมดาที่คนภายนอกได้ยินแล้วคงไม่ได้ความสนใจกันเลยสักนิด เพราะมันเป็นหน้าที่ของทางไปรษณีย์ที่จะต้องส่งจดหมายและพัสดุให้ถึงมือผู้รับให้รวดเร็วที่สุดอยู่แล้ว แต่ใครเลยจะรู้ว่า เบื้องหลังจดหมายและพ้สดุไปรษณีย์แต่ละชิ้นที่นำส่งแต่ละบ้านนั้น มาจากหยาดเหงื่อของนางไปรษณีย์คนหนึ่ง ที่ต้องเดินทางฝ่าฟันความลำบากกว่า 40 กิโลเมตร เพื่อนำพัสดุไปรษณีย์ไปส่งตามบ้านต่าง ๆ ให้ทัน
และนี่ก็คือ หลอ ซี่อิง นางไปรษณีย์วัย 43 ปีแห่งเมืองเฉินฟาง ที่ทำเอาหลาย ๆ คนถึงกับทึ่งกับสิ่งที่เธอทำในแต่ละวัน เมื่อเธอต้องลำบากเดินเท้าเปล่าบ้าง ปั่นจักรยานบ้าง เพียงเพื่อนำจดหมายและพัสดุไปรษณีย์ไปส่งในอาณาบริเวณรัศมี 70 กิโลเมตร
โดยในแต่ละวัน หลอ ซี่อิง จะต้องขนถุงไปรษณีย์ไว้บนอานจักรยาน แล้วปั่นจากที่ทำการไปรษณีย์ ไปรอบเมืองเพื่อตระเวนส่งจดหมายและพัสดุไปรษณีย์ตามบ้านในชนบทที่ห่างไกลกว่า 8 หมู่บ้าน ซึ่งระหว่างที่ทำการไปรษณีย์และเขตชุมชนที่ต้องเดินทางไปส่งนั้น มีระยะทางไปกลับรวมกันกว่า 40 กิโลเมตรสำหรับทางเดินเท้าผ่านภูเขา และ 70 กิโลเมตรสำหรับทางจักรยาน ซึ่งเธอก็เลือกทั้ง 2 ทางสลับกันไปในแต่ละวัน วันนี้ปั่นจักรยานเอาถุงไปรษณีย์พาดบนอาน อีกวันก็แบกถุงไปรษณีย์พาดบ่าเดินข้ามป่าเขา ซึ่งอย่างหลังนี้ แม้จะเป็นระยะทางที่ใกล้กว่าการปั่นจักรยานเกือบเท่าตัว แต่ หลอ ซี่อิง ก็ต้องลำบากไม่น้อย เพราะเธอจะต้องแบกถุงไปรษณีย์เดินฝ่าภูเขา ต้องปีนเขา และข้ามแม่น้ำที่มีสะพานเล็ก ๆ พาดผ่าน และแน่นอนว่าเธอจะต้องหอบน้ำและอาหารไปด้วยเพื่อดื่มกินระหว่างทาง แม้จะฝนตก แดดออกอย่างไร ก็ยังทำหน้าที่นี้อยู่ซ้ำ ๆ เพื่อนำพัสดุไปรษณีย์ไปส่งให้ทันให้ได้
และแม้ว่าจะดูเป็นอาชีพที่ยากลำบากเพียงใด แต่เธอก็บอกว่าเธอรักอาชีพนี้มาก และถ้าหากใครคิดว่าเธอเพิ่งจะเข้ามาเป็นนางไปรษณีย์ และกำลังอยู่ในช่วงลองอะไรที่ท้าทายแล้วล่ะก็ ขอบอกว่าคิดผิดถนัด เพราะเธอก็ทำอย่างนี้ซ้ำ ๆ มากว่า 15 ปีแล้ว นับตั้งแต่เธอเริ่มเข้ามาเป็นนางไปรษณีย์เมื่อปี 2539 เรียกว่าสมบุกสมบันและเป็นอาชีพที่ลำบากไม่น้อย แต่เธอก็คุ้นชินมันไปเสียแล้ว มันทั้งเหนื่อยและมีความสุขไปพร้อมกัน เพราะนอกจากเธอจะทำหน้าที่เป็นเหมือนนกพิราบส่งจดหมายและข่าวสารให้คนในชนบทที่กันดารแล้ว เธอยังรับฝากซื้อของจำเป็นชิ้นเล็ก ๆ ให้ชาวบ้านอีกด้วย และนั่นทำให้เธอเป็นที่ชื่นชอบของคนในหมู่บ้าน และหลายบ้านก็หยิบยื่นน้ำและขนมให้เธอบ้างเป็นกำลังใจ เสมือนเป็นคนในครอบครัวคนหนึ่งเลยทีเดียว
จนวันนี้ หลอ ซี่อิง ได้เดินทางไปกลับอย่างนี้ซ้ำ ๆ รวมระยะทางกว่า 200,000 กิโลเมตร ส่งจดหมายและพัสดุไปรษณีย์ไปแล้วกว่า 300,000 ฉบับ และใช้รองเท้าผ้าใบไปแล้วกว่า 60 คู่ และเธอยังคงทำหน้าที่ส่งจดหมายแบบนี้ทุกวันเรื่อยไป ขณะที่ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา นอกจากเธอจะชนะใจชาวบ้านในชนบทแล้ว เธอยังได้รับรางวัลเจ้าหน้าที่ไปรษณีย์ดีเด่นมาแล้วหลายครั้ง ซึ่งถึงแม้ว่านั่นจะเป็นส่วนหนึ่งในกำลังใจในการทำงาน แต่ก็ดูเหมือนรางวัลเหล่านั้นจะทำให้เธอรู้สึกดีได้ไม่เทียบเท่ารอยยิ้มที่เธอได้รับจากคนในหมู่บ้านที่ทำให้เธอผูกพันกับพวกเขาไปอย่างไม่รู้ตัว จนวันนี้ เธอถึงกับเอ่ยปากว่า ถึงแม้ว่าจะเหนื่อยเพียงใด แต่เธอก็จะทำต่อไป เพราะคนในหมู่บ้านต้องการเธอ และเธอก็จะทิ้งพวกเขาไม่ได้
และนี่ คงเป็นสิ่งที่การันตีความเป็นเจ้าหน้าที่ไปรษณีย์ดีเด่น และจิตวิญญาณที่มากกว่าเจ้าหน้าที่ไปรษณีย์ได้อย่างชัดเจนเลยทีเดียว
